Φτάνοντας στην ιστορική και αγαπημένη των αναβατών πίστα του Assen για το Ολλανδικό Grand Prix, Motul TT Assen, φαβορί ήταν λίγο-πολύ οι γνωστοί τρεις: Fabio Quartararo (Yamaha), Pecco Bagnaia (Ducati), Aleix Espargaro (Aprilia).
Οι δοκιμές από την Παρασκευή είχαν έντονη την επίδραση της βροχής, αλλά οι προβλέψεις μιλούσαν για στεγνό Qualifying και Αγώνα. Στην πράξη η απειλή της βροχής ήταν μόνιμη το τριήμερο, αλλά μόνο στα ελεύθερα δοκιμαστικά της πρώτης μέρας έπαιξε σημαντικό ρόλο.
Ο Bagnaia έγραψε τις χρυσές επικεφαλίδες της pole position με ένα ακόμη ρεκόρ πίστας, αλλά μια πιο προσεκτική ανάγνωση στα γυρολόγια που μετρούν περισσότερο – εκεί δηλαδή που οι αναβάτες προσομοιάζουν τον αγώνα με τα ανάλογα λάστιχα, όπως είναι κυρίως το FP4 – έδειχνε πως δε θα ήταν μόνος στην κυριακάτικη μάχη των 26 γύρων.
Φυσικά οι δύο άλλοι πρωταγωνιστές ήταν εκεί με σταθερά γυρολόγια που τους έχριζαν φαβορί για τη νίκη, αυτή τη φορά με παρέα. Ο Maverick Vinales έδειξε από τον προηγούμενο αγώνα πως έχει αρχίσει να συνεννοείται με την Aprilia RS-GP του και σταδιακά γυρνά σε καλή φόρμα. Την προηγούμενη εβδομάδα προδόθηκε από ένα εξάρτημα της μηχανής του, διαφορετικά έδειχνε ταχύτερος του ομόσταυλού του λίγο πριν εγκαταλείψει το γερμανικό GP. Στην Ολλανδία ήταν ξανά εκεί μπροστά, απειλητικός και πολύ γρήγορος.
Στον αγώνα οι γνωστοί τρεις έφυγαν μπροστά, με τον Bagnaia πρώτο στην πρώτη στροφή, καθώς ο Ιταλός φάνηκε ικανός να ξεφύγει από όλους και να πάρει μια νίκη από σημαία σε σημαία χωρίς να ξανακοιτάξει πίσω του.
Στο μεταξύ, ενόσω ο αναβάτης της Ducati άνοιγε μια ελάχιστη διαφορά ασφαλείας μερικών δεκάτων, οι A. Espargaro και Quartararo μάχονταν για τη δεύτερη θέση, μάχη που κορυφώθηκε με άσχημο τρόπο στον 5ο γύρο του αγώνα, όταν ο πρωταθλητής προσπάθησε να μπει στην εσωτερική του προπορευόμενου αντιπάλου του, έχασε το μπροστινό και έπεσε. Ξαναμπήκε τελευταίος (24ος), ενώ ο Ισπανός της Aprilia έμεινε όρθιος και ξαναβγήκε από τα χαλίκια στη 15η θέση.
Λίγο αργότερα ο Quartararo θα συνόδευε την πρώτη του πτώση φέτος με μια δεύτερη, και θα εγκατέλειπε έναν αγώνα στον οποίο δεν είχε πια ουσιαστικές ελπίδες έστω και για έναν βαθμό, τόσο πίσω που βρισκόταν.
Μπροστά ωστόσο ο Bagnaia οδηγούσε τον αγώνα με έναν απρόσμενο ανταγωνιστή: ο Marco Bezzecchi (Ducati) ήταν κοντά του και ουδέποτε έχασε επαφή με τον πρωτοπόρο, ενώ εντός οπτικού πεδίου ακολουθούσε μια ακόμη Ducati, αυτή του Jorge Martin.
Τελικά ο Bagnaia δεν επέτρεψε σε κανέναν να διεκδικήσει τη νίκη, φτάνοντας πανηγυρικά πρώτος στην καρό σημαία για να ξορκίσει τις δύο συνεχόμενες πτώσεις του στους προηγούμενους αγώνες.
Ο δε Bezzecchi έφτασε πανευτυχής στο πρώτο του βάθρο στη μεγάλη κατηγορία και παρθενικό για τη νεοσύστατη ομάδα Mooney VR46 του μέντορά του, Valentino Rossi.
Η τρίτη θέση του βάθρου πήγε στον Vinales, ο οποίος έκανε επιτέλους έναν αγώνα αντάξιο των ικανοτήτων του και, παρότι δεν απείλησε άμεσα τον νικητή, ήταν κοντά δείχνοντας πως, άπαξ και βρήκε άκρη με τη μοτοσυκλέτα του, μπορεί να είναι πρωταγωνιστής στο δεύτερο μισό του πρωταθλήματος.
Όλα τα λεφτά πάντως ήταν η μάχη της τέταρτης θέσης. Για λίγη ώρα φαινόταν πως αυτή θα πήγαινε στον Jack Miller που είχε προσπεράσει τον Brad Binder (KTM), καθώς οι δύο αυτοί αναβάτες ανέβηκαν πολύ στο κλείσιμο του αγώνα και άφησαν πίσω τους τον Martin, όμως αυτό που δεν ήξεραν τότε ήταν πως ο A. Espargaro έκανε τον αγώνα της ζωής του, περνώντας κόσμο και κοσμάκη ανακάμπτοντας από τη 15η θέση.
Όταν έφτασε πίσω από τους Miller και Binder δε φαινόταν πως θα μπορούσε να τους πιάσει στον τελευταίο γύρο, να όμως που το κατάφερε. Αφενός αυτός οδηγούσε λες και η ζωή του εξαρτιόταν από αυτό, αφετέρου οι άλλοι δύο έχαναν χρόνο με μεταξύ τους αψιμαχίες. Έτσι φτάσαμε στο περίφημο τελευταίο εσάκι στον τελευταίο γύρο, όπου οι δύο προπορευόμενοι ανοίχτηκαν λίγο στην απέλπιδα προσπάθειά τους να φρενάρουν όσο πιο αργά γίνεται και ξαφνικά ένα Aprilia χώθηκε από την εσωτερική και τους σούβλισε πακέτο.
Ο A. Espargaro είχε μόλις καταφέρει να πάρει την τέταρτη θέση και να μεγιστοποιήσει τη μείωση της απόστασής του από τον Quartararo που έφευγε από την Ολλανδία με ένα μηδενικό στις αποσκευές του!
Στα αξιοσημείωτα του αγώνα να αναφέρουμε πως μετά από πολύ-πολύ καιρό η Yamaha δεν πήρε ούτε έναν βαθμό, καθώς ο μόνος αναβάτης της που τερμάτισε ήταν ο Andrea Dovizioso στη 16η θέση.
Επίσης, μετά το τέλος του αγώνα οι αγωνοδίκες αποφάσισαν να τιμωρήσουν τον Quartararo για το συμβάν με τον A. Espargaro με ποινή ενός μακριού γύρου (long lap) στον ερχόμενο αγώνα, πασπαλίζοντας με λίγο επιπλέον μπαχάρι τη μάχη του πρωταθλήματος που αίφνης αναζωπυρώθηκε.
O Quartararo εξακολουθεί να οδηγεί στην κατάταξη με 172 βαθμούς, όμως ο A. Espargaro τη μείωσε στους 19 (152 β.) και θα έχει το πλεονέκτημα στον επόμενο αγώνα να πρέπει ο αντίπαλός του να εκτίσει μια ποινή που κοστίζει δευτερόλεπτα. Κοινώς, το άγχος είναι με τον αναβάτη της Yamaha.
Τρίτος παραμένει ο Johann Zarco (Ducati) με 114 βαθμούς μετά από έναν κακό αγώνα (13ος), ενώ τέταρτος ανέβηκε ο Bagnaia με 106. Πολύ μακριά από την κορυφή μεν, αλλά τουλάχιστον σταμάτησε το καταδικαστικό σερί πτώσεων που τον ταλαιπώρησε τον Ιούνιο.
Ακολουθεί η καλοκαιρινή διακοπή του πρωταθλήματος για πέντε εβδομάδες, με τον επόμενο αγώνα στην Αγγλία και το Silverstone προγραμματισμένο για τις 7 Αυγούστου.
