Η Suzuki GSX-8R παρουσιάστηκε ως μοντέλο 2024, στα πλαίσια της περσινής EICMA και αποτελεί τον εκπρόσωπο της Suzuki, στην κατηγορία των μεσαίων sportbikes που ζει μία δεύτερη νεότητα. Όχι πιά κατά κανόνα «απόλυτα» και προοριζόμενα αποκλειστικά για την πίστα ή για... σεληνιασμένες βόλτες στο δρόμο, τα μεσαία sportbikes είναι κατά πλειοψηφία δικύλινδρα εν σειρά και δεν αποδίδουν περισσότερους από 100 και λίγο παραπάνω ίππους. Όμως, σε αυτή την διαδικασία αναγέννησης της κατηγορίας, από τις στάχτες της θα έλεγε κανείς, τα sportbikes μεσαίου κυβισμού βρήκαν ξανά μια ταυτότητα που είχαν μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 2000 – γρήγορες και ικανότατες μοτοσυκλέτες για το δρόμο ή την πίστα, αλλά με γενναίες δόσεις πρακτικότητας, δυνατότητας για καθημερινή χρήση και θέση οδήγησης που δεν «σκοτώνει» το σώμα σου.

Η GSX-8R είχε περάσει ξανά από τα χέρια μας, για την «κανονικού μήκους» δοκιμή της, οπότε δεν θα επεκταθούμε πολύ στα επιμέρους χαρακτηριστικά της και τις εντυπώσεις μας -μπορείτε να διαβάσετε την δοκιμή με ένα κλικ εδώ. Όμως μια δοκιμή σε πίστα, θα ήταν κάτι που θα ολοκλήρωνε την οδηγική μας εμπειρία με την μοτοσυκλέτα και έτσι, όταν η ομάδα της Extreme Trackdays ανακοίνωσε την πρώτη για το 2024, διοργάνωση στις Σέρρες, δεν χάσαμε την ευκαιρία να βρεθούμε εκεί. Πριν μιλήσουμε για την μοτοσυκλέτα, λοιπόν, ας πούμε δύο λόγια για την διοργανώτρια προπονήσεων σε πίστες και για τις δράσεις της.

Ποιοι είναι οι Extreme Trackdays – Οργανωμένες εμπειρίες πίστας σε Ελλάδα και εξωτερικό

Η Extreme Trackdays του Σωτήρη Ζαφειρόπουλου, είναι διοργανώτρια ολοκληρωμένων εμπειριών προπονήσεων σε πίστα – Track Days, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, που δραστηριοποιείται στον τομέα εδώ και 20 χρόνια, σταθερά. Ο Σωτήρης και η ομάδα του αναλαμβάνουν τα «δύσκολα» κομμάτια μιας τέτοιας διοργάνωσης, ειδικά πολυπληθούς και επανδρώνουν τις πίστες και με το δικό τους προσωπικό, με την ασφάλεια σε προτεραιότητα και την απαραίτητη οργάνωση μίας προπόνησης στην πίστα, στο προσκήνιο.

Στην Ελλάδα, η Extreme Trackdays διοργανώνει προπονήσεις τόσο στα Μέγαρα, όσο και στις Σέρρες, εξασφαλίζοντας τα σημαντικά για όλους μας Σαββατοκύριακα, όταν και περισσότερος κόσμος μπορεί να απολαύσει μία ή δύο μέρες οδήγησης στην πίστα. Για τις Σέρρες, η Extreme Trackdays δεν κανονίζει μόνο την συμμετοχή σου, αλλά προσφέρει και υπηρεσίες μεταφοράς μοτοσυκλέτας από και προς την πίστα και πακέτα διαμονής σε συνεργασία με ξενοδοχεία κοντά στην πίστα, αναλαμβάνοντας τα απαραίτητα κανονίσματα αντί για εσένα και αφήνοντας σε απλά να απολαύσεις την εμπειρία.

Σημαντικότατος παράγοντας στην οργάνωση και την ασφαλή συνύπαρξη εκατοντάδων μοτοσυκλετιστών στην πίστα, η υπηρεσία χρονομέτρησης που η Extreme Trackdays προσφέρει χωρίς επιπλέον χρέωση – στην συνέχεια, οι αναβάτες κατατάσσονται σε κατηγορίες (Αρχάριοι-Ενδιάμεσοι-Γρήγοροι-Expert) ανάλογα με τον χρόνο τους. Στις παροχές των προπονήσεων περιλαμβάνεται και φωτογραφική κάλυψη καθ’ όλη την διάρκεια του event.  Φυσικά, ιατρικό προσωπικό και ασθενοφόρο είναι πάντα παρόντα στις προπονήσεις.

Για τους ακόμη πιο απαιτητικούς για την εμπειρία τους στην πίστα, η Extreme Trackdays πραγματοποιεί τα events της και σε πίστες του εξωτερικού, όλες «βαφτισμένες» με την αύρα του MotoGP: Το Mugello, την Jerez και, για πρώτη φορά φέτος, το Brno της Τσεχίας. Και πάλι, η Extreme Trackdays αναλαμβάνει την μεταφορά της μοτοσυκλέτας σας ή/και την προσφορά πακέτων διαμονής, όπως και με τις Σέρρες.

Για περισσότερες πληροφορίες επισκεφθείτε την ιστοσελίδα τους, https://extremetrackdays.gr/  

Μπες όπως είσαι

Ήταν το πρωί της Παρασκευής 10 Μαΐου, όταν και παραλάβαμε την GSX-8R στην πίστα των Σερρών, μια μέρα στην οποία η εμφάνιση επίμονης βροχής δεν μας άφησε να την οδηγήσουμε με ασφάλεια. Οπότε... επιδοθήκαμε σε φωτογράφηση, τα αποτελέσματα της οποίας είδατε ήδη στα κοινωνικά μας δίκτυα εκείνες τις ημέρες. Το ασημί και το κόκκινο της GSX-8R, ταίριαξε απόλυτα, σχεδόν σαν από παραμύθι, με την βρεγμένη άσφαλτο και τα κόκκινα-άσπρα χρώματα των βιράζ στην πίστα.

Για να οδηγήσουμε την GSX-8R στην πίστα, δεν αλλάξαμε απολύτως τίποτα επάνω της. Εντάξει, μόνο τις πιέσεις των ελαστικών, χαμηλώνοντας τις ελαφρώς και όχι υπερβολικά. Άλλωστε, τα ελαστικά της GSX-R είναι τα Dunlop Roadsmart 2 τα οποία στάθηκαν και με το παραπάνω, αντάξια των προσδοκιών μας για ένα ολόκληρο διήμερο οδήγησης στην πίστα.

Ένα σώμα, μία ψυχή

Αρκεί μία μόνο περίοδος οδήγησης στην πίστα των Σερρών -αλλά και οπουδήποτε, η αλήθεια είναι- για να διαπιστώσεις την ευκολία με την οποία κουμαντάρεις την GSX-8R. Η θέση οδήγησης της, σπορ αλλά σε καμία περίπτωση απόλυτη, θυμίζει μάλλον naked μοτοσυκλέτα, με την Suzuki να έχει δημιουργήσει τμηματικό «τιμόνι», χωρίς την χρήση κλιπον. Η σέλα σε στηρίζει απόλυτα ικανοποιητικά και ο χώρος γύρω της επιτρέπει να αλλάζεις διαρκώς στάση, όσο οδηγείς, ενώ τα πόδια σου «κουμπώνουν» απόλυτα στον χώρο που τους προσφέρουν τα πλευρά του ρεζερβουάρ. Η πολύ σοφή απόφαση της Suzuki να τοποθετήσει πλήρως μεταλλικά μαρσπιέ, σημαίνει ότι «δαγκώνουν» τις μπότες σου. Η σιλουέτα της GSX-8R είναι λεπτεπίλεπτη ανάμεσα στα πόδια του αναβάτη της, λόγω και του μικρού πλάτους του κινητήρα της. Αν δεν γνωρίζεις τι οδηγείς, δεν πιστεύεις για κανέναν λόγο ότι καβαλάς μοτοσυκλέτα 800 κυβικών. Η προσωπική μου 4κύλινδρη 600άρα είναι φαρδύτερη στην περιοχή του ρεζερβουάρ και των ποδιών. Πιο πολύ σου θυμίζει την RC390 της KTM, και σε διαστάσεις αλλά και στην δυναμική της αίσθηση όσο αλλάζει κλίσεις από δεξιά στα αριστερά – μπορεί να την την λες πολύ ελαφριά με βάρος στα 205 κιλά, όμως όπως έγραφα και στην δοκιμή της, το ζύγισμα της GSX-8R είναι άριστο.

Πανεύκολη στην οδήγηση, σωστά στημένη

Η ώρα έχει έρθει και περιμένω την είσοδο μου στον χώρο της πίστας, κατεβάζοντας την φιμέ ζελατίνα μπροστά από τα μάτια μου, κρύβοντας έτσι την έκφραση της γλυκιάς αγωνίας, που έχω κάθε φορά που μπαίνω στην πίστα των Σερρών. Με τις ωτοασπίδες στα αυτιά μου, ίσα που ακούω τον δικύλινδρο εν σειρά να γρυλίζει από κάτω μου, πρόθυμος να υπακούσει άμεσα σε κάθε μου εντολή. Η χαρτογράφηση ισχύος «κλείδωσε» στο αμεσότερο  Α, ενώ κράτησα και το Traction Control στο 1 χωρίς να το κλείσω τελείως... καλού κακού, ας έχουμε και την επιτήρηση των ηλεκτρονικών.

Το turn-in της GSX-8R στις στροφές είναι τάχιστο, ενώ η αίσθηση της σταθερότητας της μοτοσυκλέτας υπό κλίση απόλυτα ικανοποιητική – τουλάχιστον στα πλαίσια οδήγησης στο «ενδιάμεσο» γκρουπ, το οποίο έχει γίνει αρκετά σβέλτο σε σχέση με τα προηγούμενα χρόνια, χάρη και στην εξέλιξη της τεχνολογίας και των ελαστικών. Ήτοι, ένας αναβάτης που ξεκινά να «ψάχνεται» με την γρήγορη οδήγηση της μοτοσυκλέτας, σίγουρα θα περάσει σημαντικό χρόνο στο ενδιάμεσο γκρουπ, πριν μπορέσει να πάρει το στικεράκι των «γρήγορων-μπλε» που πλέον γυρίζουν 1.32 στη χειρότερη! Η στιβαρότητα από το μπροστινό στις εισόδους και το μέσο της στροφής αποτελεί highlight της μοτοσυκλέτας στην πρώτη επαφή μαζί της στην πίστα, ενώ ακόμα και το αρκετά μαλακό πίσω μέρος λειτούργησε καλά καθώς δεν επέτρεψε επισφαλή κουνήματα. Η Suzuki δεν έχει δώσει δυνατότητα ρύθμισης των υδραυλικών των αναρτήσεων για την GSX-8R και αυτό ίσως να είναι «φάουλ» για αυτό που θέλει να ψαχτεί περισσότερο, μιας και θα τον οδηγήσει σε μονοπάτια revalving ή αλλαγής λαδιών πίσω, στην καλύτερη. Τουλάχιστον, υπάρχει ρύθμιση προφόρτισης του πίσω ελατηρίου, που μπορεί να βελτιώσει την κατάσταση σε ένα βαθμό αν υπάρχει η ανάγκη.

Εθιστικός κινητήρας, όσο τον δουλεύεις στα μεσαία του

Αυτό που σε «τρελαίνει» πραγματικά με την GSX-8R, είναι η δύναμη του μοτέρ στα μεσαία, που ίσως να μην την περιμένεις καν ότι θα είναι τόση. Σε σύγκριση με ένα 4κύλινδρο 600 γενιάς 2007 (και το φέρνω ως μέτρο σύγκρισης διότι είχα και την προσωπική μου μοτοσυκλέτα εκείνες τις ημέρες, στην πίστα), η δύναμη είναι ΠΟΛΥ περισσότερη, όχι απλά περισσότερη, ήδη από τις 5-6.000 σαλ. Σε προτρέπει να πάρεις το γκάζι ακόμη και λίγο πιο αργά από το ιδανικό, βγάζοντας σε από τηνς τροφή δυναμικά και προσφέροντας σου συγκινήσεις. Δεν ανοίγεις απλά το γκάζι, το ανοίγεις τέρμα και η GSX-8R εκτινάσσεται ανυπόμονα, από την μία στροφή στην άλλη. Η μπόλικη ροπή από τον κινητήρα κάνει την 3^η να θυμίζει... 2^α στο κιβώτιο ταχυτήτων, την 4^η να θυμίζει 3^η. Έρχεσαι «φορτωμένος» από το πίσω ευθειάκι για την 13, το «δάσος» που λέμε, και μπαίνεις στην ταχύτερη στροφή της πίστας με 4^η... και το GSX-8R χασμουριέται. Στην 13 ήταν που ακούμπησα κάτω και το δεξί μαρσπιέ, τουλάχιστον 3 φορές, αφού όσο εμπιστευόμουν την GSX-8R αυτή με αντέμειβε με μεγαλύτερες ταχύτητες υπό κλίση.

Στην έξοδο από την στροφή 15, απλά αρπάζεις το γκάζι και το φέρνεις στο στοπ, για να μην το ξανακλείσεις μέχρι και να τελειώσει η ευθεία... με 4^η στο σασμάν βγαίνεις λυσσασμένα από την Κ16, αλλάζοντας σε 5^η και 6^η, με το ΑΡΙΣΤΟ quickshifter -το οποίο είχε δεχθεί την κριτική μας για τα κατεβάσματα του στο δρόμο, αλλά μέσα στην πίστα επέδειξε κοσμιωτάτη διαγωγή. Η ευθεία φυσικά καταδεικνύει το ότι «όταν παίρνεις κάτι, πρέπει να δώσεις κάτι», στoν τρόπο απόδοσης του κινητήρα. Στα ψηλά, το μοτέρ «λαχανιάζει» και η απόδοση του γίνεται εντελώς επίπεδη, τα έχει δώσει όλα πριν καν φλερτάρεις με τα κόκκινα. 83 ίπποι είναι αυτοί, άλλωστε, ένα νούμερο που μπορεί να θέτει το GSX-8R σε πλεονέκτικη θέση σε σχέση π.χ. με το R7, αλλά όχι και απέναντι σε μοτέρ όπως αυτό του RS660 της Aprilia, ή τον νέο τρικύλινδρο του Triumph Daytona 660. Και έρχεται λοιπόν η «ψαρωτική» Κ1 και η απαίτηση της για έντονα, αλλά μελετημένα φρένα.  Από άποψης ισχύος, προοδευτικότητας, αίσθησης, οι δύο 4πίστονες ακτινικές δαγκάνες της Nissin εμπρός απέδωσαν πολύ, πολύ καλά. Το ABS ωστόσο δεν συμπαθεί καθόλου, το απότομο «άρπαγμα» της μανέτας σε δυνατά φρένα, ένα «ατόπημα» τεχνικής στο οποίο υποπίπτουν αρκετοί αναβάτες. Το λύνεις εύκολα, πατώντας λίγο από το άριστο ως προς την αίσθηση και υποβοήθηση πέδησης, πίσω φρένο, ώστε να «φορτίσεις» ελαστικό και να ζητήσεις την δύναμη των μπροστινών Nissin. Αυτό που δεν είναι το εμπρός φρένο, είναι απόλυτο: Δηλαδή, τραχύ, σκληρό, έντονο από όλες τις απόψεις, κάτι που αγαπούν πολλοί «πιστάδες». Επίσης, η τρόμπα δεν είναι ακτινική, που σου κλέβει ελάχιστους πόντους από την αίσθηση. Για έναν αναβάτη που ξεκινά, όμως, η πίστα των Σερρών μπορεί να γίνει... με ελάχιστα φρένα, με «χάιδεμα» της μανέτας απλά για την ρύθμιση της ταχύτητας σου. Στα χέρια ενός έμπειρου αναβάτη, η GSX-8R δεν θα διστάσει να «ρίξει στο ψαχνό» ακόμη και σε μοτοσυκλέτες υψηλότερου κυβισμού ή/και καθαρόαιμα supersport...

Και μία «έκτακτη» επίσκεψη στην συμπρωτεύουσα

Βγαίνοντας από την πίστα... δεν μετράμε και μία κατανάλωση; Κατά την διάρκεια ενός 2ημέρου με το γκάζι τέρμα στην πλειοψηφία της λειτουργίας της, η GSX-8R κατανάλωσε περίπου 8 λίτρα στα 100 χιλιόμετρα. Όχι και άσχημα και, παρά το ότι βλέπεις την ένδειξη της βενζίνης να κατεβαίνει... γρήγορα στην οθόνη, στην πράξη το GSX-8R δεν έχει το μικρότερο ρεζερβουάρ της κατηγορίας του. Κάπου το απόγευμα, πρέπει να επιστρέψω το GSX-R στην Suzuki, και αυτό σημαίνει οδικώς μέχρι Θεσσαλονίκη, μια απόσταση 89 χιλιομέτρων.

Γεμίζω με καύσιμο και βγαίνω στην περιφερειακή Σερρών, με λίγη κίνηση και πιάνω γρήγορα μία υψηλή μέση ωριαία... μέχρι που κοιτάζω το κοντέρ. 160! ώωωωωπα δικέ μου, κλείσε λίγο. Ναι, τόσο εύκολα μπορείς να πιάσεις, αλλά και να κρατήσεις πάνω από 130 χλμ/ώρα με το GSX-8R στην Εθνική και το ότι έχω βγει... πριζωμένος, από την αίσθηση ταχύτητας της πίστας, δεν «βοηθά» την κατάσταση. Περιορίζομαι και κρατώ 130-140 σε όλη την διαδρομή με υποδειγματική άνεση, αλλά και περιθώριο ισχύος για την όποια προσπέραση. Μόνο η σχετικά μικρή ανεμοκάλυψη της GSX-8R μου θυμίζει ότι κινούμαι πάνω σε μοτοσυκλέτα. Η θέση οδήγησης με κρατά ξεκούραστο σε μια διαδρομή εκ των πραγμάτων σύντομη, για ταξίδι. Διασχίζοντας το υπέροχο, αλλά αρκετά απαιτητικό οδηγικά κομμάτι της Ε.Ο. αμέσως μετά το Στρυμονικό με τις διαδοχικές, ταχύτατες στροφές, μέχρι τις μεγάλες ευθείες πριν την είσοδο στην πόλη, πραγματικά... ούτε που κατάλαβα για πότε έφτασα στην Θεσσαλονίκη. Για πότε έπιασα παραλιακή (πάντα φορτωμένη με κίνηση...) με τελικό προορισμό μου την Suzuki Πρεβεδουράκης, όπου και παρέδωσα την μοτοσυκλέτα.

Και κάπως έτσι τελείωσε μια υπέροχη εμπειρία, ένα «παράρτημα» στην αρχική δοκιμή μας που σχεδόν κοντεύει να τις ξεπεράσει σε λέξεις, αν δεν τις έχει ξεπεράσει ήδη... Αλλά έτσι είναι, όταν ανακαλείς μια δυνατή εμπειρία: Ο λόγος σου βγαίνει ανεμπόδιστα, το μυαλό σου μεταφέρεται εκεί, το ζεις ξανά. Δεν έχω να πω πολλά περισσότερα, τα έχω πει ήδη, για όσους με διαβάζουν, επιδιώξτε να ανέβετε Σέρρες έστω και μία φορά στην ζωή σας, ζήστε το, για τους λάτρεις της μοτοσυκλέτας και της ταχύτητας, υπάρχουν λίγα πράγματα που μπορούν να συγκριθούν με αυτό.