Η υποχρεωτική μετάβαση στην ηλεκτροκίνηση είναι ένα θέμα που έχει προκαλέσει πολλές αντιδράσεις σε διάφορα επίπεδα, τόσο εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που πρωτοστατεί στην πορεία αυτή, όσο και εκτός αυτής, όπως λ.χ. στην Αγγλία που παρότι έφυγε από την ΕΕ συνεχίζει στους ίδιους περιβαλλοντικούς στόχους.
Καθώς η αγγλική κυβέρνηση συνεχίζει να αναζητά τον οδικό χάρτη προς την αποκλειστικότητα των ιδιωτικών οχημάτων μηδενικών ρύπων, οι πληροφορίες που κυκλοφορούν στον Τύπο της χώρας μιλούν για ένα πλάνο δύο σταδίων.
Σε πρώτη φάση εξετάζεται η απαγόρευση πώλησης νέων δικύκλων με θερμικούς κινητήρες της κατηγορίας L1, δηλαδή των μοτοποδηλάτων (50 cc, 45 km/h τελική), από το 2030 - ημερομηνία που αρχικά ακουγόταν για όλους τους κινητήρες εσωτερικής καύσης. Πρόκειται φυσικά για το "εύκολο" μέτρο καθώς ήδη στην Αγγλία τα μισά μοτοποδήλατα που πωλούνται είναι ηλεκτρικά.
Από κει και πάνω ωστόσο το πράγμα δεν είναι καθόλου εύκολο, καθώς τα μεγαλύτερου κυβισμού δίκυκλα έχουν διευρυμένες ικανότητες και δύναμη, ενώ τα δίκτυα φόρτισης που θα απαιτηθούν ακόμη δεν έχουν υλοποιηθεί σε βαθμό που να εξυπηρετεί καθολικά κάλυψη της χώρας και μάλλον βρίσκονται πίσω σε ρυθμό ανάπτυξης από τον αρχικά προβλεπόμενο.
Το επόμενο στάδιο που λέγεται πως νομοθετηθεί στην Αγγλία θα αφορά όλους τους κινητήρες εσωτερικής καύσης, οι οποίοι δε θα μπορούν πια να πωλούνται στη χώρα από το 2040, και εδώ αρχίζουν τα δύσκολα καθώς αυτή τη στιγμή το μερίδιο των υπόλοιπων ηλεκτρικών (χωρίς τα μοτοποδήλατα) στη χώρα δεν ξεπερνά το 3.5%.
Ο διευθυντής της MCIA (Motorcycle Industry Association) Tony Campbell δήλωσε σχετικά: “Πιέζουμε την κυβέρνηση να σκεφτεί πέρα από την ηλεκτροκίνηση, η οποία δε θα πρέπει να είναι η αποκλειστική προαποφασισμένη πολιτική της. Είναι ανάγκη να φανεί πιο ανοικτόμυαλη η κυβέρνηση απέναντι στα καύσιμα που δε βασίζονται στον άνθρακα και να επιτρέψουν στην τεχνολογία και την καινοτομία να μας οδηγήσουν στην κατάλληλη λύση, αντί να νομοθετούν με ευκολία για δυαδικές πολιτικές."
Τα πισωγυρίσματα στην πορεία εξηλεκτρισμού των ιδιωτικών οχημάτων σε όλον τον κόσμο είναι συνεχή και επίμονα, καθώς από τη μια έχουμε την "επανάσταση" των Ιαπώνων που έχουν στραφεί ενεργά στο υδρογόνο ως μέσο διαιώνισης του θερμικού κινητήρα, από την άλλη τους Ευρωπαίους κατασκευαστές που κατάφεραν να βάλουν έναν δικό τους όρο - συνθετικά καύσιμα - στη ευρωπαϊκή νομοθεσία περί μηδενικών εκπομπών.
Στο δικό μας επίπεδο, αυτό των καθημερινών μοτοσυκλετιστών, όλες οι δημοσκοπήσεις δείχνουν απροθυμία αποδοχής της ηλεκτροκίνησης και αυτή σε κάποιες περιπτώσεις έχει αρχίσει να εκφράζεται με καταφανή εχθρικότητα, όπως έγινε πρόσφατα με την αποχώρηση του αγγλικού MAG από τη FEMA, κατηγορώντας αυτή και τη FIM για "προδοσία".
Αρκετοί στην Αγγλία φοβούνται πως, με τη χώρα εκτός Ε.Ε. πλέον, η κυβέρνησή τους θα μπορούσε να νομοθετήσει ακόμη σκληρότερα, απειλώντας την ευθυγράμμιση της αγγλικής βιομηχανίας μοτοσυκλετών με την υπόλοιπη Ευρώπη.
Για το τέλος αφήνουμε ένα πολύ ενδιαφέρον στατιστικό που δημοσιεύει η αγγλική εφημερίδα Telegraph, σύμφωνα με το οποίο το 2021 στην Αγγλία το 60% των ρύπων που οφείλονται στις μετακινήσεις προέρχονται από ΙΧ αυτοκίνητα και ταξί, ενώ στα δίκυκλα αναλογεί μόλις το 0.5% αυτών...
