Φτάνοντας στην Ινδονησία για τον προτελευταίο γύρο του πρωταθλήματος ο Alvaro Bautista (Ducati) απολάμβανε μιας διαφοράς 82 βαθμών στην κορυφή της κατάταξης, γεγονός που σήμαινε πως αν έφευγε από κει με 62 βαθμούς και πάνω στεφόταν πρωταθλητής πριν καν φτάσουμε στον τελευταίο αγώνα του Phillip Island.
Προφανώς το έργο των αντιπάλων του, και κυρίως του Toprak Razgatlioglu (Yamaha) που ήταν ο πιο κοντινός του διώκτης, ήταν πολύ δύσκολο έως ακατόρθωτο.
Στο πρώτο σκέλος του αγώνα πάντως ο Τούρκος πρωταθλητής του 2021 έδειξε γιατί θεωρείται ένας από τους κορυφαίους στον κόσμο αυτή τη στιγμή. Ασύλληπτα γυρολόγια με μοναδική συνέπεια τον έφεραν από την αρχή στην κεφαλή του αγώνα και, όταν κατάφερε να τον φτάσει ο Bautista, η διαφορά τους ήταν λίγο πάνω από τα 3 δευτερόλεπτα.
Ένα λάθος του Razgatlioglu έριξε την απόστασή τους στο περίπου ένα δευτερόλεπτο, μα αμέσως μετά έβαλε το κεφάλι κάτω και την ξανάνοιξε σε ελάχιστο χρόνο στα προηγούμενα επίπεδα. Η νίκη ήταν το καλύτερο που μπορούσε να κάνει, αλλά με τον Ισπανό στη δεύτερη θέση σήμαινε πως απλά μείωνε τη διαφορά κατά 5 βαθμούς.
Ο δε Jonathan Rea (Kawasaki), με την τρίτη θέση που πήρε μη μπορώντας για μιαν ακόμη φορά να ακολουθήσει τον ρυθμό των δύο πρώτων σήμανε και το μαθηματικό τέλος των όποιων λιγοστών ελπίδων μπορεί να είχε για τίτλο φέτος.
Ακολούθησε η Superpole Race το μεσημεράκι της Κυριακής (13/11), όπου για μια φορά ακόμη ο Razgatlioglu πήρε θριαμβευτικά τη νίκη, μπροστά από τον Rea που έχει να γευτεί τη χαρά της νίκης από το Estoril τον περασμένο Μάιο.
Αυτή τη φορά ο Bautista έμεινε εκτός βάθρου, στην τέταρτη θέση και πίσω από τον Andrea Locatelli (Yamaha) που έκανε ό,τι μπορούσε για να βοηθήσει τον ομόσταυλό του.
Έτσι φτάσαμε στο δεύτερο πλήρες σκέλος του αγώνα, αργά το μεσημέρι της Κυριακής, όπου αν ο Bautista ανέβαινε στο βάθρο θα στεφόταν πρωταθλητής. Η λογική έλεγε πως θα φρόντιζε να φτάσει νωρίς στην πρώτη τριάδα και μετά να οδηγήσει συνετά εξασφαλίζοντας τον τίτλο, αλλά ο Ισπανός είχε κεφάκια και ήθελε να το πάρει με νίκη.
‘Έτσι, όταν επαναλήφθηκε το γνώριμο πλέον σκηνικό αυτός και ο Razgatlioglu να έχουν αφήσει τους πάντες πίσω τους, και παρότι από τη δεύτερη θέση θα το σήκωνε και επισήμως, ο Bautista αποφάσισε να ανοίξει μάχη με τον Τούρκο της Yamaha, ρισκάροντας να πέσει και να παρατείνει την αγωνία για την Αυστραλία.
Μετά από μερικούς δραματικούς γύρους και αλλεπάλληλες προσπεράσεις, τελικά ο Razgatlioglu πήρε τα περισσότερα ρίσκα και δεν άφησε περιθώριο στον αντίπαλό του να του κλέψει τη νίκη. Ο Τούρκος έκανε το δεύτερο τριπλό σε φετινό αγώνα και το καθήκον του στον μέγιστο βαθμό, αλλά και πάλι δεν ήταν αρκετό από τη στιγμή που ο Bautista έμεινε πίσω του και τερμάτισε δεύτερος, ενώ ο Rea συμπλήρωνε για μια φορά ακόμη το βάθρο.
Η συνέχεια είχε τρελούς πανηγυρισμούς στο γκαράζ της Ducati, όπου βρίσκονταν και οι θριαμβευτές της ομάδας MotoGP για να το γιορτάσουν μαζί, με τον Bautista εμφανέστατα συγκινημένο για τον τίτλο που κατέκτησε 16 χρόνια μετά τον προηγούμενο (GP125 το 2006).
Στον αγώνα της Ινδονησίας αναδείχθηκε επίσης και ο πρωταθλητής ιδιωτικών ομάδων, ο πολλά υποσχόμενος Axel Bassani (Ducati) που οπωσδήποτε άφησε το στίγμα του τη χρονιά που μας πέρασε φτάνοντας στην 7η θέση της κατάταξης πάνω από αρκετούς εργοστασιακούς αναβάτες και ανεβαίνοντας στο βάθρο τρεις φορές φέτος.
Απομένει πλέον ένας αγώνας στο Phillip Island της Αυστραλίας το ερχόμενο σαββατοκύριακο (18-20/11), όπου διακυβεύεται ακόμη ο τίτλος Κατασκευαστών μεταξύ Ducati και Yamaha, καθώς και η δεύτερη θέση της κατάταξης μεταξύ των Razgatlioglu και Rea.
