Πραγματικά δεν μπορούμε να ανακαλέσουμε στη μνήμη μας ένα πρωτάθλημα MotoGP που να είναι όσο ανοικτό σε προγνωστικά. Μετά και το αποτέλεσμα του δεύτερου αγώνα στο Misano, οι πρώτοι τέσσερεις αναβάτες στη βαθμολογία χωρίζονται από μόλις 4 βαθμούς (!), ενώ σύσσωμη η πρώτη δεκάδα του πρωταθλήματος απέχει μόλις μια νίκη. Το ποιος θα το σηκώσει φέτος αποτελεί γρίφο για πολύ δυνατούς λύτες.
Πριν μόλις μιαν εβδομάδα ο Maverick Vinales υπογράμμιζε τα προβλήματα της Yamaha καθώς τερμάτιζε ασθμαίνοντας μακριά από τις μάχες κορυφής στο Misano. Έξι μέρες αργότερα στο Q2 διέλυε το ρεκόρ της ίδιας πίστας και την Κυριακή 20/9 θα έπαιρνε από την pole position μια νίκη-χρυσάφι.
MotoGP
Ο αγώνας ξεκίνησε με έναν αδιαφιλονίκητο πρωταγωνιστή. Ο Pecco Bagnaia (Ducati) επέστρεψε από τον τραυματισμό του με την ίδια δυναμική που είχε πριν τον πάθει: παρών στη μάχη του βάθρου σε κάθε αγώνα.
Στο δεύτερο συνεχόμενο GP του Misano, έχοντας ήδη μια δεύτερη θέση πριν μια βδομάδα, πήρε την πρωτοπορία από την αρχή και απλά άνοιγε την απόστασή του σταθερά και βασανιστικά. Το γεγονός πως χρειάζεται πατερίτσα για να περπατήσει μόλις κατέβει από τη Ducati του ελάχιστα τον έχει καταβάλει, όπως αποδεικνύεται στην πράξη.
Ο νεαρός Ιταλός μαθητής του Valentino Rossi και της VR46 Academy οδήγησε τον αγώνα με αξιοζήλευτη ταχύτητα που καμιά άλλη Ducati δεν μπορούσε να πλησιάσει. Μόνο ο Jack Miller προσπάθησε να μείνει κοντά στους πρωτοπόρους, μα η απόπειρά του διακόπηκε πρόωρα από πτώση στον 7ο γύρο.
Ατυχώς, το ίδιο άτυχο αποτέλεσμα γεύτηκε και ο Bagnaia. Επτά μόλις γύρους πριν τον τερματισμό και ενώ μας χάριζε μια μοναχική επίδειξη ταχύτητας και συνέπειας, ο αναβάτης της Pramac έχασε φαινομενικά αναίτια το μπροστινό του και μαζί έναν θρίαμβο μέσα από τα χέρια του. Αυτή θα ήταν η παρθενική του νίκη στη μεγάλη κατηγορία, αν και όλα δείχνουν πως δεν αργεί αυτή η ώρα.
Το γεγονός αυτό παρέδωσε τη νίκη στην αγκαλιά του Vinales που έτρεχε έναν παρόμοιο αγώνα στη δεύτερη θέση, μοναχικό και δίχως ρεαλιστική απειλή.
Αν κάτι αξίζει να θυμόμαστε από αυτό το GP ήταν η μάχη για την τρίτη θέση, η οποία επαναστόχευσε στη δεύτερη θέση μετά την αποχώρηση Bagnaia. Ως το τελευταίο κομμάτι του αγώνα αυτή φαινόταν καπαρωμένη από την ΚΤΜ του Pol Espargaro, μόνο που η εμφανής φθορά των ελαστικών του επέτρεψε στον Fabio Quartararo να τον πλησιάσει απειλητικά.
Ωστόσο ο αναβάτης της Yamaha τα έβρισκε σκούρα καθώς η υπεροπλία της ΚΤΜ σε γκάζι σήμαινε πως ό,τι κέρδιζε ο Γάλλος στα κλειστά κομμάτια της πίστας, τόσο έχανε σε κάθε μικρή ή μεγάλη ευθεία. Όσο λοιπόν καθυστερούσε να καθαρίσει τον Ισπανό, ένας άλλος Ίβηρας, ο Joan Mir της Suzuki, πλησίαζε σταθερά και σύντομα τους πέρασε πακέτο, παίρνοντας αυτός τη δεύτερη θέση του αγώνα.
Ο δε Quartararo κατάφερε να περάσει μεν τον Espargaro, όμως στο τέλος έμεινε τέταρτος καθώς δέχτηκε μια ποινή 3 δευτερολέπτων επειδή αγνόησε οδηγία για μακρύ γύρο (long lap), μια τιμωρία που είχε δεχτεί μετά από αλλεπάλληλες συστάσεις για υπέρβαση των ορίων πίστας. Ο Γάλλος έλεγε μετά πως ουδέποτε είδε την ειδοποίηση στα όργανά του, αλλά τίποτε δεν άλλαξε στο τέλος – προς μεγάλη χαρά του Espargaro και της KTM.
Για τη Yamaha αυτός ο αγώνας είχε ανάμικτα συναισθήματα. Έχοντας αντιμετωπίσει πολλά προβλήματα και κριτική από τους αναβάτες της στους προηγούμενους αγώνες, έφερε εδώ αρκετά νέα εξαρτήματα και όλοι οι αθλητές της δήλωναν σαφώς πιο αισιόδοξοι. Οι δε δηλώσεις τους υποστηρίζονταν από τα χρονόμετρα.
Ο αγώνας ωστόσο άρχισε άσχημα για τους Franco Morbidelli και Valentino Rossi. Ο μεν νικητής του προηγούμενου GP έπεσε θύμα του Aleix Espargaro (Aprilia), ο οποίος πέφτοντας στην αρχή του αγώνα ανάγκασε τον Ιταλοβραζιλιάνο σε μια βόλτα από τα χωράφια που του κόστισε πολύ σε χρόνο – κατάφερε να τερματίσει μόλις 9ος.
Ο δε Rossi έπεσε μόνος του από μπροστινό στον πρώτο γύρο, ξαναμπήκε τελευταίος και γύριζε εκτός βαθμών για 15 γύρους μέχρι που εγκατέλειψε από κάποιο πρόβλημα που μάλλον αποκόμισε η Μ1 του από το πέσιμο.
Ακόμη χειρότερη ήταν η εικόνα για τη Ducati. Ο Andrea Dovizioso δεν είχε καμιά επαφή με τους κορυφαίους χρόνους σε όλη τη διάρκεια του τριημέρου και στον αγώνα περιορίστηκε σε μια βόλτα κάπου στη μέση της κατάταξης. Τερμάτισε όγδοος και το μόνο θετικό που θα πάρει φεύγοντας από το Misano είναι πως διατηρήθηκε πρώτος στην κατάταξη – με μόλις έναν βαθμό από τους δύο διώκτες του!
Για τη Suzuki το δεύτερο ιταλικό GP ήταν άλλη μια απόδειξη της εκτυφλωτικής ανόδου του Mir φέτος, καθώς ο νεαρός Ισπανός πήρε το δεύτερο συνεχόμενο βάθρο του και τρίτο φετινό – τρία στους τέσσερεις τελευταίους αγώνες – την ώρα που ο Alex Rins πελαγοδρομούσε στη 12η θέση, προτελευταίος.
Όσο για την ΚΤΜ, είδε τον Espargaro να ανεβαίνει σε άλλο ένα βάθρο με νύχια και με δόντια, καθώς καθυστερούσε εμφανώς τον Quartararo, ο οποίος όμως δεν επέδειξε την απαραίτητη ψυχραιμία. Εξίσου δυνατός εμφανίστηκε για μια φορά ακόμη ο Miguel Oliveira με την πέμπτη θέση που κατέκτησε, ενώ οι Iker Lecuona και Brad Binder έπεσαν – ο πρώτος στο τέλος και ο δεύτερος στην αρχή του αγώνα.
Στη Honda ο εφιάλτης συνεχίζεται, καθώς μετά τους Marc Marquez και Cal Crutchlow βγήκε εκτός μάχης και ο αντικαταστάτης του πρωταθλητή, Stefan Bradl, λόγω ενοχλήσεων.
Για μια φορά ακόμη πρώτος και ταχύτερος όλων των Honda αναδείχθηκε ο Takaaki Nakagami με το περσινό RCV. Ο Ιάπωνας δοκίμασε στο πρόσφατο τεστ στο Misano και το φετινό αγωνιστικό του Marquez, το βρήκε καλύτερο από το δικό του, μα ακόμη δεν του το δίνει η Honda σε αγώνα. Παρόλα αυτά, ο Nakagami είναι ο μόνος αναβάτης που καταφέρνει κάτι φέτος για την Triple Crown πρωταθλήτρια του 2019 και την κρατά πρακτικά μόνος του στην κατάταξη Κατασκευαστών.
Το άλλο καλό νέο για τη Honda ήταν η εμφάνιση του Alex Marquez, ο οποίος κατάφερε να διακριθεί για πρώτη φορά με τη νέα του μοτοσυκλέτα. Ήταν σταθερά καλός όλο το τριήμερο, ταχύτερος όλων στο πρωινό warm-up της Κυριακής και τερμάτισε στην καλύτερη φετινή του θέση, 7η.
Το γεγονός πως στην καρό σημαία είχε πίσω του τέσσερεις εργοστασιακές μοτοσυκλέτες (Dovizioso, Petrucci, Rins και Smith), τον νικητή του προηγούμενου αγώνα (Morbidelli) και έναν πολύ πιο έμπειρο αναβάτη με μεγάλους στόχους, Johann Zarco, απλά προσέθεσε κάμποση επιπλέον γλύκα στην επίδοσή του.
Ανεξαρτήτως εργοστασίων και ομάδων τώρα, για εμάς τους θεατές του MotoGP η φετινή σεζόν εξελίσσεται σε ένα θεότρελο roller coaster με παντελώς απρόβλεπτη εξέλιξη.
Ο Maverick Vinales ήταν ο έκτος διαφορετικός νικητής σε επτά αγώνες και η κατάταξη θυμίζει πεδίο μάχης. Προηγείται ο Dovizioso με 84, ακολουθούν οι Quartararo και Vinales ισόβαθμοι στους 83, ενώ ο Mir ανασαίνει στον σβέρκο τους με 80.
Πίσω από την τετράδα έπεται ο άτυχος Morbidelli με 64, όσους και ο Miller, καθώς ο Nakagami έχει έναν μόνο λιγότερο (63) και ακολουθούν οι Oliveira (59) και Rossi (58). Η δεκάδα κλείνει με τον Pol Espargaro στους 57 βαθμούς.
Πρακτικά δηλαδή έχουμε μια δεκάδα αναβάτες που απέχουν όσο μια νίκη από την κορυφή, ενώ τα ρεαλιστικά φαβορί είναι δύσκολο να εντοπιστούν πια. Οι τρεις πρώτοι είναι μάλλον αυτομάτως υποψήφιοι, αλλά τι να πει κανείς για τον Mir που είναι μέσα στο βάθρο μονίμως πλέον; Μας περιμένει τρελή αγωνία ως το τέλος σε ένα πρωτάθλημα που αρχίζει να θυμίζει αγώνα Moto3, κλείνεις μια στιγμή τα μάτια σου και έχεις βρεθεί 3 θέσεις κάτω.
Moto2
Ο αγώνας της μεσαίας κατηγορίας με τους κοινούς τρικύλινδρους κινητήρες Triumph 765 cc ήταν εξίσου απρόβλεπτος και όχι μόνο εξαιτίας των αναβατών.
Εδώ μπήκε στο παιχνίδι ο καιρός, καθώς λίγο μετά την εκκίνηση άρχισε μια ψιλή βροχή που, όσο συνέχιζε, ώθησε τους διοργανωτές να τον διακόψουν με κόκκινες σημαίες. Αρκετοί αναβάτες διαμαρτυρήθηκαν πως δεν χρειαζόταν η διακοπή, ωστόσο όταν ξαναμπήκαν στην πίστα, αμέσως μετά την εκκίνηση, άρχισε να βρέχει δυνατά και ο αγώνας διακόπηκε εκ νέου.
Η τρίτη εκκίνηση έμελλε να είναι και η φαρμακερή, αφού οι 10 γύροι του αγώνα διεκπεραιώθηκαν κανονικά και δίχως άλλα απρόβλεπτα.
Νικητής αναδείχθηκε ο Enea Bastianini, μπροστά από τον Marco Bezzecchi και τον Sam Lowes, ωστόσο ο μεγάλος άτυχος ήταν σίγουρα ο πρωτοπόρος της βαθμολογίας, Luca Marini.
Ο ετεροθαλής αδελφός του Valentino Rossi είχε μια εντυπωσιακά γρήγορη pole position, ήταν μέσα στη νίκη προ της διακοπής, ωστόσο έχασε την ψυχραιμία του στις τρελές μάχες της τελευταίας επανεκκίνησης και βρέθηκε τέταρτος, εκτός βάθρου.
Η νίκη του Bastianini (που του χρόνου είναι 99% κλεισμένος για την Avintia Ducati MotoGP) έριξε λάδι στη φωτιά της κατηγορίας, καθώς τον έφερε σε απόσταση 5 βαθμών από τους 125 του Marini στην κορυφή της κατάταξης.
Ο δε τρίτος Bezzecchi δεν είναι μακριά, από τους 105 τα βλέπει όλα καθαρά και έχει μπροστά του επτά ακόμη αγώνες για να διεκδικήσει κι αυτός τον τίτλο.
Moto3
Η κατηγορία που συνήθως θυμίζει ρωμαϊκή αρένα με θηρία δεν απογοήτευσε φυσικά ούτε στο δεύτερο GP του Misano. Με μια δεκαριά αναβάτες να παλεύουν για τη νίκη ως το τελευταίο γύρο και 9 εξ αυτών να τερματίζουν μέσα στο ίδιο δευτερόλεπτο, η Moto3 παρέδωσε για μιαν ακόμη φορά ανατριχιαστικές μάχες και έναν εντελώς απρόβλεπτο νικητή.
Ο Romano Fenati έγινε ο έκτος διαφορετικός νικητής σε οκτώ αγώνες και χάρισε τον πρώτο θρίαμβο της Husqvarna με την ομάδα του Max Biaggi. Στη γραμμή του τερματισμού κατάφερε να κρατήσει πίσω του για 36 χιλιοστά του δευτερολέπτου τον Celestino Vietti (KTM), ενώ το βάθρο συμπλήρωσε ο Ai Agura (Honda), 1.2 δέκατα πιο πίσω!
Ως τώρα ο Fenati είχε μια απογοητευτική σεζόν με καλύτερο αποτέλεσμα μια 9η θέση, εδώ όμως εκμεταλλεύτηκε άριστα τον πανικό του τελευταίου γύρου. Παραδόξως, ο Ιταλός είναι ο πολυνίκης της κατηγορίας με 12 νίκες, από την εποχή που πρωταγωνιστούσε πριν προαχθεί στη Moto2 – απ’ όπου αποβλήθηκε προσωρινά για αντιαθλητική συμπεριφορά, κάνοντας φέτος την επανεκκίνησή του επιστρέφοντας στη μικρή κατηγορία.
Ο αγώνας αυτός δεν έφερε μεγάλες ανακατατάξεις στη βαθμολογία, ωστόσο ο πρωτοπόρος Albert Arenas (KTM) τερμάτισε εδώ τέταρτος και με 119 βαθμούς νιώθει πια καυτή την πίεση του Ogura που μετρά 117.
MotoE
Με διπλό αγώνα στο Misano συνεχίστηκε η μάχη της ηλεκτρικής κατηγορίας και στη σύντομη διάρκειά της (7 γύροι ο κάθε αγώνας) οι Energica Ego προσέφεραν δυνατό θέαμα.
Ο πρώτος αγώνας κρίθηκε εν πολλοίς στην καρό σημαία με τρεις μοτοσυκλέτες να πέφτουν σχεδόν μαζί στο νήμα. Νικητής ήταν ο Dominique Aegerter, μόλις 75 χιλιοστά από τον πρωτοπόρο της κατάταξης, Matteo Ferrari, και ένα δέκατο από τον Jordi Torres.
Ωστόσο ο Ferrari τιμωρήθηκε με υποβιβασμό κατά μια θέση εξαιτίας υπέρβασης των ορίων πίστας κι έτσι άλλαξε η κατανομή των θέσεων 2 και 3 στο βάθρο.
Στον δεύτερο αγώνα ο Aegerter βγήκε εκτός μάχης από ένα λάθος του Tomasso Marcon που τον εμβόλισε από πίσω σε ένα πολύ λάθος φρενάρισμα-αποτυχημένη απόπειρα προσπέρασης, την ώρα που ο Ferrari οδηγούσε προς μια σχετικά άνετη νίκη, μπροστά από τον Mattia Casadei και τον Torres.
Αυτά τα δύο αποτελέσματα διατήρησαν τον Ferrari στην κορυφή με 86 βαθμούς, ενώ ο Aegerter τον κυνηγά με 4 βαθμούς λιγότερους. Στο παιχνίδι παραμένουν οι Torres (79) και Casadei (71), πριν το μεγάλο κενό ως τον Eric Granado των 43 βαθμών.
Επόμενος αγώνας στις 27 Σεπτεμβρίου 2020 στην Βαρκελώνη και το Circuit Barcelona-Catalunya, χωρίς τη MotoE.
Αναλυτικά αποτελέσματα αγώνα και βαθμολογία MotoGP 2020
