O Valentino Rossi υπογράφει με τη Yamaha αυτή τη χρονιά και η YZR-M1 οδηγείται από τους Rossi, Carlos Checa, Marco Melandri και Norifumi Abe. Στο τέλος αυτής της σεζόν με τους 16 αγώνες, ο Rossi στέφεται πρωταθλητής, μετρώντας εννέα νίκες με την YZR-M1. Η νίκη αυτή αποτελεί τον πρώτο τίτλο στα GP για τη Yamaha μετά τη νίκη του Wayne Rainey το 1992. Αν και ο τίτλος στο πρωτάθλημα κατασκευαστών πηγαίνει το 2004 στην Honda, η Yamaha κερδίζει τον τίτλο στις ομάδες, χάρη στις προσπάθειες των Rossi και Checa.

Τίτλος για την Yamaha ξανά

O Rossi οδήγησε την YZR-M1 για πρώτη φορά τον Ιανουάριο του 2004. Στα pre-season δοκιμαστικά κατέγραψε καλούς χρόνους και πήρε την pole position στον εναρκτήριο αγώνα. Μια ανηλεής μάχη για την πρώτη θέση εκτυλίχθηκε ανάμεσα στον Rossi και τον  Max Biaggi (Honda) σε εκείνον τον αγώνα, με τον Rossi να περνάει πρώτος τη γραμμή του τερματισμού με διαφορά δύο δέκατα του δευτερολέπτου από τον δεύτερο. Αφού πήρε την καρό σημαία, ο Rossi πάρκαρε τη μοτοσυκλέτα του δίπλα στην πίστα και τη φίλησε, δείχνοντας έτσι τον ενθουσιασμό του. Το υψηλό επίπεδο ανταγωνισμού από πλευράς των ανταγωνιστών του, έφεραν τον Rossi στην τέταρτη θέση στους επόμενους δύο γύρους. Από τον 4ο γύρο όμως και μετά, ο Rossi κερδίζει τρεις αγώνες στη σειρά, μειώνοντας τη διαφορά των 15 βαθμών στη γενική κατάταξη. Μέχρι το τέλος του 6ου γύρου, βρίσκεται ισόβαθμος με τον πρώτο γενικής, Sete Gibernau (Honda). Ο γύρος που ακολουθεί στο Ρίο ντε Τζανέιρο επιφυλάσσει πτώσεις και για τους δύο αναβάτες, οι οποίοι φτάνουν στον 8ο γύρο, το GP της Γερμανίας, ισοβαθμώντας ακόμη.

Εκεί, ο Rossi καταφέρνει μόλις την 4η θέση, παλεύοντας με την ολισθηρότητα της μοτοσυκλέτας του. Ο Gibernau αναγκάζεται να εγκαταλείψει, γεγονός που τοποθετεί τον Rossi στην κορυφή της Γενικής κατάταξης. Εν τω μεταξύ ο Biaggi έχει καταφέρει να ανέλθει βαθμολογικά, βρισκόμενος τώρα έναν μόλις βαθμό πίσω. Ο Rossi όμως διατηρεί τη φόρμα του, με μια νίκη στον 9ο γύρο, ακολουθούμενη από μια 2η θέση, μια ακόμη νίκη και μια ακόμη 2η θέση. Ο Biaggi πέφτει στη βαθμολογία λόγω μη συλλογής πόντων και μέχρι το τέλος του 12ου γύρου στην Ιαπωνία, η διαφορά μεταξύ τους βρίσκεται στους 39 βαθμούς. Η αγωνία όμως δεν τελειώνει εδώ.

Ο 13ος γύρος λαμβάνει χώρα στο σιρκουί της Losail, έξω από τη Ντόχα, την πρωτεύουσα του Κατάρ. Αυτός θα ήταν ο πρώτος αγώνας που διοργανώνεται εκεί, και αρκετός ήταν ο προβληματισμός σχετικά με το κατά πόσο θα επηρεάσει την πίστα η άμμος της ερήμου που περιβάλει το σιρκουί. Ο Rossi ξεκίνησε από τα μετόπισθεν, λόγω της τιμωρίας του επειδή καθάρισε το οδόστρωμα στο grid, γρήγορα όμως βρέθηκε στην 8η θέση την οποία βελτίωσε κι άλλο, στην 4η. Όμως, στα μέσα μιας στροφής, το πίσω ελαστικό του βγαίνει, οδηγώντας τον σε πτώση και εγκατάλειψη. Ο ίδιος δεν τραυματίστηκε και κέρδισε τον επόμενο γύρο στη Μαλαισία. Έπειτα στην Αυστραλία, εκτυλίχθηκε ακόμη μια μάχη ανάμεσα στον Rossi και τον Gibernau, στον τελευταίο γύρο του αγώνα, με την πρώτη θέση να αλλάζει χέρια τρεις φορές. Τελικά ο Rossi τερματίζει πρώτος με διαφορά 0.097 δευτερόλεπτα και κλειδώνει τον τίτλο. Επίσης κέρδισε και τον τελευταίο αγώνα της σεζόν, στην Ισπανία, συμπληρώνοντας εννέα νίκες συνολικά.

Εν τω μεταξύ ο Checa τερματίζει τη χρονιά στην 7η θέση της γενικής κατάταξης, έχοντας κάνει καλές εμφανίσεις, συμπεριλαμβανομένης μιας 2ης θέσης στο Γαλλικό GP, όπως και τερματισμούς στην 4η και 5η θέση. Ο Melandri τερματίζει 3ος στον 5ο γύρο της Καταλονίας και στον 6ο της Ολλανδίας, οκτώ αγώνες όμως χωρίς βαθμολογικό ενδιαφέρον τον οδήγησαν στην 12η θέση της γενικής κατάταξης. Ο Abe τελείωσε τη σεζόν στην 13η θέση, συλλέγοντας πόντους σε 11 αγώνες, με τερματισμούς στην 7η θέση, σε Ιταλία και Κατάρ ως την καλύτερη επίδοσή του εκείνη τη χρονιά.

Φωτογραφίες