Ευχόμαστε τα καλύτερα στην Νεκταρία και την παρέα της και σας παραδίδουμε στην πένα της, για τις τελευταίες λέξεις αυτού του ταξιδιωτικού, αλλά και μία σωρεία χρήσιμων πληροφοριών, που η Νεκταρία συγκέντρωσε και παραθέτει για άλλους επίδοξους ταξιδιώτες. 

Κείμενο: Νεκταρία Ευστρατίου

19-20/08/2024

Η επιστροφή είναι πάντα το άχαρο και μελαγχολικό κομμάτι του ταξιδιού. Στο Δελχί αποφασίζουμε να βρούμε ένα φθηνό ξενοδοχείο κοντά στο αεροδρόμιο και στις 2:00 τα ξημερώματα παίρνουμε ταξί για το Indira Gandhi. Παραδόξως, τα Ινδικά αεροδρόμια έχουν από τους αυστηρότερους ελέγχους που έχω συναντήσει και είναι απαραίτητο οι επιβάτες διεθνών πτήσεων να βρίσκονται εγκαίρως σε αυτό, τουλάχιστον 3 ώρες νωρίτερα. Από εκεί αναχωρούμε για Κωνσταντινούπολη με ενδιάμεση στάση στο Μπακού, στο οποίο πληροφορούμαστε δυστυχώς ότι η πτήση μας θα έχει 2ωρη καθυστέρηση. Όλο αυτό μας πάει πίσω και συσσωρεύει κούραση, με αποτέλεσμα να φτάσουμε στην Κωνσταντινούπολη το απόγευμα και να ξεκινήσουμε το οδικό τελευταίο κομμάτι της επιστροφής μας στις 18:00. Παρότι οι δρόμοι της Τουρκίας είναι στην πλειοψηφία τους εξαιρετικοί, η επιστροφή κατέληξε να είναι το πιο εξαντλητικό μέρος του ταξιδιού λόγω της κίνησης και της νύστας σε συνδυασμό με τη νυχτερινή οδήγηση. Είναι φοβερό… σκέφτομαι ότι τόσες μέρες στην Ινδία πραγματικά δεν ένιωσα να κουράζομαι και τώρα έχω γονατίσει από την εξάντληση στην τελευταία αυτή διαδρομή. Μετά τα σύνορα δίνω το αυτοκίνητο να το οδηγήσει η συνταξιδιώτισσά μου και φτάνουμε τελικά στην Ξάνθη λίγο πριν τις 3:00 τα ξημερώματα, όπου το μόνο που παίρνουμε από το αμάξι είναι τα διαβατήριά μας… τα πράγματά μας θα μείνουν εκεί, δεν είμαστε σε θέση να κουβαλήσουμε τίποτα. Επίσης όλη η βρωμιά του ταξιδιού θα μείνει πάνω μας απόψε, γιατί δεν υπάρχει κουράγιο ούτε καν για μπάνιο. Κυριολεκτικά «σκάμε» μπρούμυτα στο κρεβάτι και σβήνουμε. Αύριο με περιμένουν στη δουλειά, αλλά κάτι μου λέει ότι δεν θα πάω…

Q & A

• Χρειάζεται βίζα για το ταξίδι στην Ινδία?

Η βίζα είναι απαραίτητη για τους Έλληνες, έχει λίγο διαδικασία αλλά ευτυχώς είναι ηλεκτρονική και βγαίνει από τον επίσημο φορέα/site. Κοστίζει 24€, είναι για 1 μήνα και δεν μπορείς να τη βγάλεις πολύ νωρίς, 3 εβδομάδες πριν το ταξίδι περίπου. Μπορεί να μην σου τη δώσουν κατευθείαν αν είσαι άνεργος, κανονικά έρχεται mail visa granted σε 2-3 ημέρες. Αν η πτήση δεν είναι απευθείας, θέλει προσοχή σχετικά με το εάν απαιτείται transit visa στο αεροδρόμιο όπου είναι το layover.

• Πώς κάνω συνάλλαγμα στο τοπικό νόμισμα?

Το νόμισμα της Ινδίας είναι η ρουπία και το καλύτερο είναι να χρησιμοποιηθεί ανταλλακτήριο για την αλλαγή από ευρώ ή ανάληψη με κάρτα revolut από ΑΤΜ στο Δελχί ή το Leh. Το ταξίδι ήταν all inclusive που σημαίνει ότι δεν χρειαστήκαμε καθόλου μετρητά στη διάρκειά του (θα χρειαζόμασταν αν πίναμε αλκοόλ, αλλά το αποφύγαμε λόγω υψομέτρου), οπότε τα μοναδικά χρήματα που ξοδέψαμε ήταν στην αρχή και στο τέλος του για προσωπικά έξοδα και ψώνια. Όσον αφορά το ανταλλακτήριο, η ισοτιμία ήταν ελαφρώς καλύτερη στο Δελχί από ό,τι στο Leh.

• Τι αξίζει να ψωνίσεις από εκεί?

Στο Leh βρήκαμε πολύ ωραία και φθηνά μοτοσυκλετιστικά t-shirts. Ψωνίσαμε τα κλασικά μαγνητάκια και θέλαμε να σηκώσουμε όλο το μαγαζί με τα προϊόντα περιποίησης Himalayan που βρήκαμε σε πολύ καλές τιμές. Έχω αγοράσει tiger balm από διάφορες χώρες, εκεί έκανε €0,50, σοκ! Το τοπικό μαύρο ρούμι Old Monk είναι εξαιρετικό. Η περιοχή, επίσης, είναι γνωστή παγκοσμίως για τα υφάσματα αυθεντικού κασμίρ, η ομώνυμη περιοχή είναι άλλωστε δίπλα, τα οποία δυστυχώς είναι πανάκριβα.

• Τι γίνεται με την τηλεφωνία / internet?

Η κάρτα της Ινδικής εταιρίας Αirtel για ξένους τουρίστες κόστισε 6 ευρώ και έδινε απεριόριστες κλήσεις, μηνύματα και 1,5gb την ημέρα. Εκεί που έπιανε είχε σήμα καμπάνα, αλλά σε απομονωμένα σημεία δεν έπιανε τίποτα... 3-4 μέρες δεν είχαμε καθόλου σήμα. Η διαδικασία να την αγοράσεις στο κατάστημα είναι αρκετά χρονοβόρα.

• Ποια είναι η ιδανική διάρκεια του ταξιδιού?

Συμπεριλαμβανομένου του εγκλιματισμού, το ταξίδι αυτό αξίζει να είναι τουλάχιστον 2 εβδομάδων.

• Ποια είναι η ιδανική μοτοσυκλέτα για το tour?

Η Enfield και συγκεκριμένα η Himalayan είναι η μοτοσυκλέτα που συναντάς κατά συντριπτική πλειοψηφία παντού. Γεγονός που δεν είναι τυχαίο, γιατί είναι ένα μηχανάκι που κατασκευάζεται εκεί και όντας στο φυσικό του περιβάλλον είναι ακριβώς ό,τι χρειάζεται κάποιος στα Ιμαλάια. Η ενοικίαση μπορεί να γίνει προκαταβολικά ή με την άφιξη στην Ινδία, γενικά υπάρχει μεγάλη προσφορά μοτοσυκλετών στην περιοχή. Ιδανικό βέβαια είναι να γίνει η κράτηση από πριν, κάνοντας την απαραίτητη έρευνα και κατόπιν επικοινωνίας με την εταιρία ενοικίασης, ώστε να γίνει ξεκάθαρο από την αρχή ότι οι μηχανές πρέπει να παραδοθούν στην καλύτερη δυνατή κατάσταση (λάστιχα, φρένα, κλπ). Οι μοτοσυκλέτες που χρησιμοποιήσαμε εμείς ήταν Royal Enfield Himalayan 411, μοντέλο 2021 και δεν μας απογοήτευσαν λεπτό.  Για τη συγκεκριμένη χρήση πιστεύω ότι το μοντέλο αυτό μας ταίριαξε καλύτερα από το Himalayan 450, γιατί το καινούριο είναι λίγο ψηλότερο και λίγο βαρύτερο. Σίγουρα αναβαθμισμένο από τον προκάτοχό του, θα επέλεγα το 450 αν το οδηγούσα στην Ελλάδα. Για την Ινδία όμως, τα 411 ήταν μαύρα σκυλιά και ο λόγος πιστεύω που δεν έπεσα ούτε μια φορά, ευκολοδήγητα σαν παπάκια... πήγαιναν παντού. Με μόλις 25 άλογα, από τα οποία βέβαια κάποια ψοφούσαν στο δρόμο λόγω μεγάλου υψομέτρου, τα Himalayan αντεπεξήλθαν πολύ τίμια σε όλες τις συνθήκες που τα υποβάλλαμε και κοπανήθηκαν αλύπητα χωρίς προβλήματα και ζημιές. Πολλές φορές στη διάρκεια του tour σκέφτηκα πόσο λάθος θα ήταν να οδηγήσω την προσωπική μου μοτοσυκλέτα στο μέρος αυτό, αναμφίβολα θα ήμουν συνέχεια κάτω.

• Ποιο είναι το ιδανικό μέγεθος γκρουπ?

Το μέγεθος του γκρουπ είναι σημαντικό και ιδανικά πρέπει να κρατηθεί μικρό, μέχρι 4-5 μηχανές. Εμείς είχαμε το προνόμιο να είμαστε μόνο 3, αλλά σχεδόν όλα τα γκρουπ που συναντήσαμε είχαν περισσότερες από 10 μοτοσυκλέτες. Σημαντικότερο, όμως, από αυτό είναι η δυναμική της ομάδας. Με την Πολυτίμη και την Κατερίνα ταξιδέψαμε για πρώτη φορά οι τρεις μας και από την πρώτη μέρα κιόλας, οι σχέσεις μας σαν να αυτορυθμίστηκαν. Η ομάδα μας είχε καλή χημεία, θετική σκέψη και πνεύμα υπευθυνότητας και συνεργασίας. Υπήρχε εμπιστοσύνη μεταξύ μας και δεν στεναχώρησε ποτέ η μία την άλλη… ήμουν πραγματικά πολύ τυχερή που είχα τη συντροφιά τους.

• Είναι το Leh το καλύτερο σημείο εκκίνησης ενός ταξιδιού στα Ινδικά Ιμαλάια?

Το Leh είναι η μεγαλύτερη πόλη της περιοχής, σε βολικό σημείο γεωγραφικά και έχει πολλές εταιρίες που ασχολούνται με τον μοτοτουρισμό. Αν και υψηλού κόστους, ο καλύτερος τρόπος να φτάσεις από το Δελχί είναι αεροπορικώς, όχι μόνο επειδή είναι ταχύτερος αλλά και γιατί υπάρχει περίπτωση να μην φτάσεις ποτέ οδικώς, λόγω των μουσώνων στις περιοχές νοτιότερα του Ladakh κατά την περίοδο του καλοκαιριού. Επίσης, είναι εντελώς λάθος να νοικιάσεις μοτοσυκλέτα από το Δελχί ή το Μανάλι και να ανέβεις βόρεια, δεδομένου ότι απαγορεύεται να οδηγήσεις νοικιασμένο μηχανάκι στο Ladakh που έχει πινακίδες από άλλη περιοχή (μάλλον μια μεγάλη συνδικαλιστική επιτυχία του Ladakh Motorbike Rental Union).       

• Τι είδους είναι οι διαμονές?

Οι διαμονές γίνονται σε hotels, guesthouses και tents. Κάποια από αυτά ήταν πολύ καλά (μείναμε σε σκηνή 3 βράδια και ήταν από υπερlux έως εντελώς Σπαρτιάτικη). Γενικά, κάποια καταλύματα ήταν πολύ καλά, κάποια άλλα θέλω να τα ξεχάσω... αν και έχω ανθεκτικότητα στο θέμα. Αν είστε τύποι για 4αστερα και 5άστερα μάλλον δεν είναι σωστός προορισμός για εσάς. Και επειδή στα Ιμαλάια το πρόγραμμα πρέπει να είναι πάντα ευέλικτο, καλύτερα να μην κάνεις κράτηση ή να έχεις προπληρώσει τη διαμονή. Απλά πας...

• Υπήρχε κάποιο πρόβλημα με το φαγητό?

Γενικά όλα τα καταλύματα προσέφεραν πρωινό και βραδινό... στη διάρκεια της ημέρας τρώγαμε σε μαγαζιά στο δρόμο. Καλό είναι βέβαια να υπάρχουν πάντα σνακ στο μηχανάκι. Το φαγητό και φυσικά το νερό (μόνο εμφιαλωμένο) θέλουν προσοχή γιατί αν δεν πάει κάτι καλά μπορεί να σου χαλάσει το ταξίδι.

• Τι εξοπλισμός είναι απαραίτητος?

Απαιτείται πλήρης εξοπλισμός, ο οποίος θα κουβαληθεί από Ελλάδα… μπουφάν και παντελόνι μηχανής, γάντια, μπαλακλάβα / buff, κράνος και μπότες, τα δύο τελευταία τύπου adventure. Φυσικά, σετ αδιάβροχα και αδιάβροχες κάλτσες, όπως επίσης και μερικά ζευγάρια πλαστικά γάντια που κουβαλάω πάντα μαζί μου. Η επιλογή του καλοκαιρινού παντελονιού αποδείχτηκε σωστή, γιατί πετύχαμε πολύ υψηλές θερμοκρασίες και το ισοθερμικό από μέσα χρειάστηκε να φορεθεί μόνο 2-3 φορές. Από εκεί και ύστερα, τα υπόλοιπα ρούχα πρέπει να είναι λίγα και να επιλεγούν προσεκτικά, βάσει των ιδιοτήτων τους και της δυνατότητας να προσθαφαιρούνται σε layers ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες (καλές επιλογές είναι τα ρούχα με σύσταση merino wool, dry fit, κλπ). Και φυσικά, υγρό απορρυπαντικό. Μια καλή σκέψη, επίσης, για κάποιον που έχει εξοπλισμό με τον οποίο θέλει να κάνει ένα τελευταίο ταξίδι πριν αποσύρει, είναι να μην τον επιστρέψει πίσω αλλά να τον δωρίσει σε κάποιον άνθρωπο εκεί. Δυστυχώς, ακόμη και οι επαγγελματίες guides που δουλεύουν σε οργανωμένα tours δεν είναι εξοπλισμένοι με όσα χρειάζονται ή θα τους έκαναν τη ζωή ευκολότερη. Με αυτόν τον τρόπο, μπορεί ένας ταξιδιώτης να δωρίσει κάτι που θα εκτιμηθεί και ταυτόχρονα θα γλιτώσει το κουβάλημα του εξοπλισμού πίσω στην πατρίδα. Παρεμπιπτόντως, ό,τι εξοπλισμός γυρνάει πίσω μετά από μοτοεκδρομή στην Ινδία, χρειάζεται ΚΑΛΟ τίναγμα και πλύσιμο.

• Οργανωμένο tour ή όχι?

Στην περιοχή υπάρχουν πολλοί μοτοσικλετιστές που ταξιδεύουν μόνοι τους και σίγουρα ο τρόπος αυτός είναι πιο adventurous και οικονομικός. Προσεγγιστικά, η ενοικίαση της μηχανής στοιχίζει €20 την ημέρα, τα ξενοδοχεία και το φαγητό είναι οικονομικά και αν πάθεις βλάβη, η νοοτροπία των ντόπιων είναι να σταματήσουν και να σε βοηθήσουν. Εμείς από την αρχή είχαμε αποφασίσει ότι θέλαμε να γίνει οργανωμένα, με πλοηγό και όχημα συνοδείας. Έχουμε κάνει όλες μας αρκετά ταξίδια στο παρελθόν στις όμορες με την Ελλάδα χώρες, οργανώνοντάς τα ιδιωτικά χωρίς ιδιαίτερη δυσκολία. Παρόλα αυτά, το ταξίδι αυτό δεν ήταν εύκολο, ήθελε αρκετή προετοιμασία και δεδομένων των τιμών που διαπραγματευτήκαμε για οργανωμένο tour, προτιμήσαμε ξεκάθαρα την ευκολία των υπηρεσιών που μπορούσαμε να έχουμε. Εκ των υστέρων, μπορώ να πω ότι δεν μετάνιωσα καθόλου για την επιλογή αυτή και τη θεωρώ σωστή για πολλούς λόγους. Καταρχάς, δεν μας απασχόλησε καθόλου το θέμα της πλοήγησης. Κάποιες διαδρομές δεν υπάρχουν στο google maps, μεγάλο μέρος της οδήγησης είναι off road και πολλές φορές αναρωτιέσαι αν είσαι στο σωστό δρόμο. Οι μηχανές καταπονούνται πολύ και αν προκύψει λάστιχο ή άλλη βλάβη, πχ αντλία βενζίνης, ρουλεμάν τροχού, κλπ πρέπει να έχεις τις βασικές γνώσεις και να βρεις τη λύση μόνος σου. Στο οργανωμένο tour, εργαλεία, ανταλλακτικά και καύσιμα υπήρχαν πάντα στο όχημα συνοδείας και κάθε πρωί οι μηχανές ήταν ελεγμένες και έτοιμες. Επίσης, ξενοιάζεις από πολλά... δεν κουβαλάς πράγματα οπότε η μηχανή είναι light, δεν σε νοιάζει αν θα ξεμείνεις από νερό ή φαγητό, αν θα σε πιάσει η νύχτα (που δεν πρέπει να γίνεται ποτέ!), αν θα χρειαστείς οξυγόνο, αν τραυματιστείς και τι θα κάνεις. Συν τοις άλλοις, η επαφή με ντόπιους και οι πληροφορίες που μαθαίνεις από αυτούς έχουν πάντα ενδιαφέρον.

• Είναι επικίνδυνη η οδήγηση?

Κίνδυνοι υπάρχουν όπως και συχνά ατυχήματα, τα περισσότερα όμως οφείλονται στην ταχύτητα και απερισκεψία των οδηγών. Με προσεκτική οδήγηση, όλα μπορούν να πάνε υπέροχα. Σίγουρα ο ενθουσιασμός μπορεί να σε παρασύρει, αλλά είναι σημαντική η συνειδητοποίηση ότι σκοπός του ταξιδιού στα Ιμαλάια είναι να το χαρείς και να γυρίσεις αρτιμελής και με χαμόγελο στο σπίτι σου και όχι να τεστάσεις τις οδηγικές σου ικανότητες.

• Γενικά υπάρχει ασφάλεια?

Αν και ήμασταν 3 γυναίκες, δεν νιώσαμε σε καμιά στιγμή ανασφάλεια… άλλωστε η επικρατούσα θρησκεία της περιοχής, ο Βουδισμός, πρεσβεύει την «non violence» αρχή.

• Ποιο είναι το κόστος ενός τέτοιου ταξιδιού?

Όλο το ταξίδι από την έδρα μου (Ξάνθη) μέχρι την επιστροφή μου σε αυτήν στοίχισε λίγο περισσότερο από 2600€. Συγκεκριμένα:

• €1340 πλήρωσα στην Ινδική εταιρία για το tour που περιλάμβανε την ενοικίαση της μηχανής, καύσιμα, πλοηγό/μηχανικό με μοτοσυκλέτα, οδηγό και όχημα συνοδείας (για αποσκευές, νερά, ανταλλακτικά, κλπ), φαγητό όλα τα γεύματα, 14 διανυκτερεύσεις (2 στο Leh, 11 στο tour, 1 πάλι στο Leh), καφέδες, ροφήματα, μεταφορά από και προς το αεροδρόμιο του Leh… ήταν all inclusive δηλαδή. Σε αυτά περιλαμβάνεται και η προαιρετική full ασφάλιση της μηχανής που κόστιζε 200usd, ακόμη και για ολοσχερή καταστροφή. Επιλέξαμε εμείς να την βάλουμε για σιγουριά, εναλλακτικά θα δίναμε το ίδιο ποσό και θα μας επιστρεφόταν στο τέλος αφαιρώντας πιθανές ζημιές (μας είχαν στείλει τον τιμοκατάλογο του κόστους για μανέτες, μαρσπιέ, ντεπόζιτο, κλπ). Εκ των υστέρων σκέφτομαι ότι θα μπορούσα να μην την είχα βάλει, αλλά ήταν ωραίο που είχαμε το κεφάλι μας ήσυχο.
• €65 ταξιδιωτική ασφάλεια για εμάς, από τα οποία πήρα τα μισά πίσω σαν αποζημίωση για τα έξοδα που είχα στο Δελχί λόγω ακύρωσης της εσωτερικής πτήσης.
• Τα εισιτήρια στοίχισαν €400 Κωνσταντινούπολη - Δελχί aller-retour μέσω Μπακού με Azerbaijan airlines, €240 η εσωτερική πτήση Δελχί - Leh aller-retour με Indigo (από τα οποία €100 πήραμε πίσω από το ακυρωμένο πήγαινε) + €240 η last minute πτήση που κλείσαμε με Air India από Δελχί για Leh λόγω ακύρωσης (προτείνεται σαν εταιρία, είναι πιο αξιόπιστη και σπάνια ακυρώνει).
• Τα υπόλοιπα ήταν τα έξοδά μας πριν και μετά... €100 περίπου ψώνια και σουβενίρ, κόστος μετάβασης στην Κωνσταντινούπολη δηλαδή βενζίνες, διόδια, ξενοδοχείο για 1 βράδυ, φαγητό, parking ΙΧ για 17 μέρες κοντά στο αεροδρόμιο, ξενοδοχείο στο Δελχί 1 διανυκτέρευση στο πήγαινε και 1 στο έλα (τα μοιραστήκαμε 2 άτομα αυτά).

• Αξίζει να επιλέξει κάποιος τα Ιμαλάια για ταξίδι με μοτοσυκλέτα?

Η μοτοσυκλετιστική περιήγηση στα Ιμαλάια είναι μια υπέροχη εμπειρία, εντελώς διαφορετική από οτιδήποτε έχει συνηθίσει κανείς. Το Ladakh αποκαλείται «The land of high passes» και όχι άδικα. Κοιλάδες, ποτάμια, λίμνες, έρημος, οροπέδια, παγετώνες, βουνά… τα τοπία είναι επικά, το σκηνικό απόκοσμο. Το ταξίδι αυτό δεν είναι συμβατικό, έχει πρόκληση και απρόοπτα που σε βγάζουν από το comfort zone σου. Είναι επίσης μια περιπέτεια για την οποία θα έχεις πολλές ιστορίες να πεις και θα δυσκολευτείς για αρκετό καιρό να τη βγάλεις από το μυαλό σου. Και πιθανόν να καρφωθεί στο κεφάλι σου και να θέλεις να ξαναγυρίσεις πίσω ή να προσπαθείς να βρεις κάτι αντίστοιχο και να δυσκολεύεσαι. Από την άλλη βέβαια, οι συνθήκες σε όλα τα επίπεδα διαφέρουν από αυτές του «δυτικού» κ­­­­­­­­όσμου, οπότε ο ταξιδιώτης πρέπει να είναι προετοιμασμένος να προσαρμοστεί σε αυτές. Επομένως, για τον/την μοτοσυκλετιστή/στρια που ονειρεύεται το ταξίδι στα Ιμαλάια και λαμβάνοντας υπόψιν κάποια ρίσκα που σε καμία περίπτωση δεν πρέπει να υποεκτιμηθούν, η απάντηση είναι ΝΑΙ!