Κείμενο- φωτό:  Χρήστος Σώκος

Όταν η σκόνη από όλα τα εθνικά πρωταθλήματα και το παγκόσμιο, καταλαγιάσει, τότε έρχεται κάθε χρόνο η στιγμή του πιο πρεστιζάτου ΜΧ αγώνα!

Το επίκεντρο του ενδιαφέροντος

Για 66η φορά το MX των Εθνών έγινε το επίκεντρο του ενδιαφέροντος στην χωμάτινη σκηνή. Πόσο μάλλον όταν φέτος, η χώρα που το φιλοξένησε ήταν το Βέλγιο, με τεράστια παράδοση και αγάπη για το ΜΧ. Η ιδιαίτερη πίστα του Lommel, γεμάτη με άμμο που όσο βαθιά κι αν σκάψουν οι τροχοί δεν βρίσκουν ποτέ στέρεο έδαφος, αντάμειψε τους χιλιάδες θεατές με αυτό που περίμεναν: φοβερές μάχες και ιστορικές ανατροπές μιας και η ομάδα της Γερμανίας αναδείχτηκε νικήτρια για πρώτη φορά στην ιστορία, ενώ η ομάδα της Αμερικής έχασε μετά από 7 συνεχόμενες νίκες!
Η Ελλάδα είχε εκπροσώπηση ξανά με τους Παναγιώτη Κουζή, Γιώργο Ηλιόπουλο και Δημήτρη Κοντολέτα, οι οποίοι οδήγησαν αξιοπρεπέστατα. Δυστυχώς το αρνητικό κλίμα που έχει δημιουργηθεί στο εξωτερικό για την χώρα μας φάνηκε με άσχημο τρόπο και στον χώρο του ΜΧ (κάτι απαράδεκτο), όταν στην παρουσίαση των ομάδων μετά τα προκριματικά του Σαββάτου οι Έλληνες δεν απέσπασαν ούτε ένα χειροκρότημα από τον κόσμο…

Η ατμόσφαιρα

Το MXDN δεν μοιάζει με κανένα άλλο αγώνα ΜΧ! Οι θεατές γέμισαν σχεδόν την πίστα από τα προκριματικά του Σαββάτου αποδεικνύοντας ότι έχουν φοβερό πάθος.
Οπότε μπορείτε να φανταστείτε τι έγινε την Κυριακή με ένα τέλειο καιρό και ιδανική θερμοκρασία (πράγματα όχι και τόσο αυτονόητα για το Βέλγιο!). Κόρνες, αλυσοπρίονα πάσης φύσεως και κατασκευής να δουλεύουν στα κόκκινα, σημαίες από όλες τις χώρες να ανεμίζουν, περούκες, στολές, γέροι, παιδιά…μέχρι και φουσκωτές κούκλες είδαν τα μάτια μας να περιφέρονται στην πίστα! Η ατμόσφαιρα ήταν γιορτινή και ταυτόχρονα ενθουσιώδης. Στα paddocks επικρατούσε το αδιαχώρητο με κόσμο να συρρέει μπροστά από τις τέντες των μεγάλων ομάδων, προσπαθώντας να αρπάξει μια ματιά από τους πρωταγωνιστές!

Οι Αμερικάνοι

Όπως κάθε χρόνο, όλα τα βλέμματα ήταν στραμμένα στην ομάδα της Αμερικής. Ο Roger De Coster επιστρέφοντας στα πάτρια εδάφη του, επέλεξε τους Ryan Dungey, Blake Baggett και Justin Barcia, όλοι τους με ένα τίτλο ΑΜΑ στο τσεπάκι για το 2012. Γνωρίζοντας εκ των προτέρων ότι η εμπειρία τους σε τέτοιο τερέν ήταν ελάχιστη, φρόντισαν να έρθουν στο Βέλγιο μία εβδομάδα νωρίτερα από τον αγώνα για δοκιμές και στήσιμο των μοτοσικλετών τους.
Σίγουρα όμως δεν ήταν προετοιμασμένοι για τις πραγματικές συνθήκες που κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν στην συνέχεια. Από τα προκριματικά του Σαββάτου φάνηκαν οι δυσκολίες αφού μόλις που κατάφεραν να πάρουν την έκτη θέση, βλέποντας τους Γερμανούς με τον Ken Roczen, Max Nagl και Marcus Schiffer να πετυχαίνουν το καλύτερο αποτέλεσμα.
Η κατάσταση δεν άλλαξε ιδιαίτερα την Κυριακή. Οι Dungey και Baggett φαίνονταν ξεκάθαρα ότι οδηγούσαν έξω από τα νερά τους! Στην διαλυμένη πίστα του Lommel, όπου τα τεράστια λούκια με τα αντίστοιχα σαμάρια υπήρχαν σε κάθε εκατοστό της, έκαναν αρκετά λάθη που τους κόστισαν. Μόνο ο Barcia φάνηκε να υπερέχει οδηγικά, κυρίως λόγω της τρέλας του που τον ωθούσε να κρατάει το γκάζι κολλημένο στο τέρμα, αδιαφορώντας για τις συνέπειες. Η μοτοσυκλέτα του θύμιζε ταύρο σε ροντέο και ο ίδιος πετούσε πότε από τη μία και πότε από την άλλη μεριά! Τελικά και έπεσε και τραυμάτισε την μοτοσικλέτα του αλλά και ανταμείφτηκε  με μία τρίτη θέση.
Και οι τρεις αναβάτες μετά το τέλος του αγώνα έδωσαν εύσημα στους Ευρωπαίους για την απόδοσή τους σε αυτές τις συνθήκες και ο ίδιος ο DeCoster είπε “Ευχαριστούμε τον Cairoli και τον Herlings για τα μαθήματα οδήγησης στην άμμο”!

Οι βασιλιάδες της άμμου

Όλοι γνωρίζουν ότι αυτή τη στιγμή ο Ολλανδός Παγκόσμιος Πρωταθλητής στην ΜΧ2, Jeffrey Herlings είναι ο βασιλιάς της άμμου! Η άνεση με την οποία οδηγούσε και κυρίως το πόσο γρήγορα κινούνταν δεν μπορούν να περιγραφούν με λόγια. Φανταστείτε ότι στον δεύτερο αγώνα (ΜΧ2 και OPEN) έφτασε να ρίξει γύρο στον Blake Baggett και αν δεν κολλούσε ο μπροστινός τροχός του Barcia, θα είχε και αυτός την ίδια τύχη.
Στον τρίτο αγώνα (ΜΧ1 και OPEN) ξεκίνησε από την τελευταία θέση εξαιτίας ενός μεγάλου λάθους στην εκκίνηση και μέσα σε μερικούς γύρους ήταν δεύτερος περνώντας τους πάντες σα να μην υπήρχαν! Έφτασε μάλιστα και τον πρωτοπόρο Antonio Cairoli και για τρεις γύρους πάλεψε μαζί του για την πρωτιά ξεσηκώνοντας τους πάντες στην πίστα.
Και μιας και τον αναφέραμε…ο  Antonio Cairoli είναι ένας από αυτούς τους αναβάτες που κάνουν την διαφορά και μένουν στην ιστορία. Ο χαμογελαστός Σικελός παρότι δεν έχει γεννηθεί ούτε στην Ολλανδία, ούτε στο Βέλγιο, παρέδωσε μαθήματα οδήγησης στην άμμο αφού νίκησε και στα δύο σκέλη που συμμετείχε!

MX1 – MX2

Ο πρώτος αγώνας βρήκε σχετικά γρήγορα τον Antonio Cairoli να περνάει τον Max Nagl και να οδηγεί τον αγώνα. Πολύ γρήγορα ο Ιταλός έδειξε ότι βρισκόταν σε άλλη κλάση και έφτιαξε διαφορά! Όμως ο Γάλλος Gautier Paulin ανέβασε ρυθμό και για μερικούς γύρους οδηγούσε στον τροχό του Cairoli ξεσηκώνοντας τους συμπατριώτες του. Η επίθεση αυτή του Paulin δεν κράτησε τελικά και ο Cairoli ξαναέφτιαξε διαφορά ασφαλείας κερδίζοντας με άνεση και αφήνοντας τρίτο τον Paulin. Ο Max Nagl (Γερμανία) κρατήθηκε δυνατά μπροστά από τον Βέλγο Clement Desalle και έμεινε στην τρίτη θέση. Ο Ryan Dungey ξεκίνησε σχετικά καλά αλλά έχασε κατά την διάρκεια του αγώνα θέσεις. Μέχρι και ο Ken Roczen τον πέρασε με το 250, το οποίο είχε εμφανές μειονέκτημα στην βαθιά άμμο.
Στο τέλος ο Roczen τερμάτισε πέμπτος, ο Ρώσος Evgeny Bobryshev έκτος και ο Dyngey έβδομος.
Ο έτερος Αμερικάνος Blake Baggett έκανε άσχημο αγώνα μόλις στην 14η θέση.
Κάπως έτσι η ομάδα της Γερμανίας βρέθηκε πρώτη με τους Βέλγους να ακολουθούν δεύτεροι.

1. Antonio Cairoli, Italy (KTM)
2. Gautier Paulin, France (Kaw)
3. Max Nagl, Germany (KTM)
4. Clement Desalle, Belgium (Suz)
5. Ken Roczen, Germany (KTM)
6. Evgeny Bobryshev, Russia (Hon)
7. Ryan Dungey, USA (KTM)
8. Tommy Searle, Great Britain (Kaw)
9. Marc de Reuver, Netherlands (Kaw)
10. Jeremy van Horebeek, Belgium (KTM)

ΜΧ2 – OPEN

Με τον Herlings στην μπάρα της εκκίνησης δεν ήταν δύσκολο να προβλέψουμε το νικητή της ημέρας! Πράγματι ο Ολλανδός παρέδωσε σεμινάρια οδήγησης και έφτασε να ρίξει γύρο μέχρι και στον έκτο αναβάτη που ήταν ο φετινός πρωταθλητής AMA MX Lites, Blake Baggett!
Όμορφη μάχη στους πρώτους γύρους είδαμε ανάμεσα στον Barcia και τον Ken De Dycker (Βέλγιο), μέχρι που ο Barcia με μία περίεργη κίνηση, χτύπησε τον πίσω τροχό του De Dycker. Το αποτέλεσμα ήταν να πέσει ο Barcia αλλά το χειρότερο δεν είχε έρθει ακόμα για την Αμερικάνικη ομάδα. Οι ακτίνες του μπροστινού του τροχού έσπασαν και στον τελευταίο γύρο μπλόκαρε η ρόδα. Ο Barcia αναγκάστηκε να σπρώξει τη μοτοσικλέτα στα πιτ, όπου ξεμπλόκαραν την ρόδα και ξαναμπήκε στην πίστα για να τερματίσει 14ος. Ο Εσθονός Tanel Leok έκανε αρχοντική εμφάνιση. Με φοβερό έλεγχο και δύναμη κέρδισε την δεύτερη θέση αφήνοντας τρίτο τον De Dycker. Ο Roczen κρατήθηκε τέταρτος  και σε συνδυασμό με την έβδομη θέση του έτερου Γερμανού Marcus Schiffer, η ομάδα τους απέκτησε σαφές πλεονέκτημα. Μεγάλο πλήγμα για τους οικοδεσπότες Βέλγους η εγκατάλειψη του Van Horebeek.

1. Jeffrey Herlings, Netherlands (KTM)
2. Tanel Leok, Estonia (Suz)
3. Ken de Dycker, Belgium (KTM)
4. Ken Roczen, Germany (KTM)
5. Davide Guarneri, Italy (KTM)
6. Blake Baggett, USA (Kaw)
7. Marcus Schiffer, Germany (Suz)
8. Todd Waters, Australia (Suz)
9. Max Anstie, Great Britain (Hon)
10. Xavier Boog, France (Kaw)

MX1 – OPEN

Το πολυαναμενόμενο τελευταίο σκέλος αντάμειψε τους πάντες με τις απίστευτες μάχες! Μπορεί ο Cairoli να έφυγε γρήγορα μπροστά, όμως πίσω του γινόταν πραγματικός χαμός. Οι Dungey και Barcia ήταν στην 2η και 3η θέση αντίστοιχα με τους De Dycker, Desalle, Nagl, Leok να πηγαίνουν τροχό με τροχό και να ανταλλάσουν θέσεις!
Μέσα σε όλα αυτά προσθέστε και την απίστευτη επίθεση που είχε εξαπολύσει από σχεδόν τελευταίος ο Herlings εξαιτίας ενός λάθους στην εκκίνηση και θα έχετε μία καλή εικόνα.
Ενώ λοιπόν ο Cairoli απομακρυνόταν ο Barcia πίεσε τον Dungey, τον πέρασε αλλά φάνηκε να του κόβει την φόρα σε ένα κατεστραμμένο από λούκια κομμάτι της πίστας. Ο Dungey έπεσε άσχημα και μέχρι να επανέλθει έμεινε πολύ πίσω τερματίζοντας μόλις 9ος.
Μέσα σε ελάχιστους γύρους ο Herlings πέρασε τους πάντες, ακόμα και τον Barcia φτάνοντας δεύτερος. Όλος ο κόσμος φώναζε σαν τρελός εμψυχώνοντας τον Ολλανδό. Με λίγους γύρους να απομένουν ο Herlings έφτασε τον Cairoli, όμως φάνηκε ότι είχε ξοδέψει πολλή ενέργεια και δεν κατάφερε να κάνει την υπέρβαση. Έτσι ο Cairoli νίκησε μπροστά από τον Herlings και τον Barcia. Leok, De Dycker και Nagl συμπλήρωσαν την εξάδα. Ο Desalle από την έβδομη θέση είδε την ομάδα του Βελγίου να χάνει τον αγώνα για 4 μόλις βαθμούς από τους Γερμανούς, οι οποίοι απέδειξαν ότι εκτός από την ταχύτητα μετράει εξίσου και η σταθερότητα!
Η ομάδα της Αμερικής ήρθε τρίτη και ακολούθησαν  Ολλανδοί και Ιταλοί, οι οποίοι παρά τους Cairoli και Herlings δεν είχαν το αντίστοιχο δυναμικό στους υπόλοιπους αναβάτες για να κάνουν κάτι καλύτερο.

1.    Antonio Cairoli, Italy (KTM)
2. Jeffrey Herlings, Netherlands (KTM)
3. Justin Barcia, USA (Hon)
4. Tanel Leok, Estonia (Suz)
5. Ken de Dycker, Belgium (KTM)
6. Max Nagl, Germany (KTM)
7. Clement Desalle, Belgium (Suz)
8. Gautier Paulin, France (Kaw)
9. Ryan Dungey, USA (KTM)
10. Rui Goncalves, Portugal (Hon

Φωτογραφίες

• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
• 
•  

Video