Η παρουσίαση της νέας γενιάς Hornet τον περασμένο Οκτώβρη στη γερμανική έκθεση Intermot στην Κολωνία ήταν κάτι παραπάνω από απλώς την αναγέννηση ενός πολύ οικείου ονόματος στη γκάμα της.

Θα μπορούσε κανείς να πει πως η πρεμιέρα ενός ολοκαίνουργιου κινητήρα είναι το πρωτεύον σημείο ενδιαφέροντος, ιδιαίτερα από τη στιγμή που έναν μήνα αργότερα ο ίδιος δικύλινδρος εμφανίστηκε εκ νέου στην επιστροφή του Transalp.

Υπάρχει όμως κάτι που, κατά την ταπεινή μου γνώμη, ξεπερνά σε σημασία και τα νούμερα του κινητήρα και τις δύο μοτοσυκλέτες που ήδη κινεί. Είναι μια διαφαινόμενη στροφή στη φιλοσοφία της Honda που μου τραβά την προσοχή πάνω απ’ όλα.

Είναι μια παραδοσιακή δύναμη στον κόσμο των δικύκλων και εκατομμύρια μοτοσυκλετιστές ανά τον πλανήτη πίνουν νερό στ’ όνομά της. Η Honda μας έχει μάθει σε μια συγκεκριμένη κατασκευαστική φιλοσοφία εδώ και αρκετές δεκαετίες, επιλέγοντας τις τελευταίες δύο να στρέψει την προσοχή της κυρίως στις καθημερινές μοτοσυκλέτες και στην οικονομία καυσίμου, επιδεικνύοντας χαρακτηριστικότατη αδιαφορία για κόντρες ιπποδυνάμεων και ανάλογους εντυπωσιασμούς.

Αν πάρουμε ως δείγμα γραφής τις οικογένειες CB500 και NC750 η εικόνα αυτή είναι σαφέστατη, αλλά ακόμη και σε πιο προωθημένες γραμμές του μετώπου η Honda μοιάζει να επιμένει στην ίδια λογική. Δείτε για παράδειγμα την αναβίωση της Africa Twin. Σε μια εποχή που η συζήτηση περί adventure μοτοσυκλετών περιστρεφόταν γύρω από κινητήρες 140+ ίππων, οι Ιάπωνες παρουσίαζαν έναν ολοκαίνουργιο δικύλινδρο σε μια μοτοσυκλέτα με διψήφια απόδοση, περίπου όση και η πρώτη γενιά KTM 950 Adventure πολλά χρόνια πριν. Αυτό δεν άλλαξε ουσιαστικά ούτε στην επόμενη γενιά των Africa Twin 1100, όπου η μέγιστη απόδοση παρέμεινε σε επίπεδα που σήμερα δείχνουν πιο κοντά στη νέα Transalp 750 παρά στις ομολόγους της των πολλών κυβικών.

Αυτή είναι μια ξεκάθαρη επιλογή από πλευράς Honda και φυσικά δεν είναι ούτε αστοχία, ούτε αδυναμία. Η έλευση του νέου δικύλινδρου σε σειρά των 755 cc είναι πλέον η απτή απόδειξη πως, αν η Honda θέλει, η Honda μπορεί.

Από τα πρώτα μέτρα που διαγράφει κανείς στη σέλα του νέου CB750 Hornet αντιλαμβάνεται πως εδώ έχουμε κάτι νέο, λίγο-πολύ ασυνήθιστο για τα δεδομένα της Honda: τραχύς κινητήρας, με “γρέζι” στο δούλεμά του, με δυνατή σφαλιάρα ροπής από νωρίς στο στροφόμετρο, ισχυρότατος για τα δεδομένα της κατηγορίας του.

Η Honda πρωτοτυπεί σε κάποιον βαθμό παρουσιάζοντας μια μοτοσυκλέτα που διαφημίζεται στο επίσημο press kit ως κατέχουσα τον κορυφαίο λόγο ίππων ανά κιλό στην κατηγορία της, 0.49 hp/kg (0.36 kW.kg), βάσει των ονομαστικών της τιμών απόδοσης και βάρους.

Το νέο Hornet έρχεται να ξαναβάλει τη Honda στο σπορ παιχνίδι δρόμου, εκεί που ο ανταγωνισμός της κάνει πάρτι εδώ και αρκετά χρόνια με γυμνές επιλογές μεσαίου κυβισμού για κάθε γούστο και βαλάντιο, την ώρα που η ίδια είχε μόνο το ώριμο τετρακύλινδρο CB650R ως επιλογή έξω από τους φράκτες της Α2 και πριν τα χωράφια πενταψήφιας τιμής των χιλιαριών.

Με το CB750 Hornet η Honda προσφέρει ένα πακέτο που θέλει να συνδυάσει τρεις κεντρικές αξίες: ισχυρό σπορ χαρακτήρα, προσιτή τιμή και τις παραδοσιακές αξίες της εταιρείας.

Θα ξεκινήσω αντίστροφα, από το τελευταίο. Όπως ήδη ανέφερα πιο πριν, από το ρελαντί καταλαβαίνει κανείς πως αυτός ο νέος κινητήρας δείχνει αγριεμένος και ανήσυχος, δουλεύει αρκετά θορυβωδώς και η εξάτμιση συνεπικουρεί αφήνοντας αρκετά ντεσιμπέλ να δραπετεύουν. Από εκεί και πέρα ωστόσο, τα συνήθη στάνταρ της Honda είναι όλα εκεί: άψογη εργονομία στη θέση οδήγησης, οικεία αίσθηση από τα πρώτα μέτρα λες και αυτή τη μοτοσυκλέτα την καβαλούσες για χρόνια, καλά περιφερειακά που όλα δουλεύουν όπως πρέπει, ποιοτική κατασκευή.

Για τη σχεδίαση δε θέλω να πω πολλά μιας και πρόκειται για ένα υποκειμενικότατο ζήτημα, αλλά θα αρκεστώ σε κάτι αρκετά αντικειμενικό. Τη μια εβδομάδα που είχα το Hornet στα χέρια μου κυκλοφορούσα καθημερινά στην Αθήνα μα ελάχιστοι πρόσεξαν τι καβαλούσα και όσοι το έκαναν συνήθως βρίσκονταν πολύ κοντά μου, δίπλα στο φανάρι, εκεί που πάρκαρα κ.ο.κ..

Σχεδιαστικά το CB750 Hornet δεν έχει κανένα πρόβλημα, τίποτε που θα μου έδινε αβάντα να πω “μα πώς τους ήρθε να το κάνουν αυτό”. Απεναντίας και κομψό είναι και καλοφτιαγμένο, έχει δε και τα ανοδιωμένα κόκκινα εξαρτήματα που ξεχωρίζουν στο μάτι. Το σχέδιο ωστόσο δείχνει λίγο άτολμο, από 10 μέτρα μακριά δύσκολα θα το ξεχωρίσει κανείς, μοιάζει πολύ με τόσες και τόσες άλλες γυμνές σπορ κατασκευές διαφόρων κατασκευαστών και κυβισμών.

Στη συνέχεια περνάμε στον σπορ χαρακτήρα, ο οποίος εν πολλοίς εκπορεύεται από τον νέο δικύλινδρο κινητήρα, πιθανότατα το κορυφαίο στοιχείο αυτής της μοτοσυκλέτας.

Δυνατή εκκίνηση από το μηδέν, με άφθονη ροπή από τις 3-4,000 σ.α.λ. και ξεσάλωμα από τις 5,000 και πάνω. Άδειος δεν είναι πουθενά αυτός ο κινητήρας, ενώ συνεχίζει να δίνει και να δίνει μέχρι να χτυπήσεις κόκκινα, οι δε μεσαίες του είναι σκέτη απόλαυση και υπεύθυνες για τον τόσο διασκεδαστικό του χαρακτήρα.

Συνδυάζουμε τα παραπάνω με την υπέροχη επίδοσή του στη ζυγαριά, δηλαδή τα 190 κιλά με όλα τα υγρά του φουλαρισμένα, για να αντιληφθούμε γιατί το νέο Hornet 750 είναι τόσο παιχνιδιάρικα ευχάριστο.

Τα σπουδαία του κινητήρα του δεν τελειώνουν στα μέγιστα των αριθμών, καθώς αποδεικνύεται όσο χαμαιλέων θα περιμέναμε από τη Honda: είναι εξίσου πρόσχαρος όταν σέρνεσαι με 2,000 στροφές στο μποτιλιάρισμα ή όταν απλά βολτάρεις χαλαρά με μεταξένιο δεξί χέρι στη γκαζιέρα, μα μετατρέπεται σε χουλιγκάνο με μια σκέψη, απλά ανοίγοντας το γκάζι πιο επιθετικά. Δύναμη υπάρχει παντού για να οδηγήσεις όπως ακριβώς θέλεις χωρίς δυστροπίες από πλευράς της μοτοσυκλέτας.

Ακόμη και στον ανοικτό δρόμο στέκεται εξαιρετικά αυτός ο κινητήρας. Με έκτη στο κιβώτιο, στις 7,000 σ.α.λ. έχεις ξεπεράσει ήδη τα 170 km/h και πας για 175, ενώ από τις 8,000 βρίσκεσαι στη διακοσάρα, με τελική που φτάνει περίπου στα 220.

Αυτό σημαίνει πως μπορείς να ταξιδεύεις με μια μέση ταχύτητα γύρω στα 140 πολύ ξεκούραστα και οικονομικά, ενώ και ο υψηλότερος ρυθμός είναι απολύτως εφικτός χωρίς να ζορίσεις ποτέ τον κινητήρα. Αρκεί να αντέχει ο σβέρκος σου στην κόντρα με τον αέρα…

Η ρύθμιση των power modes, δηλαδή τα τρία επίπεδα απόδοσης του κινητήρα, ξεχωρίζουν μόνο στην απόκριση του γκαζιού, ενώ η δύναμη είναι μονίμως όλη διαθέσιμη σε όλες τις φάσεις. Ομοίως η καλογυμνασμένη ροπή είναι πανταχού παρούσα, καθώς ακόμη και στην πιο ράθυμη mode, τη rain, το μόνο που χρειάζεται είναι ένα πιο γενναίο χούφτωμα του γκαζιού για να νιώσεις το τιμόνι να τραβά δυνατά προς τα μπροστά.

Στο δυναμόμετρο οι καμπύλες κάθε στάθμης του μοτέρ ταυτίζονται απολύτως σε όλο το φάσμα λειτουργίας, γι’ αυτό και στο διάγραμμα έχουμε μόνο μια καμπύλη, δεν υπάρχει καμιά απολύτως διαφορά από τη μια στην άλλη.

Οι τρεις riding modes – sport, standard, rain – ρυθμίζουν τα επίπεδα απόδοσης (P), traction control (T) και φρένου κινητήρα (EB) σε προκαθορισμένες τιμές, ενώ η τέταρτη επιλογή User επιτρέπει να στήσεις τον δικό σου συνδυασμό, διαφορετικό από τους τρεις έτοιμους, ενώ μόνο εδώ είναι εφικτή η πλήρης απενεργοποίηση του traction control.

Η κατανάλωσή του στη διάρκεια της δοκιμής κυμάνθηκε στα 6-6.5 λίτρα ανά 100 χιλιόμετρα, τιμή που φυσικά επηρεάζεται σε κάποιον βαθμό από τον τρόπο οδήγησης.

Η άλλη πτυχή του αθλητικού χαρακτήρα κρύβεται στο πλαίσιο του νέου CB750 Hornet. Η εικόνα της στενής, μικροκαμωμένης μοτοσυκλέτας δε μένει μόνο στο βλέμμα του θεατή, αλλά επιβεβαιώνεται και πάνω στη σέλα της, προστίθεται δε στα ατού της μόλις αρχίσει να κινείται.

Καλοζυγισμένη και συμπαγής λέει η πρώτη εντύπωση, κάτι που δεν αλλάζει όσο κι αν ανέβει ο ρυθμός. Το σύνολο διακρίνεται από τον ευκολοδήγητο χαρακτήρα του, οι αναρτήσεις προσφέρουν σωστές αποσβέσεις, με το αμορτισέρ να δείχνει λίγο “ξερό” στα κοπανήματα στις λακκούβες της πόλης.

Αν και άνευ ρυθμίσεων – πλην προφόρτισης πίσω – οι αναρτήσεις του νέου Hornet 750 υποστηρίζουν αθλητικές διαθέσεις, σε ένα πακέτο που χάρη στο λογικό του βάρος και την άφθονη και καλά απλωμένη δύναμη του κινητήρα του απολαμβάνει να επιτίθεται σε στριφτερές διαδρομές.

Ομολογώ πως αρχικά η επιλογή της Honda να βάλει πίσω λάστιχο πλάτους 160 με ξένισε λιγάκι, αλλά στην πράξη το αποτέλεσμα τη δικαιώνει. Από τη μια επιτρέπει έναν ικανότατο βαθμό ευελιξίας στις πιο αργές ταχύτητες, αλλά και στο παιχνίδι ουδέποτε μπήκε στο κάδρο το μέγεθος του πίσω Michelin. Οδηγικώς όλα είναι όπως πρέπει να είναι, έτσι δεν έχω κανέναν λόγο να γκρινιάξω για τον στενότερο του αναμενόμενου πίσω τροχό. Μόνο στο μάτι ίσως να χαλαστεί κάποιος, αλλά με τη λεπτή σιλουέτα του Hornet η εικόνα δείχνει φυσιολογικότατη.

Η μοτοσυκλέτα μπαίνει με σιγουριά και ελαφριά αίσθηση στην είσοδο της στροφής, πλαγιάζει σταθερά και στην έξοδο καρφώνεις το γκάζι και απολαμβάνεις επιτάχυνση. Το στήσιμο του Hornet έχει την επιθετική οδήγηση σε πρωταγωνιστική θέση στο μενού, συνδυάζοντας μια σειρά από σωστές επιλογές για το κατάλληλο αποτέλεσμα: καλό πιρούνι με σωστές αποσβέσεις και επαρκή πληροφόρηση, δυνατά και προοδευτικά φρένα από τη Nissin, γραμμικότατος και ακριβής ψεκασμός.

Το στριφτερό κυνήγι είναι ένα από τα αγαπημένα παιχνίδια του νέου CB750 Hornet, όπου όλα τα βασικά του στοιχεία αποτελούν εφόδια προς εκμετάλλευση από τον αναβάτη. Το πακέτο που έχει προσφέρει η Honda στη νέα της γυμνή είναι επαρκέστατο για τα δεδομένα του άμεσου ανταγωνισμού του, όχι το πιο κοφτερό της αγοράς, αλλά σαφώς μέσα στις καλύτερες επιλογές της κλάσης του.

Κάπου εδώ αναγνωρίζουμε τα ίχνη των επιλογών που επιτρέπουν στη Honda να προσφέρει την ολοκαίνουργια μοτοσυκλέτα της με έναν κινητήρα που μόλις βγήκε από το σχεδιαστήριο σε καλή τιμή. Δεν επιλέγει την κορυφαία ανάρτηση που θα μπορούσε, δεν της δίνει σχεδόν καθόλου ρυθμίσεις, ούτε και γαρνίρει με τα πιο προχωρημένα ηλεκτρονικά που έχει στη διάθεσή της.

Στα €8,750 το CB750 Hornet είναι φθηνότερο από το ηλικιωμένο CB650R, ενώ απέχει λιγότερο από χιλιάρικο από το CB500X. Βάσει αυτών των δεδομένων, αλλά και των τιμών των άμεσων ανταγωνιστών του, το νέο μοντέλο της Honda μας δείχνει επί του πρακτέου την οικονομική του πλευρά.

Για να καταφέρει η Honda να το προσφέρει σε τόσο καλή τιμή έχει προφανώς αναγκαστεί να κόψει από όπου μπόρεσε, έτσι προκύπτουν τα λιτά ηλεκτρονικά δίχως αδρανειακές μονάδες και cornering συστήματα, οι αναρτήσεις χωρίς ρυθμίσεις και η απουσία εξαρτημάτων που σίγουρα θα του έδιναν πόντους στην πιάτσα, όπως ένα quickshifter.

Δεν του λείπει όμως τίποτε από τα βασικά που οφείλει να έχει – όπως τα εξαιρετικά φρένα με τις ακτινικές τετραπίστονες δαγκάνες μπροστά – και το σύνολο υποστηρίζει και με το παραπάνω τις ανάγκες που ορίζουν τα δεδομένα της κατηγορίας του. Θες ξουράφια με πανάκριβες αναρτήσεις και ηλεκτρονικά παγκοσμίου; Έχει κι απ’ αυτά η αγορά, αλλά όχι σε τετραψήφια τιμή.

Στο τέλος αυτό που μετρά περισσότερο για μένα, αυτό που μου μένει ως απόσταγμα των ημερών που πέρασα παρέα με το νέο CB750 Hornet είναι πως πρόκειται για μια από τις πιο σκανταλιάρικες μοτοσυκλέτες που έχουμε δει εδώ και χρόνια από τη Honda. Και αυτό είναι απλά υπέροχο.

Εξοπλισμός δοκιμής: Μοτο Πήγασος
Κράνος: Yohe 977 G09
Μπουφάν: Seventy Degrees SD-JR69

Τεχνικά χαρακτηριστικά