Του Απόστολου Μιστιλόγλου

Φωτογραφίες: Βασίλης Κωστάκος

H Aprilia μπορεί να θεωρηθεί και η βασική ύποπτη, για τον αέρα αναγέννησης που φύσηξε στα μεσαία supersport μοντέλα, από την παρουσίαση του RS660 και μετά, ωστόσο στα «μικρομεσαία» και στην κατηγορία του A2, ο πόλεμος μαινόταν ήδη εδώ και χρόνια. Πολύ σωστά, η εταιρεία του Noale αποφάσισε να ρίξει ένα νέο μοντέλο στη μάχη, προικισμένο με όλο το «Be a Racer» πνεύμα της και κατασκευασμένο όσο το δυνατόν... σωστότερα, για την αποστολή του. Enter, RS 457.

Looks that kill

Χαλαρά μία από τις ομορφότερες επιλογές μοτοσυκλέτας που μπορείς να κάνεις τόσο στην κατηγορία της, όσο και γενικότερα. Η RS 457 ασπάζεται πιο «κλασικές» αρετές σχεδίασης supersport σχολής, με αιχμές, έντονα λογότυπα και χρώματα και μινιμαλιστικές διαστάσεις, προφανώς εκφράζοντας και την τοποθέτηση της ως το μικρότερο RS μοντέλο. Την παράσταση κλέβει το μούτρο, με το χαρακτηριστικό τριπλό φωτιστικό σώμα και την «πτέρυγα» αεροδυναμικής, με τεράστια γράμματα Aprilia, ενώ στην ουρά, τα αντίστοιχα μικρά «πτερύγια» είναι... οι χειρολαβές συνεπιβάτη, έξυπνα σχεδιασμένες και ενσωματωμένες στο σύνολο. Η άνω τιμονόπλακα είανι αριστούργημα (κλασική Aprilia) και τα χρώματα σε παραπέμπουν απευθείας στην RS-GP. Η μικρή ζελατίνα βοηθά στα looks αλλά όχι και στην ανεμοκάλυψη, κάτιπ που θα εξετάσουμε και παρακάτω. Για το κοινό στο οποίο απευθεται κατά κόρον η RS 457, πάντως, είναι... μούρλια, μπουκιά και συχώριο, να την πιεις στο ποτήρι.

Το βέλος ανάμεσα στα πόδια σου

Οι διαστάσεις της RS 457 είναι αρκετά μαζεμένες – το μήκος της δεν ξεπερνάει τα 2 μέτρα και το φάρδος της τα 795 χιλιοστά, ωστόσο μεταξόνιο, κάστερ και ίχνος κυμαίνονται σε αριθμούς που συναντάει κανείς στα supersport 600 κυβικών – μία πρώτη ένδειξη ότι η Aprilia δεν έχει αφήσει την γεωμετρία στην τύχη. Ως προς την εργονομική διάπλαση, κουμπώνεις εύκολα στην μοτοσυκλέτα, αν και αν είσαι ψηλότερος από 1,75 μπορεί να σου πέφτει ελάχιστα μικρή – δείτε τις φωτογραφίες μου, για παράδειγμα, και το μέγεθος μου σε σχέση με το RS.

Στις εικόνες φαίνεται αρκετά καλά, ο άπλετος χώρος για τα γόνατα του αναβάτη  - από το ρεζερβουάρ και κάτων, η σιλουέτα της RS 457 είναι εξαιρετικά στενή- αλλά αυτό που δεν φαίνεται είναι το γενναιόδωρο φάρδος του τιμονιού, στα «μοντέρνα» πρότυπα της κατηγορίας, που κάνει την εμπειρια του χειρισμού καλύτερη. Το βάρος, στα 175 κιλά με όλα τα υγρά, είναι και πολύ καλά κατανεμημένο στη μοτοσυκλέτα με αποτέλεσμα να την νιώθεις σαν «φτερό» ανάμεσα στα πόδια σου. Παιχνίδι. Από άποψης εργονομικής προσαρμογής, βέβαια, δεν έχεις πολλές επιλογές παρά μόνο μία ρυθμιζόμενη μανέτα φρένου εμπρός και των δύο ποδομοχλών και δεν θα μας χαλούσε, παραδείγματος χάριν, να μπορείς να σηκώσεις λίγο ακόμα τα μαρσπιέ. Λεπτομέρειες, θα μας πείτε, αλλά όλα μετράνε.

Πολύ νεύρο έχεις για τα κυβικά σου!

Το μοτέρ κάνει την μοτοσυκλέτα; Όχι απόλυτα, αλλά σίγουρα φτιάχνει τις εντυπώσεις που παίρνεις από αυτή. Από την πρώτη σας επαφή και χωρίς πολλά πολλά! Υιοθετώντας την διάταξη στροφαλοφόρου 270 μοιρών που πάει για... κανόνας στην κατηγορία, το μοτέρ των 457 κ.εκ. αστράφτει και βροντά στα «ξερόγκαζα», κροταλίζοντας όπως το μεγαλύτερο αδερφάκι του στο RS660! Στο δυναμόμετρο του Power House στην Δάφνη, μετρήσαμε 44,7 άλογα στον πίσω τροχό, διόλου άσχημα!Το μοτέρ δεν κρύβει την δυναμική του συμπεριφορά ακόμη και χωρίς να βάλεις ταχύτητα στο σασμάν... αλλά με το που βάλεις 1^η και ξεκινήσεις παίζοντας με τον πανάλαφρο συμπλέκτη, η εμπειρία περνά στην επόμενη φάση. Η κλιμάκωση του κιβωτίου είναι αισθητά κοντή, το κούμπωμα των σχέσεων αρκετά θορυβώδες και «χτυπητό» κατά περιπτώσεις, αλλά μοτέρ και κιβώτιο συλλειτουργούν ιδανικά για το RS 457. Δεν θα χορταίνεις να ανοίγεις βαθιά το γκάζι παντού ξεδιπλώνοντας το «τσαγανό» του δικύλινδρου και απολαμβάνοντας την μεταλλική συμφωνία από τα σωθικά του – ιδιαίτερα βγαίνοντας σε βόλτες έξω από την πόλη και γεμίζοντας το κοντέρ, ακόμα και μέχρι τα 200 και κάτι ψιλά, χιλιόμετρα την ώρα – ναι, μπορεί να τα φτάσει! Και μετά, πίνοντας τον καφέ σου στον αγαπημένο σου προορισμό, να το κοιτάς και να σκέφτεσαι... «ρε πώς πάει το σκασμένο!»

Σε προσγειώνει σε ένα βαθμό, η μέτρια αρχική απόκριση του γκαζιού, με αισθητό κενό και «βήχα» στα πρώτα χιλιοστά περιστροφής του γκριπ. Οι 3 χαρτογραφήσεις ισχύος (Sport, Eco, Rain) δεν αλλάζουν έντονα την απόδοση (ειδικά αν το κυνηγάτε...), διαπίστωσα μικρές μόνο μεταβολές σε μικρότερες ταχύτητες και ηπιότερους ρυθμούς. Αντιθέτως, ευδιάκριτη είναι η αλλαγή επέμβασης στα 3 επίπεδα του Traction Control, με το 1 να είναι το λιγότερο αυστηρό και το πιο... παιχνιδιάρικο, εντός συγκεκριμένου ορίου πλαγιολίσθησης.

Διαβήτης στο δρόμο - όπως πρέπει

Για να νιώσεις τις αρετές του «στρίβειν» θέλεις το ανάλογο επαρχιακό κομμάτι ή/και το περιστασιακό track day, εκεί που το RS 457 σε ανταμείβει με απόλυτα γραμμική, προβλέψιμη συμπεριφορά και ιδιαίτερα καλό feedback, ειδικά από τον πίσω τροχό! Αυτό δεν είναι έκπληξη μιας και το πίσω αμορτισέρ, χωρίς μοχλικό και τοποθετημένο διαγώνια, είναι ολίγον «τσιμέντο» και φέρνει ΤΑ ΠΑΝΤΑ (τα πάντα, όμως) απευθείας στα πισινά σου. Αν περάσεις πάνω από εφημερίδα, πιθανόν να διαβάσεις τι γράφει. Kudos στην Aprilia που ρύθμισε τα αμορτισέρ αρκετά σφιχτά εμπρός αλλά και πίσω (μπροστά είναι κατά τι μαλακότερο) και ακόμα περισσότερα Kudos που σου επιτρέπει να παίξεις με την προφόρτιση, εμπρός και πίσω -όχι όμως και με τα υδραυλικά. Sportbike οδηγείς, μεγάλε, όχι scooter – οπότε, συμβιβάζεσαι με μία μικρή μείωση της άνεσης σου εντός πόλης. Τουλάχιστον η σέλα, σχετικά σκληρή αλλά όχι κουραστική, δεν αμαυρώνει περισσότερο την χρηστικότητα της RS 457 σε καθημερινό επίπεδο. Εδώ αξίζει και μία αναφορά στην θέση οδήγησης επί του πρακτέου, καθώς το σχετικό ύψος τιμονιού και σέλας δεν σε αναγκάζουν να σκύβεις όλη την ώρα, αλλά μόνο όταν το επιδιώκεις. Απλούστερα, οδηγείς κατά κύριο λόγο σχετικά όρθιος – και για αυτό θα αντικρίσεις τα όρια της ανεμοκάλυψης από την ζελατίνα, σε υψηλότερες ταχύτητες, όπως είπαμε και πιο πάνω. Μετριότατα τα ελαστικά πρώτης τοποθέτησης (αναμενόμενο σε έναν βαθμό, αλλά...) από έναν ρυθμό και επάνω, χρήζουν αντικατάστασης το συντομότερο. 

Η μέση κατανάλωση που μετρήσαμε, κοντά στα 6 λίτρα (5,9/100 συγκεκριμένα) μπορεί να χαρακτηριστεί και ελαφρώς τσιμπημένη, αλλά επαφίεται στο νεύρο του κινητήρα και την προτίμηση του να λειτουργεί από τη μέση των στροφών και πάνω – και δύσκολα θα αντισταθείς στον πειρασμό να την εκμεταλλεύεσαι.  

Και κάθε μέρα, χωρίς να βαρεθείς

Μπορεί το RS 457 να είναι κατά κόρον σπορ μοτοσυκλέτα, αλλά το ότι δεν ξεφεύγει σε... σκληρότητα, ανοίγει πόρτες για καθημερινή χρήση. Και, ναι, μπορεί να αποτελέσει και την μοναδική σου μοτοσυκλέτα πριν ανοίξεις περαιτέρω τα φτερά σου και εννοείται ότι η έλξη που ασκεί, είναι unisex – ειδικά σήμερα, που οι γυναίκες μοτοσυκλετίστριες αυξάνονται συνέχεια. Τι σε νοιάζει για την κάθε μέρα; Η πρακτικότητα και το να μην κλείνεις ραντεβού με φυσικοθεραπευτή κάθε εβδομάδα, σημείο στο οποίο τα πιο «καθαρά» sportbikes πάσχουν, όχι όμως το RS 457. Εδώ, θα αναφερθώ στην οθόνη TFT και στην μεγάλη ευκολία χρήσης της με τα 4 πλήκτρα «κέρσορα», στο αριστερό ακροτίμονο. Φευ, προβλέπεται ακόμη και «track mode» απεικόνιση, που προσφέρει χρονόμετρο γύρων και καταγραφέα τελικής ταχύτητας. Πλάκα πάθαμε, όμως, με την απόδοση του εμπρός φωτιστικού σώματος LED – απλά, δεν πάει το μυαλό σας!  Φοβερή ένταση και έκταση δέσμης με τα προφανή οφέλη στην ασφάλεια σου, νύχτα και μέρα.

Τίμιο και στο ταμείο

Καλομελετημένη αλλά και καλώς εκτελεσμένη σαν συνταγή, το Aprilia RS 457 παίζει δυνατά σαν επιλογή στην κατηγορία των A2 supersport μοντέλων. Σαφώς πιο «αθλητικό» σε εμφάνιση αλλά και συμπεριφορά από π.χ. το Honda CBR500R, άμεσα συγκρίσιμο αλλά υστερούν σε εξοπλισμό από π.χ. το KTM RC390, οπότε καταλαβαίνετε τι εννοούμε. Μία «ενδιάμεση» κατάσταση, σε μία ενδιάμεση για τα δεδομένα της κατηγορίας τιμή, στα 7.199 ευρώ. Τα βαλάντια του καθενός είναι προσωπική υπόθεση... όχι όμως και η κριτική μας για το RS 457, που αναδύεται ως μία σούπερ περίπτωση σπορ μοτοσυκλέτας με πολυχρηστικές δυνατότητες, για κατόχους Α2 διπλώματος ή/και αρχάριους και ενδιάμεσης εμπειρίας - θιασώτες της κατηγορίας, που μπορεί να μην έχουν ακόμη την επιθυμία ή και την δυνατότητα, να διαθέτουν παραπάνω από μία μοτοσυκλέτες.

Εξοπλισμός αναβάτη (Motomarket)

Κράνος: Airoh ST-501

Μποτάκια: Eleveit Town WP