Το MotoGP επιστρέφει στους τηλεοπτικούς μας δέκτες με τον αγώνα στο Red Bull Ring αυτό το Σαββατοκύριακο. Τι περιμένουμε να δούμε, λοιπόν, ύστερα από πέντε εβδομάδες απουσίας;
Φυσικά η μεγάλη είδηση είναι η επιστροφή δυο πολύ μεγάλων πιλότων στη δράση, του Dani Pedrosa και του Cal Crutchlow.
Ο μεν πρώτος αποφάσισε μετά από καιρό να κάνει μια έκτακτη συμμετοχή για την ΚΤΜ, μαζεύοντας πολύτιμες πληροφορίες που μόνο κατά τη διάρκεια ενός αγωνιστικού Σ/Κ μπορεί κανείς να δει.
Από την άλλη ο Crutchlow επιστρέφει για να αντικαταστήσει τον τραυματία Franco Morbidelli στο γκαράζ της Petronas Racing, κάτι που σημαίνει ότι θα έχει στη διάθεσή του εν πολλοίς μια μοτοσυκλέτα του 2019.
Παρά ταύτα, έχουμε δει φέτος τον Morbido να ανεβαίνει στο βάθρο και ο Cal Crutchlow μόνο αργός δεν είναι, οπότε θα έχει ενδιαφέρον να δούμε τι μπορεί να κάνει στην πίστα.
Πάμε στις ομάδες τώρα και δεν χωρά αμφιβολία ότι ειδικά στην πίστα της Αυστρίας περιμένουμε την Ducati και την KTM να είναι ιδιαίτερα δυνατές. Κυρίως η Ducati που έχει πέντε νίκες στους έξι αγώνες που έγιναν εκεί.
Θα κέρδιζε και τον 6ο, αλλά ο Miguel Oliveira πέρυσι είχε διαφορετική γνώμη κερδίζοντας τον Jack Miller στην τελευταία στροφή.
Φυσικά στα θετικά για την ΚΤΜ είναι ότι γνωρίζει απέξω κι ανακατωτά τη συγκεκριμένη πίστα, ενώ τόσο ο Binder όσο και (κυρίως) ο Oliveira έχουν επωφεληθεί τα μέγιστα από την αλλαγή πλαισίου.
Κοιτάζοντας το βαθμολογικό πίνακα βλέπουμε τρεις Ducati στις πέντε πρώτες θέσεις και δεν χωρά αμφιβολία ότι η Desmosedici είναι κορυφαία μοτοσυκλέτα (εκτός αν σε λένε Quartararo κι οδηγείς Yamaha!).
Η Ducati δείχνει να είναι δυνατή ακόμα και σε πίστες που παραδοσιακά δεν τα πάει καλά, όπως στην Jerez που έκανε ένα ιστορικό 1-2. Ο Zarco ψάχνει την πρώτη του νίκη στην κατηγορία και οι αργές στροφές με τις μεγάλες ευθείες εξυπηρετούν άριστα την κόκκινη μοτοσυκλέτα.
Βέβαια καλά όλα τα παραπάνω, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε σε καμμία περίπτωση τον Fabio Quartararo. Το προβάδισμα των 34β. που απολαμβάνει είναι καλό, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να εφησυχάζεται.
Άλλωστε το παράδειγμα της F1 μας δείχνει ότι με δύο άσχημους αγώνες και όλα πάνε στράφι.
Στη θεωρία δεν περιμένουμε δυνατές τις Yamaha στην Αυστρία. Εκεί θα γίνουν δύο αγώνες, οπότε αν καταφέρει και περάσει με τις λιγότερες δυνατές απώλειες, τότε θα είναι με το ενάμιση χέρι στον τίτλο.
Στην άλλη μεριά του γκαράζ έχουμε τον διαζευγμένο Maverick Vinales. Όχι, δεν χώρισε με τη γυναίκα του (έχουν και το πρώτο τους παιδί), αλλά με την Yamaha και αυτός θα είναι ο πρώτος του αγώνας με τους μπλε μετά την ανακοίνωση του κοινή συναινέσει διαζυγίου.
Τι θα καταφέρει να κάνει ο Ισπανός δεν είναι εύκολο να το πει κανείς. Στη μέρα του, απελευθερωμένος κιόλας πια, μπορεί φυσικά να πάρει τους 25β. αλλά από την άλλη ενδέχεται να δυσκολευτεί και πάλι την Κυριακή, όπως έχει συμβεί πολλές Κυριακές τα τελευταία χρόνια.
Ο τελικός του προορισμός θα είναι (μάλλον) η Aprilia, μια ομάδα που ακόμα κυνηγάει το πρώτο της βάθρο. Στο πρώτο μισό ο Aleix Espargaro έχει καταφέρει να επιδείξει δυνατές και σταθερές εμφανίσεις.
Το όριο για την RS-GP φαίνεται να είναι η 6η θέση, ένα αποτέλεσμα που παίρνει ο Aleix και είναι το καλύτερο της Aprilia στη μεγάλη κατηγορία, αλλά να το σπάσει αυτό και να ανέβει σε ψηλότερη θέση δεν το έχει πετύχει.
Ένα άλλο πολύ μεγάλο ερώτημα είναι αν – μετά από ένα τόσο μεγάλο διάστημα ξεκούρασης – ο Marc Marquez θα επιστρέψει στην κανονική του αγωνιστική κατάσταση. Στο Assen ο ίδιος ο Puig έλεγε ότι ο Marc ήταν περισσότερο κοντά στο γνώριμο εαυτό του παρά ποτέ.
Οι πέντε εβδομάδες λειτούργησαν ευεργετικά για το χέρι/ώμο και ήδη έχει ξεκινήσει προπονήσεις με μοτοσυκλέτα (CBR600) αφού πήρε τη σχετική άδεια από τους γιατρούς του.
Θα είναι πιο δυνατός, ενώ και στην Αυστρία έχει παλέψει για τη νίκη στο παρελθόν, αλλά δεν την έχει πάρει. Και δεν είναι πολλές οι πίστες του Ημερολογίου που δεν έχει κερδίσει το «φαινόμενο» Marquez. Η μόνη άλλη είναι το Portimao, που μόλις πέρυσι μπήκε στο καλεντάρι.
Δεν πρέπει να ξεχνάμε και την Suzuki. Ο Joan Mir πήρε το πρώτο του βάθρο στην πίστα αυτή πέρυσι και στη συνέχεια, μία εβδομάδα αργότερα, παραλίγο να έπαιρνε και τη νίκη. Ήταν τότε που η επανεκκίνηση του αγώνα τον βρήκε χωρίς διαθέσιμα καινούργια ελαστικά κι έτσι ούτε στο βάθρο δεν ανέβηκε.
Το δεύτερο μισό είναι πολύ σημαντικό για τον Ισπανό, ο οποίος θα πρέπει να δείξει στους εναπομείναντες αγώνες τη μαχητικότητα που είχε στο Assen όταν και πήρε το βάθρο, αν θέλει να διατηρήσει ζωντανές τις ελπίδες του για την κατάκτηση του τίτλου και φέτος.
Τα πράγματα μόνο εύκολα δεν είναι, αφού βρίσκεται 55β. πίσω, όμως στο δεύτερο μισό πάει σε πίστες που ήταν εξαιρετικός πέρυσι και στις οποίες μπορεί να βρει και πάλι το συστατικό της επιτυχημένης περσινής του πορείας στο πρωτάθλημα: τη σταθερότητα.
Η είδηση για την Suzuki είναι ότι στην Αυστρία θα έχουν και το νέο ride-height σύστημα, το οποίο αναμένεται να τους δώσει τα χαμένα δέκατα στο γύρο για να διεκδικούν επί μονίμου βάσεως βάθρο και νίκες.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι και οι δύο αναβάτες μπορούν να πάρουν τη νίκη και στην Αυστρία, ειδικά αν το σύστημα αυτό αποδειχθεί καλό από την πρώτη του δοκιμή σε πραγματικές συνθήκες αγώνα.
Τέλος, κάτι ακόμα που δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας (και σίγουρα δεν διαφεύγει αυτής των πιλότων) είναι το θέμα της ασφάλειας.
Στην πίστα αυτή πέρυσι τόσο ο Valentino Rossi, όσο και ο Maverick Vinales, είδαν κυριολεκτικά το χάρο με τα μάτια τους και από θαύμα δεν θρηνήσαμε θύματα.
Πολλοί είναι εκείνοι που μιλούν και γράφουν για την «επικίνδυνη» πίστα, τονίζοντας ότι το MotoGP – όπως έκανε πολλές φορές στο παρελθόν – δεν θα πρέπει να αγωνίζεται εκεί για λόγους ασφαλείας.
Ελπίζουμε τα πράγματα να είναι καλύτερα φέτος και οι πιλότοι να αγωνιστούν με ασφάλεια στο Red Bull Ring. Φυσικά ατυχήματα πάντα θα συμβαίνουν, όμως το προλαμβάνειν είναι απείρως προτιμότερο του θεραπεύειν…
