Το 1961 η Honda δεν είχε κανένα στρατηγικό πλάνο για το Monkey, πιθανότατα δεν είχε καν σκεφτεί πως μια μινιατούρα μοτοσυκλέτας θα μπορούσε να έχει εμπορική απήχηση σε ενήλικες αναβάτες. Το πρώτο Monkey που παρουσιάστηκε εκείνη τη χρονιά ονομαζόταν Ζ100, φορούσε κινητήρα παπιού 49 cc και φτιάχτηκε για παιδιά, προορισμένο αποκλειστικά για χρήση εντός του Tama Tech, ενός μεγάλου πάρκου στο Τόκυο.
Αποδείχθηκε ωστόσο τόσο δημοφιλές και στους μπαμπάδες που δύο χρόνια αργότερα θα έκανε την εμφάνισή του η έκδοση δρόμου, CZ100 (κεντρική εικόνα), η οποία εξελίχθηκε για εξαγωγή σε Ευρώπη και ΗΠΑ. Ο δρόμος για τα ασυνήθιστα μικρά δίκυκλα των Ιαπώνων είχε άλλωστε στρωθεί με ροδοπέταλα από τα παπιά της Honda, με τα οποία μοιραζόταν τον κινητήρα του το Monkey.
Η πρώτη εκείνη έκδοση δρόμου ξεχώριζε από το νικελωμένο ρεζερβουάρ, την απουσία ανάρτησης, το τιμόνι που δίπλωνε και τους πάρα πολύ μικρούς τροχούς με διάμετρο 5 ιντσών. Στην καρδιά του, όπως και στο αρχικό Ζ100, ο μονοκύλινδρος κινητήρας του Super Cub (C50) των 49 cc και 4.2 hp.
Η αποδοχή του ήταν ακαριαία, καθώς πολύς κόσμος αναγνώρισε σε αυτό ένα φιλικό, ευκολοδήγητο, ελαφρύ και εξόχως χαριτωμένο μηχανάκι για τις καθημερινές κοντινές μετακινήσεις.
1984 Limited Edition Gold Monkey
Οι διαρκώς αυξανόμενες πωλήσεις του μεταφράστηκαν σε συνεχή εξέλιξη, βάσει της οποίας ως το 1969 είχε αποκτήσει αναρτήσεις, οι ζάντες του είχαν μεγαλώσει στις 8 ίντσες και πλέον το χαρακτηριστικό του μπροστινό με το τιμόνι που δίπλωνε με έναν σφικτήρα είχε μελετηθεί ώστε το Monkey να χωρά στο πορτ-μπαγκάζ ενός αυτοκινήτου, ακόμη και μικρού.
Τη δεκαετία του 1970 η δημοτικότητά του άρχισε να διογκώνεται ραγδαία, καθώς έγινε ένα από τα αγαπημένα οχήματα των απανταχού ιδιοκτητών τροχόσπιτων, ενώ η Honda είχε φροντίσει να διευρύνει το εν δυνάμει πελατολόγιο του Monkey υιοθετώντας ένα τριτάχυτο κιβώτιο με φυγοκεντρικό συμπλέκτη, κάτι που σήμαινε πως ήταν πια πιο εύκολο να οδηγηθεί από κάποιον χωρίς πολλή εμπειρία από μοτοσυκλέτα.
Η συνέχεια έφερε αμέτρητες εκδόσεις, γέννησε μια παράλληλη σειρά με μεγαλύτερο ρεζερβουάρ (Gorilla) και, παρότι για αρκετά χρόνια δεν ήταν διαθέσιμο σε όλον τον κόσμο χάρη στις προδιαγραφές, στην Ιαπωνία ουδέποτε σταμάτησε να παράγεται.
Και το 2018 είχε έρθει η ώρα να επιστρέψει πίσω στο παγκόσμιο μοτοσυκλετιστικό γίγνεσθαι με το νέο Monkey 125.
Φέτος, στα 60ά γενέθλια από το πρώτο δίκυκλο με την επωνυμία Honda Z100, κάνουμε μια αναδρομή στα σημαντικότερα μοντέλα που σημάδεψαν αυτήν την πορεία.
1961 Z100
Το πρώτο Monkey της Honda δεν προοριζόταν για χρήση δρόμου, αλλά για παιδιά σε λούνα παρκ
1967 Ζ50Μ
Το πρώτο μοντέλο για την Ιαπωνική αγορά διέθετε σέλα, τιμόνι και μαρσπιέ που δίπλωναν για να χωρά εύκολα σε μκρά αυτοκίνητα.
Μεγαλύτεροι τροχοί 8” και μπροστινή ανάρτηση, καθώς το Monkey άρχιζε να παίρνει το γνώριμό μας σχήμα.
1974 Ζ50J
Προστέθηκε για πρώτη φορά πίσω ανάρτηση με ανεξάρτητο ψαλίδι. Ντεμπούτο για το ρεζερβουάρ σε σχήμα τραπεζίου
1978 Ζ50J-I
Πρώτη εμφάνιση του ρεζερβουάρ σε σχήμα σταγόνας
1985 Α-Ζ50J
Το πρώτο Monkey με χειροκίνητο συμπλέκτη
Μετά από μερικά σπέσιαλ μοντέλα που βασίζονταν σε χρώμια και χρυσές ανοδιώσεις, το πρώτο ξεχωριστό σπεσιαλάκι ήταν το R, με πλαίσιο δύο δοκών, μονή πίσω ανάρτηση, υδραυλικό δισκόφρενο μπροστά και ζάντες 10 ιντσών. Την ίδια χρονιά η Honda παρουσίασε το Bros και η ομοιότητα δεν μπορεί να είναι τυχαία.
1991 A-Z50J
Off-road ‘Baja’ ρέπλικα με διπλούς προβολείς που παραπέμπουν άμεσα στο XR250 Baja
2004 Freddie Spencer Special
Ο σπουδαίος Αμερικανός πρωταθλητής Freddie Spencer είχε κερδίσει τον αγώνα Daytona 100 με ένα CB750F το 1981, τα χρώματα του οποίου μιμείται αυτή η υπέροχη συλλεκτική έκδοση
2006 40th Anniversary
Ειδική επετειακή έκδοση για τα 40 χρόνια του Monkey στην Ιαπωνική αγορά (όπου άρχισε να διατίθεται καθυστερημένα, από το 1967).
2009 Monkey Limited Edition JBH-AB27
Το πρώτο ψεκαστό Monkey.
2017 50th Anniversary Edition
Άλλη μια επετειακή έκδοση, χτισμένη πάνω στο ορόσημο μισού αιώνα από την πρώτη Ιαπωνική έκδοση (1967).
Διαβάστε ακόμη: Honda Monkey 125 (2022)