Το σενάριο ήθελε ένα ζεύγος, παράλληλα διατεταγμένων και εσωτερικά τοποθετημένων σε αεραγωγό winglets, σε κάθε πλευρά του fairing, με δυνατότητα αναδίπλωσης και έκτασης τους. (Διαβάστε περισσότερα ΕΔΩ)

Ο λόγος για κάτι τέτοιο, είναι ότι οι δυνάμεις που αναπτύσσονται από τα winglets, δεν είναι πάντα επιθυμητές.  Η αρνητική άντωση, δηλαδή η συνιστώσα με κάθετη διεύθυνση ως προς την κίνηση την κίνηση του οχήματος (downforce), μπορεί προσφέρει σταθερότητα σε ορισμένες περιπτώσεις, έχει όμως και το αντίτιμό της, όπως την αύξηση της αεροδυναμικής αντίστασης.

Όταν δε μια μοτοσυκλέτα βρίσκεται υπό κλίση, η δύναμη που αναπτύσσεται από τα winglets μπορεί να έχει αρνητικά αποτελέσματα, φορτίζοντας το μπροστινό, με αποτέλεσμα την απώλεια της πρόσφυσης, που είναι κατά περιπτώσεις, οριακή.

Βάση αυτών, η Honda επιχείρησε λοιπόν να παρουσιάσει τα πτυσσόμενα winglets, που αναπτύσσονται (αυτόματα ή κατ΄επιλογή του αναβάτη) όταν η συνδρομή τους είναι επιθυμητή και δίπλωνουν στο εσωτερικό του fairing σε περιπτώσεις, σε αντίθετη περίπτωση.

Τώρα μια ακόμη σειρά σχεδίων της εταιρείας, προχωρά το θέμα στο επόμενο επίπεδο, παρουσιάζοντας τρεις νέες προτάσεις πτυσσόμενων και εναλλακτικών αεροδυναμικών βοηθημάτων.



Η πρώτη εξ αυτών, έχει και τα περισσότερα κοινά με τα σχέδια που είδαμε τον Σεπτέμβρη. Πρόκειται για μια διάταξη μονών πτυσσόμενων πτερυγίων, εκατέρωθεν των πλευρών μιας μοτοσυκλέτας, σε χαμηλότερη θέση όμως στο fairing, λίγο πιο πάνω από το επίπεδο του άξονα του μπροστινού τροχού.

H Honda αναφέρει πως η αναδίπλωση των πτερυγίων, μειώνει την αεροδυναμική αντίσταση και αποφορτίζει τον μπροστινό τροχό, ενώ μπορεί να εκτελείται αυτόματα ή “χειροκίνητα”, μέσω χειριστηρίου, από τον αναβάτη.  Στην πρώτη περίπτωση η IMU της μοτοσυκλέτας θα καθορίζει το πότε έχουμε έκταση ή αναδίπλωση των πτερυγίων, αναλύοντας τα δεδομένα τις κινητικής κατάστασης σε πραγματικό χρόνο.

Στην χειροκίνητη λειτουργία, η οποία έχει μια σαφώς πιο racing εφαρμογή, ο αναβάτης θα καθορίζει το πότε θα εκτείνονται και θα αναδιπλώνουν τα πτερύγια, αναλόγως της θετικής ή αρνητικής τους επίδρασης σε διάφορα σημεία της πίστας. Κάτι άλλο που αναφέρεται επίσης, είναι ότι μέσω του ελέγχου της αρνητικής άντωσης, ο αναβάτης θα μπορεί να διαχειρίζεται την φθορά του μπροστινού ελαστικού, αποφορτίζοντας το κατά περιπτώσεις.



Το δεύτερο σχέδιο που κατατέθηκε, αφορά σε ένα πτυσσόμενο προεξέχων ρύγχος, στην μάσκα της μοτοσυκλέτας, ανάμεσα στους προβολείς. Η ιδέα είναι παρεμφερής με αυτή των πτυσσόμενων winglets αλλά όχι ακριβώς ίδια στην εφαρμογή της. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, όταν το ρύγχος της μοτοσυκλέτας κλίνει προς τα κάτω, διαταράσσει την ροή του αέρα που διέρχεται από σημείο αυτό, η οποία δημιουργεί και την αρνητική άντωση, με αποτέλεσμα την μείωση της.

Ωστόσο, η αεροδυναμική αντίσταση, δεν ελαττώνεται, όπως συμβαίνει με τα πτυσσόμενα winglets, οπότε μάλλον πρόκειται για μια εφαρμογή που αποφορτίζει το μπροστινό από την αρνητική άντωση, σε μικρές σχετικά ταχύτητες, όταν η μοτοσυκλέτα βρίσκεται υπό κλίση, σε στροφές.



Το τρίτο σχέδιο, είναι το πιο εναλλακτικό και προχωρημένο. Εδώ δεν έχουμε πτυσσόμενα ή κινούμενα μέρη, αλλά… δονούμενα! Η όλη σύλληψη έχει να κάνει με την τοποθέτηση μικρών ηλεκτροκίνητων μοτέρ στο εσωτερικό των επιφανειών του fairing μιας μοτοσυκλέτας και σε επιλεγμένα σημεία.

Τα μοτεράκια αυτά, περιστρέφουν ένα έκκεντρο (αζύγιστο) σφόνδυλο, δημιουργώντας δονήσεις. Είναι κάτι παρόμοιο, με τον τρόπο που δημιουργείται η  δόνηση στα κινητά (ναι και σε άλλες εφαρμογές που μάλλον σκεφτήκατε αλλά δεν είναι επί του παρόντος…).

Δονώντας λοιπόν υψίσυχνα τις επιφάνειες του fairing, επιτυγχάνεται επίσης διαταραχή στην ροή του αέρα γύρω από αυτό, μειώνοντας επίσης την αρνητική άντωση. Στην προκειμένη περίπτωση μάλιστα, μεταβάλλοντας την συχνότητα της δόνησης, μπορεί να επιτευχθεί έλεγχος με μεγάλη ακρίβεια στο φαινόμενο.

Τώρα το αν θα δούμε κάτι τέτοιο σε “πολιτικές” μοτοσυκλέτες, δεν είναι βέβαιο, ωστόσο κάτι απ΄όλα αυτά ίσως περάσει στις εκδόσεις περιορισμένης παραγωγής, που απαιτούνται για την homologation των αγωνιστικών στα WSBK, καθώς αυτό ορίζει και ο νέος κανονισμός της FIM.

Πηγή: Bike Social