Αντίθετα με τα κλασικά αλουμινένια πλαίσια δυο δοκών, το τετρακύλινδρο Superbike της Honda στις συγκεκριμένες πατέντες χρησιμοποιεί τον κινητήρα ως το κύριο άκαμπτο στοιχείο της δομής της μοτοσυκλέτας, με ένα κοντό και πιθανώς αλουμινένιο πλαίσιο μπροστά που περικλείει το φιλτροκούτι αλλά και κάποια ηλεκτρονικά εξαρτήματα, και τη μπαταρία.

Το πλαίσιο αυτό βιδώνει πάνω στον κινητήρα, σχηματίζοντας ένα ανεστραμμένο “U” πάνω από τις κυλινδροκεφαλές.

Στο πίσω μέρος του κινητήρα έχουμε χυτά τμήματα που βιδώνουν στις κάσες του κιβωτίου και παρέχουν έξτρα ακαμψία. Το ψαλίδι δείχνει να είναι μονόμπρατσο, ενώ στις πατέντες αναφέρεται πως το μονό σταντ θα εδράζεται είτε κατευθείαν στα κάρτερ (!), είτε σε μια επέκταση του πίσω τμήματος του πλαισίου.

Η σέλα με το υποπλαίσιο και το ρεζερβουάρ συνδέονται, αποτελώντας ενιαίο τμήμα από carbon, που αιωρείται εντυπωσιακά στον αέρα, ενώ στο πίσω μέρος του εδράζεται η βάση της πινακίδας και το πίσω φωτιστικό σώμα.

Στις πατέντες περιγράφεται ο τρόπος που το πλαϊνό σταντ κρύβεται στην καρίνα όταν είναι σηκωμένο, όπως σε παλαιότερα μοντέλα της Honda -βλ. NR750 & NS400R.

Ασυνήθιστη είναι η λεπτομερέστατη περιγραφή στις πατέντες αρκετών εξαρτημάτων της μοτοσυκλέτας όπως τα όργανα, στα οποία περιλαμβάνεται και ένα στροφόμετρο αναλογικών ενδείξεων στα αριστερά με κόκκινο στις 14.000 rpm, ενώ στα δεξιά έχουμε ψηφιακή οθόνη.

Ο συμπλέκτης είναι υδραυλικός, ενώ νέοι είναι οι διακόπτες, με τον αριστερό να έχει πληθώρα στρογγυλών κουμπιών, όπως στις αγωνιστικές μοτοσυκλέτες.

Φαίνεται ξεκάθαρα πως ο στόχος της Honda στις πατέντες που βλέπουμε είναι η μείωση του βάρους, αλλά και του κόστους, ενώ με την απεικόνιση ακόμα και της πινακίδας, καταλαβαίνουμε πως πρόκειται για Superbike μοτοσυκλέτα παραγωγής, και όχι για ένα concept ή μια αποκλειστικά αγωνιστική κατασκευή.

Αναμένουμε να δούμε τώρα αν θα περάσουν οι συγκεκριμένες προτάσεις σε μια μοτοσυκλέτα που θα μπορούμε να αγοράσουμε στα επόμενα χρόνια.