Πρόκειται για μια κατηγορία που έχει χάσει σημαντικό από το έρεισμα που είχε στην αγορά, καθώς οι σπορ μοτοσυκλέτες έχουν συρρικνώσει σημαντικά τα μερίδιά τους προς όφελος των γυμνών και adventure μοντέλων που έχουν επιστρέψει δυναμικά στη μόδα.

Το φαινόμενο αυτό δεν είναι απλά ιδίωμα μιας αγοράς σε κρίση μα παγκόσμιο και φωτογραφίζεται ξεκάθαρα στην αδιαφορία των εργοστασίων για τις 600άρες supersport, εκεί όπου μόνο η Yamaha και η Kawasaki ασχολούνται πια κι αυτές με ανανεωμένα μοντέλα που βασίζονται σε παλιότερους κινητήρες. Όταν το CBR600RR έχει βγει εκτός παραγωγής...

Honda CBR1000RR-R Fireblade SP

Η φετινή EICMA στο Μιλάνο, παίζοντας μπάλα σόλο χωρίς Intermot φέτος, κυριαρχήθηκε σε μεγάλο βαθμό από την εμφάνιση μιας νέας CBR1000RR-R Fireblade. Η οποία ήρθε για να στηθεί απέναντι σε έναν πανίσχυρο πλέον ανταγωνισμό που έχει καταφέρει μέσα σε μια τριετία να κάνει τα 200 άλογα να μοιάζουν με τον φτωχό συγγενή της οικογένειας.

Εδώ λοιπόν βουτάμε σε μια σύντομη και συγκριτική περιήγηση στη σχολή του 2020, όπως αυτή εκπροσωπείται από τις μοτοσυκλέτες που φτιάχτηκαν για ομολογκασιόν στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Superbikes. Το ξεκαθαρίζουμε εδώ αυτό διότι θα μπορούσαμε ίσως να μιλήσουμε και για την Aprilia RSV4 1100 Factory, Ducati Panigale V4 και V4S ή τις απλές εκδόσεις των Ιαπωνικών τετρακύλινδρων.

Ωστόσο δεν πρέπει να ξεχνάμε πως στην ουσία δεν πρόκειται για μια σύγκριση καθαυτή, αλλά για μια συγκριτική παρουσίαση που δεν αποσκοπεί να βγάλει κάποιον νικητή, αλλά απλά να μας δώσει μια αίσθηση προς τα πού κινείται η κατηγορία. Και είναι εμφανές ότι η κατεύθυνση της συγκεκριμένης κλάσης κινείται προς έναν και μόνο στόχο: την κατάκτηση της κορυφής στις πίστες.

Ducati Panigale V4R

Δύναμη

Δεν υπάρχει μοτοσυκλέτα στην κατηγορία που να πέφτει κάτω από 200 ονομαστικά άλογα. Η Suzuki παραδοσιακά δεν ανακοινώνει τιμές απόδοσης, αλλά ανάμεσα στις γραμμές και στις ανεπίσημες συζητήσεις είναι δεδομένο πως η απόδοσή της στρογγυλοποιείται σε αυτό το νούμερο, ίσως και λίγο παραπάνω.

Πρωταθλήτρια ισχύος στα χαρτιά είναι η Ducati με την Panigale R και τους ασύλληπτους 221 ίππους της. Από κοντά ωστόσο ακολουθούν Aprilia και Honda, οι οποίες με τα αγωνιστικά κιτ δεν έχουν και πολλά να ζηλέψουν από τη μοτοσυκλέτα που για μισό πρωτάθλημα έδειχνε ανίκητη στις πίστες του WorldSBK.

Μιλώντας περί δύναμης, αξίζει να προσέξουμε τις διαστάσεις των κινητήρων, όπου είναι εμφανές πως το κυνήγι της ισχύος έχει μόνο έναν δρόμο: ψηλότεροι ρυθμοί περιστροφής.

Κάπως έτσι έχουμε φτάσει Ducati και Honda να δηλώνουν διαστάσεις κυλίνδρων τόσο υπερτετράγωνες όσο και οι μοτοσυκλέτες MotoGP τους. Για την ακρίβεια, τα 81 χιλιοστά αποτελούν το μέγιστο όριο διαμέτρου εμβόλου που επιτρέπουν τα GP ώστε να κρατηθεί ο ανταγωνισμός σε ένα λογικό επίπεδο, πριν ανέβουν στις 30,000 σ.α.λ., και εκεί ακριβώς το πήγαν οι δύο εταιρείες που θέλουν να καθήσουν στον θρόνο της Kawasaki.

Αρκετά ενδιαφέρον είναι και το γεγονός πως η BMW ακολουθεί από κοντά, βγάζοντας άφθονη ισχύ από τη μοτοσυκλέτα της.

Το παιχνίδι παίζεται πια με καθαρά αγωνιστικούς όρους, πάμε ολοένα και πιο ψηλά για να βρούμε δύναμη και να οι μπιέλες τιτανίου και οι αυλοί εισαγωγής μεταβλητού μήκους και τα τρελά ηλεκτρονικά. Είναι μονόδρομος.

BMW S 1000 RR

Συστήματα μεταβλητού χρονισμού ή βυθίσματος βαλβίδων

Πρώτη έσυρε τον χορό η Suzuki με το VVT της που παρουσιάστηκε το 2017 στην τελευταία μεγάλη αναβάθμιση του GSX-R1000R. Η αλήθεια είναι πως στο Hamamatsu έχουν ρίξει όλο το ενδιαφέρον και τους πόρους τους στο MotoGP, αφήνοντας το WorldSBK σε δεύτερη μοίρα. Αυτό πάντως δεν τους έχει εμποδίσει να χτίσουν ένα εξαιρετικό GSX-R1000R.

Η BMW ενσωμάτωσε τη τεχνολογία ShiftCam στο S 1000 RR πέρυσι, όταν αυτό είχε σειρά να ανανεωθεί και συνέπεσε με την επιστροφή της BMW στο WorldSBK με βλέψεις.

Suzuki GSX-R1000R

Εξοπλισμός

Δεν έχει και πολύ νόημα να συζητήσουμε αναλυτικά για τον εξοπλισμό κάθε μιας από τις 7 superbikes, καθώς πάνω-κάτω όλες διαθέτουν τα ίδια χαρακτηριστικά. Η κατηγορία έχει ομογενοποιηθεί σε μεγάλο βαθμό, όπως είναι λογικό όταν όλα προέρχονται από και οδεύουν προς τις πίστες. Καλό το μάρκετινγκ, σεβαστή η διαφορετικότητα, αλλά ξέρουμε καλά πως όταν ο στόχος είναι η νίκη αργά η γρήγορα όλοι θα βρεθούν με την ίδια τεχνολογία, αυτή που κερδίζει.

Τα πάντα στήνονται πάνω από μια αδρανειακή μονάδα έξι αξόνων, η οποία αναλαμβάνεινα μαζέψει όλα τα δεδομένα από τους διάφορους αισθητήρες και βάσει αυτών να ενορχηστρώσει τα πάντα: ανάφλεξη, μείγματα, αναρτήσεις, φρένα (cornering ABS).

Στη συνέχεια εμπλουτίζουμε με πλούσιες έγχρωμες οθόνες TFT για να μπορείς να δεις τις 5,000 διαθέσιμες ρυθμίσεις που έχεις στο χέρι σου. Όλες ανεξαιρέτως οι superbikes του 2020 ρυθμίζονται σε έναν σκασμό πράγματα, από το βασικό traction control ως το φρένο του κινητήρα.

Παράλληλα, όλες συνοδεύονται από πακέτα συνδεσιμότητας που δεν φτιάχτηκαν για να μη χάνεις κλήσεις στο κινητό σου. Εδώ δε χρειάζεται GPS για τη διαδρομή, μετά την Κ1 έρχεται η Κ2. Σου επιτρέπουν ωστόσο άφθονη πρόσβαση σε εκ του μακρόθεν ρυθμίσεις και δεδομένα τηλεμετρίας για να αναλύσεις τις επιδόσεις σου μετά την πίστα.

Στα φρένα έχουμε μια σχεδόν απόλυτη σύμπλευση στη Brembo, όλοι δηλαδή πλην της Yamaha.

Στις δε αναρτήσεις, αν δεν είναι Ohlins θα είναι Showa. Τουλάχιστον στις κορυφαίες εκδόσεις, γιατί στις βασικές θα συναντήσουμε και το εκάστοτε πιρούνι Kayaba, όπως στη Yamaha R1.

Yamaha YZF-R1M

Τι να περιμένουμε από το 2020;

Ουδείς μπορεί να ξέρει. Η σχολή ανανεώθηκε με τη νέα Fireblade των τριπλών R, αλλά ποιος μπορεί να ξεγράψει την Ιταλική σχολή ή την επί πέντε συνεχή χρόνια παγκόσμια πρωταθλήτρια Kawasaki; Μπορεί η ZX-10RR να μοιάζει πια πιο αδύναμη και βαριά και αργόστροφη από τον φρέσκο ανταγωνισμό, αλλά κάποιος να το πει και στον Jonathan Rea βρε παιδιά.

Φέτος η Kawasaki κατάφερε να πάρει πανηγυρικά τον τίτλο από μια Ducati που στα χαρτά φάνταζε πιο φρέσκια και πολύ πιο δυνατή. Ο λόγος φυσικά έγκειται στον αναβάτη, τη χημεία της ομάδας, τον βαθμό υποστήριξης, αλλά και το γεγονός πως σίγουρα με το αγωνιστικό κιτ η εργοστασιακή ZX-10RR δε θα υπολείπεται και τόσο της Panigale V4R όσο στις βιτρίνες των εκθέσεων. Η μεγάλη αλήθεια των αγώνων μοτοσυκλέτας είναι πως από την καλή μοτοσυκλέτα βάσης ως το βάθρο είναι ο ανθρώπινος παράγοντας αυτός που καθορίζει σε μεγάλο βαθμό το αποτέλεσμα.

Κάπως έτσι λοιπόν για του χρόνου περιμένουμε την Kawasaki να τα βρει αρκετά σκούρα από Ducati και Honda, αλλά ποιος ξέρει αν υπάρχει αντίδοτο στην αστερόσκονη του Rea;

Από κει και πέρα, δε γίνεται παρά να εκθειάσουμε την ιστορική απόφαση της Honda να ανοίξει ένα νέο κεφάλαιο με τίτλο Fireblade, με μια μοτοσυκλέτα που δανείζεται κάτι από το ιστορικό εκείνο πρώτο μοντέλο του 1992. Δεν φέρνει την επανάσταση, αλλά μας θυμίζει για πόσα πολλά χρόνια η Honda επέμενε να φτιάχνει την πιο αδύναμη και φιλική superbike, πριν αποφασίσει ενόψει 2020 να σπάσει το καλούπι και να μας σερβίρει την πιο ισχυρή και υποσχόμενη Ιαπωνική superbike που θα προτάξει τους εν σειρά κυλίνδρους της απέναντι στα Ιταλικά V4.

Και, επί τη ευκαιρία, να θυμηθούμε πως ως και το 2018 υπήρχε και μια MV Agusta F4 στη λίστα αυτή. Μακάρι να την ξαναδούμε σύντομα.

Kawasaki ZX-10RR

Τεχνικά Χαρακτηριστικά

(*) Σε όλες τις μοτοσυκλέτες αναφέρεται το πλήρες βάρος σε κατάσταση λειτουργίας, εκτός της Aprilia RSV4 RR που ανακοινώνεται στεγνό (χωρίς μπαταρία και υγρά).