Πάει καιρός που η FIM ανακοίνωσε την πρόθεσή της να στήσει ένα Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Supercross, το Supercross World Championship (WSX), και φέτος θα γίνει η πρώτη του διοργάνωση σε δοκιμαστικό επίπεδο. Συγκεκριμένα, το πρόγραμμα του 2022 έχει μόλις δύο αγώνες, έναν στην Αγγλία κι έναν στην Αυστραλία, στους οποίους η FIM εξασφάλισε μερικά βαριά ονόματα που θα εμφανιστούν ως wild card.
Μεταξύ αυτών ο πολυπρωταθλητής ΑΜΑ ΜΧ και SX, ο Αμερικανός Eli Tomac (Yamaha), και ένας ακόμη πασίγνωστος αναβάτης των αμερικανικών πρωταθλημάτων, ο Γερμανός Ken Roczen (Honda). Πίσω τους δε υπάρχει μια ακόμη σειρά πολλών Αμερικανών αναβατών από τις λίστες της ΑΜΑ, οι οποίοι θα στελεχώσουν τις ομάδες που θα συμμετάσχουν στις δύο βασικές κατηγορίες του νέου πρωταθλήματος: WSX (450 cc) και SX2 (250 cc).
Μάλιστα το ενδιαφέρον είναι τόσο μεγάλο που έβγαλε τον θρύλο Chad Reed από τη σύνταξη για να επιστρέψει στη δράση τρέχοντας στον πρώτο αγώνα της Αγγλίας! Πίσω του δε υπάρχει μια μεγάλη ροή αναβατών από τις ΗΠΑ, όπως οι Shane Mc Elrath, Josh Hill, Justin Bogle, Josh Grant και πολλοί άλλοι.
Ωστόσο αυτό δεν έχει κάτσει καλά με την ηγεσία των αμερικανικών αγώνων, η οποία βλέπει να χάνεται το στάτους παγκοσμίου πρωταθλήματος από τα αθλήματά της, καθώς μπορεί το ΑΜΑ ΜΧ να αναγνωρίζει τη θέση του κάτω από το MXGP της FIM, αλλά στο Supercross το αμερικανικό πρωτάθλημα θεωρείτο ως Παγκόσμιο και από τη FIM ως και το 2021.
Διά του λόγου το αληθές μάλιστα, η κατάταξη του 2021 κοσμεί την ιστοσελίδα του νεοσύστατου FIM WSX, όχι όμως και η φετινή, αφού για το 2022 ο πρωταθλητής θα έχει προκύψει από το πρωτάθλημα της FIM.
Για τον Tomac, τον πρωταθλητή του 2022 στις ΗΠΑ, αυτό δε φαίνεται να αποτελεί πρόβλημα καθώς ετοιμάζεται να τρέξει στον εναρκτήριο αγώνα του Κάρντιφ, δηλώνοντας όπως και οι συμπατριώτες του πως είναι ενθουσιασμένος που θα αγωνιστεί μπροστά σε νέο κοινό και νέες χώρες: “πάντα πίστευα πως αυτό το σπορ θα έπρεπε να γίνεται σε παγκόσμια κλίμακα”.
Για τους Αμερικανούς ιθύνοντες του αθλήματος ωστόσο αυτή η κίνηση φαίνεται πως δεν έκατσε καθόλου καλά, έτσι τώρα ανακοινώθηκε πως στις ΗΠΑ θα στηθεί ένα νέο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Super Motocross, το οποίο μάλιστα αβαντάρεται με πολύ χρήμα για να προσελκύσει τους αναβάτες που γοητεύονται από το παγκόσμιο της FIM.
Έτσι στον πρώτο αγώνα του FIM WSX 2022 στην Αγγλία τα έπαθλα για τους νικητές φτάνουν αθροιστικά στα 250,000 ευρώ, ενώ οι Αμερικανοί δηλώνουν πως συνολικά στο πρωτάθλημά τους θα προσφερθούν 10 εκατομμύρια δολάρια σε συνολικά έπαθλα!
Οι επόμενοι μήνες θα είναι πολύ ενδιαφέροντες και σίγουρα θα έχουν άφθονο παρασκήνιο, καθώς η FIM έχει δηλώσει πως στοχεύει σε ένα πρόγραμμα 10 αγώνων για το 2023 και βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις με τα εργοστάσια για να δει ποιοι και πώς θα συμμετάσχουν.
Οι διοργανωτές του αμερικανικού παγκοσμίου, MX Sports Pro Racing, από την άλλη δηλώνουν πως όλα τα επτά εργοστάσια που δραστηριοποιούνται στα πρωταθλήματα της ΑΜΑ – KTM, GASGAS, Husqvarna, Honda, Yamaha, Kawasaki και Suzuki – θα συμμετάσχουν κανονικά.
Μάλιστα, τα πρωταθλήματα ΑΜΑ ΜΧ και ΑΜΑ SX θα συνεχίσουν κανονικά ως έχουν και τα επόμενα χρόνια, παράλληλα με το Super Motocross.
Όπως αντιλαμβανόμαστε, έχει ξεσπάσει μια υπόγεια διαμάχη τον τελευταίο χρόνο σχετικά με το παγκόσμιο SX, ένα άθλημα που ξεκίνησε και άνθισε στις ΗΠΑ, η οποία πλέον έχει βγει στην επιφάνεια και τη δημοσιότητα.
Εντύπωση μάλιστα προκαλεί η δήλωση του παλιού θρύλου του ΜΧ και νυν διευθυντή Motorsports του KTM Group North America, του Βέλγου Roger De Coster, πως “η δημιουργία του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Super Motocross είναι η μεγαλύτερη και θετικότερη κίνηση που έχει γίνει ποτέ στο άθλημά μας.”
Είναι αυτό ένα δείγμα πως η FIM δεν έχει πίσω της την υποστήριξη των εργοστασίων; Θυμόμαστε πως κάτι ανάλογο είχε γίνει και με το Hard Enduro, που οδηγήθηκε σε διαμάχη μεταξύ των WESS (δηλαδή κυρίως της σύμπραξης KTM και Red Bull που ήταν η κινητήρια δύναμή του) και FIM, ώσπου τα βρήκαν και πλέον τρέχουν όλοι μαζί ένα παγκόσμιο πρωτάθλημα υπό την αιγίδα της παγκόσμιας ομοσπονδίας. Εκεί ο διχασμός αποφεύχθηκε, αλλά στην περίπτωση του Supercross φαίνεται πως η λύση δεν είναι ακόμη κοντά. Απεναντίας.
Αυτή η κατάσταση έχει ήδη δημιουργήσει προβλήματα σε αναβάτες, όπως συνέβη με τον Γερμανό Ken Roczen. Αυτός είχε συμφωνήσει εδώ και μήνες να τρέξει στους δύο φετινούς αγώνες του FIM WSX και μάλιστα δήλωνε ενθουσιασμένος καθώς βρίσκεται στις ΗΠΑ και δεν έχει αγωνιστεί σε ευρωπαϊκό έδαφος από το 2013, ενώ του άρεσε πολύ και η ιδέα μιας άλλης ηπείρου, όπως η Αυστραλία, όπου επίσης δεν έχει πάει ποτέ.
Ωστόσο προέκυψε πρόβλημα με το HRC, καθώς φέτος έληξε το τριετές του συμβόλαιο και η πρόταση ανανέωσης που του έγινε εξελίχθηκε σε σίριαλ όταν ο Γερμανός δήλωσε πως δε μπορεί και δε θέλει να υπαναχωρήσει στη συμφωνία του με τη FIM. Μπορεί αυτή φέτος να αφορά μόνο δύο αγώνες (αμφότεροι μέσα στον Οκτώβρη) που δε θα επηρεάσουν τη συμμετοχή στα αμερικανικά πρωταθλήματα, μα είναι σαφές πως το παιχνίδι δεν αφορά τη φετινή σεζόν, μα το μέλλον.
Έκτοτε έχει ακολουθήσει μια ανταλλαγή δηλώσεων, κατά την οποία η Honda (HRC) δήλωσε πως δεν απέσυρε την πρότασή της, μα την απέρριψε ο Γερμανός, ενώ ο Roczen επιμένει πως η πρόταση αποσύρθηκε γιατί δεν δέχτηκε να υπαναχωρήσει από τη συμμετοχή του στο WSX. Μάλιστα είπε πως η Honda του ζήτησε συμβόλαιο μόνο για το SX και όχι για το MX (όπου αναμένεται να προωθήσει τον Jett Lawrence από την κατηγορία των 250), δίνοντάς του πολύ καλά λεφτά, τα οποία θα είχε πάρει αν αυτή ήταν η πρώτη του προτεραιότητα.
Ασχέτως ποια είναι η αλήθεια, το κοινό σημείο στο οποίο συμφωνούν/ομολογούν και οι δύο πλευρές είναι το ότι η Honda απαίτησε να μην τρέξει σε κανένα θεσμό που ανταγωνίζεται ευθέως το αμερικανικό πρωτάθλημα, κάτι που για τον Roczen δεν είναι αποδεκτό, αφενός γιατί είχε δώσει τον λόγο του, αφετέρου γιατί θέλει πραγματικά να πάει. Έτσι τώρα ο αναβάτης δηλώνει ελεύθερος (free agent) και περιμένουμε τις εξελίξεις με το πού θα υπογράψει στη συνέχεια της καριέρας του.
Η όλη κατάσταση δεν είναι τίποτε άλλο από μια σύγκρουση συμφερόντων πασπαλισμένη με παιχνίδια εξουσίας. Το κατά πόσον θα κάνει καλό στο άθλημα ή όχι θα φανεί από την εξέλιξη της ιστορίας, πάντως σπάζοντας τη δράση σε δύο παγκόσμια και βάζοντας τους αναβάτες στη μέγγενη δεν ακούγεται ως μια παραγωγική λύση.
