Αυτή είναι η τοποθέτηση του γενικού γραμματέα της ομοσπονδίας, Dolf Willinger, κάτι απόλυτα λογικό θεωρώντας πως οι μοτοσυκλέτες είναι η απάντηση στις εκπομπές ρύπων καθώς και στη διαχείριση των πόρων κατασκευής τους. Οι λόγοι για αυτό είναι απλοί και έχουν στο επίκεντρο τη χαμηλότερη κατανάλωση καυσίμων αλλά και τα καινοτόμα υλικά που μπορούν να χρησιμοποιηθούν κατά την κατασκευή τους.
Ένα χρόνο σχεδόν πριν άλλωστε, στις 14 Ιουλίου 2021, Μ.Βρετανία και Ευρωπαϊκή κομισιόν παρουσίασαν τα σχέδια τους για τη μείωση των εκπομπών CO2. Μέρος των σχεδίων αυτών αποτέλεσε η διάθεση στην αγορά οχημάτων με μηδενική εκπομπή διοξειδίου του άνθρακα.
Ωστόσο, σύντομα εκφράστηκαν αντιρρήσεις από νομοθέτες, κοινωνικές ομάδες, βιομηχανικούς φορείς και άλλους που είδαν μειονεκτήματα σε αυτά τα πλάνα. Οι κυριότερες επικρίσεις είχαν να κάνουν με την έλλειψη τεχνολογικής ουδετερότητας, την υπερβολική εστίαση σε μια λύση, αγνοώντας άλλες λύσεις, γεγονός που οδηγεί σε ευπάθεια και πιθανές αρνητικές επιπτώσεις στις επιστημονικές και οικονομικές εξελίξεις.
Ακόμα υπογραμμίστηκε ο κίνδυνος του υπερβολικά υψηλού κόστους, ειδικά για τις ευάλωτες ομάδες με χαμηλότερα εισοδήματα, η απώλεια θέσεων εργασίας που δεν μπορεί να αντικατασταθεί από άλλες αντίστοιχες θέσεις, η ανεπάρκεια ηλεκτρικής ενέργεια από ανανεώσιμες πηγές και τέλος, το λεγόμενο φαινόμενο της Αβάνας: τα υπάρχοντα οχήματα θα χρησιμοποιούνται περισσότερο από όσο θα έπρεπε από περιβαλλοντική άποψη, επειδή οι ιδιοκτήτες δεν θέλουν ή είναι σε θέση να τα αντικαταστήσουν με ηλεκτρικά οχήματα.
Μία από τις προτεινόμενες λύσεις είναι η χρήση ανανεώσιμων καυσίμων χαμηλών εκπομπών άνθρακα (βιοκαύσιμα κτλ.). Αυτό δεν θα οδηγήσει σε μηδενικές εκπομπές CO2 από τις εξατμίσεις, αλλά θα συντομεύσει τη μεταβατική περίοδο. Αυτή είναι η λύση που υποστηρίζεται: ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες με μπαταρία και άλλα ελαφριά οχήματα για χρήση στις πόλεις με μικρές αποστάσεις και για μεγάλες αποστάσεις και οδήγηση αναψυχής μοτοσυκλέτες με κινητήρα εσωτερικής καύσης με εναλλακτικά καύσιμα χαμηλών εκπομπών άνθρακα.
Όλα αυτά έχοντας στον αντίποδα το ακριβώς αντίστροφο παράδειγμα των ηλεκτρικών αυτοκινήτων, τα οποία χρειάζονται σαφώς περισσότερα –και πιο κοστοβόρα- υλικά, με εξαιρετικά μεγαλύτερο ενεργειακό κόστος σε σχέση με τα ηλεκτρικά δίτροχα πόλης. Οι λύσεις από ότι φαίνεται υπάρχουν, ζητούμενη είναι και η θέληση να εφαρμοστούν από το κοινωνικό σύνολο και όχι μόνο από ένα προνομιούχο μέρος του.
