Η απογοητευτική εικόνα των τελευταίων ετών για τη Honda στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα MotoGP συνεχίζεται και φέτος με τους Joan Mir και Luca Marini να βρίσκονται στις θέσεις 19 και 24 της κατάταξης με 13 και 1 βαθμούς αντιστοίχως. Στην προσπάθεια των Ιαπώνων να αλλάξουν τη ροή των πραγμάτων έγινε πέρυσι μια ευρεία αναδιανομή ρόλων στο αγωνιστικό τμήμα HRC με νέα διεύθυνση και την έλευση του Ken Kawauchi από τη Suzuki, αφότου η τελευταία αποχώρησε από το MotoGP το 2022.
Παρόλα αυτά τα αποτελέσματα δεν έχουν έρθει και πρόσφατα έγινε γνωστό πως οι Ιάπωνες προσέγγισαν τον Gigi Dall' Igna, χωρίς τελικά να καταφέρουν να τον προσελκύσουν από τη Ducati.
Με το πρωτάθλημα να χαράσσει νέα πορεία με την εισαγωγή νέων μοτοσυκλετών 850 cc από το 2027, η Honda φαίνεται πως έχει πάρει την απόφαση να στρέψει το ενδιαφέρον της στη νέα εποχή και για να το καταφέρει αυτό αλλάζει άρδην τη στρατηγική της.
Με τα σημερινά δεδομένα η Honda διαθέτει στη Βαρκελώνη μια κεντρική μονάδα για τις αγωνιστικές της δραστηριότητες, ωστόσο η βασική δουλειά που γίνεται εκεί δεν αφορά στην εξέλιξη των μοτοσυκλετών αλλά απλώς στη διακίνηση των εξαρτημάτων που έρχονται από την Ιαπωνία. Όλες οι σημαντικές αποφάσεις και ενέργειες ωστόσο παραμένουν επί ιαπωνικού εδάφους και αυτή ίσως να είναι η πηγή του προβλήματος - όπως είχε δηλώσει πρόσφατα και ο αγωνιστικός διευθυντής της Yamaha, Lin Jarvis, εξηγώντας πως η εταιρεία του αντιμετωπίζει το ίδιο πρόβλημα, γι' αυτό πρέπει να κινείται πιο γρήγορα και μην είναι πια τόσο συντηρητική στις διαδικασίες της.
Όπως αποκαλύπτει το περιοδικό Speedweek, η Honda στήνει μια νέα κεντρική εγκατάσταση στο Μιλάνο που θα λειτουργήσει ως βάση της αγωνιστικής ομάδας MotoGP και έχει εντείνει τις προσπάθειες να δώσει τα ηνία στον Fabiano Sterlacchini (φωτό ακριβώς κάτω).
Ο Ιταλός βγήκε από τα σπλάχνα της Ducati έχοντας εργαστεί εκεί για 17 χρόνια πριν μεταγραφεί το 2021 (μαζί με μια μικρή ομάδα μηχανικών) στην ΚΤΜ ως τεχνικός διευθυντής του τμήματος Road Racing. Τα αποτελέσματα της δουλειάς του εκτιμώνται δεόντως από τους Αυστριακούς, καθώς με την πολύτιμη συνδρομή του Dani Pedrosa, ανέβασε επίπεδο τις RC16 στο MotoGP.
Το συμβόλαιο του Ιταλού με την ΚΤΜ ολοκληρώθηκε τον Ιούνιο που μας πέρασε και η μη ανανέωσή του έσκασε ως βόμβα στους κύκλους του MotoGP, καθώς θεωρούταν βέβαιη η συνέχιση της συνεργασίας. Επ' αυτού ο διευθυντής του αγωνιστικού τμήματος της ΚΤΜ, Pit Beirer, είχε εξηγήσει πως υπήρχαν δύο προβλήματα με τον Sterlacchini. Πρώτον ο ίδιος ήθελε να επιστρέψει στην Ιταλία και, δεύτερον, προέκυψαν κάποιες διαφωνίες σχετικά με την πορεία εξέλιξης των ΚΤΜ από δω και πέρα.
Στη συνέχεια ακούστηκε πως η Yamaha προσπάθησε ανεπιτυχώς να προσλάβει τον Sterlacchini, έχοντας ήδη στήσει ένα νέο στρατηγείο για την ομάδα MotoGP στην πόλη Gerno di Lesmo κοντά στη Monza και φέρνοντας τους έμπειρους μηχανικούς Max Bartolini και Marcio Nicotra από τη Ducati στην προσπάθεια να επαναφέρουν τις Μ1 στον δρόμο των επιτυχιών.
Τώρα ο Sterlacchini φέρεται ως ο πρώτος στόχος της Honda για την ηγεσία του νέου της αγωνιστικού κέντρου και οι συζητήσεις είναι ήδη σε προχωρημένη φάση, αν και ο Ιταλός βάσει του συμβολαίου που είχε με την ΚΤΜ δε μπορεί να δουλέψει για άλλη ομάδα MotoGP πριν τον Νοέμβριο 2024.
Όπως όλα δείχνουν, η Honda έχει θέσει ως βασικό της στόχο να είναι έτοιμη για το 2027 με τις νέες μοτοσυκλέτες που θα φτιαχτούν και εκεί εστιάζει η όλη στρατηγική της αναδίπλωση, με την εξέλιξη να μεταφέρεται πλέον επί ευρωπαϊκού εδάφους.
Αυτή δε θα είναι η πρώτη φορά που η Honda παίρνει σκούπα και αλλάζει τα πάντα. Στα χρόνια μετά τη φυγή του Valentino Rossi και την επακόλουθη εποχή κυριαρχίας της Yamaha το HRC προέβη σε συνταρακτικές αλλαγές: έφερε τον Livio Suppo στη διοίκηση της αγωνιστικής ομάδας και μέσω αυτού προσέλκυσε τον Casey Stoner, πήρε δύο τεχνικούς ηλεκτρονικών από τη Yamaha και την ομάδα του Jorge Lorenzo (με μια πρόταση "που ήταν αδύνατο να αρνηθούμε", όπως δήλωναν τότε οι δύο Ιταλοί μηχανικοί), πέταξε τα ηλεκτρονικά που έφτιαχνε το ίδιο το HRC για να φορέσει Magneti-Marelli, καθώς και τις αναρτήσεις της δικής της θυγατρικής, Showa, για να βασιστεί στην Ohlins και κάπως έτσι πήρε τον τίτλο το 2011 με τον Stoner, μετά από μια στείρα πενταετία από το πρωτάθλημα του αδικοχαμένου Nicky Hayden το 2006.
