Έπειτα από τους αγώνες στο παγκόσμιο πρωτάθλημα αλλά και την εμπειρία που έχει συλλέξει, η Yamaha προχωρά ένα βήμα μπροστά. Αποκτά ένα νέο αναβάτη πρώτης κατηγορίας, με τον οποίο κερδίζει και τον πρώτο της τίτλο για 2χρονη μοτοσυκλέτα.
Έπειτα από ένα αργό ξεκίνημα, η ομάδα πήρε την πρώτη της νίκη στο γαλλικό GP, κάτι που της έδωσε ώθηση για να κατακτήσουν τέσσερεις νίκες στη σειρά, αρχής γενομένης από τον έκτο γύρο του πρωταθλήματος, στο βελγικό GP, αλλά και τον τίτλο του κατασκευαστή. Το ηθικό της ομάδας ήταν ακμαιότατο καθώς έφταναν στη Monza για το ιταλικό GP.

Ο εξακύλινδρος της Honda

«Μεγάλα νέα! Η Honda είναι εδώ και έχει φέρει μια φοβερή μοτοσυκλέτα!» αναφώνησε ξέπνοος ένα από τα μέλη της ομάδας της Yamaha, καθώς έτρεχε μέσα στο γκαράζ της ομάδας, στο paddock της πίστας της Monza, μία μέρα πριν την έναρξη του ιταλικού GP του 1964.

Η Yamaha τότε λάμβανε μέρος στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα GP για πρώτη φορά, και ανταγωνιζόταν με μια βελτιωμένη έκδοση της 2χρονης, 2κύλινδρης εργοστασιακής RD56 με την οποία ο Fumio Ito είχε χαρίσει στη Yamaha την πρώτη της νίκη στα GP, πριν ένα χρόνο.

Οι επιδόσεις του νέου αναβάτη της Yamaha, Phil Read, ήταν το λιγότερο εντυπωσιακές, καθώς είχε ήδη τέσσερεις νίκες από την αρχή της σεζόν. Ο περσινός πρωταθλητής της Honda, Redman, βρισκόταν 2ος στην κατάταξη με δύο νίκες στο ενεργητικό του, όμως το πρωτάθλημα παιζόταν στην βαθμολογία από τους έξι καλύτερους αγώνες κάθε αναβάτη. Ο Read χρειαζόταν μόλις ένα βαθμό για να κερδίσει τον τίτλο του αναβάτη, χωρίς να περιμένει μέχρι τον τελευταίο γύρο, επομένως, κανένας από τους δυο τους δεν θα δεχόταν την ήττα στη Monza.

Αν η Honda ήταν όντως εδώ με νέα μοτοσυκλέτα, αυτό θα σήμαινε τεράστια πρόκληση για τη Yamaha. Όλοι στριμώχτηκαν στο paddock της για να την δουν, όμως η νέα μοτοσυκλέτα ήταν τελείως καλυμμένη, και μόνο φευγαλέες ματιές μπορούσαν να της ρίξουν  στα δοκιμαστικά. Το μόνο που ήξεραν ήταν ότι είχε 4χρονο, 6κύλινδρο κινητήρα και έπιανε απίστευτη ταχύτητα στην ευθεία.

Η τακτική της νίκης

Η πίστα της Monza ήταν διάσημη για τις υψηλές της ταχύτητες, συνεπώς όλοι γνώριζαν ότι αν μείνουν πίσω στον αγώνα, πιθανότατα να μην τα κατάφερναν να περάσουν τη Honda. Προκειμένου να αντιμετωπίσει ένα τέτοιο ενδεχόμενο, ο Read άλλαξε το σετάρισμα των ταχυτήτων ώστε να κάνει την 7η ταχύτητα “overdrive”. Η στρατηγική του βασιζόταν στο να έχει μια καλή εκκίνηση, να μην μπλέξει στο συνωστισμό της πρώτης στροφής και έπειτα να μείνει πίσω από τον Redman. Έτσι θα μπορούσε να εκμεταλλευτεί το slipstreaming, καθώς ζέσταινε τη μοτοσυκλέτα του, και θα περίμενε να κάνει την κίνηση του στα τελικά στάδια του αγώνα.

Στην εκκίνηση όμως, ο Read έκανε ένα λάθος και βρέθηκα στα μετόπισθεν. Τα φαινόμενα έδειχνα ότι η ομάδα της Yamaha είχε χάσει την ευκαιρία της για νίκη, όμως η ομάδα γρήγορα κατάλαβε ότι δεν ήταν έτσι τα πράγματα. Ο Read σταδιακά κέρδιζε την απόσταση από τον Redman. Η 6κύλινδρη Honda ήταν σαφώς γρηγορότερη στην ευθεία, όμως στις στροφές υπερτερούσε η RD56. Μόλις το συνειδητοποίησε αυτό ο Read, του χρειάστηκαν μόλις 7 γύροι για να φτάσει τον Redman και να βάλει σε εφαρμογή το σχέδιο του. Με το να βρίσκεται συνεχώς στο κατόπι του Redman, όχι μόνο τον πρέσαρε, αλλά αρκετές ήταν και οι φορές που τον προσπερνούσε μέχρι να βρεθεί και πάλι πίσω του. Η τακτική του αυτή έκανε τον Redman να χάσει τον ρυθμό του, αλλά και τη μοτοσυκλέτα του να αρχίσει να χάνει δύναμη λόγω υπερθέρμανσης.

Στον 22ο και τελευταίο γύρο του αγώνα, ο Read έκανε την τελευταία του απόπειρα να βγει μπροστά όταν πλέον γνώριζε ότι η μοτοσυκλέτα του Redman δεν θα είχε άλλη δύναμη να τον προσπεράσει, και έτσι πέρασε τη γραμμή τερματισμού με την εντυπωσιακή διαφορά των 10 δευτερολέπτων από τον Redman.

O Phil Read στην κορυφή

O Phil Read στην κορυφή ως ο πρώτος παγκόσμιος πρωταθλητής της Yamaha
Το παγκόσμιο GP του 1964 περιλάμβανε 11 αγώνες. Ο νεοεισερχόμενος στην ομάδα, Βρετανός Phil Read, κατέκτησε πέντε νίκες και έγινε έτσι ο πρώτος παγκόσμιος πρωταθλητής της Yamaha. Άλλος ένας αναβάτης της, ο Mike Duff με τη νίκη του, χάρισε στη Yamaha τους πολυπόθητους πόντους στη βαθμολογία των κατασκευαστών, κερδίζοντας έτσι τον πρώτο της τίτλο. Οι έξι καλύτεροι αγώνες από τους συνολικά έντεκα, ήταν εκείνοι που έδιναν το αποτέλεσμα στο ποιος θα κέρδιζε τον τίτλο του αναβάτη και κατασκευαστή της σεζόν εκείνης.

Ο πρώτος αγώνας φιλοξενήθηκε στη Daytona, ανοίγοντας έτσι τον πρώτο γύρο του Αμερικανικού GP. Και πάλι για αυτό τον αγώνα, οι αναβάτες της Yamaha ήταν οι Fumio Ito και Phil Read οδηγώντας την αερόψυκτη, 2κυλινδρη, 2χρονη RD56. Από τον πρώτο γύρο, και οι δύο προηγούνταν των υπολοίπων. Δυστυχώς όμως, προβλήματα στον κινητήρα ανάγκασαν και τους δύο αναβάτες να εγκαταλείψουν τον αγώνα, και μόνο ο Read συνέχισε στον 2ο γύρο, στο Ισπανικό GP. Εκεί η ομάδα κατάφερε να λύσει το πρόβλημα που είχε δημιουργηθεί, και ο Read τερμάτισε 3ος. Η μάχη που ακολούθησε στον 3ο γύρο του πρωταθλήματος στο Γαλλικό GP, ανάμεσα στον Read και τον περσινό πρωταθλητή James Redman, με την αερόψυκτη 4χρονη, 4κύλινδρη Honda του, ήταν ανηλεής. Μετά από ένα πρόβλημα στα μισά του αγώνα, ο Read απέσπασε την πρώτη του νίκη για τη σεζόν εκείνη με τον εκπληκτικό χρόνο του 1 λεπτού και 45 δευτερολέπτων, κατατάσσοντας τον έτσι πρώτο στη βαθμολογία.

Στο Isle of Man's Tourist Trophy του 1964 η Yamaha συμμετείχε με ένα νέο μοντέλο της RD46. Μάνατζερ της ομάδας ήταν ο  Takehiko Hasegawa (και μετέπειτα πρόεδρος της YMC) και αναβάτες ήταν οι Read και Duff, οι οποίοι κατέλαβαν την 1η και 2η θέση αντίστοιχα στα προκριματικά. Όμως, αν και ο Read κατέγραψε τον ταχύτερο χρόνο, και των δυο οι μοτοσυκλέτες παρουσίασαν πρόβλημα, αναγκάζοντάς τους να εγκαταλείψουν τον αγώνα. Εξαιτίας αυτού, ο Read έπεσε στην 3η θέση, πίσω από τον Redman και τον Alan Shepherd. Επίσης, ο Roy Boughey με Yamaha TD-1 παραγωγής, έκανε ένα καλό αγώνα τερματίζοντας 5ος.

Η προετοιμασία του V4

Στον επόμενο γύρο, στην Ολλανδία, οι Read και Duff κατέλαβαν την 2η και 3η θέση αντίστοιχα. Ο Read μάλιστα τερμάτισε πίσω από τον Redman με απόσταση μισού τροχού! Στον 6ο γύρο του πρωταθλήματος στο Βέλγιο, όπου την προηγούμενη χρονιά χάρισε στη Yamaha την πρώτη της νίκη, ο Read πήρε την εκκίνηση, όμως γρήγορα τον προσπέρασε ο Duff που πήρε τελικά τη νίκη από τον Redman με διαφορά 36 δευτερολέπτων. Αντιθέτως, ο Read, με το πρόβλημα στη μοτοσυκλέτα του συνεχώς να χειροτερεύει, βρέθηκε στις πίσω θέσεις. Αυτή ήταν η πρώτη φορά για ένα Καναδό να παίρνει την πρώτη θέση σε GP.  Από την άλλη μεριά, ο Read πήρε τρεις συνεχόμενες νίκες, πρώτα στον 7ο γύρο του πρωταθλήματος στη Δ. Γερμανία, έπειτα στην Α.Γερμανία και τέλος στην Ιρλανδία για τον 9ο γύρο.  Η Yamaha επίσης, έχοντας πέντε νίκες, κατοχύρωσε τον τίτλο του κατασκευαστή, με δύο αγώνες να απομένουν ως το τέλος της σεζόν. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που 2χρονη μοτοσυκλέτα κέρδιζε τον τίτλο του κατασκευαστή.

Ο καθοριστικός για τον τίτλο αγώνας του Read ήταν για τον 10ο γύρο του πρωταθλήματος, στη Monza της Ιταλίας. Αν τερμάτιζε πρώτος, τότε η Yamaha θα κέρδιζε για πρώτη φορά το διπλό τίτλο, έχοντας ήδη κατοχυρώσει τον τίτλο του κατασκευαστή. Η Honda τότε παρουσίασε τον νέο της αερόψυκτο, 4χρονο, 6κύλινδρο κινητήρα, και ο Readman ηγείτο με τη νέα μοτοσυκλέτα στο πρώτο κομμάτι του αγώνα των 22 γύρων. Στον 14ο γύρο όμως, μπροστά βρέθηκε ο Read και σταδιακά αύξησε την απόστασή του. O Duff εν τω μεταξύ, καταρρίπτοντας τον ταχύτερο γύρο πήρε η δεύτερη θέση από τον Redman. Με αυτό τον τρόπο, η Yamaha πέτυχε τις πέντε διαδοχικές νίκες και ο Read ανακηρύχτηκε πρωταθλητής πριν καν τελειώσει τον τελευταίο γύρο. Ενώ η Honda παρουσίαζε ένα νέο 6κύλινδρο κινητήρα, η Yamaha ήταν απασχολημένη στην εξέλιξη του νέου της V4 250cc κινητήρα. Στον τελευταίο γύρο, την 1η και 2η θέση κατέλαβε η Honda και την 3η ο Hasegawa της ομάδας της Yamaha.

125cc – Οι πρώτοι βαθμοί για την Yamaha

H Yamaha συμμετείχε και στην κατηγορία των 125κκ, στην Ολλανδία το 1964. Από από την πρώτη της συμμετοχή το 1961 σε αυτή την κατηγορία, χρησιμοποιούσε έναν αερόψυκτο, 2χρονο και μονοκύλινδρο κινητήρα, αλλά καθώς οι άλλες ομάδες συμμετείχαν με πολυκύλινδρους κινητήρες, έτσι και η Yamaha το 1964 παρουσίασε την RD97 με δυκύλινδρο κινητήρα. Αν και ο Read δεν κατάφερε να ανταγωνιστεί τον Redman με τον 4κύλινδρο κινητήρα της Honda, παρ’ όλα αυτά κατέλαβε τη 2η θέση, αποσπώντας έτσι την πρώτη βαθμολογία της Yamaha στην κατηγορία των 125κκ, και την 8η θέση για τον Read στη γενική κατάταξη.

Οι Hiroki Matsushima και Akiyasu Motohashi οδήγησαν την RD97 στον τελευταίο γύρο του πρωταθλήματος που έγινε στην Ιαπωνία και κατέλαβαν την 5η και 6η θέση αντίστοιχα. Η Yamaha έκλεισε τη χρονιά καταλαμβάνοντας την 3η θέση στη βαθμολογία των κατασκευαστών, πίσω από τη Honda και τη Suzuki.

Yamaha RD56 (1962-66)

Η μοτοσυκλέτα που έκανε τη Yamaha διάσημη ως τον «δημιουργό των 2χρονων κινητήρων».
Το μοντέλο αυτό ήταν μια εξέλιξη της αρχικής RD48. Its 2-stroke, rotary disc valve, 2-cyclinder engine was powered up to 45PS and it was mounted on a featherbed type double cradle frame. Οι μπροστινές και πίσω αναρτήσεις ενδυναμώθηκαν περισσότερο, μαζί με άλλες βελτιώσεις καθιστώντας την έτσι ως εντελώς νέα μοτοσυκλέτα. Το ντεμπούτο της έκανε στο 1ο παν-Ιαπωνικό πρωτάθλημα ταχύτητας το 1962. Την επόμενη χρονιά είχε μια πολύ ανταγωνιστική παρουσία, οδηγώντας τον Fumio Ito στην νίκη, στο Βελγικό GP.

Κάποιες επιπλέον βελτιώσεις τα έτη 1964 και ’65 οδήγησαν στο αποτέλεσμα που έφερε ο P. Read κερδίζοντας τον τίτλο του αναβάτη στο Παγκόσμιο GP και στην κατηγορία των 250κκ, βοηθώντας έτσι παράλληλα και την ίδια τη Yamaha και κερδίσει τον τίτλο του κατασκευαστή. Σε μια εποχή όπου οι 4χρονοι κινητήρες κυριαρχούσαν στο GP, η Yamaha με την RD56 κέρδισε τον τίτλο του ηγέτη στους 2χρονους κινητήρες.

Βιογραφικό Phil Read

Γεννημένος το 1939, ο Read, με το «σήμα κατατεθέν» του κράνους του, τα τρία κέρατα, υπήρξε ο φόβος και ο τρόμος των συναγωνιστών του. Έκανε το ντεμπούτο του στο παγκόσμιο GP το έτος 1961 με τη Norton, εντάχθηκε όμως στην ομάδα της Yamaha και στο ιαπωνικό GP το 1963. Τη δεύτερη χρονιά σε αυτή την ομάδα, το 1964, με τη μοτοσυκλέτα του RD56 κατάφερε να κερδίσει το πρωτάθλημα με πέντε νίκες. Αυτή θα ήταν η πρώτη νίκη, για τη Yamaha αλλά και για τον ίδιο.

«Είμαι πολύ χαρούμενος, αλλά εντελώς εξουθενωμένος» δήλωσε ο Read. Ο στόχος της νίκης στο παγκόσμιο πρωτάθλημα είναι εξοντωτικός. Η επιτυχία του Read ήταν αποτέλεσμα της βελτίωσης τόσο των πολλά υποσχόμενων αναβατών της εποχής αλλά και της εξέλιξης της τεχνολογίας από πλευράς της Yamaha. Κατά τη διάρκεια της θητείας του στη Yamaha, ο Read απέσπασε τέσσερεις παγκόσμιους τίτλους, στην κατηγορία των 250κκ το 1964, το ’65, το ’68 και το ’71 και ένα παγκόσμιο τίτλο στα 125κκ το 1968. Παρ’ όλα αυτά, ο Read, και μετά τη μεγάλη του επιτυχία με την ομάδα της Yamaha, έκανε την κίνηση-έκπληξη με τη μεταγραφή του στην MV Agusta. Από το 1973 κέρδισε δύο ακόμα παγκόσμιους τίτλους κερδίζοντας τους Jarno Saarinen, Hideo Kanaya και Giacomo Agostini (ο οποίος πήρε μεταγραφή από την MV Agusta) της ομάδας της Yamaha,  και η οποία είχε επιστρέψει στα GP σαν εργοστασιακή ομάδα.

Τελική βαθμολογία

 

Αναβατών
Θέση	Κατηγορία	Αναβάτης	Κατασκευαστής	Βαθμολογία
1	250cc	P. Read	Yamaha	46(50)
2	250cc	J. Redman	Honda	42(58)
3	250cc	A. Shepherd	MZ	23
4	250cc	M. Duff	Yamaha	20
5	250cc	T. Provini	Benelli	5
6	250cc	T. Taveri	Honda	11
9	250cc	T. Robb	Yamaha	7
Κατασκευαστών
Θέση	Κατασκευαστής	Βαθμολογία
1	Yamaha	48(64)
2	Honda	42(64)
3	MZ	25(26)
4	Benelli	15
5	Suzuki	7
6	Morini	7

Φωτογραφίες

• 
• 
• 
• 
•  

Yamaha 50 χρόνια αγώνες 1955, 1958, 1961, 1963, πρώτη νίκη στα GP