Αν η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, τότε πραγματικά ανυπομονούμε για να δούμε τι μας επιφυλάσσει το μέλλον στο φετινό πρωτάθλημα του MotoGP!
Ο αγώνας ξεκίνησε με τους περισσότερους να επιλέγουν το μαλακό ελαστικό μπροστά, ενώ για τον πίσω τροχό οι επιλογές ήταν μοιρασμένες ανάμεσα στο μεσαίο (ίδιο με πέρυσι) και το μαλακό (πιο μαλακό από πέρυσι).
Περιμέναμε έναν αγώνα με τη φθορά των ελαστικών στο τέλος να αλλάζει τα δεδομένα, σίγουρα όμως δεν περιμέναμε τον εκρηκτικό ρυθμό που έδωσαν στο σημερινό αγώνα οι πιλότοι του MotoGP!
Με την εκκίνηση – παραδόξως – ήταν οι Ducati αυτές που χάθηκαν από το προσκήνιο, με τις δύο Honda να αναλαμβάνουν τα ηνία του αγώνα: μπροστά ο Pol Espargaro και πίσω ο Marc Marquez.
Ο Polyccio έμεινε στην πρώτη θέση για το μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα, λύνοντάς μας την απορία για το πώς θα ανταπεξέλθει η νέα Honda με τα ελαστικά και την πίστα του Qatar.
Ο ρυθμός του ήταν εντυπωσιακός και πίεζε από το ξεκίνημα για να φτάσουμε 9 γύρους πριν το τέλος, όταν είχε φτιάξει μια διαφορά στο ένα δευτερόλεπτο!
Κι όμως δεν ήταν η μέρα του. Εκείνος που έκλεψε την παράσταση, εκείνος που εντυπωσίασε, ο πιλότος το άστρο του οποίου έλαμψε στη νύχτα του Qatar δεν ήταν άλλος από τον Enea Bastianini!
Ο Ιταλός, με το παρατσούκλι «The Beast» δήλωνε χτες ότι αν είχε το ρυθμό θα πήγαινε για νίκη. Δεν ξέρουμε πόσοι τον πίστεψαν, ειδικά όταν είχαμε – βάσει ενδείξεων – αρκετούς άλλους με καλύτερο ρυθμό από αυτόν.
Όμως στον αγώνα η εικόνα του άλλαξε θεαματικά! Δεν έκανε καλή εκκίνηση, αλλά γρήγορα συνήλθε κι άρχισε να γράφει τον έναν γρήγορο χρόνο μετά τον άλλο. Ήταν ο μόνος που στους τρεις πρώτους κανονικούς γύρους ήταν στο 1:54.
Συνέχισε δυνατά, ενώ παράλληλα έδειξε θαυμαστή ικανότητα στη διαχείριση των ελαστικών. Ένα ακόμα «κλειδί» στην ξέφρενη πορεία του προς τη νίκη, πάνω στην GP21!
Γι’ αυτό και στο τέλος του αγώνα, η διαφορά του ενός δευτερολέπτου υπέρ του Pol Espargaro δεν τον πτόησε. Αφού πέρασε τον Brad Binder και του πήρε τη δεύτερη θέση, έβαλε στο στόχαστρό του τον Pol Espargaro.
Σιγά-σιγά η διαφορά μειωνόταν. Το μαλακό ελαστικό του Polycccio δεν είχε κάτι άλλο να δώσει, ενώ το μεσαίο του Bestia άντεχε. Πλησίασε, έκανε την επίθεσή του, πήρε την πρώτη θέση και οδήγησε σε λάθος τον Pol Espargaro που άνοιξε τη γραμμή του.
Το αποτέλεσμα ήταν μια ιστορική, όσο και συγκινητική νίκη για τον Ιταλό!
Πίσω του τερμάτισε ο Brad Binder, με τον Ν. Αφρικανό να ξορκίζει μία από τις χειρότερες πίστες της ΚΤΜ και να παίρνει ένα άξιο βάθρο. Το είχε δείξει από χτες ότι είχε το ρυθμό και τα κατάφερε.
Στο τελευταίο σκαλί του βάθρου ανέβηκε τελικά ο Pol Espargaro, ο οποίος παρά το ότι έχασε τη νίκη, έδειξε εν τούτοις ότι θα είναι σκληρός ο ανταγωνισμός στο γκαράζ της Honda φέτος!
Τα θετικά στοιχεία μιας δυνατής σεζόν φαίνονται και από την απόδοση της Aprilia. Ο Aleix Espargaro από τη στιγμή που βρήκε ρυθμό ήταν πάρα πολύ καλός και η 4η θέση σίγουρα θα δώσει ώθηση στην ομάδα για τους επόμενους αγώνες.
Άλλωστε δεν είναι λίγο το γεγονός ότι τερμάτισε μόλις 2,2’’ από την κορυφή και τη νίκη! Από την άλλη ο Maverick Vinales έμεινε στην 12η θέση σε έναν αγώνα με αρκετές πτώσεις, τον οποίο τερμάτισαν 18 οδηγοί.
Ο Marc Marquez έκανε έναν αξιοπρεπή αγώνα, χωρίς όμως να απειλήσει για τη νίκη σε κανένα σημείο του. Στο τέλος πέρασε τη γραμμή του τερματισμού στην 5η θέση.
Πίσω του ήταν το δίδυμο της Suzuki που πολλοί πόνταραν ότι θα ήταν εκ των φαβορί για τη νίκη σήμερα. Όμως τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν ευνοϊκά για τον Joan Mir και τον Alex Rins. Θα έχει ενδιαφέρον να δούμε τι θα πουν αναφορικά με το πώς έχει επηρεαστεί η μοτοσυκλέτα τους με τα παραπάνω άλογα (σε ελαστικά και κατανάλωση καυσίμου).
Ο Johann Zarco άξιζε περισσότερα σίγουρα. Από χτες είχε δείξει ότι ο ρυθμός του ήταν εντυπωσιακός, όμως η κίτρινη σημαία στις ΚΑΤ1 και το ότι δεν πέρασε στους 12 καλύτερους των ΚΑΤ2, του στοίχισαν.
Ο Γάλλος πάντως έδειξε το ρυθμό του στον αγώνα και πήρε την 8η θέση με μια φανταστική μάχη στον τελευταίο γύρο, την οποία κέρδισε εις βάρος του παγκόσμιου πρωταθλητή, του Fabio Quartararo, για δύο μόλις χιλιοστά!
Η Yamaha και ο Fabio που σίγουρα δεν θα είναι χαρούμενοι μένοντας πάνω από 10’’ πίσω από τον πρώτο. Αλλά και στην Ducati δεν υπάρχουν χαμόγελα. Τουλάχιστον στην εργοστασιακή ομάδα.
Πέρα από την άσχημη εκκίνηση, αργότερα ο Jack Miller χρειάστηκε να εγκαταλείψει με πρόβλημα, ενώ στα μισά περίπου του αγώνα ο Pecco Bagnaia έκανε το λάθος και άθελά του οδήγησε σε πτώση μαζί του και τον Jorge Martin.
