Μετά τα τεκταινόμενα του προηγούμενου αγώνα στη Jerez που έληξε με τον Marc Marquez στα πιτς με σπασμένο χέρι, η εμφάνισή του στην πίστα μόλις 4 μέρες μετά το χειρουργείο προκάλεσε παγκόσμια αίσθηση.
Η έγκριση των γιατρών για να τρέξει προκάλεσε νέα μεγάλη έκπληξη και ο ίδιος φρόντισε να τρομάξει πολύ κόσμο με την εμφάνισή του στα δοκιμαστικά του Σαββάτου, όπου πραγματοποίησε μια μικρή προσομοίωση αγώνα με εντυπωσιακά αποτελέσματα. Ο πρωταθλητής έκανε μια προσομοίωση 6-7 γύρων γράφοντας χρόνους που το περασμένο Σαββατοκύριακο θα τον έφερναν σε μια ψηλή θέση στον αγώνα, ωστόσο αυτό που δεν είδαμε στην οθόνη ήταν η καταπόνηση που αισθάνθηκε.
Αυτό το γεγονός είχε ως αποτέλεσμα να πρηστεί το χέρι του και να αντιληφθεί πως δεν θα μπορούσε να επαναλάβει το κατόρθωμα αυτό για 25 γύρους, έτσι ο Marquez προτίμησε να μην ρισκάρει και απείχε του Κυριακάτικου αγώνα.
Η pole position πήγε για μια φορά ακόμη στον Fabio Quartararo (Yamaha), ο οποίος συνεχίζει να εντυπωσιάζει. Με την εκκίνηση ο Γάλλος δεν άφησε κανένα περιθώριο σε άλλον να αμφισβητήσει την κυριαρχία του και βάλθηκε από την αρχή να εξαφανιστεί. Μέσα σε έξι γύρους είχε χτίσει μια διαφορά σχεδόν τριών δευτερολέπτων και αυτή συνέχισε να μεγαλώνει σε όλη σχεδόν τη διάρκεια του GP. Όσο κι αν ο ίδιος έλεγε μετά πως ήταν εξαιρετικά δύσκολη η προσπάθεια, στην οθόνη το έκανε να φαίνεται επιδεικτικά εύκολο.
Πίσω του ακολούθησε μια μονομαχία των δύο εργοστασιακών Yamaha των Valentino Rossi και Maverick Vinales. Ο Ιταλός θρύλος φαίνεται πως βρήκε τις αλλαγές που θα τον βόλευαν στη μοτοσυκλέτα του, ήταν ανταγωνιστικός όλο το τριήμερο με 4η θέση στην εκκίνηση και στον αγώνα πέρασε το μεγαλύτερο μέρος του στη 2η θέση.
Αυτό που ωστόσο ήταν σαφές ήταν πως δεν υπήρχε καμιά περίπτωση να πλησιάσει τον Quartararo που ολοένα και εξαφανιζόταν, ενώ ένιωθε την πίεση αναβατών που έρχονταν από πίσω με πολλή φόρα.
Αρχικά τον πέρασε ο εντυπωσιακός Pecco Bagnaia (Ducati), ενώ στο τελευταίο κομμάτι του αγώνα τον πέρασε και ο Vinales που για λίγο είχε χάσει τον ρυθμό του και είχε υποχωρήσει ως και 5ος. Παράλληλα, ο επίσης θεαματικός και αποτελεσματικός Franco Morbidelli (Yamaha) ανέβαινε διαρκώς και ώσπου να αποχωρήσει από μηχανική βλάβη πίεζε ασφυκτικά τον Rossi.
Στο τέλος ο Quartararo απόλαυσε μια μεγαλειώδη νίκη, με δεύτερο τον Vinales που συνεχίζει το περσινό του αξιοπερίεργο να χάνει σχεδόν τον μισό αγώνα και να ξυπνά στο τέλος. Το βάθρο συμπλήρωσε ο αναγεννημένος Rossi που το πανηγύρισε έντονα και απολύτως δικαιολογημένα.
Για να δούμε τον Γιατρό στο βάθρο χρειάστηκε η μικρή συνδρομή της τύχης, μιας και ο Bagnaia είχε αφήσει πολύ πίσω και τις δύο εργοστασιακές Yamaha και έτρεχε μόνος 2ος όταν έσπασε ο κινητήρας του έξι γύρους προ του τερματισμού. Στο ίδιο μοτίβο, η εγκατάλειψη από μηχανική βλάβη του Morbidelli σιγούρεψε το βάθρο για τον Rossi, καθώς ο Ιταλο-Βραζιλιάνος μαθητής του ήταν πολύ γρήγορος και απειλητικός πριν μείνει και έδειχνε πως θα περνούσε αυτός σφήνα ανάμεσα στις εργοστασιακές Μ1.
Για τον Rossi αυτό το βάθρο έσπασε μια ξηρασία 18 αγώνων και έφερε κοντά ένα νέο ορόσημο, καθώς ήταν το βάθρο υπ’ αριθμό 199 στην καριέρα του.
Για τη δε Yamaha το αμιγώς δικό της βάθρο ήταν κάτι που είχε να συμβεί από το 2014 και παραλίγο να γίνει ακόμη πιο σπουδαίο αν ο Morbidelli κατάφερνε να τερματίσει (είτε 3ος ή 4ος) γεμίζοντας με Yamaha και τις τέσσερεις πρώτες θέσεις του αγώνα.
Απόντος του “Morbido” ήταν ο Takaaki Takahashi αυτός που κράτησε ψηλά τη σημαία της Honda με την 4η θέση του αγώνα. Ο Ιάπωνας ήταν δυνατός όλο το τριήμερο και η πρωτιά του μεταξύ των αναβατών της Honda ήταν μια τιμητικότατη διάκριση για τον ίδιο και πολύτιμη στη συγκομιδή βαθμών για τον τίτλο Κατασκευαστών – όπου η απουσία του Marquez σε συνδυασμό με την άνοδο της Yamaha φέτος έχει γείρει την πλάστιγγα έντονα προς τη μεριά της δεύτερης.
Στην 5η θέση τερμάτισε ο Joan Mir, ισοφαρίζοντας την καλύτερη επίδοσή του με τη Suzuki και κρατώντας ψηλά την ομάδα του σε μια περίοδο που ο πρώτος αναβάτης της, Alex Rins, δεν έχει αναρρώσει ακόμη από τον εγχειρισμένο του ώμο και περιορίστηκε στη 10η θέση.
Η πρώτη Ducati τερμάτισε στην 6η θέση και ήταν αυτή του Andrea Dovizioso για μια ακόμη φορά. Σε αντίθεση με τον προηγούμενο αγώνα της Jerez, ο Ιταλός ήταν μακριά από τον καλό του εαυτό και βρισκόταν στη μέση της κατάταξης διαρκώς και μάλλον τελευταίος των Ducati. Ωστόσο η εγκατάλειψη του Bagnaia και οι πτώσεις των Jack Miller και Danilo Petrucci τον άφησαν μόνο εκπρόσωπο της ιταλικής εταιρείας στη γραμμή του τερματισμού.
Πίσω του έσωσε την παρτίδα για την ΚΤΜ ο Pol Espargaro, καθώς οι άλλοι τρεις αναβάτες της κατέληξαν στα χώματα. Η αρχή έγινε από λάθος του Brad Binder που έριξε τον Miguel Oliveira στις πρώτες στροφές του αγώνα, μετά ο ίδιος πίεσε για να ξανανέβει σε ψηλότερες θέσεις μιας και είχε τον γρήγορο ρυθμό, αλλά τα ρίσκα που πήρε τον οδήγησαν σε πτώση και εγκατάλειψη, ενώ ξανά έπεσε ο έτερος rookie, Iker Lecuona.
Για την Aprilia ο Aleix Espargaro έδειχνε δυνατός και ικανός να παίξει στα όρια της εξάδας, μα έπεσε και άφησε μόνο τον Bradley Smith που κατάφερε μια 12η θέση.
Μετά και τον τρίτο αγώνα – δεύτερο για τη μεγάλη κατηγορία – ο Quartararo οδηγεί το πρωτάθλημα με το απόλυτο των 50 βαθμών, με δεύτερο τον Vinales με 40. Απομένουν 11 αγώνες (με ενδεχόμενο να προστεθούν 2-3, ανάλογα με την πορεία της πανδημίας) και οι 50 βαθμοί από το μηδενικό του Marc Marquez ως την κορυφή δεν θα είναι καθόλου εύκολο να καλυφθούν.
Ο λόγος είναι φυσικά ο Quartararo που έχει ήδη αποδείξει πως δεν χάνει το μυαλό του εύκολα για να πέσει κάθε φορά που αισθάνεται πίεση, έτσι μπορεί εύκολα να εκμεταλλευτεί τη διαφορά του για να τρέξει έξυπνα και να διατηρηθεί ψηλά. Επίσης, αν κάποιος δείχνει αυτή τη στιγμή απειλητικός για τον νεαρό Γάλλο, αυτός είναι ο Vinales που τον ακολουθεί κατά πόδας σε χρονομετρημένα και αγώνες και είναι πιο κοντά για να αμφισβητήσει την πρωτιά στην κατάταξη.
Ο Marquez λογικά θα είναι παρών στον επόμενο αγώνα στο Brno σε δύο εβδομάδες και θα έχει μπροστά του ένα τιτάνιο έργο να επιτελέσει.
Moto2
Φουντώνει το δράμα της μεσαίας κατηγορίας των GP, καθώς η δεύτερος αγώνας της Jerez έβγαλε μια πρωταγωνιστική τριάδα που χωρίζεται από ελάχιστη απόσταση στην κατάταξη.
Μεγάλος νικητής του τρίτου αγώνα της χρονιάς ήταν ο Enea Bastianini, μπροστά από δύο αναβάτες της SKY Racing Team VR46, τους Luca Marini και Marco Bezzecchi.
Αυτό το αποτέλεσμα ήρθε σε συνδυασμό με την κάκιστη εμφάνιση του πρωτοπόρου της βαθμολογίας, Tetsuta Nagashima, ο οποίος εκκίνησε 15ος και μετά βίας κατάφερε στο τέλος να πάρει την 11η θέση.
Έτσι στην κατάταξη ο Ιάπωνας κρατά μεν την πρωτιά με 50 βαθμούς χάρη στη νίκη του στον πρώτο αγώνα στο Κατάρ και τη δεύτερη θέση του την προηγούμενη εβδομάδα στη Jerez, ωστόσο πλέον ο Bastianini τον έφτασε στους δύο βαθμούς απόσταση και άλλους τρεις πιο πίσω καραδοκεί ο ανεβασμένος Marini (ετεροθαλής αδελφός του Valentino Rossi) που νίκησε στον προηγούμενο αγώνα.
Moto3
Το θέαμα είναι συνώνυμο της μικρής κατηγορίας και ο αγώνας της Jerez δεν αποτέλεσε εξαίρεση, μόνο που αυτή τη φορά προσέθεσε και μια πολύ γερή δόση δράματος.
Ο νικητής των πρώτων δύο αγώνων του 2020, Albert Arenas (KTM), έπεσε και εγκατέλειψε τον αγώνα, κάτι που συνέβη και με τον δεύτερο της κατάταξης, Ai Ogura (Honda), όταν τον πήρε μαζί του ο Jaime Masia (Honda) καθώς έχασε το μπροστινό του νωρίς στον αγώνα.
Αυτό άνοιξε τον δρόμο σε μια θριαμβευτική νίκη του Tatsuki Suzuki (Honda), ο οποίος μετουσίωσε την pole position του σε πρωτιά και στον τερματισμό.
Η νίκη ωστόσο δεν ήρθε εύκολα, αφού σε όλη τη διάρκεια του αγώνα είχε στο κατόπι του αρκετούς αναβάτες και στην καρό σημαία έπεσε με διαφορά μόλις 64 χιλιοστών του δευτερολέπτου από τον John McPhee (Honda), ενώ ακολούθησε ο Celestino Vietti (KTM) ένα δέκατο πιο πίσω. Ξανά δηλαδή είχαμε ένα φώτο-φίνις σε έναν αγώνα όπου οι πρώτοι 5 αναβάτες τερμάτισαν σε 8 δέκατα απόσταση!
Στη βαθμολογία ο Arenas διατήρησε την πρωτιά με τους 50 βαθμούς από τους δύο πρώτους αγώνες, όμως ο Suzuki τον πλησίασε στους 44 και από κοντά ακολουθούν οι McPhee με 40 και Ogura με 36.
MotoE
Τι συμβαίνει όταν σε έναν αγώνα βγαίνουν εκτός μάχης ο κάτοχος του τίτλου και ο πρωτοπόρος της κατάταξης; Ανατροπές και νέα δεδομένα στη βαθμολογία είναι η απάντηση.
Στον δεύτερο αγώνα της χρονιάς για την ηλεκτρική κατηγορία με τις μοτοσυκλέτες της Energica η μάχη ξεκίνησε από νωρίς και είχε αρκετές ανακατατάξεις σε όλη τη διάρκεια των έξι γύρων.
Ωστόσο το ζουμί του σύντομου αγώνα ήρθε δύο γύρους πριν τον τερματισμό όταν οι Eric Granado και Matteo Ferrari βρέθηκαν πεσμένοι στην αμμοπαγίδα! Από αυτό το συμβάν ο μεν κάτοχος του τίτλου, Ferrari, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει, ενώ ο νικητής του πρώτου αγώνα, Granado, κατάφερε να ξαναμπεί στη μάχη για να περισώσει τρεις βαθμούς τερματίζοντας 13ος και τελευταίος.
Η πτώση των δύο πρωταγωνιστών άφησε το πεδίο ανοικτό για έναν νέο νικητή, καθώς ο Dominique Aegerter πανηγύρισε την παρθενική του νίκη στη MotoE μπροστά από τον Jordi Torres και τον Mattia Casadei.
Αυτό το αποτέλεσμα έφερε την ανατροπή στην κορυφή, καθώς ο Aegerter πέρασε πρώτος με 41 βαθμούς, με τον Torres δεύτερο (30 β.) και αφήνοντας τον Granado τρίτο (28 β.) χάρη στους 3 βαθμούς που περιέσωσε και τον κράτησαν έναν βαθμό πιο πάνω από τον Casadei που ακολουθεί από κοντά.
>>>
Η MotoE θα επανέλθει στη δράση στο GP του San Marino στο Misano στις 13 Σεπτεμβρίου. Το υπόλοιπο πρωτάθλημα θα είναι ξανά στις επάλξεις σε δύο εβδομάδες, στις 9 Αυγούστου για το Τσέχικο GP στο Brno.
Αναλυτικά αποτελέσματα αγώνα και βαθμολογία MotoGP 2020
