Του Απόστολου Μιστιλόγλου

Φωτογραφίες: Τάκης Μανιάτης

Kawasaki Versys S 1000 τιμή: 16.795 ευρώ 

Η Adventure «επανάσταση» στις μοτοσυκλέτες, έφερε μεγάλες αλλαγές και όχι μόνο στην εμφάνιση και τον όγκο των μοτοσυκλετών – η όρθια θέση οδήγησης άλλαξε το παιχνίδι στα δεδομένα άνεσης και εργονομίας, δελεάζοντας ακόμη και παραδοσιακούς «σκυφτούς» των κατηγοριών sport/grand tourer. To Versys 1000, που ντεμπούταρε το 2012, εκμεταλλεύτηκε στο έπακρο την φιλοσοφία «Versatile System» της Kawasaki, που γεννήθηκε το 2007 με το απόλυτα επιτυχημένο Versys 650. Γύρω από τον «μπαμπάτσικο» τετρακύλινδρο κινητήρα χτίστηκε, έτσι, μία από τις καλύτερες Grand Tourer μοτοσυκλέτες με έμφαση στην πολυτελή κύλιση, την άνεση και τα πολλά, πολλά χιλιόμετρα σε άσφαλτο.

Λίγο πριν υποδεχθούμε το νέο Versys 1100, που πλέον έρχεται ισχυρότερο αλλά και πιο «ροπάτο», περάσαμε μία εβδομάδα με το Versys 1000, στην ενδιάμεση ως προς τον εξοπλισμό έκδοση S – με περισσότερα πράγματα σε σχέση με την απλή, αλλά χωρίς τις ηλεκτρονικές αναρτήσεις της SE. Και αναλύουμε γιατί, αν δεν σας ενδιαφέρει να αποκτήσετε απαραίτητα το τελευταίο μοντέλο, αλλά θέλετε «μεγάλο» Versys, ίσως είναι η πιο κατάλληλη στιγμή για ψώνια.

Ποιότητα, άνεση και αρχοντικότητα που συγκρίνεται με ελάχιστες

Στην άνεση του αναβάτη, είναι πολύ πιθανόν ότι η Versys 1000 δεν έχει αντίπαλο. Είτε σε σύντομη επαφή με την θέση οδήγησης της, είτε κάνοντας 600 χιλιόμετρα σε μία ημέρα, η εντύπωση μου παρέμεινε η ίδια – παραμένεις μοναδικά ξεκούραστος και υπό έλεγχο. Μια σέλα ιδανικής σκληρότητας με σημαντική υποστήριξη στην μέση λόγω του διπλού επιπέδου, τιμόνι με ύψος και πλάτος που προσεγγίζει το ιδανικό και, από την θέση οδήγησης, έχεις μία μοναδική θέα στο «πιλοτήριο» αλλά και στο δρόμο μπροστά σου. Φυσικά, δεν μπορείς να τα έχεις όλα, το Versys 1000 παραμένει μία ψηλή μοτοσυκλέτα και, αν και το «πάτημα» σου στο έδαφος γενικά είναι απροβλημάτιστο, το να ανέβεις θέλει... λίγο περισσότερη προσπάθεια. Ειδικά για τον συνεπιβάτη, του οποίου η σέλα είναι σημαντικά ψηλότερα, θα πρέπει να υπάρχει πρόβλεψη για... πεζουλάκι, πεζοδρόμιο ή εν γένει κάποιο «σκαλάκι» - εκτός εάν τον/την βάλετε να πατήσει στο μαρσπιέ  ή να κάνει... σπαγκάτο. Άπαξ και καβαλήσει, όμως, απολαμβάνει ένα τμήμα σέλας μεγέθους και άνεσης... σχεδόν σε επίπεδα καθίσματος αυτοκινήτου, ενώ έχει δύο τεράστιες χειρολαβές να κρατηθεί και η απόλαυση ακόμη και σε μεγάλες διαδρομές, είναι εγγυημένη.

Η απτή και αντιληπτή ποιότητα του Versys 1000 είναι απλούστατα κορυφαία. Θες από τις βαφές και το φινίρισμα, από τα πλαστικά και μεταλλικά υλικά που έχουν χρησιμοποιηθεί αλλά και την δουλειά τακτοποίησης καλωδίων/σωληνώσεων κάτω από τα πλαστικά (μέρος της οποίας βλέπεις από το κόκπιτ σου), το επίπεδο βρίσκεται σε δυσθεώρητα ύψη και προβάλλει τον θρύλο και τις αξίες του... «Ιάπωνα» της χρυσής εποχής. Που η ποιότητα κατασκευής, ήταν ζήτημα τιμής.

Μην με πνίγεις μέσα στην πόλη...

Όλες οι σχέσεις έχουν προϋποθέσεις. Όλοι οι χαρακτήρες έχουν και τα όρια τους και όταν συμβιώνεις με μία μοτοσυκλέτα, οφείλεις να τα καταλαβαίνεις. Για το Versys 1000, τα όρια αυτά είναι η σφιχτή πόλη. Όχι γιατί δεν μπορεί απαραιτήτως να κινηθεί αξιοπρεπώς -τουναντίον, ο κινητήρας των 120 ίππων είναι ανά πάσα στιγμή ετοιμοπόλεμος. Ούτε γιατί το βάρος της και το ζύγισμα της καθιστούν την χρήση εντός πόλης ανέφικτη. Ίσα ίσα που, με ΤΟΣΟ καλό ζύγισμα ως προς την φιλικότητα στον αναβάτη, αποκλείεται να καταλάβεις με την πρώτη, ότι το Versys 1000 S ζυγίζει 255 κιλά γεμάτο. Έχω χειριστεί μοτοσυκλέτες με 20 κιλά λιγότερα που, λόγω υψηλού κέντρου βάρους, νόμιζες ότι είναι 20 κιλά περισσότερα (Stelvio, για σένα μιλάω). Ο χαμηλά τοποθετημένος κινητήρας, σε επίπεδο διαφορετικού... ταχυδρομικού κώδικα, αλλά και η ίδια του η κατασκευή (ως προς την διάταξη των αξόνων στο εσωτερικό του) παίζουν τον ρόλο τους σε αυτό, ενώ το πλαίσιο δύο δοκών από αλουμινίου έχει σίγουρα γλιτώσει δεκάδες κιλά, από το να χρησιμοποιήσεις ατσάλινη κατασκευή.

Ούτε οι αναρτήσεις ή τα φρένα του Versys θέτουν τα όρια – οι πρώτες, μαλακά σεταρισμένες εξ ορισμού, ίσως και πιο μαλακά από ότι θα ήθελαν αρκετοί, απορροφούν πολύ ικανοποιητικά τις αστικές κακοτεχνίες. Τα δε φρένα, αποδίδουν εξαιρετικά με την ελάχιστη χρήση δύναμης από τον αναβάτη – και για τα δύο αυτά σημεία θα επανέλθουμε. Όμως... το όλο σύνολο, το όλο vibe, κάνει σαφέστατο ότι η Versys 1000 δεν έχει φτιαχτεί για να κάνει αγγαρείες στα αστικά στενά. Διψά για ανοικτό δρόμο όπου μπορεί να απλώσει την ισχύ της και την αρχοντική της κύλιση, όπου δεν θα «σκορτσάρει» στα σταμάτα-ξεκίνα και δεν θα «στριμώχνεται» στο ψυχοφθόρο μποτιλιάρισμα. Μέσα στην πόλη, «κουράζεται», αλλά... για να κρατήσει εσένα ξεκούραστο/η. Ιαπωνική πειθαρχία. Θα σχολίαζα ότι η Versys 1000 S προσφέρει εμπειρία... διευθυντικής-executive μετακίνησης σε συνθήκες πόλης. Στο τιμόνι της ένιωθα σαν CEO, που μόλις έφυγε από τα γραφεία του φορώντας το ακριβό του κοστούμι, για να γυρίσει στο σπίτι του ατσαλάκωτος. Και πάλι, όμως...

... πάρε με να φύγουμε.

Το Versys 1000 ζει για την εκδρομή, για την απόδραση, είτε αυτή συνεπάγεται ατελείωτη εθνική και ευθεία, είτε επαρχιακό και στροφές, χάρη και στο σπορ ταμπεραμέντο που καμουφλάρει επιμελώς. Αρχές Οκτωβρίου και δεν αντιστάθηκα στον πειρασμό, να «εξαφανιστώ» μία ολόκληρη Κυριακή, επισκεπτόμενος την Μαντίνεια και την νοτιοανατολική Αρκαδία και γνωρίζοντας το παρθένο δάσος τη; Σκυρίτιδας. Ο αυτοκινητόδρομος ταιριάζει γάντι στο Versys 1000 S και στον χαρακτήρα «λιμουζίνας» του, ενώ στοιχεία του εξοπλισμού της σου κάνουν ακόμα πιο απολαυστικό το ταξίδι – βλέπε, ρυθμιζόμενη ζελατίνα, θερμαινόμενα γκριπ στον βασικό εξοπλισμό, χούφτες, cruise control που ξεκουράζει το δεξί σου χέρι, αλλά και ήδη υπάρχουσες βάσεις για εργοστασιακές βαλίτσες. Στα όργανα, συνδυάζεται ένα αναλογικού τύπου ταχύμετρο, μαζί με την πολλαπλών ενδείξεων TFT οθόνη με δύο λειτουργίες απεικόνισης – μία πιο σπορ και μία πιο τουριστική, με την δεύτερη να ξεχωρίζει στα μάτια μου, λόγω της ποσότητας αλλά και της ποιότητας εμφάνισης των πληροφοριών.

Ο κινητήρας είναι «γυμνασμένος» όσο πρέπει αλλά και τόσο smooth, που θα το συγκρίναμε με... κάτι που πλέον δεν μπορούμε να το γράψουμε. Ανέκαθεν ήταν γνωστός για τον ροπάτο τρόπο λειτουργίας τους αλλά και τον ήχο του, που θυμίζει jet κινητήρα και οι 120 ίπποι του δεν δυσκολεύονται καθόλου, είτε με έναν είτε με δύο επιβαίνοντες. Στην πράξη, η τελική ταχύτητα μπορεί να ξεπεράσει τα 200 χιλιόμετρα την ώρα (υπολογίστε κάπου 220 στο κοντέρ), αν ανοίξετε παραπάνω το γκάζι και δεχτείτε την παραπάνω κατανάλωση.  Εμείς θα προτείναμε, cruise control στα 120-130 οοοόλη τη μέρα και μετρήστε κατανάλωση στο πρώτο βενζινάδικο. 4,8/100!!! Όχι δεν διαβάζετε λάθος, τόσο χαμηλά μπορεί να πέσει, φυσικά με την ανάλογη οδήγηση. Ρεαλιστικότερα, «μετράς» γύρω στα 6-7 λίτρα ανά 100 χιλιόμετρα. Στον εξοπλισμό της S έκδοσης, περιλαμβάνεται και το Quickshifter (για ανεβάσματα και κατεβάσματα), το οποίο λειτουργεί μεν αρκετά καλά και στις δύο κατευθύνσεις, «κλέβοντας» ωστόσο αίσθηση από το ήδη μέτριο στο σημείο αυτό, σασμάν.

Εδώ αξίζει να αναφέρουμε και τα άλλα «καλούδια» των ηλεκτρονικών: Το KIBS ή, αλλιώς, το Cornering ABS α λα Kawasaki, που χρησιμοποιεί δεδομένα από αισθητήρα IMU. Την σουΐτα KCMF – Kawasaki Cornering Management Function, που παρακολουθεί διαρκώς την κίνηση της μοτοσυκλέτας σε στροφές και επεμβαίνει στην αποδιδόμενη ισχύ και στην δύναμη πέδησης, αν χρειαστεί. Χρειάζεται; Εμείς, οδηγώντας την μοτοσυκλέτα μία εβδομάδα, δεν καταλάβαμε επέμβαση συστημάτων σε τέτοιο επίπεδο. Περιττό; Πιθανώς όχι, τα ηλεκτρονικά βοηθήματα υπέρ της ασφάλειας είναι (σχεδόν) πάντα ευπρόσδεκτα. Το traction control (σε 3 επίπεδα και με δυνατότητα απενεργοποίησης) λειτουργεί πολύ καλά σε γενικές γραμμές και, στο 3, βάζει αισθητό «χαλινάρι», χρήσιμο για πραγματικά κακό ή προβληματικό οδόστρωμα. Και επιπλέον, τα φώτα στροφής LED 3 επιπέδων που ενεργοποιούνται αυτόματα, ανάλογα με την κλίση της μοτοσυκλέτας: Δεν «αλλάζουν τον κόσμο», που λέμε, αλλά ίσως βοηθήσουν σε ελλιπώς φωτισμένα κομμάτια, όταν το σούρουπο έρχεται πιο γρήγορα από τον προορισμό σας.

Η σταθερότητας της μοτοσυκλέτας είναι απαράμιλλη, όπως και η ποιότητα κύλισης της, ενώ όταν ξεκινά ο επαρχιακός, δεν σταματά η απόλαυση. Τουναντίον, με ρύθμιση της χαρτογράφησης στο sport και γενναία ανοίγματα του γκαζιού, γνωρίζεις μία άλλη πλευρά της μοτοσυκλέτας. Αριθμητικά, μπορεί να υπάρχουν ισχυρότεροι 4κύλινδροι εν σειρά στα ανταγωνιστικά μοντέλα του Versys 1000, όμως ο τρόπος με τον οποίο τραβάει ο τετρακύλινδρος του Akashi είναι απλά μεθυστικός και αν ισχυριστείς κάτι άλλο... λες ψέματα. Και η συμπεριφορά του σε στριφτερά κομμάτια είναι υψηλότατου επιπέδου, κυρίως χάρη στο εξαιρετικό ζύγισμα και το σωστό στήσιμο, αρκεί να μην το πιέσεις πολύ: Εκεί θα σου φέρουν αντιρρήσεις οι (πολύ) μαλακές αναρτήσεις, που θέλουν σίγουρα ψάξιμο για να τις φέρεις στα μέτρα σου όπως και να έχει. Ρυθμίσεις απόσβεσης επαναφοράς και προφόρτισης προσφέρονται τόσο εμπρός όσο και πίσω – μάλιστα, με εξωτερική υδραυλική στρόφιγγα στο αμορτισέρ για ταχύτερο setup. Μην διστάξεις να «σφίξεις» τουλάχιστον 10-15 κλικ, με το καλημέρα...

Αλλά ξεφεύγουμε: Ο πολυτελής τουρισμός, το Grand Touring, είναι η αποστολή της Versys 1000: Δηλαδή το ταξίδι σε «νορμάλ» αλλά και μεγάλες ταχύτητες, χωρίς να θυσιάζεται η άνεση. Υπέρ αυτής, η καλή ανεμοκάλυψη σε γενικές γραμμές και η απίστευτη ποιότητα κύλισης όπως προαναφέραμε. Αλλά και τα φρένα, χρήζουν μίας κάποιας μνείας, καθώς η δύναμη τους και η αίσθηση τους – ειδικά του εμπρόσθιου, με τους δύο δίσκους και τις 4πίστονες ακτινικές δαγκάνες- συνδυάζονται θαυμάσια με τις γενικές δυνατότητες της μοτοσυκλέτας. Ακόμα και φορτωμένος δικάβαλο, αισθάνεσαι ασφαλής ακόμη και για δυνατά φρεναρίσματα και μάλιστα χωρίς να κουράζεις το δεξί σου χέρι.

Το καλύτερο «κύκνειο άσμα»

Κάπως έτσι λοιπόν πέφτει η αυλαία της καριέρας του Versys 1000, μετά από 12 χρόνια – αλλά εδώ δεν λέμε «αντίο», αλλά «στο επανιδείν» -μιας και ο διάδοχος είναι ήδη έτοιμος. Και είμαστε βέβαιοι ότι πολλά, αν όχι όλα, τα δυνατά σημεία του χαρακτήρα της Versys θα παραμείνουν και στο 1100, την άφιξη του οποίου περιμένουμε.

Επιστρέφοντας τώρα στο «δια ταύτα», στο Versys 1000: Μιλάμε πιθανότατα για την καλύτερη «outsider» τουριστική μοτοσυκλέτα δρόμου. Πραγματικό διαμάντι – το οποίο όμως ίσως δεν είναι ανάμεσα στα πρώτα που θα φέρεις στο μυαλό σου. Τα «άλογα παράλογα» της κατηγορίας, βλέπεις, παραμορφώνουν την εικόνα σε έναν βαθμό, θέλοντας να σε «ρουφήξουν» σαν τις Σειρήνες. Όμως η γηραιά Kawasaki, μια εταιρεία που ανέκαθεν κατασκεύαζε εξαιρετικές μεγάλου κυβισμού μοτοσυκλέτες, παίζει διαφορετικά στην περίπτωση του μεγάλου Versys. Στα 16.795 ευρώ τιμής στην S έκδοση (αλλά ξεκινώντας από τα 13.795 στην πιο απλή!), κοστολογείται λογικά για τα δεδομένα της αγοράς και ίσως και χαμηλά, ενώ εν όψει «ξεστοκαρίσματος» δεν θα αποκλείαμε μία ακόμη πιο δελεαστική προσφορά, στο μέλλον.

Εξοπλισμός αναβάτη

Κράνος: Airoh ST-501

Μπουφάν: Nordcode Raptor

Παντελόνι: Nordcode Jeans EVO

Γάντια: Nordcode Glenn II

Μποτάκια: Eleveit Diverge WP