Με έναν πολύ καλό αναβάτη, τον Phil Read, η Yamaha συνεχίζει να πρωταγωνιστεί και έτσι κερδίζει τους 8 από τους 13 αγώνες της σεζόν, το 1965.
Οι Phil Read και Mike Duff κερδίζουν επτά και έναν αγώνα αντίστοιχα από τους 13 συνολικά του GP της σεζόν εκείνης και χαρίζουν στη Yamaha για δεύτερη φορά τον τίτλο του κατασκευαστή.

1965 - Στο Nurburgring

O Read κερδίζει ακόμη τον τίτλο του αναβάτη ενώ ο Duff τελειώνει τη χρονιά στη δεύτερη θέση της γενικής κατάταξης. Η απονομή του τίτλου του αναβάτη βασιζόταν στο σύνολο των βαθμών των επτά καλύτερων αγώνων της σεζόν. Οκτώ ήταν οι βαθμοί της πρώτης θέσης, έξι της δεύτερης ενώ αντίστοιχα 4,3,2 και έναν βαθμό έως την έκτη θέση.
Η χρονιά ξεκίνησε δυναμικά για τη Yamaha, με τους Read και Duff να καταλαμβάνουν τις δύο πρώτες θέσεις στον αγώνα της Daytona στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στο ίδιο μοτίβο συνέχισαν και για τον δεύτερο γύρο του πρωταθλήματος, που έλαβε χώρα στη Δυτική Γερμανία. Ο αγώνας διεξήχθη στο επίφοβο νότιο σιρκουί του Nurburgring αντί για το βόρειο. Σαράντα τέσσερις μοτοσυκλέτες παρατάχθηκαν στην γραμμή της εκκίνησης, ανάμεσα τους οι εργοστασιακές Suzuki (υδρόψυκτη, 2χρονη, 4κύλινδρη), MZ (υδρόψυκτη, 2χρονη, 2κύλινδρη), Bultaco (αερόψυκτη, 2χρονη, μονοκύλινδρη), Aermacchi (αερόψυκτη, 4χρονη, μονοκύλινδρη), Yamaha (αερόψυκτη, 2χρονη, 2κύλινδρη) και Honda (αερόψυκτη, 4χρονη, 6κύλινδρη). Ο αναβάτης της Honda, Redman, δεν κατάφερε τελικά να συμμετάσχει λόγω του τραυματισμού του την προηγούμενη ημέρα στον αγώνα για την κατηγορία των 350cc. Στον τωρινό αγώνα κυριάρχησαν οι δύο αναβάτες της Yamaha, ενώ την τρίτη θέση στο βάθρο συμπλήρωσε ο Ramon Torras (Bultaco). Εκείνος ο αγώνας χαρακτηρίστηκε αγώνας “επιβίωσης” με μόλις 22 αναβάτες να περνούν τη γραμμή του τερματισμού.

Ο Read με την ομάδα της Yamaha έπειτα κέρδισε το ισπανικό, το γαλλικό, το ολλανδικό και το GP της Τσεχοσλοβακίας, συμπληρώνοντας έξι νίκες σερί. Ο κύριος αντίπαλός του, Redman κέρδισε στο Isle of Man, στο βελγικό και στο ανατολικο-γερμανικό GP. Ο 10ος κρίσιμος γύρος του πρωταθλήματος ήταν αποφασιστικός για το αν η Yamaha θα κέρδιζε για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά τον τίτλο του κατασκευαστή. Ο αγώνας διεξήχθη στο Dundrod της βόρειας Ιρλανδίας, με τους Read και Duff να καταλαμβάνουν τις δυο πρώτες θέσεις για άλλη μια φορά, και χαρίζοντας έτσι τον δεύτερο τίτλο του κατασκευαστή στη Yamaha.

1965 - Πρώτη νίκη στο Isle of Man!

To 1965 ήταν η χρονιά όπου η Yamaha θα κέρδιζε για πρώτη φορά στην κατηγορία των 125cc, στο αγώνα που έγινε στο Isle of Man. Αν και από την αρχή η Yamaha είχε τη νίκη σαν στόχο, εντούτοις δεν κατάφερνε μέχρι τότε να ανταγωνιστεί τη Honda και τη Suzuki σε αυτή την κατηγορία. Με την 2κύλινδρη, υδρόψυκτη μοτοσυκλέτα του, ο Phil Read πήρε τελικώς την πρώτη νίκη στα 125cc για τη Yamaha. Η μοτοσυκλέτα αυτή ήταν η υδρόψυκτη έκδοση της RA97, που είχε κάνει το ντεμπούτο της στην Ολλανδία την προηγούμενη χρονιά καταλαμβάνοντας τη 2η θέση. Στο ολλανδικό GP αυτής της χρονιάς τώρα, ο Duff πήρε τη νίκη, αυξάνοντάς τες σε δύο, και κατατάσσοντας τη Yamaha 4η γενικής.

1966 - 2ος ο Read στην γενική κατάταξη

Χάνει τον τρίτο συνεχόμενο τίτλο, αλλά ο Read τερματίζει 2ος στη Γενική Κατάταξη.
Το έτος 1966, η Yamaha έθεσε σαν στόχο την κατάκτηση για τρίτη συνεχόμενη χρονιά του τίτλου του κατασκευαστή, με την 4κύλινδρη RD05. Ο κορυφαίος αναβάτης της ομάδας, Phil Read εκτοπίστηκε όμως από τον Mike Hailwood και την 6κύλινδρη Honda, χάνοντας έτσι τους τίτλους του κατασκευαστή και του αναβάτη. Παρ’ όλα αυτά ο Read τελειώνει τη σεζόν βρισκόμενος στη 2η θέση της γενικής κατάταξης. Στον τελευταίο γύρο του πρωταθλήματος, που διεξήχθη στην Ιαπωνία, η Yamaha κυριάρχησε στον αγώνα, με τους αναβάτες της Hiroshi Hasegawa, Read και Akiyasu Motohashi να συμπληρώνουν το πόντιουμ και να δημιουργούν υψηλές προσδοκίες για την ερχόμενη σεζόν.

Το ιαπωνικό GP έλαβε χώρα στο αυτοκινητοδρόμιο Fuji, με αναβάτες της Yamaha τους Hasegawa, Motohashi, Read και Ivy. Από την Ευρώπη έλαβαν μέρος με εργοστασιακές μοτοσυκλέτες οι κατασκευάστριες εταιρείες Aermacchi, Bultaco και Husqvarna. Οι αναβάτες της Yamaha πήραν την εκκίνηση και εναλλάσσονταν στην πρώτη θέση, ενώ μετά από μια σκληρή μάχη με τον υπερασπιστή του τίτλου P. Read, ο Hasegawa απέσπασε την πρώτη του νίκη σε GP, με τον Read να τερματίζει δεύτερος και καταγράφοντας τον ταχύτερο γύρο με 2'05.87. Τρίτος τερμάτισε ο Motohashi.

1966 - Διαδοχικές νίκες

Ακολούθησαν οι διαδοχικές νίκες στο Isle of Man, όπου ο Ivy κερδίζει για πρώτη φορά σε GP. Έξι χρόνια μετά την πρώτη της συμμετοχή στο γαλλικό GP το 1961, η Yamaha συμμετέχει στην κατηγορία των 125cc για όλη τη σεζόν, με την υδρόψυκτη, 2χρονη, 2κύλινδρη RA97 των οκτώ ταχυτήτων, η οποία είχε ήδη αρκετά βελτιωθεί από τη δεύτερη χρονιά που λανσαρίστηκε. Σε σύνολο 10 αγώνων, ο Bill Ivy της Yamaha κέρδισε τους τέσσερεις, συμπεριλαμβανομένης και της πρώτης του νίκης σε GP. Ο Phil Read πήρε μία νίκη εν αντιθέσει με τον αναβάτη της Honda, Luigi Taveri ο οποίος απέσπασε πέντε, χαρίζοντας στη Honda τον τίτλο του κατασκευαστή εκείνη τη χρονιά. Ο Ivy κατέλαβε τη 2η θέση στη γενική κατάταξη, μόλις 4 βαθμούς πίσω από τον πρωταθλητή. Παρ’ όλα αυτά, οι Ivy και Read κατάφεραν μια νίκη στην πρώτη και δεύτερη θέση αντίστοιχα στο Isle of Man TT αποτρέποντας τις Suzuki και Honda να πάρουν τη νίκη, όπως είχε γίνει τις δύο προηγούμενες χρονιές.

Η σεζόν ξεκίνησε με το ισπανικό GP που έλαβε χώρα στο σιρκουί του Montjuc Park, στα προάστια της Βαρκελώνης. Εκτός από τους τρεις Ιάπωνες κατασκευαστές, άλλες 36 μοτοσυκλέτες συμμετείχαν, ανάμεσά τους οι Bultaco, Montesa, Derbi, EMC και MZ. Οι αναβάτες της Suzuki, Yamaha, MZ, και Honda με τον 5κύλινδρο κινητήρα της, συμπλήρωσαν το πρώτο γκρουπ,  όμως ο Ivy ήταν εκείνος που βγήκε μπροστά στον 2ο γύρο του αγώνα, και συνέχισε έτσι μέχρι το τέλος, κερδίζοντας για πρώτη φορά σε αγώνα GP. O Read αναγκάστηκε να επιστρέψει στο πιτ νωρίς για να αλλάξει μπουζί, κάτι που τον καθυστέρησε πολύ, ανάκτησε όμως αρκετό από το χαμένο έδαφος τερματίζοντας 4ος.

Η πρώτη νίκη της Yamaha στην κατηγορία των 350cc ήρθε στον τελευταίο γύρο της σεζόν, στη Ιαπωνία, και στην κατηγορία των 350cc. H Yamaha λάνσαρε την RD05A με αυξημένη χωρητικότητα που οδήγησε τους Read και Ivy στην πρώτη και δεύτερη θέση αντίστοιχα, και στην πρώτη νίκη της Yamaha σε αυτή την κατηγορία.

1966 - Η συμμετοχή στο Isle of Man TT

Ο διάσημος αγώνας, ήταν πασίγνωστος σε όλη την Ευρώπη ως ο “ΤΤ”, αν και επισήμως λεγόταν “Isle of Man Tourist Trophy”, και δεν θα πρέπει να συνχέεται με το  βρετανικό GP που λάμβανε χώρα στο Silverstone ή στο Donington Park, γιατί ήταν ένας τελείως διαφορετικός αγώνας.

Το ΤΤ ήταν μια διαδρομή πάνω στο βουνό Course, μήκους 60,725 χιλιομέτρων, 400 μέτρα υψόμετρο και 37 διαφορετικά τμήματα που απαριθμούσαν μια πλειάδα ανοιχτών και κλειστών στροφών αλλά και ευθειών. Η θέα ήταν εντυπωσιακή καθώς η διαδρομή έκανε το γύρο του νησιού, μπαίνοντας και σε τμήματα δημόσιου δρόμου, ο καιρός όμως ήταν απρόβλεπτος. Μπορεί να ήταν ηλιόλουστος στα επίπεδα τμήματα της βάσης του βουνού, ανεβαίνοντας όμως, ήταν πολύ πιθανό ο αναβάτης να συναντήσει πυκνή ομίχλη.
Αν και αφαιρέθηκε από το παγκόσμιο πρωτάθλημα GP το 1976, διατηρεί τη φήμη του ως ο παλαιότερος και δυσκολότερος αγώνας ταχύτητας, και ο κόσμος αναφέρεται πάντα με σεβασμό στο ένα και μοναδικό “ΤΤ”.

Όταν η Yamaha αποφάσισε να συμμετάσχει σε αγώνα παγκοσμίου, ο πρώτος που είχαν στο μυαλό τους ήταν το ΤΤ, όμως κανένας από τους καλύτερους οδηγούς της - Fumio Ito, Yoshikazu Sunako, Taneharu Noguchi, Hiroshi Hasegawa - δεν ήταν ικανός για τη νίκη τότε. Ακόμα και ο Phil Read με την ανίκητη στα 250cc RD56 και τους δύο παγκόσμιους τίτλους το ‘64 και το ‘65 δεν μπορούσε να νικήσει στο ΤΤ.  

1966 - Τέσσερεις συνεχόμενες νίκες!

Από ειρωνεία της τύχης, η πρώτη νίκη της Yamaha στο ΤΤ δεν ήρθε από την κατηγορία των 250cc, αλλά από τα 125cc όπου δεν είχε σημειώσει καμία νίκη σε GP, από την αρχή ακόμα της συμμετοχής της μέχρι και την πρώτη της νίκη στο ΤΤ, το 1965. Τότε ο Read οδήγησε την RA97 στην πρώτη νίκη της Yamaha στο ΤΤ, αλλά και στην πρώτη της νίκη στα GP125, κάνοντας την αρχή για μια σειρά πρώτων θέσεων από τους αναβάτες της Yamaha σε αυτή την κατηγορία.

Την επόμενη χρονιά, το 1966, η Yamaha επιστρέφει στο ΤΤ για να πάρει άλλη μια νίκη, αυτή τη φορά με τον Bill Ivy να πιλοτάρει την RA 97. Σε εκείνο τον αγώνα, πυκνή ομίχλη είχε καθυστερήσει την εκκίνηση για τρεις ολόκληρες ώρες, όμως όντας “φρέσκος” ακόμα από τις νίκες του στο ισπανικό και το γερμανικό GP, ο Ivy κατάφερε να διατηρήσει την αυτοσυγκέντρωση του παρά τις συνθήκες και να εκμεταλλευτεί στο έπακρο το σώμα του (ύψους 165cm και βάρους 55 κιλών) στο μανουβράρισμα της μοτοσυκλέτας τους. Κάπου στη διαδρομή μάλιστα γρατζούνισε τα πλαϊνά καπάκια του κινητήρα σε τοιχίο, καθώς έστριβε με ταχύτητα 160χλμ/ώρα, κι όμως κατάφερε να τερματίσει σημειώνοντας τον ταχύτερο χρόνο από όλους τους άλλους 50 αναβάτες των 125cc.

Η μέση ταχύτητα του Ivy των 157,15 χλμ/ώρα για καθένα από τους τρεις γύρους του αγώνα, συνολικού μήκους 172,175 χλμ, αλλά και ο καλύτερος χρόνος του στον ένα γύρο των 158,59 χλμ/ώρα, έθεσαν νέο ρεκόρ εκείνη την εποχή. O Ivy τελείωσε τη σεζόν 2ος στην κατηγορία των 125cc και την επόμενη χρονιά κέρδισε το πρωτάθλημα με απαράμιλλη δύναμη, νικώντας στους 8 από τους 12 αγώνες.
Η Yamaha κέρδισε το Isle of Man TT τέσσερεις συνεχόμενες χρονιές, μέχρι και το έτος 1968, οπότε ήρθε και η μόνη νίκη της στον αγώνα αυτό, στα 250cc, όταν Honda και Suzuki είχαν αποτραβηχτεί από το παγκόσμιο GP.

  Βαθμολογίες αναβατών και κατασκευαστών1965

Βαθμολογία αναβατών 250cc
Θέση	Κατηγορία	Αναβάτης	Κατασκευαστής	Βαθμολογία
1	250cc	P. Read	Yamaha	56(68)
2	250cc	M. Duff	Yamaha	42(50)
3	250cc	J. Redman	Honda	34
4	250cc	H. Rosner	MZ	18
5	250cc	D. Woodman	MZ	15
6	250cc	B. Beale	Honda	14
9	250cc	B. Iyv	Yamaha	4
14	250cc	H. Hasegawa	Yamaha	2

Βαθμολογία αναβατών 125cc
Θέση	Κατηγορία	Αναβάτης	Κατασκευαστής	Βαθμολογία
1	125cc	H. Anderson	Suzuki	56(62)
2	125cc	F. Perris	Suzuki	44(48)
3	125cc	D. Woodman	MZ	28(30)
4	125cc	E. Degner	Suzuki	23
5	125cc	L. Taveri	Honda	14
6	125cc	M. Duff	Yamaha	12
10	125cc	P. Read	Yamaha	8
13	125cc	B. Ivy	Yamaha	6

Βαθμολογίες κατασκευαστών

250cc
Θέση	Κατασκευαστής	Βαθμολογία
1	Yamaha	56(86)
2	Honda	46(55)
3	MZ	27
4	Bultaco	18
5	Suzuki	13
6	Benelli	12
125cc
Θέση	Κατασκευαστής	Βαθμολογία
1	Suzuki	56(88)
2	MZ	33(38)
3	Honda	25(28)
4	Yamaha	19
5	Bultaco	7
6	Ducati	3

  Βαθμολογίες αναβατών και κατασκευαστών 1966

	Βαθμολογία αναβατών 250cc
Θέση	Κατηγορία	Αναβάτης	Κατασκευαστής	Βαθμολογία
1	250cc	M. Hailwood	Honda	56(80)
2	250cc	P. Read	Yamaha	34
3	250cc	J. Redman	Honda	20
4	250cc	D. Woodman	MZ	18
5	250cc	S. Graham	Honda	15
5	250cc	H. Rosner	MZ	15
9	250cc	M. Duff	Yamaha	9
10	250cc	H. Hasegawa	Yamaha	8
13	250cc	B. Ivy	Yamaha	5
14	250cc	A. Motohashi	Yamaha	4

 

Βαθμολογία αναβατών 125cc
Θέση	Κατηγορία	Αναβάτης	Κατασκευαστής	Βαθμολογία
1	125cc	L. Taveri	Honda	46(58)
2	125cc	B. Ivy	Yamaha	40(44)
3	125cc	R. Bryans	Honda	32(33)
4	125cc	P. Read	Yamaha	29(37)
5	125cc	H. Anderson	Suzuki	15
6	125cc	Y. Katayama	Suzuki	14
8	125cc	A. Motohashi	Yamaha	5
10	125cc	M. Duff	Yamaha	4

Βαθμολογίες κατασκευαστών

250cc
Θέση	Κατασκευαστής	Βαθμολογία
1	Honda	56(82)
2	Yamaha	40
3	MZ	28(30)
4	Bultaco	24(25)
5	Jawa-CZ	11
6	Aermacchi	8
125cc
Θέση	Κατασκευαστής	Βαθμολογία
1	Honda	46(59)
2	Yamaha	44(60)
3	Suzuki	25(30)
4	MZ	3
5	EMC	2
6	Montesa	2

Φωτογραφίες

• 
• 
• 
• 
• 
•