Με τα περισσότερα να έχουν κριθεί σε επίπεδο τίτλων, ο αγώνας της Αυστραλίας άφησε για λίγο τη μπαγκέτα του μαέστρου στον θεό του καιρού, ο οποίος επέλεξε να σερβίρει ό,τι είχε και δεν είχε στους αναβάτες.
Βροχή και χαμηλές θερμοκρασίες το πρωί της Παρασκευής, στεγνά και λίγο πιο ζεστά το Σάββατο, αλλά και με θυελλώδεις αέρηδες που είχαν ως αποτέλεσμα τη ματαίωση των Q1 και Q2 για τα MotoGP και μεταφορά τους για το πρωί της Κυριακής.
Ο άνεμος ήταν τόσο καταιγιστικός το μεσημέρι του Σαββάτου (26/10) που ο άτυχος Miguel Oliveira παρασύρθηκε εκτός πίστας στην ευθεία (!) με πολλά χιλιόμετρα φορτωμένα στην ΚΤΜ του και βρέθηκε να κουτρουβαλάει στα γρασίδια και τα χαλίκια.
Ευτυχώς την Κυριακή ο καιρός μας έκανε τη χάρη και ξημέρωσε με λιακάδα και ανέμους που δεν ήταν και τόσο απειλητικοί. Τον ρόλο της απειλής ανέλαβε αυτή τη φορά η Yamaha, οι αναβάτες της οποίας κάθε λίγο και λιγάκι χαιρετίζουν νέα κιτ αναβάθμισης που έρχονται από το εργοστάσιο και βελτιώνουν τη ζωή τους μέσα στην πίστα - αν και όχι τις τελικές τους ταχύτητες, κατά πώς αποδεικνύεται βάσει αριθμών.
Έτσι ο Maverick Vinales πήρε την pole position με μισό δευτερόλεπτο απόσταση από τον Fabio Quartararo, ενώ ο γερόλυκος Valentino Rossi θα έκανε την ιστορική του 400ή εκκίνηση από την 4η θέση, με τον Marquez σάντουιτς ανάμεσα στις τρεις Yamaha.
Η εκκίνηση του αγώνα είχε μάλλον και το περισσότερο δράμα, καθώς ήδη από τον πρώτο γύρο άρχισαν τα ιπτάμενα φαινόμενα. Συγκεκριμένα, ο Danilo Petrucci (Ducati) βρέθηκε να διεκδικεί με τον Marquez τα ίδια τετραγωνικά εκατοστά πίστας, μα ο Ισπανός είχε την εσωτερική γραμμή, ενώ ο Ιταλός μοιραία ανοίχτηκε και βρέθηκε σε ένα βρώμικο κομμάτι της πίστας, έφαγε ένα μικρό highside και εκτοξεύτηκε εκτός μάχης.
Όμως η αέρινη πορεία του δεν ήταν άνευ συνεπειών, αφού προσγειώθηκε πάνω στον πίσω τροχό του Quartararo, ο οποίος εκείνη τη στιγμή είχε κάνει λάθος και είχε βρεθεί στην εξωτερική παραλιακή της στροφής, φαινομενικά χωρίς κίνδυνο. Η κατάστασή του πήρε μια απρόβλεπτη στροφή προς το δραματικό όταν ένας κοκκινοντυμένος Ιταλός προσγειώθηκε πάνω του και τον έστειλε και αυτόν εκτός.
Στην ώρα αυτή μπροστά συνέβαινε κάτι εξαιρετικά σπάνιο για τη φετινή σεζόν: ο Rossi ξεκίνησε άριστα και βρέθηκε να οδηγεί τον αγώνα! Η χαρά του Ιταλού και των απανταχού οπαδών του δεν κράτησε πολύ, ωστόσο, καθώς σύντομα άρχισε να χάνει έδαφος και μερικούς γύρους αργότερα βρισκόταν στην 7η θέση με κάμποσους αναβάτες να έρχονται απειλητικά από πίσω του.
Τη θέση του μαέστρου είχε πλέον αναλάβει ο Vinales, ο οποίος συνέχισε να γράφει γρήγορους γύρους και να απομακρύνεται από τους υπόλοιπους. Μόνο ο Marquez τον ακολούθησε και πολύ σύντομα οι δυο τους έτρεχαν σε έναν δικό τους αγώνα.
Αυτός έφτασε σε ένα δραματικό φινάλε στον τελευταίο γύρο, όταν ο πρωταθλητής χρησιμοποίησε ιδανικά το πλεονέκτημα της μοτοσυκλέτας του σε τελική ταχύτητα (ή το μειονέκτημα των Yamaha, αν προτιμάτε, μιας και όλοι τις περνούν στην ευθεία πλέον) και ανέλαβε να οδηγήσει τον αγώνα. Ο Vinales προσπάθησε πολύ να τον πιέσει, αλλά ο Marquez είχε έναν ολόκληρο αγώνα για να μελετήσει τα δυνατά σημεία του αντιπάλου του και ήξερε ποιες πόρτες να του κλείσει και πώς, με αποτέλεσμα να ωθήσει τον αντίπαλό του σε μια βεβιασμένη κίνηση που τον έστειλε σε ένα μικρούλι high side, αρκετό ωστόσο για να τον στείλει εκτός με τη μοτοσυκλέτα του διαλυμένη από τις τούμπες στην αμμοπαγίδα.
Αυτό αυτομάτως προώθησε στη δεύτερη θέση τον Cal Crutchlow (Honda), ο οποίος είχε κάνει ως τότε έναν εξαιρετικό αγώνα και είχε καθαρίσει από όλους τους αναβάτες του πολυμελούς γκρουπ που είχε βάλει στο μάτι το ένα εναπομένον διαθέσιμο σκαλί του βάθρου, αλλά δεν έβλεπε τίποτε πιο πάνω ακολουθώντας τους δύο πρώτους από απόσταση άνω των 10 δευτερολέπτων.
Και, αν κάποιος ήταν πανευτυχής για την πτώση του Vinales, αυτός ήταν ο Jack Miller (Ducati), καθώς ήρθε από αρκετά πίσω για να φτάσει τέταρτος, αλλά δίχως ρεαλιστικές ελπίδες να καλύψει την απόσταση των 3+ δευτερολέπτων από τον προπορευόμενο φίλο του από την Αγγλία. Μέχρι που ξαφνικά ορφάνεψε η δεύτερη θέση και αυτομάτως βρέθηκε στο βάθρο του αγώνα της πατρίδας του, με τρελό γλέντι να πραγματοποιεί (λέει) το όνειρό του, δηλαδή να πιει σαμπάνια στο βάθρο της Αυστραλίας από τη μπότα του! Ναι, το έκανε κι αυτό.
Σπουδαία επίδοση κατέγραψε ο Pecco Bagnaia (Ducati) στον μακράν καλύτερο φετινό του τερματισμό στην 4η θέση. Προηγούμενο μέγιστό του ήταν στην Αυστρία, όπου είχε κατακτήσει την 7η θέση.
Άλλη μια έκπληξη συναντάμε στην 5η θέση, όπου ο Joan Mir άφησε πίσω του τον συμπαίκτη του στη Suzuki, Alex Rins, καθώς και τους Andrea Dovizioso (7ος) και Valentino Rossi (8ος).
Αν σας λείπει μια θέση στο μέτρημα, έχετε δίκιο. Ο Andrea Iannone δεν είχε τερματίσει ποτέ φέτος ψηλότερα από τη 10η θέση, με εδώ ανέβασε την Aprilia στην 6η θέση και μάλιστα βρέθηκε και στο γκρουπ των πρωτοπόρων για λίγους γύρους στην αρχή!
Το αποτέλεσμα αυτό δεν ήταν πυροτέχνημα, καθώς και ο Aleix Espargaro είχε έναν καλό αγώνα και στο πρώτο μισό του αγώνα οι δύο Aprilia RS-GP έδειχναν πολύ δυνατές, δείγμα πως όντως έχουν βρει κάτι καλό στο Noale.
Το έτερο ενδιαφέρον του αγώνα εστίαζε στις πιο πίσω θέσεις και συγκεκριμένα λοξοκοιτούσε δύο Honda, αυτές των Johann Zarco και Jorge Lorenzo.
Ο μεν Γάλλος δεν κατάφερε φαινομενικά κάτι το σπουδαίο αγωνιζόμενος για πρώτη φορά με την RCV του Takaaki Nakagami (που πάει για χειρουργείο στον ώμο), αλλά πέτυχε το 60% του στόχου του, καθώς στον τερματισμό είχε πίσω του όλες τις ΚΤΜ πλην του Pol Espargaro, καθώς και τη Honda του Lorenzo.
Το υπόλοιπο 40% ως το ιδανικό θα ήταν να νικήσει και τον πρώην ομόσταυλό του στην ΚΤΜ, κάτι που σχεδόν κατάφερε τερματίζοντας μόλις ένα δέκατο πίσω του. Κυριολεκτικά αυτή πρέπει να ήταν η πρώτη φορά φέτος που ο Zarco πίεσε αποτελεσματικά τον Espargaro μέσα στον αγώνα και δη σε όλη του διάρκεια, χάνοντας για λίγο την ευκαιρία να τον βάλει κι αυτόν στην ουρά του.
Όσο για το υπόλοιπο 20% που θα απογείωνε το ντεμπούτο του Γάλλου με τη Honda, αυτό θα ήταν μια διακεκριμένη θέση στον τερματισμό, κάτι ηχηρά ανώτερο της 13ης που τελικά κατάφερε.
Παρόλα αυτά, με μια μοτοσυκλέτα που δεν ήξερε και φημίζεται πως μόνο με τον Marquez μπορεί να πάει πραγματικά γρήγορα, η πρώτη του εμφάνιση δεν ήταν κακή και άφησε υποσχέσεις πως μπορεί να εκθέσει ΚΤΜ και Lorenzo ακόμη περισσότερο στους επόμενους δύο αγώνες.
Μιλώντας για τον Lorenzo, η κατάσταση πάει από το κακό στο χειρότερο, καθώς συμπλήρωσε τέσσερεις συναπτούς αγώνες που τερματίζει εκτός βαθμολογούμενων θέσεων, ενώ αυτή τη φορά κατάφερε να είναι απολύτως τελευταίος, πίσω και από τους δύο αναβάτες που συνήθως κέρδιζε, Karel Abraham (Ducati) και Hafizh Syahrin (ΚΤΜ). Μάλλον ούτε ο ίδιος δεν ξέρει πια ποιο είναι το πρόβλημα και με δύο Honda στο βάθρο, αλλά και απόσταση 1 λεπτό και 6 δευτερόλεπτα από τον Marquez στην καρό σημαία, είναι πραγματικά να απορεί κανείς τι ακριβώς συμβαίνει στο γκαράζ του πρωταθλητή του 2015.
Ό,τι και να συμβαίνει, οι δηλώσεις του είναι ενδεικτικές, όταν λέει πως "κυνηγάμε και τον τίτλο Ομάδων, κάτι στο οποίο δεν έχω βοηθήσει καθόλου", ενώ ερωτηθείς για τις 400 εκκινήσεις του Rossi έλεγε μεταξύ των αναμενόμενων συγχαρητηρίων και κολακευτικών σχολίων πως "θυμάμαι τότε που ήμασταν οι δυνατότεροι αναβάτες στο πρωτάθλημα, αυτά ήταν τα ωραία χρόνια"... Επιλογές, επιλογές, επιλογές αγαπητέ Jorge.
Για το συμβάν με τον Marquez στο FP2 - όπου ο Ισπανός τον βρήκε μπροστά του, τον πέρασε επιδεικτικά σχεδόν ακουμπώντας τον και στο τέλος του session τον κορόιδευε κιόλας, κάνοντάς του παρατηρήσεις με χειρονομίες πως κοιμάται πάνω στην αγωνιστική γραμμή και ενοχλεί τους γρήγορους - ούτε κουβέντα. Και τι να πει δηλαδή;
Επιστρέφουμε στα αποτελέσματα του αγώνα λοιπόν, όπου το μόνο νέο έχει να κάνει με τον Dovizioso, ο οποίος κλείδωσε τη δεύτερη θέση. Εκκρεμεί πλέον ο τίτλος Κατασκευαστών, στον οποίο μαίνεται ένα θρίλερ, με τη Ducati Team να προηγείται με 409 βαθμούς και τη Repsol Honda Team να ακολουθεί με 408.
Ο ένας βαθμός που τις χωρίζει δεν είναι τίποτε με δύο αγώνες ακόμη στο πρόγραμμα, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε πως η εργοστασιακή Honda παίζει ουσιαστικά με έναν αναβάτη και, αν καταφέρει να κάνει το triple φέτος, αυτό θα είναι ένα από τα μεγαλύτερα μετάλλια στο στήθος του Marquez!
Moto2
Το θέμα συζήτησης στη μεσαία κατηγορία είναι αν και πότε ο αδελφός Marquez, Alex, θα πάρει τον τίτλο και στη Moto2. Στην Αυστραλία ωστόσο ο αγώνας ξεκίνησε ανάποδα γι' αυτόν, καθώς ο υπερενθουσιώδης Iker Lecuona - που απροσδόκητα μόλις είχε ανακοινωθεί για τη MotoGP του 2020 από την ΚΤΜ - θέλησε να κάνει μια εντυπωσιακή προσπέραση στο ξεκίνημα του αγώνα για να βρεθεί κοντά στους πρωτοπόρους, με αποτέλεσμα να βγάλει εκτός μάχης τους Luca Marini και Marco Bezzecchi, κερδίζοντας μια ποινή μακριού γύρου για το ρισκαδόρικο πνεύμα που επέδειξε.
Σε αυτό το συμβάν παραλίγο να βγει εκτός και ο Marquez, κάτι που ευτυχώς το απέφυγε, αλλά όχι και το να χάσει θέσεις και να βρεθεί να μάχεται στα όρια της δεκάδας, την ώρα που ο Brad Binder κάλπαζε στην κορυφή, ακολουθούμενος από δύο Jorge, Martin και Navarro.
Στο τέλος ο Binder κατάφερε μια σπουδαία νίκη για τον ίδιο και την ΚΤΜ, με δεύτερο τον Martin και τρίτο τον Tom Luthi που επικράτησε του Navarro.
Με τον Marquez να καταφέρνει μόλις την 8η θέση στον αγώνα της Αυστραλίας, η βαθμολογία διαβάζεται με μια διαφορά 28 βαθμών από τον δεύτερο Luthi, 33 από τον τρίτο Binder και 43 από τον τέταρτο Navarro. Απομένουν δύο αγώνες, ήτοι 50 βαθμοί, και οι τέσσερεις πρώτοι έχουν αριθμητικές ελπίδες για τον τίτλο ως το τέλος - αν και για τον Marquez αρκεί ένας καλός τερματισμός που θα τον κρατήσει σε απόσταση τουλάχιστον 25 βαθμών από τον δεύτερο για να πανηγυρίσει μέσα στη Μαλαισία, όπου και ο επόμενος αγώνας.
Moto3
Η μικρή κατηγορία των GP έχει έναν νέο πρωταθλητή, για πρώτη φορά Ιταλό μετά τον Andrea Dovizioso το 2004!
O Lorenzo Dalla Porta (Honda) κατάφερε να πάρει τη νίκη μετά από ένα παραδοσιακό θρίλερ στο οποίο οι τρεις πρώτοι τερμάτισαν μέσα στο ίδιο δέκατο, δηλαδή απείχαν εκατοστά του δευτερολέπτου μεταξύ τους!
Το δραματικό φινάλε δεν είναι καθόλου ασυνήθιστο στην κατηγορία των μονοκύλινδρων τετράχρονων 250, καθώς όλη η πρώτη επτάδα στον τερματισμό χώρεσε σε ένα δευτερόλεπτο, ενώ οι πέντε πρώτοι χωρίζονταν από μόλις 3 δέκατα.
Για να φτάσει ο Dalla Porta στον θρίαμβο έπρεπε πρώτα να μεσολαβήσει η πτώση του Aron Canet (KTM) από δικό του λάθος και χαμένο μπροστινό, ενώ ο τρίτος της κατάταξης Tony Arbolino (Honda) περιορίστηκε στην 9η θέση.
Για την ιστορία, δεύτερος τερμάτισε στον αγώνα ο Marcos Ramirez (Honda) και τρίτος ο Albert Arenas (KTM).
Αναλυτικά αποτελέσματα αγώνα και βαθμολογία πρωταθλήματος MotoGP 2019
