Η μοτοσυκλέτα που ψηφίστηκε ως η ομορφότερη της φετινής έκθεσης του Μιλάνου, είναι το σχεδιαστικό αποτέλεσμα ομαδικής δουλειάς και συνεργασίας απευθείας με το αγωνιστικό τμήμα της Ducati. O διευθυντής του τμήματος σχεδίασης, Andrea Ferraresi, μίλα αποκλειστικά για την διαδικασία δημιουργίας, μιας μοναδικής μοτοσυκλέτας:
H Panigale V4 σηματοδοτεί μια νέα εποχή για την Ducati και αποτελεί ένα κομβικό μοντέλο στην ιστορία της εταιρείας. Πως επηρέασαν αυτά τα γεγονότα την σχεδίαση της μοτοσυκλέτας;
Η πρόκληση ήταν διπλή. Πρώτα απ΄όλα έπρεπε να δημιουργήσουμε μια μοτοσυκλέτα που να συμπλέει με το υψηλό σχεδιαστικό και αισθητικό προφίλ της σειράς των Panigale. Ύστερα, σε ποιο τεχνική βάση, είχαμε να αντιμετωπίσουμε και την μετάβαση από τους δύο στους τέσσερις κυλίνδρους, πράγμα που σήμαινε ότι θα έπρεπε να διαχειριστούμε έναν μεγαλύτερο σε όγκο κινητήρα. Η Ducati, είχε ανέκαθεν ως σχεδιαστικό σήμα κατατεθέν, την λεπτή σιλουέτα των μοτοσυκλετών της, ειδικά των sport, χάρη στον L2 κινητήρα, οπότε κληθήκαμε να μείνουμε πιστοί σε αυτή την “παράδοση”, παρά τους +2 κυλίνδρους. 
Andrea Ferraresi
Πως ήταν το κλίμα στο σχεδιαστήριο όταν αναλάβατε το project;
Από την πρώτη στιγμή υπήρξε προσήλωση στον στόχο! Αναθέσαμε σε πέντε σχεδιαστές να δουλέψουν πάνω σε αυτό ξεχωριστά, για να υπάρχει και ανταγωνισμός μεταξύ τους. Στην πορεία επιλέξαμε δύο και τελικά είχαμε τον νικητή (Julien Clement), ο οποίος ολοκλήρωσε την σχεδίαση. Έχει μεγάλη ευθύνη το να αναλάβει κανείς την σχεδίαση μιας μοτοσυκλέτας σαν και αυτή, παράλληλα όμως είναι και κάτι που προσδίδει μεγάλο κύρος. Ο Julien από την πρώτη στιγμή έδειξε μεγάλο ενθουσιασμό αλλά και υπευθυνότητα. 
Julien Clement
Είχατε ποτέ στο παρελθόν δεσμεύσει πέντε σχεδιαστές σε ένα και μόνο project;
Όχι, αυτό ήταν κάτι που έγινε για πρώτη φορά. Είχαμε φτάσει μέχρι τους τέσσερις στην προηγούμενη γενιά του Panigale. Στην προκειμένη περίπτωση η διαδικασία ήταν αρκετά δύσκολη και χρονοβόρα, ο κάθε σχεδιαστής δεν έπρεπε απλώς να έχει μια διαφορετική αισθητική πρόταση αλλά να συνεργάζεται άμεσα και με τους μηχανικούς, συζητώντας εκτενώς μαζί τους για το πώς το design θα συνυφαινόταν μαζί με την μηχανολογική υπόσταση της μοτοσυκλέτας. 
Πως διασφαλίσατε, κυρίως στους Ducatisti, ότι το νέο τετρακύλινδρο μοντέλο διατηρεί ατόφιο τον χαρακτήρα της εταιρείας;
H Panigale V4 έχει όλα τα χαρακτηριστικά μιας Ducati: Όμορφη, κόκκινη, ευέλικτη, κομψή, με απόλυτο στόχο την πίστα. Αυτά τα στοιχεία χαρακτηρίζουν όλες τις Superbikes της εταιρείας από την 916 μέχρι την 1098 και ακόμα πιο πέρα. Είναι μια συνέχεια, κοινά χαρακτηριστικά τα οποία ως κληρονομιά μεταφέρονται από το ένα μοντέλο στο άλλο.
Η σχεδίαση στην V4, είναι πιο “μυώδης”, ωστόσο έχετε καταφέρει να διατηρήσετε παρόμοια σχεδιαστικά στοιχεία με τα δικύλινδρα Panigale. Πως το καταφέρατε αυτό, δεδομένου ότι πολλά πράγματα έχουν αλλάξει δομικά;
Ξεκινήσαμε με τις βασικές διαστάσεις της μοτοσυκλέτας και πάνω σε αυτές δουλέψαμε χτίζοντας σιγά – σιγά το μοντέλο. Ουσιαστικά “προβάλαμε” τις γραμμές των δικύλινδων Panigale, πάνω σε αυτές τις νέες διαστάσεις και αναλογίες και τις προσαρμόσαμε. Σε κάθε περίπτωση θέλαμε η μοτοσυκλέτα να πείθει τους πάντες με την παρουσία της, για τις ικανότητές της, να την βλέπει κάποιος που δεν γνωρίζει τα τεχνικά της χαρακτηριστικά και αμέσως να σκέφτεται την πίστα, την οδήγηση στο όριο και την ισχύ.
Καμία άλλη μοτοσυκλέτα παραγωγής, δεν φέρει τόσα στοιχεία από τον κόσμο των MotoGP. Πως ενσωματώθηκαν όλα αυτά στο συγκεκριμένο μοντέλο;
Η αεροδυναμική ήταν αυτή που μας επηρέασε περισσότερο. Από τα πρώτα βήματα στην σχεδίαση της Panigale V4, λάβαμε πολύ σοβαρά υπόψη αυτό τον τομέα και συνεργαστήκαμε στενά με το αρμόδιο τμήμα (αεροδυναμικής) της αγωνιστικής ομάδας. Φυσικά αυτό ήταν ένα στοιχείο που εξελισσόταν και διαμορφωνόταν συνεχώς, από τις πρώτες γραμμές στο μοντέλο από πηλό, μέχρι τις δοκιμές σε ανεμοσύραγγα αλλά και σε δοκιμές σε πραγματικές συνθήκες, στην πίστα.
Είναι δύσκολο να βρεθούν οι ισορροπίες μεταξύ αισθητικής και αεροδυναμικής;
Ναι, συνήθως οι μοτοσυκλέτες με καλή αερδυναμική, έχουν πολύ μεγάλα σε επιφάνεια fairing, που καλύπτουν ολοκληρωτικά τον οδηγό. Ωστόσο εμείς αρεσκόμαστε σε μικρές διαστασιακά, sport μοτοσυκλέτες. Εξετάσαμε μαζί με το αγωνιστικό τμήμα, το πώς θα “παντρέψουμε” αυτά τα δυο διαμετρικά αντίθετα στοιχεία μαζί και το αποτέλεσμα ήταν πολύ καλό, όπως διαπιστώσαμε και από τις δοκιμές στην αεροσύραγγα.
Η μοτοσυκλέτα ξεχωρίζει και για δομικούς λόγους όπως για παράδειγμα το νέο μπροστινό τμήμα του πλαισίου. Πως επηρέασε αυτό το στοιχείο την σχεδίαση;
Από την στιγμή που είναι ένα μοναδικό χαρακτηριστικό, θελήσαμε να το αναδείξουμε και όχι να το κρύψουμε και αυτό μας επέτρεψε να σχεδιάσουμε ένα fairing με “μαζεμένες” διαστάσεις. Ο στόχος μας άλλωστε ήταν εξαρχής να δημιουργήσουμε μια μοτοσυκλέτα με τετρακύλινδρο κινητήρα, στις ίδιες διαστάσεις με αυτές ενός δικύλινδρου. Το να αναδεικνύουμε μηχανολογικά και δομικά στοιχεία είναι κάτι που το θέλουμε πολύ, καθώς για αυτά έχουν σπαταληθεί ατελείωτες ώρες σχεδιασμού, σκέψης, και υλοποίησης. Αν μπορούσαμε να παράγουμε superbikes με διάφανα fairing, θα το κάναμε χωρίς δεύτερη σκέψη.
