Καθώς ο δυτικός κόσμος υποφέρει από αλλεπάλληλες οικονομικές κρίσεις τις τελευταίες δύο δεκαετίες και ενόσω οι αγορές της Ασίας επιδεικνύουν ραγδαίους ρυθμούς ανάπτυξης, αρκετοί κατασκευαστές έχουν προσαρμόσει τις στρατηγικές τους με το βλέμμα προς ανατολάς.

Η BMW έχει πλέον μια γκάμα 310 κυβικών που κατασκευάζοντας στην Ινδία από την TVS Motor, η ΚΤΜ χτύπησε φλέβα χρυσού με τις μικρές μονοκύλινδρες (125 ως 390) που επίσης φτιάχνονται στην Ινδία από τη Bajaj, η οποία έχει αναλάβει και τα δύο 400άρια που επέκτειναν τη γκάμα της Triumph προς τα κάτω.

Από πέρυσι στο κόλπο έχει μπει και η Harley-Davidson με διπλό χτύπημα, καθώς έχει ήδη στην αγορά της Κίνας το Χ350 που κατασκευάζει η Qianjiang (μητρική των QJMOTOR και Benelli), ενώ στην Ινδία έχει το Χ440 που της φτιάχνει η Hero.

Ακόμη και η MV Agusta είχε συνάψει συμφωνία με τη Loncin (μητρική της Voge) για να κατασκευάσει στην Κίνα μικρού κυβισμού μοντέλα για τις ασιατικές αγορές, ωστόσο ακόμη δεν έχει παρουσιάσει κάποιο αποτέλεσμα και, μετά την εξαγορά από την KTM, προκύπτουν πολλές πιθανότητες να μην υλοποιηθεί ποτέ.

Η Ducati τι λέει για όλα αυτά; Το ερώτημα αυτό τέθηκε στη διάρκεια συζήτησης στην πρόσφατη World Ducati Week στο Misano προς τον διευθύνοντα σύμβουλο της εταιρείας, Claudio Domenicali.

Η απάντησή του ήταν κοφτή και σαφής: "η Ducati δε θα φτιάξει μικρές μοτοσυκλέτες. Είναι μια εταιρεία που γεννά όνειρα, έχει ένα πρεστίζ συνδεδεμένο με το όνομά της".

Ο παρευρισκόμενος αντιπρόεδρος Πωλήσεων και Μάρκετινγκ για την Ασία, Marco Biondi, εξήγησε αναλυτικότερα: "Φτιάχνουμε τις μοτοσυκλέτες της Ducati σε συγκεκριμένα στάνταρ απόδοσης, δε συμβιβαζόμαστε. Έτσι, ακόμη κι αν ο κινητήρας είναι μικρότερος, απαιτεί το ίδιο επίπεδο δουλειάς και δε μπορούμε να την κάνουμε φτηνότερα."

Στο σημείο αυτό ο Biondi έφερε το παράδειγμα των βραχύβιων Scrambler Sixty2 των 400 cc (κεντρική φωτό), τα οποία παρουσιάστηκαν το 2016 για να επεκτείνουν τη γκάμα των Scrambler σε νεότερο κοινό, ωστόσο δεν κατάφεραν ποτέ να φέρουν ικανές πωλήσεις για την επιβίωσή τους και χάθηκαν γρήγορα από τις γραμμές παραγωγής του Borgo Panigale. Την αιτία μπορούμε όλοι να τη φανταστούμε, δεν ήταν φτηνά.

Σε τί δεν αναφέρθηκαν καθόλου ούτε ο Domenicali, ούτε ο Biondi; Στο ενδεχόμενο του outsourcing, να φτιάξει δηλαδή κάποιος άλλος κατασκευαστής τις υποθετικές μικρές Ducati, παρακάμπτοντας τα υψηλά κόστη εξέλιξης στα οποία επικεντρώνουν οι Ιταλοί. Προφανώς αυτό είναι ένα σενάριο που δεν τους αρέσει ιδιαίτερα.

Η Ducati έχει ένα ξεκάθαρο πλάνο στο μυαλό της, να κατασκευάζει η ίδια μοτοσυκλέτες επιδόσεων που απευθύνονται σε γεμάτα πορτοφόλια και η διαρκής επιτυχία στον εμπορικό στίβο τα τελευταία χρόνια αν μη τι άλλο τη δικαιώνει. Η επέκταση σε μικρότερους κυβισμούς μπορεί να έχει νόημα μόνο αν οι νέες αυτές μοτοσυκλέτες είναι τιμολογιακώς ανταγωνιστικές στις κατηγορίες τους, κάτι που έρχεται σε αντίθεση με το στρατηγικό πλάνο της εταιρείας να παραμείνει πιστή στο high-end φάσμα.