Του Θοδωρή Ξύδη
Φωτογραφίες: Milagro/Ducati
Με νέο κοστούμι, βελτιώσεις στα σημεία στον τομέα της εργονομίας και της χρηστικότητας αλλά και αναβαθμισμένα ηλεκτρονικά το Monster 821 κάνει τη διασκέδαση πιο προσιτή στους νεότερους αναβάτες, χωρίς παράλληλα να αφήνει παραπονεμένους τους έμπειρους. Αν υπάρχει ένα Monster για όλα, τότε ίσως να είναι αυτό.
Το πιο γλυκό ξυπνητήρι
Πρώτη φορά μου συνέβη κάτι τέτοιο και η αλήθεια είναι ότι δεν θα με χάλαγε καθόλου αν άνοιγα τα μάτια μου κάθε πρωί ακούγοντας ακριβώς το ίδιο πράγμα. Μιλάω για τις μελωδικές εξατμίσεις 30 και πλέον Monster 821 που βρίσκονταν μπροστά στην κεντρική πύλη του υπερ-μοντέρνου ξενοδοχείου που είχε επιλέξει η Ducati για την διαμονή μας, ούτε τριάντα μέτρα από το δωμάτιό μου και έπαιρναν μπροστά διαδοχικά, το ένα μετά το άλλο, ώστε οι άνθρωποι της ιταλικής εταιρίας να κάνουν τους τελευταίους ελέγχους πριν από την μικρή μας βόλτα. Ντύνομαι και κατεβαίνω κάτω γρήγορα, η μέρα έχει αρχίσει με τους καλύτερους οιωνούς!
Μετά το απολαυστικό πρωινό και την καθιερωμένη σύντομη ενημέρωση ξεκινήσαμε από το ξενοδοχείο για να βγούμε έξω από το Rimini και να πάρουμε το δρόμο για τα γύρω βουνά, για μια διαδρομή 150 χλμ. στα χαρτιά, λίγο μεγαλύτερη στην πραγματικότητα. Είναι λίγο μετά τις εννιά, κάνει από εκείνο το κρύο που ξεκινάει από “ψ” και η υγρασία μας γνέφει και με τα δυο της χεράκια, με τον πλοηγό να μας έχει προειδοποιήσει ήδη για την ολισθηρότητα του δρόμου, τουλάχιστον μέχρι να βγούμε από την πόλη. Κινούμαστε με χαμηλές ταχύτητες με το Monster 821 να νιώθει σα στο σπίτι του, στη λιγοστή κίνηση που συναντάμε στους δρόμους του Rimini. Η υποβοηθούμενη μανέτα του προοδευτικού μονόδρομου συμπλέκτη είναι ελαφριά και η αίσθηση της μοτοσυκλέτας εξίσου ανάλαφρη. Σχεδόν έχω “ξεχάσει” ότι οδηγώ ένα ιταλικό δικύλινδρο 110 ίππων που ζυγίζει περίπου 180 κιλά χωρίς υγρά και αυτό μάλλον καλό είναι. Σημαίνει ότι ακόμη και αναβάτες με πολύ μικρή εμπειρία θα νιώσουν αμέσως άνετα στην ανατομική σέλα της ιταλικής μοτοσυκλέτας με το ποιοτικό αφρώδες και την ελαφρώς αντιολισθητική επένδυση. Κάθομαι λίγο σκυφτός πάνω στο Monster σε μια άνετη και ελαφρώς επιθετική θέση οδήγησης με γόνατά μου να έχουν σχηματίσει κλειστές γωνίες, χωρίς όμως να με δυσκολεύουν στο να βγάλω το πόδι όταν σταματάμε στα φανάρια.
Χούφτωστο, χούφτωστο!
Είμαστε τρία γκρουπ και προς το παρόν πηγαίνουμε όλοι μαζί έχοντας ως αγαπημένη ασχολία τα γρήγορα χουφτώματα του γκαζιού, με ή χωρίς ταχύτητα στο κιβώτιο, έτσι, μόνο και μόνο για να πάρουμε μια μικρή ακουστική δόση από το μοτέρ. Και μία ακόμη. Και μία ακόμη. Πραγματικά, δεν ξέρω πως τα κατάφεραν ξανά οι άνθρωποι της Ducati αλλά τους αξίζουν συγχαρητήρια, αφού ο ήχος που απελευθερώνει η εξάτμιση μόνο νόμιμος δεν ακούγεται. Όπως μας διαβεβαίωσαν όμως είναι και με το παραπάνω! Είναι μπάσος, είναι εκρηκτικός και καθαρός, γνήσιος ....Monsterικός και μοιάζει σα να μην έχει αλλάξει καθόλου σε σχέση με το προηγούμενο 821, που είναι εξίσου θεϊκό στο ηχητικό κομμάτι και επίσης Euro 4.
Ένας δρόμος μα τι δρόμος
Το κρύο το περίμενα, την υγρασία το ίδιο, όπως και τα υπέροχα τοπία που ξεκίνησαν να κάνουν την εμφάνισή τους σύντομα αφού βγήκαμε από το Ρίμινι. Η συγκεκριμένη περιοχή άλλωστε φημίζεται για αυτά με την κοιλάδα Marecchia να είναι γεμάτη πράσινους, λόφους, τακτοποιημένες καλλιεργήσιμες εκτάσεις αλλά βουναλάκια που ξεφυτρώνουν ξαφνικά και φέρουν στην κορυφή τους μεσαιωνικά καστροχωριά, άψογα συντηρημένα που κατοικούνται ακόμη κανονικά και σου κόβουν την ανάσα.
Αυτό που δεν περίμενα με τίποτα ήταν η ίδια η διαδρομή που έμοιαζε πολύ με αυτά που έχω συνηθίσει να βλέπω στην Ιταλία, αλλά την ίδια στιγμή είχε ένα “twist” που δεν περίμενα να δω ποτέ επί ιταλικού εδάφους. Ο δρόμος έμοιαζε σχεδόν εγκαταλελειμμένος, με τρύπες, λακκούβες, αρνητικές κάμπερ, ακόμη και σε ευθείες (από τις μικρές καθιζήσεις), με ανοιχτές χορταριασμένες λωρίδες, σαν πληγές, σε πάρα πολλά σημεία σε όλο το μήκος της διαδρομής, επί 150+ χιλιόμετρα! Αν υπήρχε αγώνας ασφάλτινου enduro, εδώ θα έπρεπε να γίνει! Πραγματικά δεν ήξερες που να κοιτάξεις και τι να αποφύγεις πρώτα και το μόνο που έσωζε κάπως την κατάσταση ήταν η ποιότητα της ασφάλτου. Πάρα τα κακά χάλια του δρόμου στεκόταν στο ιταλικό ύψος της όσον αφορά στην πρόσφυση και αυτό με έκανε να χαλαρώσω όσο περνούσε η ώρα.
Στάση για φωτογράφιση με τους πλοηγούς μας να μας επισημαίνουν αυτά που είχαμε δει μέχρι εκείνη τη στιγμή και να μας καθησυχάζουν για την συνέχεια λέγοντας ότι τα πράγματα θα βελτιώνονταν κατά πολύ. Δεν βελτιώθηκαν. Τουλάχιστον όμως βρήκαμε κάποια κομμάτια που μας θύμισαν για πολλοστή φορά γιατί η Ιταλία αποτελεί μοτοσικλετιστικό παράδεισο.
Όλη αυτή την ώρα το Monster από κάτω μου τα καταφέρνει μια χαρά! Οι αναρτήσεις δουλεύουν πολύ καλά και στις ανωμαλίες με την ιταλική μοτοσυκλέτα να παρουσιάζεται απόλυτα συνεργάσιμη. Το Monster 821 μου δίνει τη δυνατότητα να αλλάξω πολύ γρήγορα κατεύθυνση για να αποφύγω τις κακοτοπιές ενώ ακόμη και όταν δεν τα καταφέρνω οι αναρτήσεις κάνουν καλή δουλειά και αποσβένουν τις περισσότερες από τις ανωμαλίες.
Σύμμαχο σε αυτές τις συνθήκες έχω και τα δυνατά φρένα, από τα οποία απουσιάζει το αρχικό δάγκωμα. Πέρα από τη γραμμικότητα στην απόδοση τα φρένα έχουν και πάρα πολύ καλή αίσθηση. Παίρνεις ακριβώς όση δύναμη ζητάς και αν ζητήσεις παραπάνω θα νιώσεις τον πίσω τροχό να αποχαιρετά το έδαφος χωρίς πολλά-πολλά.
Με τη μία στροφή να διαδέχεται την άλλη και τις ευθείες ουσιαστικά να απουσιάζουν από το μενού, το μοτέρ δείχνει επίσης ότι βρίσκεται στο στοιχείο του. Ο δικύλινδρος παρουσιάζεται ιδιαίτερα ελαστικός (κάτι που ήταν εμφανές και στους δρόμους της πόλης) και η σφιχτή κλιμάκωση του κιβωτίου εκμεταλλεύεται άριστα την απόδοση, ειδικά σε αυτή τη φιδίσια διαδρομή. Με λίγα λόγια σχεδόν πάντα θα βρεις τη σχέση που χρειάζεσαι για να βγεις δυνατά από τη στροφή. Παράλληλα η Sport χαρτογράφηση δεν είναι απλά ένα τρικ του μάρκετινγκ. Ζωντανεύει ακόμη περισσότερο το μοτέρ, έναντι της Touring, χωρίς όμως να χαλά τις ισορροπίες και ταιριάζει άριστα σε επαρχιακό, τη στιγμή που η μέση κατανάλωση δεν πέρασε στον υπολογιστή ταξιδιού τα 6 λίτρα ανά 100 χλμ.
Η απόδοση του πιρουνιού αλλά και του αμορτισέρ βρίσκεται σε αρμονία σε αυτές τις συθήκες και δεν μπορείς να ξεχωρίσεις το ένα από το άλλο ως καλύτερο. Πολύ καλή πληροφόρηση τόσο από τον εμπρός τροχό όσο και από τον πίσω. Ειδική μνεία να κάνουμε σε αυτό το σημείο και για τα ελαστικά πρώτης τοποθέτησης τα Pirelli Diablo Rosso III που επιλέχθηκαν κατόπιν ώριμης σκέψης, όπως έγινε άλλωστε και με την αλλαγή του προφίλ στο πίσω ελαστικό από 60 σε 55. Τα λάστιχα της ιταλικής εταιρίας ταιριάζουν εξαιρετικά στο Monster και προσφέρουν πολύ υψηλά επίπεδα πρόσφυσης στην ιταλική άσφαλτο ακόμη και όταν είναι κρύα. Κάτι μας λέει ότι θα “δουλέψουν” και εδώ στα πάτρια εδάφη.
Highlight στη διαδρομή, η στάση μας για μεσημεριανό στο πανέμορφο San Leo, ένα καστροχωριό άψογα συντηρημένο, λόγος για να επισκεφτείς την γειτονική χώρα από μόνο του, με υπέροχο ντόπιο φαγητό (σαλάμια και τυριά από άλλο πλανήτη!) και κάτοικους που εκδήλωναν έντονα την περηφάνια τους για την Ducati. Μας τραβούσαν βίντεο και φωτογραφίες, λες και δεν είχαν δει ποτέ μοτοσυκλέτα στη ζωή τους, έρχονταν και κάθονταν πάνω στις μοτοσυκλέτες, τις περιεργάζονταν και έβαζαν και τα παιδιά τους πάνω στα Monster για μία ακόμη αναμνηστική φωτογραφία. Μεταξύ μας και μεις αν είχαμε μια ελληνική εταιρία σαν τη Ducati το ίδιο θα κάναμε. Γενικά από οποίο χωριό και αν περάσαμε οι χαιρετισμοί και τα κορναρίσματα έρχονταν με μεγάλη συχνότητα.
Στη στάση αυτή βρήκα και την ευκαιρία να παίξω λίγο περισσότερο με τη ρυθμιζόμενη σε ύψος, σε δύο θέσεις σέλα, κάτι που γίνεται γρήγορα και σχετικά εύκολα. Απλά έχετε το νου σας να το κάνετε σπίτι γιατί τα πλαστικά που πρέπει να αφαιρέσετε για να την χαμηλώσετε πρέπει να τα αφήσετε έπειτα κάπου για να μην τα χάσετε... Το ύψος της σελας μπορεί να χαμηλώσει ακόμη περισσότερο με αλλαγή της από τα έξτρα αξεσουάρ του Monster ή να ψηλώσει με την αντίστοιχη πρόταση. Λογικά δεν θα χρειαστεί κάτι τέτοιο αφού έχει γίνει πολύ καλή δουλειά στην υπάρχουσα που είναι άνετη, στενεύει μπροστά για να πατάτε κάτω με αυτοπεποίθηση, ενώ πίσω έχει αρκετό αφρώδες για να κάνετε τουλάχιστον 200 χλμ. χωρίς στάση, όση περίπου είναι και η αυτονομία της μοτοσυκλέτας.
Στο δρόμο της επιστροφής
Ώρα να γυρίσουμε πίσω στο ξενοδοχείο και τα τελευταία 30 χλμ. που γίνονται με το στομάχι γεμάτο είναι μια καλή ευκαιρία για ανασυγκρότηση σκέψεων αφού το επιτρέπει και ο πιο αργός ρυθμός. Τι με ενόχλησε στο ανανεωμένο Monster 821; Ουσιαστικά τίποτα, αν σκεφτεί κανείς ότι οι μοναδικές ενστάσεις αφορούν κάποια πράγματα αισθητικής φύσεως στην περιοχή του μοτέρ. Συγκεκριμένα το σχήμα του ψυγείου που παίρνει το βλέμμα μακριά από τις διαχρονικές γραμμές του Monster, αλλά και οι σωλήνες που φροντίζουν να στέλνουν και να παίρνουν το ψυκτικό από τον πίσω κύλινδρο που κάνουν και αυτές το ίδιο. Τι μου άρεσε πάρα πολύ; Το ποσό συνεργάσιμο και ενδοτικό είναι το Monster στις ορέξεις του αναβάτη του, τα πολύ καλά φρένα του, η ελαφρώς σφιχτή αλλά καλή λειτουργία των αναρτήσεων ακόμη και σε τέτοιο δρόμο και φυσικά ο ερεθιστικός ήχος που ξεσηκώνει και φτιάχνει τη διάθεση ακόμη και μετά από μια κουραστική ημέρα.
Πιστό στην παράδοση
Το ανανεωμένο Monster 821 παραμένει πιστό στην παράδοση κάνοντας την καρδιά του αναβάτη να χτυπά δυνατά τόσο με την εμφάνιση όσο και με την συνολική του απόδοση. Είναι αιλουροειδες, αλλάζει κατεύθυνση με μεγάλη ευκολία και με την ίδια ευκολία σε αφήνει να αλλάξεις τη γραμμή σου και μέσα στη στροφή. Το ίδιο άνετα θα νιώσει και το κέντρο της πόλης όπου λογικά θα περάσει το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του ευφραίνοντας την καρδιά του αναβάτη αλλά και των γύρω του χάρη στην εικόνα και τον ήχο του. Είναι φιλικότατο ανεξάρτητα από την εμπειρία του αναβάτη του και έχει αποβάλλει εντελώς από το DNA του πράγματα που έκαναν τις ιταλικές μοτοσυκλέτες διάσημες, όπως είναι η ξερή τους αίσθηση όταν δεν πιέζονται αλλά και η δυστροπία των μοτέρ τους με λίγα χιλιόμετρα στο κοντέρ. Το 821 έχει κρατήσει τα καλύτερα από την παράδοση των Monster, τα έχει εμπλουτίσει με σύγχρονη φιλικότητα και χρηστικότητα και παρουσιάζεται έτοιμο να προσφέρει τις υπηρεσίες του σε έμπειρους και αρχάριους με την ίδια ευκολία. Κρίνοντας από την τιμή του υπάρχοντος 821 (12.100 ευρώ) η τιμή του ανανεωμένου μοντέλου αναμένεται σίγουρα υψηλή σε σχέση με τον ανταγωνισμό, ακόμη και αν λάβει κανείς υπόψη τον πλούσιο εξοπλισμό του. Ωστόσο το Monster είναι μοναδικό, κατασκευάζεται ακόμη στην Ιταλία και η παραγωγή της Ducati, που παραμένει -τουλάχιστον προς το παρόν- ακόμη μικρή, εξασφαλίζει μία αύρα αποκλειστικότητας και γοητείας για το πιο συμπαθές Τέρας όλων των εποχών που πραγματικά λείπει από πολλές σύγχρονες μοτοσυκλέτες.
Διαβάστε εδώ την τεχνική ανάλυση του νεου Monster 821.
Διαβάστε εδώ το ρεπορτάζ από την πανευρωπαϊκή παρουσίαση του Monster 821.
Φωτογραφίες Κίνησης I
https://www.bikeit.gr/naked-sm-ducati/item/13139-test-ducati-monster-821-2018-apostoli-sto-rimini#sigProIdc9101f845b
Φωτογραφίες Κίνησης II
https://www.bikeit.gr/naked-sm-ducati/item/13139-test-ducati-monster-821-2018-apostoli-sto-rimini#sigProId441e2fbb3c
Φωτογραφίες Λεπτομερειών-Στατικές
https://www.bikeit.gr/naked-sm-ducati/item/13139-test-ducati-monster-821-2018-apostoli-sto-rimini#sigProIdbbaa531662
Τεχνικά Χαρακτηριστικά
| Κατασκευαστής | Ducati |
| Μοντέλο | Monster 821 |
| Αντιπρόσωπος | Kosmocar A.E. |
| Τιμή (ευρώ) | Αναμένεται |
| Εγγύηση | 2 χρόνια |
| Κινητήρας | |
| Τύπος | 4Τ, 2Κ, Y/Ψ, DOHC, 4β/Κ, Testastretta 11, desmo |
| Κυβισμός (cc) | 821 |
| Διάμετρος x Διαδρομή (mm x mm) | 88x67,5 |
| Συμπίεση (:1) | 12,8 |
| Τροφοδοσία | Ηλεκτρονικός ψεκασμός Bosch, σώματα 53mm, ηλεκτρονικό γκάζι |
| Σύστημα εξαγωγής | 2 σε 1 |
| Λίπανση | υγρό κάρτερ αντλία λαδιού |
| Εκκίνηση | Μίζα |
| Συμπλέκτης | Υγρός πολύδισκος μηχανικός |
| Μετάδοση | 6 σχέσεων με αλυσίδα |
| Πρωτεύουσα μετάδοση | 1.85 |
| 1η σχέση | (37/15) |
| 2η σχέση | (30/17) |
| 3η σχέση | (28/20) |
| 4η σχέση | (26/22) |
| 5η σχέση | (24/23) |
| 6η σχέση | (23/24) |
| Δευτερεύουσα μετάδοση | (15/46) |
| Πλαίσιο | |
| Τύπος | Ατσάλινο χωροδικτύωμα, κινητήρας ενεργό μέρος του πλαισίου |
| Κάστερ (°) | 24,3 |
| Ίχνος (mm) | 93,2 |
| Μεταξόνιο (mm) | 1.480 |
| Ύψος σέλας (mm) | 785-810 |
| Μήκος (mm) | Δ.Α. |
| Πλάτος (mm) | Δ.Α. |
| Ύψος (mm) | Δ.Α. |
| Απόσταση εδάφους (mm) | Δ.Α. |
| Βάρος (πλήρες, kg) | 206 (195 χωρίς καύσιμο) |
| Ρεζερβουάρ/ Ρεζέρβα (lt) | 16,5 |
| Χωρητικότητα λαδιού (lt) | Δ.Α. |
| Αναρτήσεις | |
| Μπροστά | Ανεστραμμένο πιρούνι ΚΥΒ με διάμετρο καλαμιών 43mm, διαδρομή τροχού 130mm |
| Πίσω | Κεντρικά τοποθετημένο αμορτισέρ Sachs με μοχλικό. Ρυθμίσεις: Προφόρτιση ελατηρίου, διαδρομή 140 χλστ. |
| Ελαστικά | |
| Μπροστά | 120/70-ZR17'' |
| Πίσω | 180/55-ZR17'' |
| Φρένα | |
| Μπροστά | Δύο ημίπλευστοι δίσκοι διαμέτρου 320mm με δαγκάνες Brembo (Μ4.32) 4 εμβόλων ακτινικής τοποθέτησης, ABS Bosch 9.1 |
| Φρένα | Δίσκος διαμέτρου 245mm με δαγκάνα δύο εμβόλων, ABS Bosch 9.1 |
| Εξοπλισμός | |
| Ψηφιακό ταχύμετρο, στροφόμετρο, ολικός και δύο μερικοί χιλιομετρητές, ένδειξη μέσης και στιγμιαίας κατανάλωσης, θερμοκρασίας περιβάλλοντος, επιλογής λειτουργίας ABS και traction control, ψεκασμού, ώρας, φώτων, φλας, λάδιών, δείκτης στάθμης καυσίμου, δείκτης θερμοκρασίας ψυκτικού, ένδειξη ABS | |
| Επιδόσεις | |
| Ισχύς εργοστασίου (hp/rpm) | 109 (80KW)/9.250 |
| Ροπή εργοστασίου (kgm/rpm) | 8,8/7.750 |
