Ο λόγος που η Trident είναι τόσο σημαντική για την Triumph είναι φυσικά η τιμή της. Στα 7.990 ευρώ είναι με διαφορά η πιο οικονομική Triumph που μπορεί να αγοράσει κανείς σήμερα.
Για σύγκριση, η κλασικού ύφους Street Twin κοστίζει 9.590 ευρώ, ενώ στις σπορ γυμνές μοτοσυκλέτες του εργοστασίου η επόμενη πιο οικονομική πρόταση είναι η Street Triple S, στα 10.490 ευρώ, ενώ η κορυφαία της σειράς, Street Triple RS σκαρφαλώνει στα 12.890 ευρώ.
Γιατί 7.990 ευρώ; Για να χτυπήσει φυσικά τις οικονομικές, καθημερινές μοτοσυκλέτες που κάνουν θραύση στην Ευρώπη, μοτοσυκλέτες όπως το Yamaha MT-07, που στην Ελλάδα κοστίζει 7.150 ευρώ, το Kawasaki Z650 που κοστίζει 7.890 ευρώ, ή το Suzuki SV 650 που κοστίζει 7.195 ευρώ.
Φυσικό είναι το επίπεδο του εξοπλισμού του Trident να βρίσκεται χαμηλότερα από των Street Triple, με μη-ρυθμιζόμενες αναρτήσεις, συμβατικές και όχι ακτινικές δαγκάνες στα φρένα μπροστά, LCD και όχι TFT οθόνη, και χαμηλότερη απόδοση από τον κινητήρα.
Από την άλλη δεν μιλάμε για μια πτωχή σε προίκα μοτοσυκλέτα, καθώς η Trident έρχεται με αρκετά καλούδια στη στάνταρ διαμόρφωση, όπως 2 Riding Modes (Road και Rain), Traction Control που μπορεί να απενεργοποιηθεί, συμπλέκτη περιορισμένης ολίσθησης και με υποβοηθήση, full LED φώτα και φλας που σβήνουν αυτόματα, κ.α.
Η Triumph κάνει λόγο για 80 hp / 10.250 rpm, και 6,5 κιλά ροπής στις 6.250 rpm, το ρεζερβουάρ χωρά 14 λίτρα καυσίμου, ενώ το γεμάτο βάρος της μοτοσυκλέτας ανακοινώνεται στα 189 κιλά.
Στις πρώτες δυο μέρες ξεπεράσαμε τα 100 χιλιόμετρα, σε αστικό και περιαστικό περιβάλλον, ενώ έχετε υπόψη πως η μοτοσυκλέτα στρώνεται ακόμα, καθώς ο ολικός χιλιομετρητής της γράφει λίγο πάνω από τα 500 χιλιόμετρα.
Η μοτοσυκλέτα είναι πανέμορφη στην όψη, ενώ η ποιότητα κατασκευής της βρίσκεται στα γνωστά ψηλά στάνταρ της Triumph, δημιουργώντας καλές πρώτες εντυπώσεις.
Η στάση οδήγησης είναι όρθια και άνετη, με χαλαρές γωνίες σε χέρια και πόδια που θα βολέψουν και τα ψηλά αναστήματα, ενώ αναβάτης με ύψος 1.70 πατάει κάτω όλο το πέλμα του ενός ποδιού.
Με το καλημέρα έχεις την αίσθηση πως καβαλάς μια πολύ ελαφριά μοτοσυκλέτα, ενώ το τιμόνι κόβει πολύ, κάνοντας την άριστη στην αστική μετακίνηση.
Η LCD οθόνη οργάνων είναι πολύ όμορφη με σωστή αντίθεση και ευανάγνωστες ενδείξεις.
Η πλοήγηση τώρα στα μενού είναι δύσκολη, και θέλει συνήθεια -ίσως και βοήθεια από το manual. Ακόμα ψάχνω να βρω πώς θα προβάλλω ενδείξεις μέσης κατανάλωσης, ενώ αν έχω καταλάβει καλά το ρολόι εμφανίζεται μόνο αν επιλέξεις να εμφανίζεται η σχέση κιβωτίου και στο κέντρο, εκτός από το πάνω μέρος της οθόνης.
Στα όργανα μπορείς να βάλεις και το… όνομα του αναβάτη, αλλά δεν έχω καταλάβει ακόμα γιατί, καθώς στην εκκίνηση δεν βγαίνει κάποιο μήνυμα καλωσορίσματος.
Το Traction Control απενεργοποιείται μέσα από το μενού, ενώ το δικάναλο ABS δεν μπορεί να απενεργοποιηθεί.
Παρά την υποβοήθηση, η μανέτα του συμπλέκτη θέλει λίγη δύναμη στο τράβηγμα, ενώ το κιβώτιο είναι σκληρό στις αλλαγές. Τώρα ναι μεν η μοτοσυκλέτα στρώνεται, όμως ακόμα κι έτσι είναι από τα πιο σκληρά που έχουμε δοκιμάσει. Υπόψη πως υπάρχει και shifter, αλλά στα επίσημα αξεσουάρ.
Η κλιμάκωση του κιβωτίου είναι εξαιρετικά κοντή, και θέλει συνήθεια αρχικά να μην πέφτεις συνέχεια στον κόφτη.
Τι να πούμε για την απόδοση του κινητήρα; Είναι υπέροχη, εξαιρετικά ζωντανή και σπορ σε χαμηλές και μεσαίες στροφές, με το Trident να αποδεικνύεται απίστευτα ροπάτο και ελαστικό! Δεν σας νοιάζει αν έχετε 2 σχέσεις πάνω, η μοτοσυκλέτα θα εκτοξευτεί μπροστά.
Δεν είναι το «σουζομηχάνημα» που ακούει στο όνομα MT-07, όμως θα σηκωθεί σούζα με 1η με το γκάζι και με 2α με συμπλέκτη.
Κάποιοι κραδασμοί κάνουν την εμφάνιση τους στα γκριπ ψηλά, όμως δεν με κούρασαν –πολύ άνετη και σωστή κι η σέλα.
Ο ήχος θυμίζει ελαφρώς παλιότερα Triumph, ενώ όταν γκαζώσεις ακούγεται εξαιρετικά αγριεμένος!
Τα φρένα είναι άριστα στις περισσότερες συνθήκες με όση δύναμη χρειάζεται και εξαιρετική πληροφόρηση, ενώ υπολείπονται μόνο σε hardcore sport οδήγηση και φρενάρισμα πανικού.
Και μια που είπαμε σπορ οδήγηση… πλαίσιο και αναρτήσεις προσφέρουν την πιο sport αίσθηση στην κατηγορία, με σφιχτό setup που κάνει μαγικά σε καλή άσφαλτο! Τα Michelin 2CT βεντουζώνουν στην άσφαλτο, η Trident είναι ακλόνητη στις στροφές, και αλλάζει κατεύθυνση αστραπιαία όποτε της το ζητήσεις.
Το αντίτιμο του σφιχτού setup των αναρτήσεων πληρώνεται σε σαμάρια και λακκούβες, όπου η Trident δεν θα τα απορροφήσει εύκολα, με τον αναβάτη να μαθαίνει σύντομα να τα αποφεύγει όπου μπορεί.
Η ένδειξη αυτονομίας όταν γέμισα το 14λιτρο ρεζερβουάρ ανέβηκε στα 220+ χιλιόμετρα, ενώ οι μπάρες του στροφόμετρου… αναβοσβήνουν τρελά συνεχώς, κάνοντας πιο εύκολο τον εντοπισμό των στροφών του κινητήρα.
Αυτά τα ολίγα για ορεκτικό, ενώ η πρώτη εντύπωση μας είναι πως η Triumph κατάφερε απόλυτα να μεταφέρει την Street Triple αίσθηση σε ένα πιο οικονομικό πακέτο, τόσο σε ποιότητα κατασκευής, όσο και σε σπορ επιδόσεις, με την Trident να αποδεικνύεται αυθεντική μοτοσυκλέτα του Hinckley!
