Όλοι μας, λίγο ή πολύ, κάναμε τις πρώτες μας εξερευνήσεις πεταλάροντας, μπήκαμε στα χώματα, πιάσαμε μεγάλες ταχύτητες σε κατηφόρες με μεγάλες κλίσεις, δοκιμάσαμε άλματα και άλλα κόλπα. Αυτά τα βιώματα, που συνοδευόντουσαν από πολλές γρατσουνιές, ματωμένα γόνατα – αγκώνες, κυνήγι από τους μεγάλους και πολύ αθωότητα, αποτέλεσαν αδιαμφισβήτητα το “μπόλιασμα”, για να “κολλήσουμε” μεγαλώνοντας με τις μοτοσυκλέτες.

Ποδήλατο δεν ξεχνάς να κάνεις ποτέ λένε. Ισχύει και είναι πολύς ο κόσμος που για λόγους πρακτικότητας και οικονομίας, άσκησης ή απλά νοσταλγίας, επιστρέφει στα πετάλια και χρησιμοποιεί ποδήλατο για τις μετακινήσεις του και όχι μόνο. Πιθανόν οι περισσότεροι -άντα και -ηντα, αν δεν παρακολουθείτε τις εξελίξεις, να έχετε μείνει στην ανάμνηση ενός Velamos, ενός ΒΜΧ ή ενός “ότι σαπάκι υπήρχε διαθέσιμο” ποδηλάτου αλλά στο πέρασμα των χρόνων τα ποδήλατα έχουν εξελιχθεί πάρα πολύ!

Διακρίνονται πλέον σε ένα κάρο κατηγορίες και υποκατηγορίες, ενώ η ηλεκτροκίνητη υποβοήθηση στα πετάλια, τα καθιστά πλέον ως μια σοβαρή εναλλακτική πρόταση στη καθημερινή μετακίνηση, ακόμα και για ανθρώπους που δεν έχουν κατ΄ανάγκη την φυσική κατάσταση που απαιτείται για την διάνυση πολλών χιλιομέτρων και την μεταφορά φορτίου (ψώνια – κτλ). Ας ξεκινήσουμε λοιπόν από αυτό.

Τι είναι η ηλεκτρική υποβοήθηση και πως λειτουργεί; 



Tα Pedelec (από το Pedal Electric Cycle) δεν πρέπει να συγχέονται με τα ηλεκτροκίνητα ποδήλατα που φέρουν κινητήρες διαρκούς παροχής ισχύος στον μπροστινό ή στον πίσω τροχό. Αυτά, βάση νομοθεσίας, θεωρούνται μοτοποδήλατα.

Τα Pedelec, έχουν μοτέρ του οποίου η παραγόμενη ισχύς επενεργεί στα πετάλια, συμπληρωματικά και βοηθητικά στο έργο που παράγει ο αναβάτης με τα πόδια του. Αισθητήρες καταγράφουν την ασκόμενη από τα πόδια του αναβάτη δύναμη στον δισκοβραχίονα, καθώς και την ταχύτητα κίνησης του ποδηλάτου και ενεργοποιούν το μοτέρ, το οποίο συνδράμει διακοπτόμενα μόνο στην φάση που παράγεται...ανθρώπινο έργο στα πετάλια. Σκεφτείτε το σαν μια υποβοήθηση σε κάθε πεταλιά.

Όταν δεν παράγεται έργο από τον αναβάτη, ένα Pedelec ποδήλατο, ΔΕΝ μπορεί να κινηθεί βασιζόμενο στην ισχύ του μοτέρ και μόνο. Η ενέργεια για την τροφοδότηση του ηλεκτροκινητήρα, παρέχεται φυσικά από μπαταρία, της οποίας η χωρητικότητα και τα χαρακτηριστικά απόδοσης, ποικίλουν. Βάση νομοθεσίας στην Ευρώπη, η υποβοήθηση σταματά όταν η  ταχύτητα ξεπεράσει τα 25 χλμ./ώρα αλλά... υπάρχουν τρόποι για να το παρακάμψει κανείς αυτό. Απλά λέμε, δεν παροτρύνουμε... 

Στην πράξη, με ένα Pedelec ποδήλατο, μπορεί κανείς να κινηθεί σε όλη την πόλη, χωρίς το “μουσκίδι από τον ιδρώτα” ή καμία ανηφόρα – φόβητρο να αποτελούν αποτρεπτικούς παράγοντες. Επίσης μπορεί κανείς να διανύσει πολύ μεγάλες αποστάσεις (οι αυτονομίες υπό συνθήκες φθάνουν μέχρι και τα 120 χιλιόμετρα στα καλά μοντέλα) ή να πάρει τα βουνά, χωρίς να έχει κορυφαία φυσική κατάσταση.

Παρ΄ όλα αυτά, και αυτό είναι πολύ σημαντικό να υπογραμμιστεί, τα Pedelec βελτιώνουν την φυσική κατάσταση και μάλιστα μπορεί κάποιος να προσαρμόσει το πλάνο του προς αυτό τον σκοπό, ρυθμίζοντας ανάλογα τον βαθμό υποβοήθησης. Οι τιμές των ποδηλάτων αυτών βέβαια ξεκινάνε από τα 1200-1300 ευρώ (τουλάχιστον), ενώ ένα ακόμα μειονέκτημα, είναι ότι η -αναπόφευκτη- αλλαγή της μπαταρίας τους, όταν αυτή συμπληρώσει τον μέγιστο κύκλο φορτίσεων – εκφορτίσεων, κοστίζει επίσης πολύ. Παρ΄ όλα αυτά, τα Pedelec “σαρώνουν” στην ευρωπαϊκή αγορά, σημειώνοντας πολύ μεγάλη και εκθετική αύξηση στις πωλήσεις τους, χρόνο με τον χρόνο.

Συνολικά, 1 στα 3 ποδήλατα που πωλούνται στην Ευρώπη, είναι πλέον ηλεκτρικής υποβοήθησης, ενώ οι προβλέψεις κάνουν λόγο ότι σύντομα θα καταγράφονται 50-50 ποσοστά έναντι των συμβατικών, στις συνολικές πωλήσεις!

Αφού αναφερθήκαμε στα Pedelec, τα οποία έχουν εισχωρήσει σε κάθε σύγχρονη κατηγορία ποδηλάτων, ας δούμε τώρα πως έχουν διαμορφωθεί οι κατηγορίες αυτές στα "συμβατικά ποδήλατα".  Όπως και στις μοτοσυκλέτες, έτσι και εδώ υπάρχει απόλυτη εξειδίκευση και πολλές υποκατηγορίες, οπότε σε πρώτη φάση, θα αναφερθούμε στις πιο βασικές από αυτές. Ο διαχωρισμός στα ποδήλατα μπορεί να γίνει με πολλούς τρόπους, αυτός που ταιριάζει περισσότερο όμως στην μοτοσυκλετιστικής φιλοσοφίας ταξινόμηση, άρα είναι και πιο εύκολα αντιληπτός, είναι αυτός που έχει να κάνει με το πεδίο χρήσης: Άσφαλτος, χώμα ή άσφαλτος και χώμα.

Άσφαλτος

City



Ότι ακριβώς υπονοεί το όνομα, τα City ποδήλατα είναι αυτά που έχουν κατασκευαστεί για κίνηση στις πόλεις. Ο εξοπλισμός τους ευνοεί αυτή την χρήση, φέροντας πολλές φορές ενσωματωμένα φώτα (με δυναμό), σχάρες και άλλα αποθηκευτικά / μεταφορικά μέσα, ενώ η σχεδίαση συνδράμει στην άνεση και στην πρακτικότητα και όχι στις επιδόσεις και στο χαμηλό βάρος. Πέραν τη βασικής αυτής προσέγγισης βέβαια, υπάρχουν και άλλες πιο δυναμικές προτάσεις με εκπληκτικό design (Hybrid κατηγορία) για όσους δίνουν σημασία και στην αισθητική. Οι τιμές των City είναι σχετικά προσιτές (από 500 ευρώ), αφού οι σκελετοί και τα περιφερειακά τους είναι απλά. Τα περισσότερα από αυτά δε, έχουν περιορισμένο εύρος ταχυτήτων, οπότε θέλει λίγο προσοχή στην επιλογή, αν κανείς κινείται σε πόλεις και διαδρομές με πολλές ανηφόρες.

Road



Road ή “κούρσες” όπως αποκαλούμε τα ποδήλατα αυτά στην Ελλάδα. Τι είναι; Τα κατ' αναλογία Street / Superbike στον κόσμο των ποδηλάτων. Σκοπός τους είναι η αποκλειστική κίνηση στην άσφαλτο με την μεγαλύτερη δυνατή ταχύτητα. Για αυτό το βάρος και η αεροδυναμική παίζουν πολύ μεγάλο ρόλο σε αυτή την κατηγορία, με τον αναβάτη να τοποθετείται σε μια σκυφτή θέση. Τα Road ποδήλατα έχουν αρκετές υποκατηγορίες αλλά σε πρώτη φάση ας πούμε χονδρικά ότι υπάρχουν οι πιο “άνετες” προτάσεις, που ονομάζονται endurance και οι οποίες προορίζονται για κάλυψη πολύ μεγάλων χιλιομετρικών αποστάσεων στον δρόμο (πάντα γρήγορα) και επίσης υπάρχουν και τα road race ποδήλατα που είναι πιο ακραία και άκαμπτα και προορίζονται για αγώνες ή για όσους θέλουν το απόλυτο στην μεταφορά της ισχύος  από τα πόδια τους, στον δρόμο. Οι τιμές ξεκινάνε από τα 600 ευρώ για ένα Road ποδήλατο και μετά... δεν υπάρχει ταβάνι! Η εξέλιξη – τεχνολογία και τα υλικά κατασκευής στα κορυφαία μοντέλα είναι επιπέδου... MotoGP ενώ -για παράδειγμα- ένα καλό carbon ζευγάρι τροχών, ξεκινά από τα 2.000 ευρώ. Οπότε τιμές καταλόγου στα 10.000+ ευρώ για Road ποδήλατα παραγωγής δεν είναι σπάνιο φαινόμενο ενώ υπάρχουν πολλοί τρελαμένοι που έχουν δαπανήσει δεκάδες χιλιάδες ευρώ για να κατεβάσουν το βάρος, κάτω των 6 (και των 5...) κιλών! 

Touring



Ναι, υπάρχουν και ποδήλατα Touring και κάνουν αυτό ακριβώς που καταλαβαίνει κανείς από το όνομα της κατηγορίας. Εδώ το βάρος παίζει μικρό ρόλο και όλη η προσοχή δίνεται στην ανθεκτικότητα περιφερειακών και σκελετού, αφού το φόρτωμα  με μπαγκάζια, που μπορούν να ζυγίζουν ακόμα και το μισό του βάρους του αναβάτη, είναι σύνηθες. Οι σκελετοί είναι, στην συντριπτική τους πλειοψηφία, κατασκευασμένοι από ατσάλι (ChroMo) και αυτό εξυπηρετεί δύο στόχους: από την μια το ατσάλι δεν είναι τόσο απόλυτο και άκαμπτο όπως τα αλουμίνιο και το carbon, προσφέρoντας σε ένα βαθμό απόσβεση των κραδασμών από τον δρόμο, από την άλλη, σε ένα ενδεχόμενο σπάσιμο, είναι πιο εύκολο να επισκευαστεί στις αναπτυσσόμενες χώρες και σε πολύ απομακρυσμένα μέρη όπου συνήθως ταξιδεύουν οι “σοβαροί” ποδηλάτες – τουρίστες. Η γεωμετρία των touring είναι “αργή” για σταθερότητα στον δρόμο και η θέση οδήγησης άνετη, για πολύωρη παραμονή στην σέλα. Τα περιφερειακά, όπως ειπώθηκε είναι ανθεκτικά και όσο πιο απλά γίνεται, για να μην δημιουργούν προβλήματα και να είναι εύκολο να επισκευαστούν στον δρόμο. Μεγάλη σημασία δίνεται στην μετάδοση και στο εύρος των ταχυτήτων, που πρέπει να είναι πολύ μεγάλο, με έμφαση στις “κοντές” σχέσεις για αναβάσεις σε μεγάλη κλίση με μεγάλο φορτίο. Πέραν της κλασικής μετάδοσης με αλυσίδα και τις ταχύτητες με συνδυασμούς γραναζιών, πολύ δημοφιλή στα Touring (αλλά και πολύ ακριβά) είναι τα εσωτερικά συστήματα ταχυτήτων και η μετάδοση με ιμάντα, ακριβώς λόγω της αξιοπιστίας και της αντοχής τους. Τα Touring ποδήλατα ξεκινούν από τα 700 – 800 ευρώ και μπορούν να φτάσουν εύκολα και τα 5.000 ευρώ, αν μιλάμε για custom κατασκευή στα μέτρα του αναβάτη, με εσωτερικό σύστημα ταχυτήτων, από βιοτεχνίες με παράδοση στον χώρο.

Άσφαλτος και χώμα 

ATB / Trekking 



Αν υπάρχει μια αντιστοίχηση των Adventure / On-Off μοτοσυκλετών στα ποδήλατα, αυτή είναι η κατηγορία των All Terain Bike / Trekking. Διττή λοιπόν η φύση των ποδηλάτων αυτών, με ικανότητες για κίνηση στην άσφαλτο αλλά και στο χώμα. Μπροστά υπάρχει συνήθως μια ανάρτηση με διαδρομή γύρω στα 100 χλστ. που προσφέρει άνεση και στα δύο πεδία. Η θέση οδήγησης είναι κατά κανόνα άνετη, με όρθια θέση του κορμού και το εύρος των ταχυτήτων πολύ μεγάλο για “σκαρφαλώματα” σε απότομες ανηφόρες εκτός δρόμου αλλά και για την ικανότητα ταχύτητας σε κατωφέρειες στην άσφαλτο. Τα ελαστικά επίσης ακολουθούν την διττή φιλοσοφία με διακριτή αλλά όχι έντονη χάραξη. Τα ATB / Trekking είναι αρκετά δημοφιλή στην Ελλάδα, ακριβώς γιατί τα κάνουν όλα και συμφέρουν, με τις τιμές τους να ξεκινάνε από τα 500 ευρώ και για τα κορυφαία μοντέλα να μην υπερβαίνουν τις 2.000 ευρώ. Το μοναδικό τους μειονέκτημα, είναι ότι επιχειρώντας να κάνουν τα πάντα καλά, δεν κάνουν τίποτα πολύ καλά. Αν κάποιος ενδιαφέρεται για κίνηση με αξιώσεις στην άσφαλτο ή στο χώμα, καλό είναι να κοιτάξει στις αντίστοιχες εξειδικευμένες για αυτά τα πεδία κατηγορίες. Από την άλλη, αν οι βόλτες και η χαλαρή μετακίνηση σε κάθε είδους έδαφος είναι το ζητούμενο, τότε η κατηγορία αυτή, είναι ότι πρέπει!

Gravel 



Να μια “φρέσκια” κατηγορία στα ποδήλατα που γνωρίζει μεγάλη άνθηση. Τα Gravel, με μια χονδρική περιγραφή, είναι Road ποδήλατα τα οποίο μπορούν να κινηθούν σε χωματόδρομους. Με πιο φαρδιά ελαστικά, μερικά εκ των οποίων έχουν και “τακούνια”, ανθεκτικές ζάντες, ενισχυμένους σκελετούς, αλλά πάντα χαμηλό βάρος, τα Gravel πάνε “σφαίρα” σε καλής ποιότητας χωματόδρομους, ενώ με λίγη προσοχή, περνάνε και από δύσκολα τμήματα και μπαίνουν ακόμα και σε μονοπάτια. Το καλό είναι πως ενώ κάνουν όλα αυτά, κινούνται μια χαρά και στην άσφαλτο. Σημαντική παράμετρος, όπως και σε κάθε ποδήλατο άλλωστε είναι η επιλογή των ελαστικών και οι πιέσεις σε αυτά, κάτι το οποίο οι θιασώτες της κατηγορίας το έχουν ανάγει σε επιστήμη. Από την στιγμή που στα Gravel (στα περισσότερα από αυτά τουλάχιστον) δεν υπάρχει ανάρτηση, τα ελαστικά αναλαμβάνουν ένα μεγάλο μέρος των αποσβέσεων εκτός δρόμου, όταν σε αυτά εφαρμόζεται χαμηλή πίεση (αυξάνεται και η πρόσφυση επίσης). Η θέση οδήγησης είναι λίγο πιο άνετη από αυτή των Road ποδηλάτων και η γεωμετρία λίιιιγο πιο αργή, χωρίς να αποτελεί αυτό βασική προϋπόθεση. Επίσης, το εύρος των ταχυτήτων ευνοεί την κοντή κλιμάκωση, σε σχέση πάντα με τα καθαρόαιμα Road, για πιο εύκολη κίνηση στο χώμα. Θα λέγαμε ότι ο στόχος των Gravel είναι παρόμοιος με αυτόν των ATB / Trekking αλλά η προσέγγιση διαφορετική. Τα ATB / Trekking είναι MTB με ασφάλτινα στοιχεία, τα Gravel είναι Rοad με χωμάτινα στοιχεία. Οι τιμές των Gravel ξεκινούν από 800 ευρώ και φθάνουν και αυτές σε δυσθεώρητα ύψη, με carbon hi-end και υπερ-ελαφρές προτάσεις που ξεπερνούν τα 8.000 ευρώ.

Χώμα 

MTB 


Πασίγνωστη κατηγορία τα Mountain αλλά με πολλές ξεχωριστές υποκατηγορίες. Ξεκινάμε από την αρχική και “βασική” που είναι τα λεγόμενα Hardtail ΜΤΒ Σε αυτά, υπάρχει ανάρτηση μόνο στον μπροστινό τροχό, με την διαδρομή να μην ξεπερνά τα 120 χλστ. Η θέση οδήγησης είναι σκυφτή, συγκριτικά με τις υποκατηγορίες που ακολουθούν και αντικειμενικός σκοπός των Hardtail, είναι η γρήγορη διάσχιση εκτός δρόμου τμημάτων που μπορεί να ποικίλουν από καλά πατημένους χωματόδρομους, μέχρι λάσπες και κατσάβραχα. Υπάρχουν Hardtail carbon, κατηγορίας "φτερού" σε ότι αφορά το βάρος, για να συμμετάσχει κανείς σε αγώνες XC (έτσι λέγονται και είναι και ολυμπιακό άθλημα) και υπάρχουν και άλλα που είναι φτιαγμένα για πιο γενική – ερασιτεχνική χρήση. Από τιμές, ξεκινούν από τα 500 ευρώ -μιλάμε πάντα για ένα αξιοπρεπές ποδήλατο και όχι για κάτι της σειράς- και φθάνουν ψηλά, πάνω από τα 7.000 ευρώ για τα κορυφαία -αγωνιστικά- του είδους.Τα διπλής ανάρτησης MTB, δηλαδή αυτά που φέρουν αμορτισέρ και στον πίσω τροχό πέραν από το πιρούνι, μπορεί να είναι πανάλαφρα αγωνιστικά XC αλλά το πιο σύνηθες είναι να ανήκουν στις κατηγορίες All Mountain / Enduro, όπου οι διαδρομές των αναρτήσεων είναι πιο μεγάλες, από 130 μέχρι 160 χλστ. και η χρήση λίγο πιο... βάναυση. Μονοπάτια, ρίζες, άλματα, ανέβα, κατέβα, ότι θα έκανε κανείς μια enduro μηχανή δηλαδή, μόνο που εδώ η δύναμή είναι στα πόδια. Εδώ λόγο πολυπλοκότητας από την έξτρα άρθρωση της πίσω ανάρτησης, οι τιμές ξεκινούν από τα 1000 ευρώ και ακουμπούν τα 10.000 για carbon σκελετούς με κορυφαία περιφερειακά. Ακόμα πιο ακραία κατηγορία, τα Downhill, με διαδρομές αναρτήσεων από 160 χλστ και πάνω, μεγάλα σε διάμετρο πιρούνια και σκελετούς με εξίσου μεγάλες διατομές. Προορίζονται αποκλειστικά για “τέζα” καταβάσεις από μονοπάτια ή και από ράχες και γκρέμια, αρκεί το τερέν να έχει κατηφορική κλίση. Πρόκειται για πολύ εξειδικευμένα ποδήλατα, που δεν προτείνονται για τίποτα άλλο πέραν αυτής της συγκεκριμένης χρήσης. Οι τιμές του επίσης είναι πολύ υψηλές, με τα 3.000 ευρώ (και λίγα λέμε...) να θεωρούνται το κατώφλι για τις βασικές – εισαγωγικές προτάσεις. Προφανώς κανείς δεν κάνει drop 10+ μέτρων βασιζόμενος σε budget σκελετούς και περιφερειακά...  

Adventure / Bikepacking


Άλλη μια “καινούργια” κατηγορία ποδηλάτων που προέκυψε από την ανάγκη αναβατών να φορτώνουν τα απαραίτητα για ολιγοήμερες αποδράσεις, εξερευνόντας περιοχές εκτός δρόμου, με διανυκτερεύσεις στην ύπαιθρο. Εδώ δεν έχουμε αναρτήσεις αλλά έχουμε ελαστικά “plus” που σημαίνει διαστάσεις 2.6 – 3.0 ίντσες σε πλάτος πέλματος με έντονη χάραξη η τακούνια. Τα ελαστικά αυτά είναι tubeless και σηκώνουν άνετα πολύ χαμηλές πιέσεις ακόμα και κάτω από 10 psi, λειτουργώντας ως “ανάρτηση” αλλά και προσφέροντας εξαιρετική πρόσφυση ακόμα και σε πραγματικά εκτός δρόμου περάσματα. Οι σκελετοί είναι κυρίως ατσάλινοι, χωρίς να λείπει το αλουμίνιο και το carbon και προσφέρουν δεκάδες υποδοχές για την στήριξη σχαρών και άλλων βάσεων μεταφοράς. Άνετη θέση οδήγησης, σχετικά “αργές” γεωμετρίες και πολύ κοντές μεταδόσεις για να ανεβαίνει κανείς “τοίχους” κουβαλώντας φορτίο. Η ποδηλατική αυτή έκφραση γνωρίζει άνθηση και είναι μαζί με τα Gravel, οι πιο δημοφιλείς τάσεις στον χώρο. Ένα ποδήλατο αυτού του είδους, δεν μπορεί να κινηθεί γρήγορα στον δρόμο, τουλάχιστον όχι με τα plus ελαστικά του, οπότε απευθύνεται σε απόλυτα συνειδητοποιημένους αναβάτες που θα υιοθετήσουν την “αργά βαδίζω, την ζωή κερδίζω” φιλοσοφία στα οποία ασφάλτινα τμήματα έχουν να διασχίσουν μέχρι που να φτάσουν στο πεδίο της δράσης τους. Στην ελληνική πραγματικότητα αυτό δεν είναι και τόσο τραγικό αφού ακόμα και λίγο έξω από τα μεγάλα αστικά κέντρα υπάρχουν δίκτυα χωματόδρομων που συνδέουν ορεινούς όγκους και εξοχές. Οι τιμές ξεκινούν από τα 800 ευρώ και φθάνουν τα 4.000 ή ακόμα και τα 5.000 ευρώ για τα τα χειροποίητα ποδήλατα του είδους από εξειδικευμένους κατασκευαστές, ενώ σε κάθε περίπτωση θα πρέπει στα έξοδα να υπολογιστούν και τα αξεσουάρ και ο εξοπλισμός που απαιτούνται για να επιδοθεί κανείς σε Bikepacking περιηγήσεις. 

Fat Bikes



Πρόκειται για πολύ εξειδικευμένα ποδήλατα με ελαστικά - “λουκουμάδες”, όπου το πέλμα τους ξεπερνά τις 4+ ίντσες σε πλάτος. Δημιουργήθηκαν από ποδηλάτες σε περιοχές με πολύ χιόνι και πάγο τον χειμώνα, και αυτή ακριβώς είναι η δουλειά τους, να “πλανάρουν” πάνω σε πολύ σαθρές και μαλακές επιφάνειες. Αυτό τα καθιστά επίσης ικανά και για άμμο, βράχια – κροκάλες ή οποιοδήποτε άλλο "ακατάλληλο" και σκληροτράχηλο τερέν πιστεύει κανείς ότι θα υπερνικήσει με την δύναμη των ποδιών του. Πολύ “κοντό” γρανάζωμα για ευνόητους λόγους και άνετη όρθια – θέση οδήγησης που γίνεται ακόμα πιο άνετη, επειδή το “αερόστρωμα” των ελαστικών είναι σαν να έχεις αναρτήσεις – σουμιέδες. Προφανώς δεν πάνε στην άσφαλτο, τουλάχιστον όχι χωρίς ζόρι, αφού ο συντελεστής τριβής είναι πολύ μεγάλος και η χρήση τους είναι μονοδιάστατη. Μόνο για συνειδητοποιημένους ή για όσους έχουν την τύχη να μένουν πάνω σε βουνά και δίπλα σε παραλιάρες! Τιμές από 1000+ ευρώ και πάνω με τα “καλά” να ξεκινούν από τα 1500 ευρώ.