Του Kώστα Γαμβρούλη
Φωτογραφίες: Βασίλης Κωστάκος 

Από 800 μέχρι 1600 κ.εκ., με boxer, δικύλινδρους, τετρακύλινδρους και εξακύλινδρους σε σειρά, ακόμα και με τρικύλινδρους και τετρακύλινδρους  τοποθετημένους στο διαμήκη άξονα, δεν υπάρχει άλλη εταιρεία που να έχει τόσο πλούσια ιστορία στις touring μοτοσυκλέτες.

Η μοτοσυκλέτα της δοκιμής, ανήκει στα “RS” μοντέλα, με τα δύο αυτά γράμματα να προέρχονται από τα αρχικά των γερμανικών λέξεων “Reise” και “Sport”, δηλαδή “ταξίδι” και… ok, όλοι ξέρουμε τι σημαίνει sport και με ποια έννοια χρησιμοποιείται εδώ.



Αν και το RS, έχει χρησιμοποιηθεί παλιότερα, το 1939 από την BMW, στα αγωνιστικά R 51 RS, ήταν το 1976, με την παρουσίαση του μοντέλου R 100 RS, που αποκρυσταλλώθηκε (και ορίστηκε) η sport touring κατηγορία και το “RS” απέκτησε τον ορισμό που αναφέρθηκε πιο πάνω.

Sport Touring μοτοσυκλέτα σημαίνει λοιπόν κάποιες υποχωρήσεις στον μαξιμαλισμό των αμιγώς touring μοντέλων, με αντάλλαγμα επιδόσεις, πιο μαζεμένες διαστάσεις και πιο ενδιαφέρουσα οδηγική συμπεριφορά.

Συγχωρέστε μου την εκτενή αυτή εισαγωγή αλλά δεν γίνεται να μην αναφέρεται η “καταγωγή” του κάθε μοντέλου και η βασική φιλοσοφία της οποίας αποτελεί φορέα.

R 1250 RS λοιπόν, ανανεωμένο, όπως παρουσιάστηκε στο Μιλάνο το 2018, με επανασχεδιασμένο fairing, LED προβολέα και TFT έγχρωμη οθόνη 6,5 ιντσών. Σημαντικότερη αλλαγή βέβαια ήταν αυτή που σημειώθηκε στον κινητήρα, με τον νέο, μεγαλύτερο σε κυβισμό boxer (1.254 από 1.170 κ.εκ.), ο οποίος φέρει επίσης το σύστημα μεταβλητου χρονισμού των βαλβίδων shift cam. Η ισχύς ανέρχεται πλέον στους 136 ίππους στις 7.750 σ.α.λ. (+ 11 ίπποι σε σχέση με πριν) και η ροπή αγγίζει πλέον στα 14,5 κιλά στις 6.250 σ.α.λ.. με την BMW να αναφέρει πως η ροπή παραμένει πάνω από 10 κιλά μεταξύ 2.000-8.250 σ.α.λ.



Ένα άλλο σημαντικό στοιχείο, είναι ότι τα RS, όπως και το συγκεκριμένο μοντέλο της δοκιμής φυσικά, φέρουν από το 2015, όταν και επανήλθαν στην γκάμα της BMW μετά από μια παύση 12 ετών, τηλεσκοπικό πιρούνι μπροστά και όχι εναλλακτική telelever διάταξη. Αξίζει να σημειωθεί, για “ιστορικούς” λόγους, ότι τo R 1150 RS του 1993 ήταν η πρώτη μοτοσυκλέτα παραγωγής της BMW, με telelever.

To R 1250 RS, μετά από την νέα προσέγγιση στην σχεδιάση, είναι ίσως η πιο κομψή και όμορφη μοτοσυκλέτα της R σειράς. Μπορεί τέτοιες δηλώσεις να εμπεριέχουν αρκετή υποκειμενική θεώρηση αλλά τα γεγονότα έχουν ως εξής: α) Δεν έχουμε κάποια σχεδιαστική υπέρβαση στα όρια του εκκεντρικού, όπως συνηθίζει η BMW β) Οι γραμμές είναι εύπεπτες, χωρίς αυτό να σημαίνει και “αδιάφορες” γ) υπάρχει μια οπτική ισορροπία στους όγκους και τέλος, ο boxer έχει ενσωματωθεί άριστα μέσα σε όλα αυτά.

Αν διαφωνείτε, δείτε το R 1200 ST του 2005, μια μοτοσυκλέτα που αντικαθιστούσε τα RS την εποχή εκείνη…

Η παρουσία του R 1250 RS στον δρόμο λοιπόν, είναι σίγουρα πιο “διακριτική” από αυτή ενός R/GS ή ενός R/RT αλλά η “αύρα πολυτέλειας” που εκπέμπει, καταφέρνει και γυρνάει κεφάλια. Η υψηλή και υπεράνω κριτικής κατασκευαστική ποιότητα της BMW, δεν κρύβεται!



Ανεβαίνοντας στην μοτοσυκλέτα, έρχεσαι αντιμέτωπος με μια θέση οδήγησης η οποία είναι πολύ άνετη, με ελαφρό σκύψιμο του κορμού προς τα μπροστά για να φτάσεις το τιμόνι. Αυτό δεν οφείλεται στην χαμηλή τοποθέτηση των grip, άλλωστε υπάρχει μια υπερυψωμένη βάση πάνω στην οποία στηρίζονται τα clipon, απέχοντας παρασάγγας από superbike πρότυπα.

 Απλά το RS έχει μεγάλους χώρους και για τον δικό μου σωματότυπο που εκτείνεται σε 177 εκατοστά συνολικού ύψους, το τιμόνι ήταν λιιιιγο πιο μπροστά από εκεί που περίμενα. Πιο ψηλοί αναβάτες θα “κουμπώσουν” μια χαρά πάνω στην μοτοσυκλέτα αλλά ίσως αυτοί βρουν την απόσταση σέλας μαρσπιέ μικρή με τα πόδια τους να διπλώνουν σε πιο κλειστές γωνίες. 

Δεν γκρινιάζω και για να μην παρεξηγηθώ, το RS σε καμιά περίπτωση δεν είναι “άβολη” μοτοσυκλέτα, ίσα – ίσα που για τα δεδομένα της κατηγορίας είναι κορυφή σε θέματα άνεσης.



H νέα TFT έγχρωμη οθόνη δεσπόζει στο πεδίο του πίνακα οργάνων και είναι στα γνωστά ευανάγνωστα και ευκρινή πρότυπα που μας έχει συνηθίσει η BMW σε προηγούμενες υλοποιήσεις της. Σε αυτή προβάλλονται… τα πάντα όλα, πόσο μάλλον όταν η μοτοσυκλέτα της δοκιμής ήταν full extra από εξοπλισμό, με το γνωστό menu της εταιρείας να απαιτεί λίγο ψάξιμο για να το μάθεις.

Ο περιστροφικός επιλογέας – δαχτυλίδι στο αριστερό grip, κάνει τις διαδικασίες πιο εύκολες στην περιήγηση, ωστόσο η παρεμβολή του απομακρύνει του διακόπτες από τον αντίχειρα και αναβάτες μικρές παλάμες θα χρειαστούν υπερεκτάσεις για να φτάσουν τον διακόπτη του φλας για παράδειγμα.



Αυτή η βάση που βλέπετε σε μερικές φωτογραφίες είναι η προαιρετική εργοστασιακή, πάνω την οποία κουμπώνει το επίσης εργοστασιακό και προαιρετικό, GPS – Navigator της BMW Motorrad.

Ένα άλλο στοιχείο το οποίο μου έκανε εντύπωση στην περιοχή του πίνακα οργάνων, είναι το στιβαρό μεταλλικό πλαίσιο πίσω από αυτόν και ο λόγος της ύπαρξης του, εξυπηρετεί την έδραση του μηχανισμού ανύψωσης της ζελατίνας της μοτοσυκλέτας, που γίνεται χειροκίνητα, χωρίς εργαλεία.

Αν επισκεφθεί κανείς το site της ΒΜW Motorrad, θα διαπιστώσει ότι το το R 1250 RS, συμπεριλαμβάνεται στην κατηγορία των “Sport” μοντέλων, παρέα με το S 1000 RR. Εντάξει, είναι σίγουρα άτοπη οποιαδήποτε σύγκριση μεταξύ των δύο μοτοσυκλετών, αφού επί της ουσίας πρόκειται για δυο εντελώς διαφορετικά δίτροχα με διαφορετικό επίσης προσανατολισμό.

Βέβαια ο παρανομαστής “Sport” δεν έχει μπει τυχαία αν και επί της ουσίας μιλάμε για μια αρκετά ευρύτερη θεώρηση του όρου.



Το R 1250 RS, είναι φτιαγμένο για άλλα πράγματα και όχι για να κυνηγάει χρόνους μέσα στην πίστα. Θέλει να καταπίνει χιλιόμετρα με υψηλές ταχύτητες στο εθνικό οδικό δίκτυο και να βγαίνει στην πρώτη έξοδο που οδηγεί σε καλά στροφιλίκα. Αυτά είναι τα καθήκοντα του και τα εκτελεί άψογα!

Σε κάθε περίπτωση η συμπεριφορά του καθορίζεται από ακλόνητο, “καρφωμένο” στον δρόμο μπροστινό, με την υπόλοιπη μοτοσυκλέτα να ακολουθεί ως “εννιαίο και αδιαίρετο” σύνολο. Μια καλοδεχούμενη παραδοξότητα, είναι το ότι παρά την μετάβαση από το telelever, σε ανεστραμμένο τηλεσκοπικό πιρούνι διαμέτρου 45 χλστ., η αίσθηση θυμίζει σε πολλά σημεία την προηγούμενη εναλλακτική διάταξη.

Ο οδηγός προσλαμβάνει μια φιλτραρισμένη πληροφορία αλλά παράλληλα έχει και αυτή την  αίσθηση του βιδωμένου στον δρόμο μπροστινού. Όπως και στο το Telelever δηλαδή. Το κλειδί εδώ, για όσους δεν έχουν πρότερη εμπειρία, είναι η εμπιστοσύνη. Η προσέγγιση έχει ως εξής: αντί για ένα “φλύαρο” πιρούνι που τελικά θα κούραζε αν οδηγούσε κανείς το R 1250 RS όπως του αξίζει, δηλαδή σε πολύωρες ασφάλτινες εξορμήσεις σε εθνική και σε δευτερεύοντες με εναλλαγή στην ποιότητα ασφάλτου, η BMW επιλέγει να απομονώσει μέρος αυτής της “αχρείαστης” στην προκειμένη περίπτωση πληροφορίας και να αφήσει τον οδηγό απερίσπαστο.



Γιατί τελικά, σε δημόσιο δρόμο και σε sport touring χρήση, δεν χρειάζεται να ξέρεις την διάμετρο από το κάθε χαλικάκι που περνάνε οι τροχοί σου, ούτε και το πόσα χιλιοστά βάθος έχει το κάθε “σπάσιμο” στον ασφαλτοτάπητα.  Αυτό που θες, είναι ένα μπροστινό που να κάνει καλά την δουλειά του. Και αυτό ακριβώς κάνει το μπροστινό του R 1250 RS.   Δείξε του εμπιστοσύνη και δεν θα σε προδώσει.

Το αντίτιμο είναι μια βαριά αίσθηση στους ελιγμούς σε χαμηλές ταχύτητες, κάτι που απασχολεί, σε μικρό βαθμό, μόνο εντός αστικού πεδίου και αυτό μόνο σε πυκνή κίνηση. Αλλά η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα, δεν είναι φτιαγμένη για καθημερινό commuting, το αντιλαμβάνεται ο καθένας νομίζω αυτό.

Στις εθνικές λοιπόν, το R 1250 RS βρίσκεται στο στοιχείο του, με τις υψηλές μουαγιέν να είναι πολύ εύκολο να πραγματοποιηθούν. Το γρανάζωμα της μοτοσυκλέτας βρίσκεται κάπου στο μέσο των R μοντέλων, μεταξύ των “κοντών” GS και του “μακρύτερου” RT.  Σε συνδυασμό με τον εξαιρετικό νέο boxer, η απλωμένη ομοιόμορφα ισχύς και ροπή, εκμεταλλεύονται στο έπακρο. Η μοτοσυκλέτα δεν πάει “σκασμένη” όταν κινείται κοντά στην δεύτερη εκατοντάδα των χιλιομέτρων και υπάρχουν αποθέματα ισχύος για άμεσες επιταχύνσεις, ακόμα και σε αυτές τις ταχύτητες.

Η κάλυψη από τον αέρα είναι πάρα πολύ καλή και αυτό δεν αφορά μόνο τον πάνω μέρος του σώματος αλλά και τα κάτω άκρα, αφού οι προεκτάσεις του fairing και οι προεξέχοντες κύλινδροι του boxer, λειτουργούν συνδυαστικά, ως ανεμοθραύστες.

Σταθερότατη η μοτοσυκλέτα, διαγράφει τις παρατεταμένες, χωρίς υποψία ασάφειας και ταλαντώσεων, σαν γερμανική υπερταχεία. Αυτή η ακλόνητη συμπεριφορά και η βαριά αίσθηση του μπροστινού, δημιουργούν ερωτηματικά σχετικά  με την ευελιξία της μοτοσυκλέτας σε δρόμους με στροφές αλλά μόλις βρεθεί κανείς σε αυτό το πεδίο, η μοτοσυκλέτα δίνει άμεσες και  ξεκάθαρες απαντήσεις!



Το χαμηλό κέντρο βάρους και η παράλληλη με τον διαμήκη άξονα περιστροφή του στρόφαλού αλλά και του paralever, όπως σε κάθε R μοντέλο, διευκολύνουν τις αλλαγές κατεύθυνσης και η μοτοσυκλέτα βουτά στην εισόδους των στροφών με πολύ μεγάλη προθυμία, που δεν συνάδει με τα 243 “γεμάτα” κιλά της. Το στρίβειν με το R 1250 RS είναι μια διαδικασία που σου βγαίνει εντελώς φυσικά και απροβλημάτιστα. Το μπροστινό ορίζει και σε αυτή την περίπτωση της συμπεριφορά της, το τοποθετείς σωστά και η μοτοσυκλέτα ακολουθεί σαν διαβήτης την τροχιά που τις ορίζεις.

Ο boxer επιτρέπει να δουλεύεις άνετα μια πάνω, χωρίς να έχει κανένα θέμα στις επιταχύνσεις στις εξόδους. Τα φρένα, ακολουθούν την ίδια φιλοσοφία της υπόλοιπης μοτοσυκλέτας, δεν είναι τα “χειρουργικά εργαλεία” ενός superbike σε αίσθηση αλλά η ισχύς τους είναι τρομακτική και απόλυτα διαχειρίσιμη και ελεγχόμενη, με το cornering ΑΒS (πρόσθετος εξοπλισμός) να αποτελεί σημαντική δικλείδα ασφάλειας απέναντι στον απρόβλεπτο παράγοντα.



Η δυνατότητα επιλογής preset επιλογών σε ότι αφορά στην λειτουργία των αναρτήσεων (ESA) αλλά και στα επί μέρους συστήματα της μοτοσυκλέτας προσδίδει μεγάλη προσαρμοστικότητα και αυτό μετρά πολύ, για μια μοτοσυκλέτα που θα κληθεί να μεταφέρει ένα ή δύο αναβάτες και πολλές ή λίγες αποσκευές. Οι αλλαγές γίνονται εύκολα και στο “φτερό” λοιπόν και είναι όσο πρέπει επιδραστικές για να διατηρείται μια ομοιογένεια στην συμπεριφορά, ανεξαρτήτως φορτίου και συνθηκών οδήγησης. Σημειώνεται βέβαια ότι όλα αυτά αποτελούν δυνατότητες που προσφέρονται μέσω πακέτων που ανήκουν στον προαιρετικό εξοπλισμό.

Περί εξοπλισμού ο λόγος, και το R 1250 RS, έρχεται στην βασική του έκδοση φέροντας ως standard τα εξής:

-Δικάναλο ABS
-Τraction Control (ASC)
-2 X Riding Modes (Road / Rain)
-Hill Control (HSC σύστημα εκκινήσεων από στάση σε ανωφέρειες)
-Έγχρωμη TFT οθόνη 6.5 ιντσών
-LED προβολές
-Χειροκίνητα ρυθμιζόμενη ζελατίνα σε δύο θέσεις
-Ρυθμιζόμενες μανέτες

Η τιμή για αυτή την βασική έκδοση, είναι 16.000 ευρώ

Η μοτοσυκλέτα της δοκιμής όμως, έφερε από την πολύ μεγάλη λίστα προαιρετικού εξοπλισμού, τα εξής:

-Style Exclusive: Ιmperial Blue χρώμα και κάλυμμα ρεζερβουάρ Pure
-Πακέτο Comfort: Ένδειξη πίεσης ελαστικών, θερμαινόμενα grip, χρωμιομένο τελικό εξάτμισης
-Πακέτο Dynamic: Riding Modes Pro, Quickshifter, DRL LED, LED φλας
-Πακέτο Touring: Cruise Control, Dynamic ESA, Keyless εκκίνηση, βάσεις για πλαϊνές βαλίτσες, κεντρικό stand, βάση για GPS / Navigation σύστημα

Η τιμή της, με αυτά τα στοιχεία εξοπλισμού, έφτανε τα 19.953 ευρώ.

Μπορείτε να δείτε αναλυτικά όλα τα στοιχεία και τα πακέτα προαιρετικού εξοπλισμού της μοτοσυκλέτας, καθώς και να επιλέξετε διάφορους συνδυασμούς, στην πολύ καλή λειτουργία  “διαμόρφωσης” του μοντέλου, η οποία βρίσκεται στην επίσημη σελίδα της BMW Motorrad.

Κλείνοντας την δοκιμή αυτή λοιπόν, σκέφτομαι ότι το R 1250 RS ανήκει σε μια κατηγορία η οποία δεν είναι από τις πιο δημοφιλείς στην χώρα μας, ενώ δέχεται πολύ πίεση από τον εσωτερικό ανταγωνισμό της BMW. Είναι εύκολο να δελεαστεί κανείς από το ευρύτερο πεδίο χρήσης των GS ή από τις τουριστικές αρετές του RT, “ανταλλάσοντας” για αυτά τα χαρακτηριστικά, τις ομολογουμένως μεγαλύτερες sport δυνατότητες της συγκεκριμένης μοτοσυκλέτας.  



To μοντέλο απευθύνεται σε απόλυτα συνειδητοποιημένους αγοραστές, οι οποίοι θέλουν την μέγιστη απόδοση σε μια συγκεκριμένη χρήση: Γρήγορες και μακρυνές ασφάλτινες βόλτες σε κάθε ευκαιρία, που περιλαμβάνουν εθνική και στροφιλίκια, απολαμβάνοντας εξίσου και τα δύο. Αυτοί οι αναβάτες λοιπόν, δεν χρειάζονται να ενημερωθούν για το αν το R 1250 RS ταιριάζει σε αυτή την χρήση, το ξέρουν ήδη και είναι και πρόθυμοι να καταβάλουν το όποιο πόσο για να το αποκτήσουν.  Αυτό που ίσως θέλουν να μάθουν, είναι το κατά πόσο το νέο μοντέλο έχει εξελιχθεί προς την σωστή κατεύθυνση. Ναι λοιπόν,  είναι το καλύτερο RS όλων των εποχών και μια εξαιρετική μοτοσυκλέτα της κατηγορίας. Αν όντως θέλετε κάτι τέτοιο, προχωρήστε άφοβα!

Τεχνικά Χαρακτηριστικά