Πηγαίνοντας στη Γερμανία το κλίμα θύμιζε Τέξας και Circuit of the Americas, δηλαδή μια από τις πίστες όπου ουδείς άλλος έχει κερδίσει από τη στιγμή που ο Marquez (Honda) ανέβηκε στα MotoGP το 2013. Φαινόταν πως μόνο μια απροσδόκητη παρέμβαση της τύχης θα μπορούσε να αλλάξει το πεπρωμένο – όπως εκείνη η δυσλειτουργία του φρένου κινητήρα της RCV που κόστισε την πτώση του Marquez στην COTA ενώ προηγείτο με άνεση.
Στις κατατακτήριες δοκιμές αναδείχθηκαν και οι βασικοί αντίπαλοί του, δηλαδή οι δύο Yamaha των Fabio Quartararo και Maverick Vinales. Ο Γάλλος rookie για μια φορά ακόμη έδειξε εξαιρετικά κοφτερά δόντια, παίρνοντας τη δεύτερη θέση της εκκίνησης, δύο μόλις δέκατα πίσω από τον πρωταθλητή και άλλα τόσα μπροστά από τον αναβάτη που καβαλά μια εργοστασιακή και σαφώς ανώτερη έκδοση της δικής του Μ1.
Στον αγώνα ωστόσο ο Quartararo ξεκίνησε πάλι άσχημα. Έχασε 2-3 θέσεις στην εκκίνηση και στην πρώτη στροφή είχε μια επαφή με τον Jack Miller (Ducati) που τον έβγαλε ανοικτά και του κόστισε μερικές ακόμη θέσεις. Λίγο αργότερα, ο Γάλλος θα είχε μια πτώση προσπαθώντας να ξανανέβει στις πρώτες θέσεις, καθώς σε μια απόπειρα να πάρει την εσωτερική του Danilo Petrucci (Ducati) παραπίεσε το μπροστινό του και βρέθηκε εκτός μάχης στην αμμοπαγίδα.
Στο μεταξύ ο Marquez οδηγούσε τον αγώνα με τον Alex Rins (Suzuki) και τον Vinales στο κατόπι του. Οι τρεις τους σύντομα έκαναν διαφορά από τους υπόλοιπους, ενώ και ο Marquez σταδιακά έχτισε τη δική του διαφορά στην κορυφή.
Ο αγώνας έδειχνε να έχει τελειώσει κάπου εκεί, με το ενδιαφέρον να στρέφεται στη μάχη για την τρίτη θέση, καθώς ο Rins απομακρυνόταν και ο Cal Crutchlow (Honda) πλησίαζε τον Vinales.
Και τότε χτύπησε ξανά η καταστροφή. Στην είσοδο της φημισμένης κατηφορικής στροφής 11, στον Καταρράκτη, ο Rins χάνει το μπροστινό του χωρίς πίεση από κανέναν και αφήνει ορφανή τη δεύτερη θέση που φαινόταν να κρατά και με τα δύο χέρια ως τότε. Απέμεναν 12 γύροι και η διαφορά του Marquez μόλις είχε γίνει ακόμη πιο άνετη, ενώ οι μάχες Vinales-Crutchlow καθώς και του μεγάλου γκρουπ που ακολουθούσε αναζωπυρώθηκαν με φόντο το βάθρο.
Ο Crutchlow πίεσε τον Vinales όσο μπορούσε, αλλά δύο γύρους πριν το τέλος είχε ένα γλίστρημα που τον έπεισε να βολευτεί με την τρίτη θέση, την πρώτη του μετά τον εναρκτήριο αγώνα στο Κατάρ.
Πίσω του υπήρχε ένα γκρουπ έξι αναβατών που έριζαν για την τέταρτη θέση, με τρεις Ducati μπροστά, Petrucci, Doviziodso και Miller, ακολουθούμενοι από τους Joan Mir (Suzuki), Valentino Rossi (Yamaha) και Franco Morbidelli (Yamaha).
Αυτό το τρενάκι δεν άλλαξε πολλές θέσεις, μάχες κυρίως έδωσαν οι δύο εργοστασιακοί της Ducati με τον Petrucci να επικρατεί, ενώ ο Rossi προσπάθησε πολύ να περάσει τον Mir, αλλά στο τέλος ένα λαθάκι τον άφησε όσο πίσω χρειαζόταν για να ρίξει λευκή σημαία και απλά να εξασφαλίσει πως αυτή τη φορά θα τερμάτιζε – μετά από τρεις αγώνες που έληξαν στις αμμοπαγίδες.
Η ΚΤΜ είχε ένα δύσκολο διήμερο, με τον Zarco να πέφτει νωρίς-νωρίς στον αγώνα και τον Pol Espargaro να βολεύεται με μια 12η θέση.
Ανάλογα κακή συγκομιδή είχε και η Aprilia, παρότι αρχικά ο Aleix Espargaro έδειχνε ικανός μέχρι και να περάσει τον Rossi στην όγδοη θέση και σίγουρα διεκδικούσε έναν τερματισμό μέσα στη δεκάδα. Οι ελπίδες του έσβησαν δύο γύρους πριν το τέλος με πτώση. Ο δε Andrea Iannone θα πρέπει μάλλον να θεωρεί εαυτόν τυχερό που έπεσαν αρκετοί ώστε να βρεθεί εντός της βαθμολογούμενης 15άδας (13ος).
Αξιοσημείωτα καλή ήταν η εμφάνιση του Stefan Bradl με την εργοστασιακή Honda του Jorge Lorenzo, τερματίζοντας στη δέκατη θέση.
Ο Marquez πλέον απέκτησε μια άνεση 58 βαθμών από τον δεύτερο Dovizioso, για να κάνει διακοπές χωρίς άγχος, ενώ ο Petrucci ανέβηκε τρίτος στο πρωτάθλημα, μόλις έξι βαθμούς πίσω από τον ομόσταυλό του.
Moto2
Για τρίτη φορά φέτος οι αδελφοί Marquez (Marc και Alex) έφυγαν νικητές από τον ίδιο αγώνα.
Στο Sachsenring ο Marquez ξεκίνησε από την pole και πάλεψε για περίπου μισό αγώνα, πριν αποφασίσει να αφήσει πίσω του τους Brad Binder και Marcel Schrotter για να επιστρέψει στις νίκες με κυριαρχική εμφάνιση.
Η τέταρτη φετινή νίκη του τον κρατά στην πρώτη θέση της κατάταξης, οκτώ βαθμούς πάνω από τον δεύτερο Thomas Luthi που εδώ περιορίστηκε στην πέμπτη θέση.
Αξίζει να σημειώσουμε την άνοδο του Binder, δηλαδή της ΚΤΜ, η μοτοσυκλέτα της οποίας δεν είχε πάει καθόλου καλά με τους νέους κινητήρες της Triumph από την αρχή της σεζόν, ωστόσο στους δύο τελευταίους αγώνες μετρά δύο δεύτερες θέσεις, ως απόδειξη πως βρήκαν τον τρόπο να στήσουν το πλαίσιό τους όπως θέλουν για να είναι αξιόμαχοι.
Moto3
Η συνήθης διαδικασία που θέλει τον αγώνα της μικρής κατηγορίας να μοιάζει με ξαφνική καταιγίδα ακόμη και στο πιο βαρετό σαββατοκύριακο δεν άλλαξε ούτε στη Γερμανία.
Το πρωί της Κυριακής ο καιρός έριξε μια κανονική βροχή, αλλά ώσπου να αρχίσουν οι αγωνιστικές δραστηριότητες η πίστα είχε στεγνώσει και ο αγώνας κηρύχθηκε κανονικά στεγνός.
Παραδοσιακά λοιπόν η κούρσα της Moto3 είχε σχεδόν σε όλη της τη διάρκεια ένα μεγάλο γκρουπ αναβατών που θα μπορούσε να διεκδικήσει τη νίκη και το πιο ενδιαφέρον σε αυτό ήταν ο απουσία του πρωτοπόρου της βαθμολογίας, Aron Canet (KTM).
Ο Ισπανός βέβαια φρόντισε να βάλει τα πράγματα στη θέση τους στο δεύτερο μισό του αγώνα, όταν και ανέβηκε από τις πίσω θέσεις (είχε φτάσει κάτω από την 20ή!) ως την πρώτη τριάδα και στο αναμενόμενο θρίλερ των τελευταίων γύρων ήταν εκεί για να διεκδικήσει μέχρι και τη νίκη.
Στο τέλος όμως αυτή πήγε στον Lorenzo Dalla Porta (Honda), με δεύτερο τον ομόσταυλό του Marcos Ramirez και τρίτο τον Canet.
Αυτό το αποτέλεσμα ανέβασε στην κορυφή της κατάταξης τον Dalla Porta, μόλις για δύο βαθμούς πάνω από τον Canet, και πλέον το πρωτάθλημα γίνεται υπόθεση των δύο, αφού ο τρίτος Niccolo Antonelli απέχει 36 βαθμούς από τον δεύτερο.
MotoE
Στο Sachsenring είχαμε και το ντεμπούτο της ηλεκτρικής κατηγορίας, με τον πρώτο αγώνα της να ξεκινά το πρόγραμμα της Κυριακής στις 11 το πρωί.
Η βροχή που έπεφτε όλη νύχτα είχε ως αποτέλεσμα η πίστα να είναι ακόμη νωπή την ώρα της εκκίνησης και ο αγώνας κηρύχθηκε βρόχινος, αν και εν τέλει όλοι μπήκαν με σλικ λάστιχα, αφού η αγωνιστική γραμμή ήταν ολόστεγνη και δεν υπήρχε πρόβλεψη για άλλη βροχή.
Παρόλα αυτά, οι διοργανωτές είχαν μειώσει τη διάρκεια του αγώνα στους επτά γύρους (εδώ αδυνατούμε να κάνουμε τη σύνδεση βροχής με μειωμένη διάρκεια ειδικά για τις ηλεκτρικές μοτοσυκλέτες), ενώ οι εκπλήξεις συνεχίστηκαν στη σχάρα της εκκίνησης, καθώς δεν έγινε ούτε γύρος προθέρμανσης – κατευθείαν φώτα και πάμε!
Αν μαντεύαμε, θα λέγαμε πως περισσότερο μοιάζει να αφορά τη διάρκεια ζωής των μπαταριών, παρά για τη βροχή, αλλά σας μην προτρέχουμε, είναι μόλις ο πρώτος αγώνας.
Στην εκκίνηση ο κάτοχος της E-Pole, Niki Tuuli, έφυγε πρώτος μα δεν έφτασε έτσι στην πρώτη στροφή, αφού εκεί βρέθηκαν μπροστά του οι Hector Garzo και Bradley Smith. Ο τελευταίος μάλιστα πήρε την πρωτοπορία του αγώνα δύο στροφές αργότερα.
Στη μάχη των πρωτοπόρων μπήκε λίγο αργότερα και ο Mike Di Meglio, φτιάχνοντας το γκρουπ που θα πρωταγωνιστούσε.
Ο αγώνας ωστόσο δεν έμελλε να έχει και μεγάλη διάρκεια. Ήταν που ήταν περιορισμένος στους επτά γύρους, ήρθε και ο Lorenzo Savadori και έδεσε το γλυκό. Τι έκανε ο Ιταλός;
Σε αυτόν πλέον θα αναφερόμαστε όποτε μιλάμε για την πρώτη πτώση σε αγώνα της MotoE, καθώς έχασε το μπροστινό της μοτοσυκλέτας του στην είσοδο της στροφής 7, αυτή εκτοξεύτηκε στην αμμοπαγίδα, τη διέσχισε και τρύπησε τον αεροφράκτη.
Αυτό το τελευταίο σήμανε αυτομάτως κόκκινες σημαίες και, με με τους αναβάτες να έχουν συμπληρώσει τους πέντε γύρους και να βρίσκονται στον έκτο, ο αγώνας έληξε εκεί, πρόωρα.
Νικητής στον πρώτο αγώνα στην ιστορία της MotoE αναδείχθηκε ο Tuuli, αφήνοντας δεύτερο τον Smith και τρίτο τον Di Meglio.
Από τους πιο γνωστούς της κατηγορίας, ο Sete Gibernau πέρασε απαρατήρητος τερματίζοντας ένατος, ενώ ο Randy de Puniet έμεινε απολύτως τελευταίος, έξι δευτερόλεπτα πίσω από την προτελευταία Maria Herrera.
Επόμενος αγώνας MotoGP είναι στις 4 Αυγούστου στο Brno της Τσεχίας, ενώ για τη MotoE το επόμενο ραντεβού δίνεται στις 11 Αυγούστου στο Red Bull Ring στην Αυστρία.
