Το 1992 η Ducati είχει παρουσιάσει το Supermono, μια σπορ μοτοσυκλέτα χτισμένη γύρω από έναν μονοκύλινδρο κινητήρα που ουσιαστικά προερχόταν από τον μπροστινό κύλινδρο μιας V2 Ducati superbike της εποχής.
Σχεδιασμένη εξωτερικά από τον Pierre Terblanche και εσωτερικά από τον πνευματικό της πατέρα, τον σπουδαίο μηχανικό Massimo Bordi, το Supermono των 549 cc και 75 hp στις 10,000 rpm αποκαλύφθηκε στην έκθεση της Κολωνίας το 1992 και στη συνέχεια κατασκευάστηκαν μόλις 67 μοτοσυκλέτες πριν χαθεί από τον ορίζοντα.
Ducatoi Supermono (1992)
Ο Αμερικανός μηχανικός Chris Cosentino είναι αυτός που σήμερα επιχειρεί την αναβίωση του Supermono, ξεκινώντας από τον κινητήρα της Ducati Panigale 1199. Όπως και στο αρχικό σχέδιο, ο Cosentino έστησε έναν μονοκύλινδρο κινητήρα αφαιρώντας τον πίσω κύλινδρο του V2 90 μοιρών (με αντίστροφα περιστρεφόμενο στρόφαλο) για να καταλήξει σε έναν κινητήρα 600 cc που αποδίδει 90 hp στις 12,000 rpm με ροπή που ξεπερνά τα 7 kgm.
Η κεντρική ηλεκτρονική διαχείριση του νέου μοτέρ ανατέθηκε σε μια μονάδα Marelli REX-140, την ίδια που χρησιμοποιήθηκε στις μοτοσυκλέτες της Moto2 από το 2019 ως το 2021, εμπλουτισμένη με μια αδρανειακή μονάδα που υποστηρίζει διάφορα συστήματα ασφαλείας όπως στις σημερινές μοτοσυκλέτες δρόμου.
Το αποτέλεσμα βαπτίστηκε Hypermono, βασισμένο σε ένα ατσάλινο πλαίσιο που κατασκεύασε ο Cosentino ειδικά για τη μοτοσυκλέτα του, όπως και αρκετά στοιχεία του τροποποιημένου κινητήρα, όπως τα πλαϊνά καπάκια από μαγνήσιο.
Στη συνέχεια έφτιαξε ένα “διαφορετικό” μπροστινό σύστημα ανάρτησης λογικής Hossack, με ένα μοχλικό σύστημα και κεντρικά τοποθετημένο αμορτισέρ Ohlins TTX, ενώ πίσω βρίσκουμε ένα ψαλίδι από μαγνήσιο, κατασκευασμένο από τη Yankee Casting στις ΗΠΑ και συνδεδεμένο με τη μοτοσυκλέτα μέσω ενός ακόμη αμορτισέρ ΤΤΧ της Ohlins.
Στο πρωτότυπο ο Cosentino έχει ήδη επιλέξει ζάντες από ανθρακόνημα για να διατηρήσει το βάρος χαμηλά, ενώ και τα φέρινγκ στο τελικό προϊόν θα είναι από το ίδιο ελαφρύ και ανθεκτικό υλικό.
Προς το παρόν το Hupermono παραμένει ένα μοναδικό custom σχέδιο ως υλοποίηση του οράματος του Cosentino, αλλά εφόσον υπάρχει ενδιαφέρον ο Αμερικανός λέει πως θα μπορούσε να το ομολογκάρει για χρήση δρόμου και να το διαθέσει σε τυχόν ενδιαφερόμενους.
Όλοι μπορούμε να φανταστούμε πως μόνο φτηνό δε θα είναι, αλλά πάλι το Supermono και ακριβό ήταν και σπάνιο, κι αν μπορείτε να βρείτε σήμερα ένα να πωλείται στην αγορά σίγουρα θα πρέπει να ξηλωθείτε δεόντως.
Πηγή: Motociclismo
