Παρουσιάστηκε από τη Honda τον περασμένο Οκτώβρη, λίγες εβδομάδες πριν ανοίξουν οι πύλες της EICMA 2021 και μας υποσχέθηκε μια νέα Touring εποχή. Στην ουσία είναι η τρίτη μοτοσυκλέτα που φορά τον δικύλινδρο σε σειρά της Africa Twin, μετά και τη CMX1100 Rebel, χρησιμοποιώντας την ίδια μονάδα σε έναν διαφορετικό ρόλο.

Το πρωταγωνιστικό παιχνίδι του ΝΤ1100 είναι το ταξίδι και η Honda φρόντισε να το κάνει εξαρχής σαφές σε κάθε της δήλωση ή προωθητικό τσιτάτο, καθώς η έκφραση New Touring είναι διάχυτη σε όλα τα επίσημα κείμενα και διαφημίσεις που το συνοδεύουν.

Στη βάση του το νέο μοντέλο χρησιμοποιεί αυτούσιο το πλαίσιο και τον κινητήρα της τρέχουσας Αφρικάνας, δίχως ουσιαστικές αλλαγές. Άρα μιλάμε για το ατσάλινο ημίδιπλο πλαίσιο που κουμπώνει πίσω με αλουμινένιο υποπλαίσιο και ψαλίδι.

Στη γεωμετρία του ΝΤ1100 σημειώνουμε τις εξής αλλαγές ως προς το Africa Twin: λίγο κοντύτερο μεταξόνιο, μια μοίρα μικρότερη γωνία κάστερ, 5 χιλιοστά μικρότερο ίχνος. Όλα αυτά εξηγούνται μια χαρά από τις αλλαγές στις διαδρομές των αναρτήσεων και τις διαστάσεις των τροχών, παρότι το πλαίσιο δεν έχει αλλάξει στο παραμικρό.

Απολύτως ίδια είναι η ετυμηγορία της ζυγαριάς, καθώς η υγρή μέτρηση (με όλα τα υγρά της μοτοσυκλέτας γεμισμένα) δείχνει 248 κιλά για την έκδοση DCT που δοκιμάζουμε εδώ, μείον 10 κιλά (238) για αυτή με το χειροκίνητο κιβώτιο.

Ο ηλεκτρονικός εξοπλισμός του ΝΤ1100 είναι επίσης παραπλήσιος με αυτόν της Africa Twin, καθώς έχει πολλά κοινά στοιχεία, με λίγο μικρότερο εύρος ρύθμισης και φυσικά δεν έχει τις επιλογές εκείνες που αφορούν την εκτός δρόμου οδήγηση.

Έτσι σημειώνουμε πέντε ride modes, με Urban, Tour, Rain και δύο User που ο αναβάτης μπορεί να κουρδίσει κατά βούληση για να έχει το απολύτως προσωπικό του προφίλ απόδοσης. Οι διαθέσιμες ρυθμίσεις είναι και εδώ πολλές, αν και λιγότερες από το πακέτο της Africa Twin. Οι παράμετροι με τις οποίες μπορεί να παίξει κανείς περιλαμβάνουν την απόδοση του κινητήρα σε τρία επίπεδα, το traction control (HSTC) σε τρία επίπεδα και το φρένο κινητήρα (engine braking) επίσης σε τρία επίπεδα.

Στην περίπτωση του DCT, υπάρχει η δυνατότητα επιλογής αυτόματης ή χειροκίνητης λειτουργίας, ενώ η δεύτερη χωρίζεται σε τέσσερα επίπεδα: D, S1, S2, S3, όπου αυτό που αλλάζει είναι το πόσο αφήνεται ο κινητήρας να στροφάρει πριν ανεβάσει σχέση.

Ο εξοπλισμός του ΝΤ1100 έχει φροντίσει να συμπεριλάβει όλα όσα είναι απαραίτητα σε μια μοτοσυκλέτα τουρισμού, ξεκινώντας από την αεροδυναμική προστασία. Η Honda τα έχει δώσει όλα εδώ, με έναν μεγάλο ανεμοθώρακα που ρυθμίζεται με το χέρι (χωρίς εργαλεία) σε 5 θέσεις που μεταξύ τους καλύπτουν ένα υψομετρικό εύρος 16.4 εκατοστών.

Ο αναβάτης βρίσκεται διαρκώς σε ένα απάνεμο κουκούλι που δημιουργείται από τη ζελατίνα και τις εσοχές του φαρδιού 20λιτρου ρεζερβουάρ, ενώ ολοκληρώνεται με δύο ζευγάρια ανακλαστήρες που διώχνουν μακριά τον αέρα (και το νερό κατ’ επέκταση) στο ύψος του τιμονιού και χαμηλά στα πόδια.

Στα όργανα βρίσκουμε το ίδιο ακριβώς δίδυμο με την έγχρωμη οθόνη αφής TFT και τη μικρότερη LCD να βοηθά από κάτω της διατηρώντας τις βασικές πληροφορίες όταν η μεγάλη οθόνη απασχολείται από άλλα θέματα, όπως η πλοήγηση. Η συνδεσιμότητα είναι μέρος του βασικού εξοπλισμού και εδώ, με υποστήριξη Apple CarPlay, Android Auto και σύστημα φωνητικού ελέγχου Honda Smartphone Voice Control – δυστυχώς όμως από τα παραπάνω μόνο το CarPlay έχει προς το παρόν υποστήριξη στην Ελλάδα.

Στον τομέα της ασφάλειας η Honda φροντίζει το ΝΤ1100 με φώτα φρένου έκτακτης ανάγκης (Emergency Stop Signal), όπου τα φλας αναβοσβήνουν όταν το φρενάρισμα είναι απότομο για να προειδοποιήσουν τους επερχόμενους οδηγούς.

Η δε πρακτικότητα και άνεση εξυπηρετούνται με επιλογές που ανήκουν στον βασικό εξοπλισμό, όπως τα cruise control, θερμαινόμενα γκριπ, την μεγάλη σχάρα φόρτωσης με χειρολαβές για την/τον συνεπιβάτη, τις πλαϊνές πλαστικές βαλίτσες που προσφέρουν 33 λίτρα αποθηκευτικού αριστερά και 32 δεξιά, ενώ αφαιρούνται για να κάνουν πιο εύκολη τη ζωή στην πόλη. Πολύ ευχάριστη είναι και η προσθήκη κεντρικού σταντ στον βασικό εξοπλισμό, κάτι που μας έλειψε στην Africa Twin.

Στον δρόμο το ΝΤ1100 χαρακτηρίζεται από βελούδινη ποιότητα κύλισης, είναι ήσυχο, δεν έχει καθόλου αισθητούς κραδασμούς. Ο κινητήρας του αποδίδει όπως ακριβώς και στην Africa Twin, ροπάτος και πολύ ελαστικός, αλλά και μονίμως εξαρτώμενος από την επιλεγμένη ρύθμιση του DCT.

Στην πιο σπορ επιλογή του DCT βγάζει γούστα επιτρέποντας στον κινητήρα να στροφάρει αρκετά ψηλά πριν αλλάξει σχέση, ενώ πάντα το έξυπνο κολπάκι της μοναδικής αυτής μετάδοσης της Honda να επιτρέπει παρεμβάσεις μέσω των κουμπιών στο αριστερό άκρο του τιμονιού απογειώνει την ευχρηστία του στις λίγες εκείνες περιπτώσεις που το DCT δεν ανεβάζει ή κατεβάζει τη σχέση όταν ακριβώς θα θέλαμε.

Όπως λέγαμε και στις πρόσφατες δοκιμές των Africa Twin, Adventure Sports DCT και της απλής DCT έκδοσης, τα τέσσερα επίπεδα προσαρμοστικότητας της αυτόματης μετάδοσης (D και τρία S) δύσκολα θα αφήσουν κάποιον παραπονεμένο, ενώ η διόρθωση με τα κουμπιά που αναλαμβάνουν να χειρίζονται σειριακά το κιβώτιο έξι σχέσεων κάνει πρακτικά άχρηστη τη χειροκίνητη (Manual) επιλογή.

Το ΝΤ1100 έχει τόσο γκάζι όσο χρειάζεται, αποφεύγοντας τις υπερβολές και μένοντας σε μια προσγειωμένη απόδοση 100 ίππων. Αυτή επαρκεί για δυνατές επιταχύνσεις, εκμεταλλευόμενη τη σοφή ρύθμιση του κινητήρα από τη Honda ώστε να δίνει τον καλύτερό του χαρακτήρα στις μεσαίες.

Η τελική του ταχύτητα πλησιάζει τα 220 km/h, δηλαδή στον πραγματικό κόσμο έχει όσο χρειάζεται για να γυρίσεις τον πλανήτη με αξιοπρεπέστατες έως παράνομες μέσες ταχύτητες και το κάνει καταφέρνοντας αξιόλογη οικονομία σε καύσιμο.

Στα χέρια μας το ΝΤ1100 έκαιγε βενζίνη με έναν μέσο ρυθμό στα πέριξ των 7 λίτρων ανά 100 χιλιόμετρα, τιμή που κατεβαίνει χαμηλότερα πολύ πιο εύκολα απ’ ότι σκαρφαλώνει ψηλότερα.

Ξεκινώντας από την τουριστική χρήση, η εμπειρία με το ΝΤ είναι απλά υπέροχη. Η μοτοσυκλέτα έχει φτιαχτεί γι’ αυτή τη δουλειά και, αν μη τι άλλο, η Honda έχει άφθονη τεχνογνωσία στο πώς να σε κάνει να αισθάνεσαι πως ταξιδεύεις με τον καναπέ του σπιτιού σου: ξεκούραστη και φαρδιά σέλα, πληρέστατη προστασία από τον αέρα, εργονομία που μοιάζει να έχει σχεδιαστεί ειδικά για σένα.

Βγαίνοντας από τον αυτοκινητόδρομο στο δευτερεύον οδικό δίκτυο, το ΝΤ1100 δεν πρόκειται να φοβηθεί τις στροφές. Οι αναρτήσεις λειτουργούν υποδειγματικά, είναι καλά ισορροπημένες μεταξύ άνεσης και σπορ συμπεριφοράς, καταφέρνοντας εξίσου καλά να περνούν από ανωμαλίες του οδοστρώματος χωρίς δράματα όπως και να βάζουν τη μοτοσυκλέτα στην είσοδο της στροφής με εμπιστοσύνη.

Δε διαθέτουν πολλές ρυθμίσεις, παρά μόνο προφόρτιση ελατηρίου πίσω με ένα βολικότατο περιστροφικό ρυθμιστήρι στην αριστερή πλευρά κάτω από τη σέλα, καθώς και προφόρτιση ελατηρίου στο αριστερό καλάμι του μπροστινού. Θυμίζουμε πως το Showa SFF-BP σημαίνει Split Function Fork - Big Piston, δηλαδή το ένα καλάμι έχει το ελατήριο και το άλλο τις υδραυλικές αποσβέσεις, έτσι ρύθμιση προφόρτισης μπροστά έχουμε μόνο στην τάπα του αριστερού καλαμιού. Μικρό το κακό, καθώς η επέμβαση κάνει αισθητή διαφορά και συνολικά επαρκεί για τον χαρακτήρα αυτής της μοτοσυκλέτας.

Είναι μάλλον προφανές πως μια μοτοσυκλέτα 248 κιλών (χωρίς τους επιβαίνοντες και τα μπαγκάζια τους) δεν αρέσκεται σε σπορ κανιβαλισμούς, δηλαδή πολύ απότομα φρένα και σφαλιάρες από τη μια κλίση στην άλλη, κι εδώ πια δεν έχουμε να κάνουμε με την ικανότητα της όποιας Honda, αλλά απλά με τους νόμους της Φυσικής.

Ο σωστός και απολαυστικός τρόπος να το οδηγείς είναι με ροή και απλωτές γραμμές, όπου η μοτοσυκλέτα δείχνει σταθερή ως βράχος, πατά καλά και στο πληροφορεί επαρκώς για να ξέρεις πάντα τι γίνεται. Όπως πρέπει να είναι μια sport touring δηλαδή.

Αν θελήσεις να ψάξεις πόσο πιο γρήγορα θα φτάσεις στην είσοδο της στροφής και πόσο πιο αργά θα φρενάρεις, τότε αναπόφευκτα θα δεις τις αναρτήσεις ως πολύ μαλακές και τη μάζα ως εχθρό σου. Ίσως όμως είναι και η ώρα να σκεφτείς πως δεν έχεις διαλέξει την κατάλληλη μοτοσυκλέτα για τη δουλειά που θες.

Σε φυσιολογικά σβέλτο ρυθμό το ΝΤ1100 είναι απολαυστικότατο, όσο και αποτελεσματικό σε κάθε λογής στροφιλίκι.

Στην πόλη με εξέπληξε πόσο εύκολο ήταν κάθε διαδρομή, καθώς οι βαλίτσες είναι αρκετά “χωνευτές” στη σιλουέτα της μοτοσυκλέτας και έτσι η συμβίωση μαζί τους στην πόλη είναι οριακά ανεκτή, αλλά αυτό που κάνει τη διαφορά είναι η δυνατότητα αφαίρεσής τους.

Τότε το ΝΤ1100 γίνεται πολύ πιο πρακτικό στην κίνηση και βγάζει έναν μπελά από το κεφάλι σου, καθώς δε χρειάζεται πια να προσέχεις τις βαλίτσες όταν κόβεις διαγώνια ανάμεσα στα αυτοκίνητα.

Με το ουδέτερα ζυγισμένο πλαίσιο, τη σέλα που βρίσκεται σε βολικότατο ύψος (820 mm) και τον ελαστικότατο κινητήρα, η καθημερινότητα απαιτεί λίγους συμβιβασμούς συγκριτικά με το τι θα περίμενε κανείς από μια τουριστική μοτοσυκλέτα 248 κιλών.

Την πρώτη φορά που είδα από κοντά το ΝΤ1100 αυτομάτως μου ήρθε στο μυαλό το VRF800X Crossrunner που κατείχε προηγουμένως παρόμοιο ρόλο στη γκάμα της Honda.

Σήμερα ο ανταγωνισμός του ΝΤ1100 είναι δύσκολος και απαιτητικός. Απέναντί του στέκονται γνωστές και δημοφιλείς μοτοσυκλέτες όπως οι BMW S1000XR, Kawasaki Versys 1000 και Yamaha Tracer 9. Αναφέρομαι μόνο σε μοντέλα με τροχούς 17 ιντσών, καθώς η τάση της αγοράς έχει μετακινηθεί έντονα προς τις 19 ίντσες μπροστά σε έναν πιο on-off ρόλο – σε ολόκληρη την οικογένεια Ducati Multistrada, για παράδειγμα, πλέον μόνο η πανάκριβη έκδοση Pikes Peak φορά 17ιντσο μπροστινό.

Η πρόταση της Honda στην κατηγορία έχει τη λιγότερη ισχύ απ’ όλες τις προαναφερθείσες και η τιμή της την πάει στην κορυφή, παρέα με τη BMW. Μάλιστα είχαμε τη δυσάρεστη έκπληξη να πάρουμε τη μοτοσυκλέτα για δοκιμή όταν κόστιζε €16,800 και τρεις εβδομάδες αργότερα που γράφονται αυτές οι γραμμές η τιμή της να έχει ανέβει στα 17,400. Δυστυχώς πρόκειται για μια άσχημη κατάσταση που αφορά όλους τους κατασκευαστές και φαίνεται πως δεν είναι στο χέρι τους να διατηρήσουν τις τιμές σε ένα σταθερό επίπεδο.

Αν αποφασίσεις να κοιτάξεις το Honda NT1100 για την επόμενη αγορά σου, να ξέρεις πως παίρνεις ένα εξαιρετικά αποτελεσματικό sport touring (ή street adventure ή όπως αλλιώς θέλει ο καθένας να το αποκαλεί) πακέτο με πληρέστατο εξοπλισμό που δε βρίσκουμε να του λείπει κάτι. Παίρνεις μια μοτοσυκλέτα που μπορεί να σε εξυπηρετήσει σε σχεδόν κάθε λογής οδήγηση στον δρόμο, να σε πάει κάθε μέρα στη δουλειά, να κάνει το κορίτσι σου να μη θέλει να τελειώσει η βόλτα, να ταξιδέψεις μακριά με τέτοια ξεκούραστη άνεση λες και πετάχτηκες στη Χαλκίδα για καφέ – και όλα αυτά χωρίς να αισθάνεσαι πως καβαλάς ένα δυσκίνητο μαμούθ όταν ο δρόμος αρχίσει τα φιδάκια.

Η Honda ξέρει καλά να φτιάχνει ισορροπημένες μοτοσυκλέτες που μοιάζουν να κουμπώνουν στο σώμα σου λες και σου πήραν τα μέτρα πριν την κατασκευάσουν και αυτή εδώ είναι μια ακόμη απόδειξη πως το μαγικό χάρισμά της διατηρείται ατόφιο.

Εξοπλισμός δοκιμής: Moto Market

Κράνος: Caberg Avalon Forge 

Μπουφάν: Nordcode Aero

Μποτάκια: Forma Cooper Camo

Γάντια: Five RS4

ΤEXNIKA ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΑ