Μοτοσυκλέτες πετσοκομμένες , κουρελού για σέλα , χωρίς φανάρια , φώτα , πολλές φορές και χωρίς φρένα αλλά ... με άλογα ...πολλά άλογα . Ήταν το ΚΖ του Κονιού , το Πιπιζούρι του Μάντακα , το Φουράκι του Πεταλούδα .... Ε ναι ! όλοι αυτοί υπήρξαν και όλα αυτά που λένε οι αστικοί μύθοι ότι έκαναν, τα κάναμε .... Αλλά ! Αν σας πω τώρα , ότι όλα αυτά ήταν απλά ο τελευταίος αφρός από το κύμα μια γενιάς ατρόμητων και δεινών μηχανόβιων που τους έλεγαν Rockers και έζησαν στην Γηραιά Αλβιόνα της δεκαετίες του 50 και του 60 ?
Κυρίες και κύριοι , καλώς ήρθατε στον μαγικό κόσμο των Cafe racers ... σ ένα κόσμο που ανάτρεψε την μεταπολεμική ιστορία του πλανήτη μέσα απο μία κουκίδα του χάρτη ... στο North circular road του Λονδίνου ( δηλαδή δίπλα στο Wembley ) . ACE cafe of London λοιπόν και δώστου κλώτσο να γυρίσει ...και όπως ισχύει στα ποιο πολλά παλιά παραμύθια ... και εδώ το παραμύθι , δεν θα έχει ούτε λέξη ψεύδους .
1938 και στην πλάτη ενός καναλιού (κυριολεκτικά , Grand Union canal) , ένεκα της ένωσης τριών δήμων στην περιοχή και νέων μεγάλων δρόμων . Ένας επιχειρηματίας αδράττει την ευκαιρία και φτιάχνει το ACE refreshments , ένα καφέ που δουλεύει 24 ώρες και έχει σκοπό να εξυπηρετεί κυρίως τα φορτηγά που περνούν από το κόμβο . Την επόμενη χρονιά η περιοχή ένεκα του κομβικού της σημείου θα βομβαρδιστεί και ένα από τα πρώτα θύματα των γερμανικών βομβαρδισμών στην Αγγλία , θα είναι και το ACE . Το κατάστημα θα πέσει αλλά θα επιστρέψει με της πολεμικές αποζημιώσεις το 1949 … στην ίδια ακριβώς θέση , με το ίδιο όνομα αλλά πολύ μεγαλύτερο . Το ACE πλέον έχει garage , έχει λαστιχάδικο , βενζινάδικο και φυσικά το cafe του , είναι ένα πλήρες μαγαζί οδικού κόμβου ... έχει όλα αυτά που έχουν τα αντίστοιχα καταστήματα που υπάρχουν και θαυμάζαμε όλοι , στης παλιές αμερικάνικες ταινίες . Ανάμεσα σ αυτά τα "όλα" υπάρχει και το Juke box ! Απίστευτη πολυτέλεια για την εποχή , ήταν ένα από τα 3 ή 4 που υπήρχαν σ όλο το Λονδίνο αλλά.... ήταν το μοναδικό που είχε αμερικάνικη μόνο μουσική ... αυτό το ένα και μοναδικό Juke Box θα επηρεάσει όχι μόνο την ιστορία της μοτοσυκλέτας αλλά και τα κοινωνικά σχήματα του 20αιώνα .
Η νεολαία της Αγγλίας έχει μεγαλώσει παίζοντας στα χαλάσματα , κοιμώμενη στα υπόγεια , έχει ορφανέψει άδοξα και επιτέλους , ψάχνει τρόπο να βγει από την μιζέρια της και να δει ξανά τον ήλιο . Οι μεγαλύτεροι σε ηλικία νέοι έχουν υπηρετήσει , έτσι , αυτοί που έζησαν μετά την απόβαση στην Νορμανδία , έχουν ποτιστεί απ τον αμερικάνικό τρόπο ζωής ... τα μεγάλα αυτοκίνητα , τα ψηλά ρεβέρ , τα Τζην , τα δερμάτινα και φυσικά την μουσική που αν και ακόμα δεν έχει γίνει ροκ , μοιάζει πολύ . Τα swing , τα rockabilly και όλοι οι πρόγονοι αυτού που αργότερα ονομάσαμε rock , άρεσαν πολύ και όπως είπαμε πριν ... το μοναδικό Juke Box με αμερικάνική μουσική ήταν αυτό στο ACE . Έτσι το ACE γίνετε απίστευτα δημοφιλές και ορδές νέων με Τζην, δερμάτινα , μπότες κι όλα διακοσμημένα με καρφιά και ζωγραφιές ... αυτοαποκαλούνται Rockers και συχνάζουν μόνο στο ACE . Δείγματα αυτού του τρόπου ένδυσης έχουμε και στην δεκαετία του 80 στην μουσική ... Joan Jett, Pretenders, Judas Priest και πολλοί άλλοι. Όμως οι rockers για να προσεγγίσουν το ACE που αν και είναι στο Λονδίνο , απέχει πολλά χιλιόμετρα απ αυτό που αποκαλούμε Λονδίνο, έπρεπε να έχουν κάποιο μεταφορικό μέσο ... τα μέσα της εποχής φρόντιζαν για να εξυπηρετούν εργάτες κι όχι rockers . Η μουσική που άκουγαν , απαιτούσε κάποια μεγάλη Cadillac αλλά αυτό ήταν πολύ έξω απο τα οικονομικά μιας τέτοιας υποκουλτούρας . Το φθηνότερο μεταφορικό μέσο της εποχής , ήταν οι μοτοσυκλέτες ... υπήρχαν χιλιάδες μοτοσυκλέτες που φτιάχτηκαν για τον πόλεμο και ή δεν πήγαν ή γύρισαν ... ήταν όλες ίδιες ... το BSA M20 ήταν ίδιο με το Matchless 3GL , το Norton , το Triumph ... οι Εγγλέζοι έβγαλαν όλοι , ένα μοντέλο για τον πόλεμο . Δεν έφτανε λοιπόν που ήταν άφθονα αλλά …τα ήξεραν και καλά , κάποιοι απ αυτούς , είχαν πάει μέχρι το Βερολίνο μ αυτά . Έτσι , ήρθε και η μοτοσυκλέτα .... οι rockers είχαν μοτοσυκλέτα και η κουλτούρα τους , έγινε ένα μ αυτήν .
Οι θέσεις στο παρκινγκ του ACE ( και πιστέψτε με , χωράει χιλιάδες μοτοσυκλέτες ) , ειδικά αυτές εμπρός από το cafe , άρχισαν να είναι δύσκολες ... έτσι για αρχή , όποια μοτοσυκλέτα δεν ήταν αγγλικής κατασκευής , την πετούσαν στο κανάλι που έγλυφε τον πίσω τοίχο του ACE . Όσοι δεν ήταν κατάλληλα ενδεδυμένοι( δερμάτινα , τζίν , μπότες , καρφιά…) κι αυτοί στο κανάλι . Το face control του ACE καθορίστηκε από τους rockers με κύριο κριτήριο την μοτοσυκλέτα . Ήταν τόσο σκληροί που λέγετε ότι στο κανάλι μια φορά πέταξαν και τους Beatles ... μην σας φανεί παράξενο αυτό ... οι Beatles όπως όλες οι μπάντες του είδους , ξεκίνησαν με διασκευές αμερικάνικης μουσικής ...για ν ακούσουν λοιπόν και ν αντιγράψουν το κάθε τραγούδι , έπρεπε να πάνε στο Juke box του ACE ... το άκουσαν λοιπόν τόσες φορές που οι υπόλοιποι θαμώνες δεν άντεξαν . Για τους rockers , ενδιαφέρθηκε και η εκκλησία της Αγγλίας . Έστειλε λοιπόν τον John Oates το 1962 , έναν μηχανόβιο αιδεσιμότατο στο ACE . Αυτός αφού τήρησε ευλαβικά το ενδυματολογικό πρωτόκολλο αλλά και την εθνικότητα της μοτοσυκλέτας , μπήκε στο ACE . Όταν έβγαλε το δερμάτινο μπουφάν , είδαν όλοι το κολάρο του ιερέα ... αυτός ρώτησε ...υπάρχει πρόβλημα που είμαι ιερέας ? του απάντησαν ... φυσικά και όχι . Έκατσε και συζήτησε μαζί τους , όταν έφυγε , είπε την ατάκα ... εγώ ήρθα στο μαγαζί σας , σας περιμένω όλους την Κυριακή στο δικό μου . Έτσι όλοι πήγαν την Κυριακή στην St Mary of Elton ... ο αιδεσιμότατος , έβαλε τα μηχανάκια μέσα στην εκκλησία και τα ευλόγησε . Από τότε και μέχρι σήμερα , μία φορά το χρόνο , τα μηχανάκια των rockers του ACE πάνε στην ίδια εκκλησία , μπαίνουν μέσα και ευλογούνται . Η ST Μary of Elton όμως , όπως όλα τα ιδρύματα ( ακόμα και στην Ελλάδα ) είχε ένα club νέων ... το Club 59 ! το 1962 λοιπόν ιδρύθηκε ο τομέας μοτοσυκλετών που σήμερα απαρτίζει 30.000 μηχανόβιους ... τώρα ξέρετε γιατί κάποια μηχανάκια έχουν πάνω , ακόμα κι απο κατασκευής το νούμερο 59 .
Ο χρόνος όμως περνούσε , οι rockers είχαν αρχίσει να αγγίζουν πολύ κόσμο και κάποιοι έπρεπε να ξεχωρίσουν , να αρχηγεύσουν και παρκάρουν εμπρός απο την τζαμαρία του ACE ... ο τρόπος ... έπρεπε να είναι μέσα απο την μοτοσυκλέτα και το rock , τα δύο πράγματα που τους αντιπροσώπευαν ... και εγέννετω ... record race ! Το record race είναι ξεκάθαρα το πλέον αιματοβαμμένο , το δυσκολότερο και με διαφορά , με την μεγαλύτερη θνησιμότητα απο οποιοδήποτε αγώνα μοτοσυκλέτας ποτέ υπήρξε . Ήταν αγώνας για έναν αναβάτη , δεν υπήρχε δεύτερος , ένας έτρεχε, αλλά ... έπαιζε όλο τον λόγο ύπαρξης του , όλη την μαγκιά και όλο του το γόητρο , όχι σαν αναβάτης απλά , αλλά σαν άνθρωπος ... Και εξηγώ ... κατά το record race , έμπαινε ένας δίσκος στο juke box με συγκεκριμένη διάρκεια . Εκκίνηση ήταν ο πρώτος του ήχος του δίσκου και η μηχανή έπρεπε να τερματίζει πριν ο δίσκος( τραγούδι) τελειώσει . Σε πρώτο επίπεδο , στο βασικό τραγούδι ( υπήρχαν και υψηλότερα επίπεδα)έπρεπε να κάνει ένα συγκεκριμένο γυρολόγιο στην περιοχή, όπου για να βγει στον επιθυμητό χρόνο , έπρεπε να πηγαίνει με την μέση ταχύτητα ενός τόνου ( μεταφορική έννοια ταχύτητας , όπου μεταφορικά επίσης εννοούσε το βάρος των γεννητικών σου οργάνων αν το πετύχαινες ) , ο ένας τόνος , ήταν ... ρεαλιστικά πλέον ,μέση ωριαία ταχύτητα 100 μίλια !!! όχι χιλιόμετρα ...μίλια ... συζητάμε για μηχανάκια , τα οποία στης ποιο πολλές περιπτώσεις , είχαν τελικά απ το εργοστάσιο 70 μίλια ... τα ποιο γρήγορα και εξελιγμένα μηχανάκια της εποχής είχαν τελική ταχύτητα 110 120 μίλια και μιλάμε τώρα για διαστημικά μηχανάκια τύπου Vincent Black Shadow ... στο record race όμως , έπρεπε να κινηθούν με μέση ωριαία τα 100 μίλια !!! αδιανόητο , αδύνατον !!! και μιλάμε απλά για το πρώτο επίπεδο . Το επίπεδο που σε έκανε ton up boy ... δηλαδή @ρχ..τος που θα λέγαμε στα ελληνικά και σου έδινε το δικαίωμα να παρκάρεις εμπρός από την βιτρίνα του ACE ( η βιτρίνα είναι περίπου 40 μέτρα ).
Η ανάγκη μοτοσυκλετών που θα μπορούσαν να ολοκληρώσουν τουλάχιστον το πρώτο επίπεδο ton up boy έγινε απόλυτη για τους Rockers .... Το πρώτο πράγμα που θυσιάστηκε ήταν τα "περιττά" ..σέλες , φτερά , στέκες , σχάρες κι ότι θα μπορούσε να βελτιώσει την αναλογία κιλών ανά ίππο . Η τεχνογνωσία από τον πόλεμο , βελτιστοποίησε τις επιδόσεις των παλαιών στρατιωτικών μοντέλων και τα clubman ανέβηκαν από τα 350 στα 500 κυβικά . Η προσπάθεια όμως τη βελτίωσης έφτανε μέχρι εκεί που το επέτρεπε η αρχική χύτευση των μετάλλων ... έπρεπε να βρεθούν νέες λύσεις . Καταστήματα όπου πωλούσαν έτοιμες μεταποιημένες μοτοσυκλέτες ή ήταν ειδικευμένες στην μεταποίηση , είχαν αρχίσει ν ανοίγουν γύρω από το ACE cafe ... τα cafe race , είχαν μπει δυνατά στην ιστορία της μοτοσυκλέτας . Τα συνεργεία της εποχής , δεν ήταν όπως σήμερα ( κι ακόμα στην Αγγλία έτσι είναι ) , έκαναν μέχρι και χυτεύσεις , έφτιαχναν καλούπια , κατασκεύαζαν πλαίσια ... έκαναν τα πάντα . Στην συνέχεια και με την άνοδο του rock , στους rockers ήρθαν και ανώτερα από τα μέχρι πρότινος κοινωνικά στρώματα ... έτσι νέες , ακριβές μοτοσυκλέτες και όχι τα πεταμένα του πολέμου , εμφανίστηκαν ... από Brought μέχρι Vincent , κινητήρες Jap , Manx , victory ...και το παιχνίδι ζόρισε . Η θνησιμότητα ανέβηκε κι άλλο , τα γυρολόγια στο record race άρχισαν να πιάνουν μέση ταχύτητα , όχι τα 100 αλλά τα 110 και πολλές φορές τα 120 μίλια ανά ώρα ... ταχύτητες αδιανόητες ακόμα και για σύγχρονες σπορ μοτοσυκλέτες των 200 ίππων . Η ανάγκη αυτή έφερε μια νέα γένια cafe race , τα υβριδικά ! Ήταν μηχανάκια που τηρούσαν όλους τους προαναφερόμενους κανόνες των cafe race αλλά ... ήταν παντρέματα μεταξύ μοντέλων διαφορετικών εταιριών ... ένα μοτέρ Vincent σ ένα σκελετό Norton , μας δίνει ένα Norvi ..ένας σκελετός Triumph που κάτω του κρέμεται ένα μοτέρ Norton , μας δίνει ένα Triton και άπειροι ακόμα τέτοιοι συνδυασμοί , αγγλικών ΠΑΝΤΑ μοτοσυκλετών και ανταλλακτικών ... Σ αυτά τα μηχανάκια , έπεσε δουλειά ... κατασκευάστηκαν κράματα μετάλλων , ελαφρωμένα υλικά τριβής , πατέντες του απιστεύτου σε κάθε επίπεδο ... και να θυμάστε , οι αγγλικές μοτοσυκλέτες δεν έχουν σχέση με ιαπωνικές , ιταλικές ή ότι ... είναι απίστευτα δύσκολη η ρύθμιση τους και παίζει σε απίστευτες λεπτομέρειες .
To 1969 ο δρόμος άλλαξε φορά και το cafe του ACE έκλεισε ... οι rockers με τους ton up boys , της θρυλικές cafe race και το αιματοβαμμένο record race πέρασε στην ιστορία αλλά όχι στην λήθη ... άλλωστε την ίδια εποχή , πέθανε και όλη η βρετανική βιομηχανία μοτοσυκλέτας . Στα μέσα της δεκαετίας του 90 , εναπομείναντες rockers 'άρχισαν σταδιακά την αλλαγή χρήσης του ACE Cafe το οποίο ήταν λαστιχάδικο μόνο ... σήμερα το ACE cafe είναι σε πλήρη λειτουργία .Η ιστορία των cafe race είναι ένα δυνατό Brand ... όλοι θέλουν το logo ACE πάνω στο μηχανάκι τους , χωρίς καν να ξέρουν ο Άσσος σπαθί τι συμβολίζει .Οι rockers υπάρχουν αλλά απ τους ατρόμητους , άφοβους και μεγαλωμένους μέσα στην μυρωδιά του πολέμου και την βρώμα του θανάτου , Ton up boys , λίγα έχουν μείνει .Είναι ελάχιστοι εν ζωή και φυσικά κοντά 100 ετών , εγώ είχα την τιμή να γνωρίσω έναν ... τον Μπομπ . Kοντά 100 , με δερμάτινο , ζωγραφιστό μπουφάν , δερμάτινο παντελόνι , μπότες , καπέλο ace cafe και μπαστούνι με race stripes ... τον είδα στο ACE να βάζει κέρματα στο Juke box και ν ακούει J.L .Lewis εν έτη 2022. Αυτοί οι άνθρωποι που τους φέρνουν φυσικά εκεί τα εγγόνια τους , δεν πληρώνουν τίποτα στο μαγαζί , οι παροχές όλες , έχουν πληρωθεί απ την ιστορία τους .
Tα cafe race δεν είναι το τρισάθλιο , τρακαρισμένο μηχανάκι μας ,που στην προσπάθεια να μην αγοράσουμε κάτι άλλο , το πετσοκόψαμε , του κάτσαμε ένα αυτοκόλλητο άσσο μπαστούνι . Cafe race δεν είναι το για φραγκοδίφραγκα αγορασμένο κακάσχημο CX μας , στο οποίο θελήσαμε να δώσουμε επικό χαρακτήρα . Cafe race , είναι μια ιδέα , είναι μια κοινωνική άποψη , είναι το σκληρό ροκ της ασφάλτου ... Cafe race είναι το αγγλικό και μόνο αγγλικό αερόψυκτό που μας έκανε να ονειρευτούμε μία θέση στην βιτρίνα ... cafe race είναι το μηχανάκι που το μόνο πράγμα που το βαραίνουν είναι τ @ρχιδια του αναβάτη του ... cafe race σε record race είναι αυτό που οι παπάρες που καπηλεύονται τον όρο δεν τόλμησαν ποτέ .
Ιωάννης Αλεξανδράκης (Kokkina fegaria motorcycle rock show)
