Η Harley-Davidson Pan America 1250 δεν είναι απλώς νέα, μα επίσης και καινοτόμα. Οι Adventure μοτοσυκλέτες είναι δημοφιλείς και υπάρχει ευρεία γκάμα επιλογών στη σημερινή αγορά. Θα πρέπει να αποδώσουμε τα εύσημα στη Harley που δεν έσπευσε να παρουσιάσει τη δική της εναλλακτική στο ίδιο μοτίβο, αλλά έφερε μια εντελώς φρέσκια οπτική στην κατηγορία.

Αν επιχειρήσουμε έναν παραλληλισμό με τα αυτοκίνητα, η Pan America έχει τα σωθικά ενός Hummer, την αθλητικότητα μιας Corvette και την εμφάνιση ενός Mustang. Μοιάζει να διαθέτει περισσότερη τεστοστερόνη από μια ομάδα Αμερικανικού ποδοσφαίρου. Ο κινητήρας της είναι εντελώς διαφορετικός από ό,τι έχουμε δει ως τώρα στην κλάση των adventure.

Τι νόημα έχουν όμως όλα αυτά αν δεν βγαίνουν στον δρόμο; Βρεθήκαμε στη Γερμανία, στο παλιό ορυχείο βασάλτη Stöffel Park και τις φιδίσιες διαδρομές του Westerwald για μια από τις σημαντικότερες φετινές δοκιμές. Η νέα Harley φαίνεται να κάνει τη δουλειά διαφορετικά από τους ανταγωνιστές της και τα καταφέρνει καλά. Αυτή είναι μια μοτοσυκλέτα που μπορεί να δώσει νέα ώθηση στη Harley-Davidson.



Οι δύο εκδόσεις Pan America και Pan America Special μετά βίας ξεχωρίζουν οπτικά. Η Special είναι η πλουσιότερη εκ των δύο με πολλά έξτρα, μεταξύ των οποίων ημι-ενεργητικές ηλεκτρονικές αναρτήσεις και το προαιρετικό ARH, ή Adaptive Ride Height. Πολύ απλά η μοτοσυκλέτα χαμηλώνει όταν σταματάς και μόλις ξαναξεκινήσεις επιστρέφει στο κανονικό της ύψος. Αυτό γίνεται με τρεις διαφορετικές ρυθμίσεις, ενώ μπορεί και να απενεργοποιηθεί.

Πολύ χρήσιμα στη Special είναι επίσης το κεντρικό σταντ, το ρυθμιζόμενο ποδωστήριο πίσω φρένου, τα κάγκελα προστασίας και η ποδιά, ενώ εξοπλίζεται ακόμη και με αμορτισέρ τιμονιού και θερμαινόμενα γκριπ.

Ευτυχώς ευκολίες όπως το cruise control και ο ρυθμιζόμενος καθ’ ύψος ανεμοθώρακας είναι στάνταρ εξοπλισμός και στις δύο εκδόσεις. Όπως πρέπει δηλαδή.

Πάμε τώρα στο ζητούμενο της ημέρας, να οδηγήσουμε την Pan Am. Το πρώτο που προσέχεις μόλις την καβαλήσεις είναι το πόσο στενή είναι η σιλουέτα της. Η H-D εκμεταλλεύτηκε πλήρως το πλεονέκτημα χώρου του δικύλινδρου Revolution Max 1250 και κράτησε το πλάτος στο ελάχιστο στην περιοχή μεταξύ των ποδιών. Όταν στέκεσαι όρθιος πάνω της έχεις την αίσθηση πως καβαλάς μοτοσυκλέτα πολλών λιγότερων κυβικών.

Επειδή όλα είναι νέα και δεν εμπνέονται από υπάρχοντα σχέδια, θέλει λίγο παραπάνω χρόνο για να συνηθίσεις τα χειριστήρια. Πάντως η όλη σκέψη είναι πολύ λογική. Είναι επίσης πολύ ωραία ιδέα το ότι μπορούμε να αποθηκεύσουμε (download) τη διαδρομή της ημέρας μέσω της εφαρμογής της Harley-Davidson και να την ακολουθούμε μέσω της TFT οθόνης των οργάνων, η οποία μάλιστα είναι ευκρινής και διαθέτει ρυθμιζόμενη κλίση. Ξανά, όπως ακριβώς πρέπει. Μια καλή αρχή είναι η μισή μάχη.

Μέρος 1ο: Εκτός δρόμου

Η Harley-Davidson είχε χωρίσει την εκδήλωση σε δύο μέρη. Πριν βγούμε στους δρόμους του Westerwals το απόγευμα, το πρώτο μισό της ημέρας ήταν αφιερωμένο στο χώμα. Στο τεράστιο Stöffel Park μας ανέλαβε ο Busty Wolter., ο πρώτος Γερμανός που εκτέλεσε backflip με μοτοσυκλέτα και στην πορεία μετεξελίχθηκε σε εκπαιδευτή και δημοσιογράφο.

Ο αρχικός μας φόβος πως ο Wolter θα μας έβαζε να κάνουμε άλματα με την Pan America ευτυχώς αποδείχθηκε αβάσιμος. Μας δόθηκε μια σειρά ασκήσεων που μας επέτρεψαν να γνωρίσουμε τις εκτός δρόμου ικανότητες της τελευταίας δημιουργίας του Milwaukee. Οι δύο off road modes εδώ είναι εξαιρετικά χρήσιμες. Το εύρος ρυθμίσεων φτάνει μέχρι στο να διαχωρίζει τις modes για μαλακό η σκληρό έδαφος. Περίεργοι τύποι αυτοί οι Αμερικάνοι.

Το συμπέρασμα εδώ είναι παραπάνω από θετικό. Η Pan America εκπλήσσει με τη λεπτή της σιλουέτα και τεράστια σταθερότητα. Το χαμηλό κέντρο βάρους λειτουργεί ευεργετικότατα στο στρίψιμο.

Μετά από λίγο ψάξιμο, βρήκαμε πώς να απενεργοποιήσουμε traction control και ABS, και τότε η Pan America αποδείχθηκε πραγματική μοτοσυκλέτα εκτός δρόμου. Πολύ σωστές δόσεις γκαζιού και μια γεωμετρία που επιτρέπει έλεγχο και συγχωρεί. Στο τέλος κάναμε πράγματα με τη μοτοσυκλέτα που δείχνουν πιο συμβατά με καθαρόαιμες enduro και αυτό είναι πολύ εντυπωσιακό για μια μοτοσυκλέτα 150 hp και 242 kg.

Μέρος 2ο: Στον δρόμο

Όσο εύκολη και να είναι η Pan America στο χώμα, μισή μέρα οδήγησης, φωτογραφήσεων και βιντεοσκοπήσεων είναι σκληρή δουλειά. Όταν έφτασε το μεσημέρι η ώρα να αλλάξουμε μοτοσυκλέτες για να βγούμε στον δρόμο, ο ιδρώτας κυλούσε ακόμη στα πρόσωπά μας.

Ασχέτως των χωμάτινων ικανοτήτων της, οι περισσότεροι ιδιοκτήτες θα περάσουν τη συντριπτική πλειοψηφία του χρόνου μαζί της σε δημόσιους δρόμους. Με τα κατάλληλα λάστιχα και πολλή περιέργεια λοιπόν, πήραμε τους δρόμους για να εξερευνήσουμε και την άλλη πλευρά της μοτοσυκλέτας σε μια διαδρομή συντομευμένη. Εξαιτίας των περιορισμών λόγω Covid, δεν επιτρεπόταν να παραμείνουμε στη Γερμανία για περισσότερο από 24 ώρες, έτσι η ασφάλτινη διαδρομή κόντυνε από τον αρχικό σχεδιασμό.

Η διαδρομή αναμίγνυε μια αλληλουχία απαλών στροφών, πολύ γρήγορων στροφών και μια μικρή γεύση Autobahn. Μας φάνηκε περίεργο να είμαστε σε έναν αυτοκινητόδρομο χωρίς όριο ταχύτητας, αλλά εκτός από διασκεδαστικό ήταν και χρήσιμο αφού μας επέτρεψε να διαπιστώσουμε την άριστη αεροδυναμική προστασία που προσφέρει στα 160 km/h.

Μα ακόμα και στα 200, η Pan America ήταν ένα πρότυπο σταθερότητας. Και εδώ, οι 150 ίπποι είναι εύχρηστοι.

Κάποιες φορές μοτοσυκλέτες με τέλεια σταθερότητα στην ευθεία δεν αποδεικνύονται εξίσου εύκολες στην είσοδο στροφών. Αυτό δεν ισχύει εδώ, καθώς αυτή η Harley-Davidon ακολουθεί πειθήνια. Εντάξει, τα 242 κιλά σαφώς σημαίνουν πως θα πρέπει να κάνεις κάτι παραπάνω απ’ το να σκεφτείς να στρίψεις, μα για τα δεδομένα των ταξιδιωτικών enduro η Pan America ακολουθεί απαλά κι απροβλημάτιστα.

Με την κατάλληλη riding mode (προτιμήσαμε τη Sport), η ανάρτηση στη Special προσαρμόζεται αυτόματα για κάθε διαφορετικό προφίλ απόδοσης.

Κατά τη γνώμη μας, η Sport mode βγάζει τον καλύτερο χαρακτήρα από τη μοτοσυκλέτα σε μια απαιτητική ασφάλτινη διαδρομή. Δυνατή και πιπεράτη, μα ποτέ υπερβολική.

Ο Revolution Max κινητήρας έχει τόση πολλή ροπή – 13 kgm για την ακρίβεια – που συνήθως έχεις την επιλογή μεταξύ 2 ή 3 τριών διαφορετικών σχέσεων στο κιβώτιο. Δεν έχει και πολλή σημασία ποια επέλεξες καθώς τραβά απαλά από τις 2500 rpm.

Και κάπως έτσι κατεβαίνεις από τη σέλα μετά από οδήγηση δύο ωρών με ένα χαμόγελο ζωγραφισμένο στο πρόσωπο. Η Αμερικανική τάση στην υπερβολή έκανε τη μοτοσυκλέτα τόσο πολύ διασκεδαστική. Οι άλλοι κατασκευαστές μιλούν για Daytime Running lights, η Harley-Davidson τα αποκαλεί DayMaker Lighting. Νοστιμότατο. Ακόμη και η ονομασία 'Butt Squeezer' για τη σέλα μου βγάζει νόημα.

Pan-δημία;

Ο κινητήρας Revolution αποτελεί με διαφορά ό,τι ισχυρότερο έχει φτιάξει ποτέ η Harley-Davidson και η Pan America μακράν η πιο τολμηρή μοτοσυκλέτα που έφεραν στην αγορά. Ας μην κρυβόμαστε, μιλάμε για μια κατηγορία με το σκληρότερο ανταγωνισμό και εδώ οι Αμερικανοί πέτυχαν διάνα σε όλους τους τομείς.

Ο σχεδιασμός είναι προκλητικά τολμηρός, μας πετυχημένος κατά τη γνώμη μας. Ο κινητήρας της πεντανόστιμος, ο χειρισμός της άψογος και το φινίρισμα στα υψηλά επίπεδα μου μας έχουν καλομάθει τόσα χρόνια οι τύποι από το Milwaukee. Προσθέστε σε αυτό και μια τιμή που χαρακτηρίζεται δυνατή για τα δεδομένα της κατηγορίας και το συμπέρασμα είναι πως η Pan America έχει ό,τι χρειάζεται για να καταφέρει. Μόλις παρουσιάστηκε μια νέα Pan-δημία;

Η σημασία αυτού του μοντέλου είναι τεράστια. Δεν αποτελεί απλώς ένα βήμα σε μια νέα κατηγορία, αλλά μια πρωταγωνίστρια στις aventure που προστίθεται σε μια μεγάλη γκάμα που ξεκινά από το προσιτά 750, έχει cruisers και power cruisers, τουριστικές μοτοσυκλέτες και την ηλεκτρική LiveWire.

Οι ημέρες που μόνο οι πελάτες των custom πήγαιναν στους εμπόρους της Harley-Davidson ανήκουν πια στο παρελθόν. Οι πιθανότητες είναι πως πολλοί νέοι πελάτες θα βρεθούν καβάλα σε μεγάλες travel enduro μοτοσυκλέτες με το έμβλημα της εταιρείας.

Κάποτε οδηγούσαμε το Ténéré στην έρημο και με το Transalp διασχίζαμε τις Άλπεις. Μαντέψτε τι θα λατρεύαμε να κάνουμε με την Pan America…

Τεχνικά Χαρακτηριστικά