Μεγάλο μέρος του προβλήματος είναι η υψηλή ακόμη τιμή απόκτησης ηλεκτρικής μοτοσυκλέτας. Μην ξεχνάμε ότι στην Ινδονησία και στις περισσότερες γειτονικές της χώρες τα δίτροχα είναι τα κυριότερα μέσα μεταφοράς, σε αντίθεση με τις ευρωπαϊκές χώρες που τον κύριο λόγο έχουν τα τετράτροχα. Παρά τις διαφορές όμως όλοι έχουμε το ίδιο πρόβλημα των υποδομών φόρτισης για την μετάβαση στον ηλεκτρισμό. Και σε αυτό η Ινδονησία σκοπεύει να ανταπεξέλθει με την ανταλλαγή μπαταριών. Αυτό το σύστημα είναι πιο πρακτικό στις μοτοσυκλέτες, αφού ήδη πολλές παράγονται με αποσπώμενες μπαταρίες και το μικρό του βάρος κάνει πιο εύκολη την αφαίρεσή της και αντικατάσταση με άλλη που θα είναι φορτισμένη, κάτι που στα αυτοκίνητα είναι μάλλον αδύνατον.
Αλλά και για τις μοτοσυκλέτες υπάρχει πρόβλημα, αφού πρέπει όλοι οι κατασκευαστές να συμφωνήσουν στον εφοδιασμό των οχημάτων τους με ίδιου τύπου, αν όχι χωρητικότητας, μπαταρίες. Το σύστημα της ανταλλαγής μπαταριών ήδη δοκιμάζεται στη Νορβηγία από την εταιρεία κατασκευής ηλεκτρικών δίτροχων, NIO, αλλά ακόμη σε πολύ περιορισμένο εύρος.
Τα προβλήματα που μένει να λυθούν είναι έτσι κι αλλιώς πολλά. Το μέλλον θα δείξει.
