Η πολυθρύλητη ανάπτυξη της Triumph προς μικρότερους κυβισμούς απασχόλησε τη μοτοσυκλετιστική επικαιρότητα για αρκετά χρόνια, ξεκινώντας περίπου πριν μια δεκαετία όταν κυκλοφόρησαν οι πρώτες φήμες πως οι Άγγλοι ετοίμαζαν έναν κινητήρα 250 cc.

Εξαρχής οι ιστορίες που κυκλοφορούσαν στον διεθνή Τύπο μιλούσαν για συνέργεια με την ινδική μοτοβιομηχανία, με προφανή στόχο να κρατηθεί το κόστος αρκετά χαμηλά για ένα αποτέλεσμα που θα μπορούσε να παίξει ανταγωνιστικά στις βασικές αγορές-στόχους της Triumph, τις ασιατικές.

Στην πορεία οι φήμες ανέφεραν πως ο κινητήρας θα μεγάλωνε στα 300 cc μιας και η παγκόσμια αγορά είχε κινηθεί σε αυτήν την κατεύθυνση, ωστόσο και πάλι μικρή Triumph δεν εμφανίστηκε. Η επιβεβαίωση ήρθε το 2020 με την επισημοποίηση της συνεργασίας μεταξύ Triumph Motorcycles και Bajaj Auto, καθώς από εκείνο το σημείο κι έπειτα η πορεία απέκτησε συγκεκριμένη δυναμική που μας οδήγησε στο Καλοκαίρι του 2023 και την αποκάλυψη των δύο νέων Speed 400 και Scrambler 400X.

Η νέα πλατφόρμα στήθηκε πάνω σε έναν υγρόψυκτο τετραβάλβιδο μονοκύλινδρο 398 cc που έχει σχεδιαστεί στην αγγλική έδρα του Hinckley κατ' εικόνα του δικύλινδρου ομολόγου του από την οικογένεια Bonneville και κατασκευάζεται στην Ινδία από τη Bajaj. Πρόκειται για έναν κινητήρα που προς το παρόν παραμένει αποκλειστικό προνόμιο της Triumph και ο οποίος πιθανότατα θα γεννήσει και άλλες modern classic παραλλαγές για την αγγλική εταιρεία.

Και στις δύο τετρακοσάρες μοτοσυκλέτες της Triumph ο περιορισμός του κόστους συνιστά δομική αξία στη σχεδίασή τους και είναι εμφανής σε κάποιες επιλογές, όπως οι μανέτες χωρίς ρυθμίσεις, η LCD οθόνη στα όργανα, η απουσία πολλών ηλεκτρονικών πολυτελειών. Δεν συνυπολογίζω εδώ τις μη ρυθμιζόμενες αναρτήσεις, μιας και σε αυτήν την κατηγορία κυβισμού αποτελούν δείγμα πολυτέλειας και σε καμιά περίπτωση σύνηθες χαρακτηριστικό.

Η οικονομία ωστόσο δε συνεπάγεται και φτώχεια, κάτι που επίσης επιδεικνύει περήφανα η Triumph στα νέα μικρά της. Το Scrambler 400X διακρίνεται για την ποιότητα κατασκευής του από την πρώτη ματιά και το δυνατότερο σημείο του είναι σαφώς το ρεζερβουάρ βενζίνης με την υπέροχη βαφή. Η προσοχή στη λεπτομέρεια είναι εμφανής παντού, ενσωματώνοντας πηγαίες αξίες των Triumph modern classics όπως το κρύψιμο καλωδίων και σωληνώσεων για ένα πεντακάθαρο οπτικό αποτέλεσμα που θυμίζει την τεχνολογική απλότητα της παρελθούσας εποχής στην οποία αναφέρεται.

Η δε προσοχή των Άγγλων αναδεικνύεται ακόμη καλύτερα στις διαφορές των δύο εκδόσεων, Speed και Scrambler. Αν ήθελαν μια εύκολη και φτηνή αναπαραγωγή της ίδιας βάσης θα άλλαζαν απλώς μερικά περιφερειακά και στοιχεία εξοπλισμού. Τόσοι και τόσοι άλλοι κατασκευαστές το έχουν κάνει. Αντ' αυτού, το Scrambler 400X έχει διαφορετικό πλαίσιο, αναρτήσεις, φρένα και μπροστινό τροχό από το Speed 400, συν όλα τα τριγύρω στοιχεία που ολοκληρώνουν την εικόνα - λάστιχα, χούφτες, σέλα, τιμόνι κ.ά.

Το Scrambler είναι μακρύτερο σε μεταξόνιο, καθίζει τον αναβάτη του λίγο ψηλότερα, οι αναρτήσεις του διαθέτουν λίγη επιπλέον διαδρομή και τα φρένα του είναι πιο προοδευτικά από του Speed.

Στα 835 χιλιοστά ύψους η σέλα του Scrambler 400X δεν είναι απαγορευτική και η στενή σιλουέτα της μοτοσυκλέτας συμβάλλει στην εύκολη πρόσβαση των ποδιών στο έδαφος. Το μπροστινό τμήμα που προορίζεται για τον αναβάτη είναι επίσης αρκετά φαρδύ για να εξυπηρετήσει πλουσιοπάροχα κορμιά ως του υπογράφοντος και να τα διατηρήσει ξεκούραστα για ώρα.

Πριν παραλάβω τη μοτοσυκλέτα σκεφτόμουν πως ίσως να είμαι πολύ μεγαλόσωμος γι' αυτή, μα από τη στιγμή που πέρασα το δεξί πόδι μου πάνω από τη σέλα έσβησε κάθε ανησυχία. Στο Scrambler 400X βρήκα μια ανετότατη θέση οδήγησης με καλές γωνίες για τα γόνατα κι ένα φαρδύ και ψηλό τιμόνι που ήρθε εργονομικώς κουτί στον σωματότυπό μου.

Η εκκίνηση του μονοκύλινδρου γεμίζει τ' αυτιά με μια αλληλουχία κοφτών πιστονιών, όχι θορυβώδη μα οπωσδήποτε πειστικά απολαυστική. Οι πρώτες σχέσεις στο κιβώτιο είναι αρκετά κοντές, υπηρετώντας το πρώτο ζητούμενο από μια μοτοσυκλέτα που έχει την καθημερινή εξυπηρέτηση ψηλά στη λίστα προσόντων της: επιτάχυνση.

Το Scrambler 400X ξεκινά ζωηρά από στάση και γρήγορα σου δείχνει πόσο καλά έχει απλωμένη τη δύναμή του σε όλο το εύρος λειτουργίας του μονοκύλινδρου. Η χορταστικότερη περιοχή του είναι οι μεσαίες, ας πούμε από τις 4,000 ως τις 6,000 rpm μα μόνο αδιάφορο δεν είναι εκτός της εύκρατης αυτής ζώνης.

Είναι σοφά ρυθμισμένο, καθώς με τη μακριά έκτη στο κιβώτιο μπορείς να κρατάς μια ταχύτητα γύρω στα 120 km/h στον ανοικτό δρόμο με το ψηφιακό στροφόμετρο να γυροφέρνει τις 6,000 rpm, δηλαδή στα χωράφια της μέγιστης ροπής, κάτι που συνεπάγεται επίσης καλή οικονομία καυσίμου με τον κινητήρα σε μια ξεκούραστη γι' αυτόν περιοχή.

Επιμένοντας στο γκάζι και με χώρο μπροστά σου μπορείς να ανεβάσεις τη βελόνα του αναλογικού ταχυμέτρου ως τα 160 km/h, σε μια πορεία που ως τα 140-150 φτάνει εύκολα και δίχως δράματα.

Η ουσία που κρατάμε από τον νέο μονοκύλινδρο της σειράς TR της Triumph είναι ο ροπάτος χαρακτήρας του και η ευρεία απόδοση από χαμηλά ως και ψηλά. Είναι ένα απολαυστικό πασπαρτού που βρίσκεται στο σπίτι του σε οποιοδήποτε αστικό περιβάλλον, δεν τρομάζει από τον αυτοκινητόδρομο και έχει τσαγανό για να βρει χαρά σε στροφιλίκι.

Η διαδικασία του στριψίματος με το Scrambler 400X ευεργετείται από το ζύγισμα της μοτοσυκλέτας, τον ουδέτερο χαρακτήρα που σου γεννά οικειότητα και μιαν αίσθηση ασφάλειας. Έχοντας εξασφαλίσει αυτή τη στιβαρή βάση, η μοτοσυκλέτα μπαίνει άφοβα στην είσοδο της στροφής, κρατά την κλίση της και διαγράφει την καμπύλη σβέλτα ενόσω καθησυχάζει τον αναβάτη της πως όλα είναι υπό έλεγχο.

Ως τη στιγμή που γράφονται αυτές οι λέξεις δεν είχα την ευκαιρία να καβαλήσω και το Speed 400 ώστε να έχω μια άμεση σύγκριση των δύο αυτών παραλλαγών, πάντως το Scrambler 400X είναι άρτια στημένο για το ασφάλτινο εύρος της δραστηριότητάς του. Οι αναρτήσεις του έχουν από εργοστάσιο επαρκέστατες υδραυλικές αποσβέσεις για να στηρίξουν πιο επιθετική οδήγηση και το κάτι παραπάνω που διαθέτουν στις διαδρομές τους (150 χιλιοστά μπρος-πίσω) λειτουργεί προς όφελος του αναβάτη, προσφέροντας μια έξτρα δόση προοδευτικότητας σε όποια έντονη πίεση δεχτούν, είτε αυτή πηγάζει από γρήγορη οδήγηση ή από ανωμαλίες του οδοστρώματος.

Ένα ακόμη στοιχείο που θα ήθελα να δω συγκριτικά στα δύο τετρακοσάρια Triumph είναι το μπροστινό φρένο, για το οποίο ο κατασκευαστής λέει πως στο Speed είναι 6% δυνατότερο απ' ό,τι στο Scrambler. Στην περίπτωση του δεύτερου η αίσθηση είναι εντόνως προοδευτική, με το αρχικό δάγκωμα να είναι πολύ ήπιο και τη δύναμη πέδησης να αυξάνεται αναλόγως με την πίεση που ασκείται στη δεξιά μανέτα.

Η δύναμη υπάρχει και όποτε χρειαστεί θα είναι εκεί για να χαλιναγωγήσει τους 40 ίππους και τα 179 υγρά κιλά του Scrambler 400Χ, απαιτώντας αναλόγως αρκετή δύναμη στη μανέτα. Η εικόνα ίσως δείχνει κάπως ασύμβατη με ό,τι θα περίμενε κανείς από μια τετραπίστονη ακτινική δαγκάνα, μα δεν πρέπει να ξεχνάμε πως εδώ το μενού περιλαμβάνει και εξορμήσεις εκτός δρόμου, εκεί που ένα απότομο αρχικό άρπαγμα του μπροστινού φρένου είναι ο τελευταίο που θέλει κανείς να βιώσει.

Βγαίνοντας από την άσφαλτο με περίμενε μια έκπληξη. Για δεύτερη φορά οι φυσικές διαστάσεις του Scrambler 400Χ διέψευσαν τα μάτια μου, καθώς περίμενα μιαν άβολη όρθια στάση οδήγησης που θα με ανάγκαζε να σκύβω πολύ, άρα να κουράζομαι γρήγορα. Παραδόξως, με κάποιον μαγικό τρόπο, οι σχεδιαστές της μοτοσυκλέτας σκάρωσαν ένα τρίγωνο εργονομίας που καταφέρνει να χωρά τα 1.82 μέτρα μου σε όρθια στάση με αρκετά φυσικές γωνίες για το σώμα.

Για την κίνηση στο χώμα η Triumph φρόντισε να προικίσει το Scrambler 400Χ με μερικά βασικά εφόδια όπως προστατευτική σίτα ψυγείου, πλαστική ποδιά κινητήρα, χούφτες τιμονιού. Ειδικά τα δύο πρώτα εξαρτήματα είναι κρίσιμης σημασίας για χωμάτινες εξορμήσεις, καθώς η απόσταση του υπογάστριου της μοτοσυκλέτας από το έδαφος εκ των πραγμάτων δε μπορεί να είναι πολύ μεγάλη, αλλά ακόμη και στην πιο πατημένη φλαταδούρα μπορούν να εκτοξευτούν πέτρες από τα λάστιχα προς ευπαθή σημεία.

Το Scrambler 400Χ δεν είναι εντούρο, είναι ακριβώς αυτό που λέει το όνομά του: scrambler, μια μοτοσυκλέτα δρόμου προσαρμοσμένη και για κίνηση εκτός δρόμου. Μπορείς να το οδηγήσεις καθιστός στη σέλα ή όρθιος, η επιλογή εξαρτάται από το έδαφος που θα κινηθείς και τον ρυθμό που θες να κρατήσεις.

Με βασικό προορισμό τη βόλτα και το ασφαλές παιχνίδι στο χώμα, το Scrambler 400Χ εξοπλίζεται με 19ιντσο μπροστινό τροχό και δυνατότητα απενεργοποίησης των ABS και traction control για να ψάξει για διασκέδαση σε σχετικά ομαλούς χωματόδρομους και περιηγητικές βόλτες σε πάσης φύσεως διαδρομές, αρκεί αυτές να μην έρχονται σε αντίθεση με τις περιορισμένες (για off-road) διαδρομές αναρτήσεων και την ανάλογη απόσταση του κινητήρα από το έδαφος.

Θα μπορούσα ίσως να πω ακόμη ότι η προσπάθεια να πας γρήγορα εκτός δρόμου έρχεται κάποια στιγμή σε διαφωνία με τις αναρτήσεις όταν αρχίζουν να δείχνουν πολύ σφικτές οδηγώντας τους τροχούς σε αναπηδήσεις, αλλά προφανώς το Scrambler 400X δε φτιάχτηκε για εντούρο, ούτε για να βρει κανείς τα χωμάτινα όριά του.

Εντός της οδηγικής λογικής του Scrambler ο χειρισμός είναι υποδειγματικός τόσο στην άσφαλτο όσο και εκτός αυτής και τα κιλά του δε φαίνονται πουθενά. Για την ακρίβεια, αν κάποιος μου έλεγε να μαντέψω πόσο ζυγίζει αυτή η μοτοσυκλέτα χωρίς να γνωρίζω την πραγματική τιμή εύκολα θα εκτιμούσα μια δεκαριά κιλά κάτω από την πραγματικότητα.

Αν κάτι διακρίνει τη νέα μοτοσυκλέτα της Triumph, αυτή είναι η ειλικρίνεια. Ό,τι βλέπεις παίρνεις, χωρίς υπερβολές, παραπλανήσεις και κούφιες υποσχέσεις. Παίρνεις ένα μονοκύλινδρο 400 με τυπική απόδοση για τα δεδομένα της κατηγορίας, ποιοτικά φτιαγμένο και εξοπλισμένο, με καλά φώτα, ευκρινή οθόνη με πανεύκολο χειρισμό των λιγοστών λειτουργιών της χωρίς καν να σηκώσεις χέρι από το γκριπ, αποδοτικό εξοπλισμό και άριστη προσαρμοστικότητα στα πεδία δράσης του.

Ποδηλατάκι στην πόλη, εξίσου ευχάριστο σε αργές ή γρήγορες βόλτες, ικανό να σταθεί στον αυτοκινητόδρομο, ασφαλές και προβλέψιμο παντού, αλλά και οικονομικό. Η κατανάλωση που μέτρησα στη διάρκεια της δοκιμής βγάζει μια μέση τιμή άνετα κάτω των 4 λίτρων ανά 100 χιλιόμετρα, αρκετά κάτω μάλιστα σε ήρεμη οδήγηση. Αν θες να του πιεις το αίμα - κάτι στο οποίο δε θα σου φέρει καμιά αντίρρηση το Scrambler 400X - άντε να ανεβάσεις τη μέση τιμή στα 4.5 l/100 km.

Τα €6,390 που ζητά η Triumph στέκονται ανταγωνιστικότατα απέναντι στους αντιπάλους του από Ευρώπη και Ιαπωνία χωρίς να φαντάζουν απαγορευτικά απέναντι στον φτηνότερο ανταγωνισμό από Κίνα και Ινδία.

Το νέο Scrambler 400X συνιστά μια ευπρόσιτη πύλη εισόδου στον κόσμο της Triumph που ξεχωρίζει από την υπέροχη ποιότητά του, την προσεγμένη σχεδίαση που είναι αντάξια των modern classics μοντέλων της εταιρείας και, πάνω απ' όλα, την οδηγική αξία που κερνά με την καρδιά του.

Εξοπλισμός δοκιμής

Κράνος: Arai Tour-X5 (MC Motor Import)

Μπουφάν: Nordcode Senegal (Moto Market)

Γάντια: Five E WP (Moto Market)

Μπότες: Forma Cooper Camo (Moto Market)