Ακόμα και το στρογγυλό LED φανάρι με τα δύο μικρότερα εκατέρωθέν του φωτιστικά σώματα, έδιναν μια πιο premium αίσθηση για την μοτοσικλέτα που πρόκειται να γνωρίσω. Η ποιότητα κατασκευής είναι εμφανής. Γυρίζω τον διακόπτη, πατάω την μίζα και ο δικύλινδρος εν σειρά κινητήρας των 103 ίππων ζωντανεύει, κουμπώνω την πρώτη και χάνομαι στην ζούγκλα της πόλης, όχι όμως για πολύ, τα μπαγκάζια ήταν έτοιμα και η «νύμφη» των Αγράφων στο μυαλό μου.
Νωρίς το μεσημέρι και η διαδρομή μέχρι την Λαμία φάνταζε βαρετή, όχι όμως για το Norden 901, η απόδοση της μοτοσικλέτας στον αυτοκινητόδρομο ήταν υποδειγματική, είχα ρυθμίσει την σέλα στην χαμηλή θέση που με βόλευε, έσφιξα λίγο την πίσω ανάρτηση, κρύφτηκα πίσω από το εργοστασιακό αλεξηνέμιο, όρισα το cruise control στα 130χλμ/ω και τα 220 χιλιόμετρα εθνικής οδού πέρασαν στην λήθη….αβάδιστα.
Προσπερνάω την Μακρακώμη και την πλατεία της Βίτολης και στρίβω δεξιά για να ανηφορίσω προς Ροβολιάρι. Ένα ορεινό χωριό κτισμένο αμφιθεατρικά στα 750 μέτρα υψόμετρο, γνωστό στους φίλους του Ράλυ Ακρόπολης μιας και γνωστές ειδικές βρίσκονται πολύ κοντά. Στα μέσα της σφιχτής και κατάφυτης διαδρομής ο ουρανός σκοτείνιασε απειλητικά, σηκώθηκε αεράκι και οι πρώτες σταγόνες της βροχής άρχισαν να ασελγούν στο κράνος μου. Μερικά χιλιόμετρα πριν το χωρίο μπήκα στο μάτι της κακοκαιρίας, μπόρα. Η κοντούρα της Nordcode στολής έκανε την δουλειά της, για τα επόμενα χιλιόμετρα δεν είχα το άγχος μη μουσκέψω, την λέρωσα όμως καθώς η διαδρομή που είχα επιλέξει για να βρεθώ στην Ρεντίνα Αγράφων περιείχε ένα χωμάτινο «ακροπολικό» κομμάτι, μήκους 8 χιλιομέτρων που ξεκινούσε από το Ροβολιάρι μέχρι την Μονή Ρεντίνας. Βγαίνοντας από το χωριό αλλάζω την χαρτογράφηση του κινητήρα σε off road και εν μέσω βροχής και αέρα ξεκίνησα τον χορό του …Norden! Προσοχή βγαίνοντας στον αυχένα του βουνού, περίπου 3 χιλιόμετρα από το χωριό, θα δείτε ένα λευκό σπίτι, κάνετε ΔΕΞΙΑ και ο χωματόδρομος θα σας οδηγήσει στην μονή, αν ακολουθήσετε αριστερά, θα πάτε αλλού!
Η άφιξη στην μονή έγινε το απόγευμα και, αν και κλειστή εκείνη την ώρα, οι μοναχές μας άνοιξαν προσφέροντας καταφύγιο από την έντονη βροχή. Εύλογα ρώτησαν….είναι καιρός για μοτοσικλέτα? Χαμογελαστός ( σπάνιο ) απάντησα, «Εννοείται πως ναι»!
Η νεότερη καλόγρια με ξενάγησε στο καθολικό της μονής που είναι αφιερωμένο στην Κοίμηση της Θεοτόκου. Σύμφωνα με τα λεγόμενα της, η μονή ιδρύθηκε τον 9ο με 10ο αιώνα, άκμασε τον 16ο ενώ την σημερινή μορφή του την πήρε το 1640 όταν και ανακαινίσθηκε. Οι αξιόλογες αγιογραφίες που κοσμούν το εσωτερικό του φιλοτεχνήθηκαν το 1662 από τον ζωγράφο Ιωάννη. Κατά την διάρκεια της επανάστασης του 1821 αποτέλεσε ορμητήριο αγωνιστών, πολιορκήθηκε και υπέστη πολλές καταστροφές οπότε και εγκαταλείφθηκε. Το 1927 επανιδρύθηκε, δυστυχώς κατά την διάρκεια του εμφυλίου πολέμου γράφτηκε και η πιο μαύρη ιστορία του, ο ηγούμενος του Αβράμιος εκτελέστηκε και μαρτύρησε.
Αξίζει να αναφερθεί πως η μονή αποτελεί διατηρητέο μνημείο από το 1967, ενώ το 1973 έκλεισε ξανά, για 27 χρόνια! Πλέον αποτελεί γυναικεία κοινοβιακή μονή αλλά και ένα από τα σημαντικότερα θρησκευτικά μνημεία της Στερεάς Ελλάδας.
Η βροχή δεν έλεγε να κοπάσει οπότε, οι μοναχές πρόσφεραν καφέ και λουκούμι, για να σπαταληθεί λίγος χρόνος μέχρι οι σταγόνες της βροχής να καταλαγιάσουν, άλλο που δεν ήθελα, μιας και η ηρεμία του τόπου, ο ήχος της βροχής και οι μυρωδιές της φύσης είναι σπάνια ερεθίσματα για τις αισθήσεις του «πρωτευουσιάνου» .
Ρεντίνα
Η άφιξη στο χωριό της Ρεντίνας, έγινε νωρίς το βράδυ, άφησα την πραμάτεια μου στο ξενοδοχείο Rentinia Inn που θα με φιλοξενήσει τις επόμενες δύο μέρες και κατευθείαν έφυγα για το καφενείο της Αμαλίας για να σβήσω την πείνα μου. Το επόμενο πρωινό ο καιρός επιτέλους μου έκανε το χατήρι, απόλαυσα το πλούσιο πρωινό του ξενοδοχείου Rentinia Inn και ξεκίνησα την περιήγησή μου για να γνωρίσω την περιβόητη «Νύμφη των Αγράφων». Το υπέροχο χωριό των ανατολικών Αγράφων, πνιγμένο στο αισθητικά απολαυστικό φυσικό περιβάλλον, είναι χτισμένο στα 900 μέτρα υψόμετρο στο νότιο άκρο της Πίνδου, στα όρια των νομών Καρδίτσας, Φθιώτιδας και Ευρυτανίας. Έχει χαρακτηριστεί σαν διατηρητέος παραδοσιακός οικισμός που περιλαμβάνει στα σπλάχνα του περισσότερα από 600 σπίτια, με κάποια εξ αυτών να αποτελούνται από πέτρινους πύργους με φρουριακή αρχιτεκτονική και πολυτελή διακόσμηση κάτι που μαρτυρά την οικονομική ευημερία του τόπου αλλά και της ιστορικότητας του. Άλλωστε είναι γνωστό πως κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας, η επαναστατική δραστηριότητα των κατοίκων της Ρεντίνας ήταν έντονη και ουσιαστική. Ενώ κατά την διάρκεια του 2ου παγκοσμίου πολέμου αποτέλεσε ένα από τα σημαντικότερα κέντρα της Εθνικής Αντίστασης. Η γνωριμία ξεκινά από την πλακόστρωτη κεντρική πλατεία του χωριού όπου εδρεύουν και τα σημαντικότερα αξιοθέατα. Πρώτη στάση η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου με το περίτεχνο ξυλόγλυπτο τέμπο του 17ου αιώνα, αν είσαστε τυχεροί θα βρείτε ανοιχτό το μικρό εκκλησιαστικό μουσείο που εδρεύει δίπλα από την εκκλησία, στο παρεκκλήσι του Αγίου Σεραφείμ. Η μικρή συλλογή του περιλαμβάνει μοναδικά εκκλησιαστικά κειμήλια, εικόνες και ιερά σκεύη. Στην γιορτή του Αϊγιώργη, αναβιώνει το τοπικό έθιμο «Μπαϊράκια» όπου οι ντόπιοι βγάζουν σε λιτανεία τα λάβαρα και οι πιστοί πλειοδοτούν σε χρήματα για να έχουν την τιμή να τα κρατήσουν!
Λίγο πιο κάτω, στο παλιό δημοτικό σχολείο, στεγάζεται το μουσείο Εθνικής Αντίστασης. Στον ίδιο χώρο που στεγάστηκε και η σχολή Εφέδρων αξιωματικών του ΕΛΑΣ. Κατόπιν συνεννόησης ένας κάτοικος του χωριού μας άνοιξε την πόρτα και μας ξενάγησε στον χώρο. Στα εκθέματα του μουσείου θα βρείτε πλούσιο φωτογραφικό υλικό, έντυπα και διακηρύξεις αλλά και εικόνες από τα πεδία μαχών, λάβαρα κ.α. Ανεξάρτητα με τις πολιτικές πεποιθήσεις που ανήκει ο καθένας, η περίοδος του εμφυλίου είναι μια πτυχή της ιστορίας της χώρας, μαύρη πτυχή, και η επίσκεψη στο μουσείο θαρρώ πως είναι επιτακτική για να προβληματίσει και να μας κάνει να αναρωτηθούμε … «Έλληνες να τουφεκάνε Έλληνες;» γιατί; Δεν όμως είναι της παρούσης. Στο δημοτικό σχολείο εδρεύει και λαογραφικό μουσείο με πλούσια εκθέματα που έχουν δωρίσει κάτοικοι του χωριού. Κλείνοντας τις πύλες του δημοτικού σχολείου ευχαρίστησα τον άνθρωπο και ανηφόρισα προς το κοιμητήριο του χωριού από όπου η θέα της Ρεντίνας είναι πανοραμική. Η πεζοπορία ανοίγει την όρεξη, γνωστό αυτό. Στην πλατεία της μεγάλης βρύσης βρίσκεται το ψητοπωλείο «Απόσκιο», δοκίμασα του εκλεκτούς μεζέδες του και συνέχισα την περιήγηση μου στο χωριό αυτή την φορά με την βοήθεια της χουκσβάρνα μιας και οδήγησα προς το «αεροπλάνο» που κοσμεί την βόρεια είσοδο του χωριού. Πρόκειται για ένα F-84 της Πολεμικής Αεροπορίας η οποία το δώρισε στο δήμο για να τιμήσει τους δύο πεσόντες πιλότους τους Νίκο και Κώστα Παρούση που κατάγονταν από την περιοχή. Είναι πραγματικά επιβλητικό να βλέπεις ένα μαχητικό αεροσκάφος στην μέση του πουθενά με φόντο τα βουνά των Αγράφων.
Σε κοντινή απόσταση.
Με ορμητήριο το ιστορικό χωριό μπορείτε να επισκεφθείτε ένα ακόμα πανέμορφο και σχετικά άγνωστο τόπο της πατρίδας μας, την τεχνητή λίμνη Σμοκόβου. Η λίμνη εγκαινιάστηκε το 2002 καταλαμβάνοντας έκταση 8,5 τ. χλμ. Σκοπός της δημιουργίας της είναι η άρδευση του κάμπου της Καρδίτσας. Όμως οι κατασκευαστές της πέραν της ολοκληρωτικής αλλαγής του ανάγλυφου της περιοχής προσέφεραν έμμεσα νέες προοπτικές στην τουριστική ανάπτυξη του τόπου! Απολαύστε την θέα της λίμνης από το χωριό Λουτροπηγή, κάντε μια στάση για «ανανέωση» στα Λουτρά Σμοκόβου με τα ιαματικά νερά τους που αναβλύζουν από πέντε πηγές με μέγιστη θερμοκρασία τους 40 βαθμούς και βέβαια οδηγήστε την αγαπημένη σας μοτοσικλέτα στην καταπράσινη και επιβλητική διαδρομή Βαθύλακου, Αηδονοχωρίου, Φουρνά, Αγιώργη για να καταλήξετε και πάλι στη ΕΟ Λαμίας Καρπενησίου και από εκεί στην βάση σας.
Η αγαπημένη Ρεντίνα Αγράφων εντάσσεται στους προορισμούς που αφήνουν μόνο καλές εντυπώσεις, ενώ η επίσκεψη στην περιοχή με την Norden 901 ήταν πραγματικά απολαυστική και έστειλε τον ενθουσιασμό μου στο ζενίθ του. Το Norden 901 θα έλεγα πως αποτελεί μια ιδανική μοτοσικλέτα για τουριστικούς σκοπούς και σίγουρα μια από τις πιο αξιόλογες επιλογές της «μεγαλομεσαίας» κατηγορίας, δοκιμάστε το!
H εκδρομή πραγματοποιήθηκε τον Οκτώβριο του 2023.
