Το 2019, με συνεπιβάτη τον 12χρονο τότε Γιώργο, είχαμε φτάσει στο μακρινό Nordkapp ταξιδεύοντας στην σέλα μιας HONDA AFRICA TWIN CRF 1000. Τέσσερα χρόνια μετά, στα πλαίσια του EUROPEAN HERITAGE TOUR, ο χρόνος και ο δρόμος μάς “έσπρωχναν” να ξαναβάλουμε μαζί ρόδα στο βορειότερο ακρωτήριο της Ευρώπης. Μετά την προσέγγιση του νοτιότερου (Tarifa) και του δυτικότερου (Cabo Da Roca) χερσαίου σημείου της Ευρώπης, είχε έρθει πλέον η ώρα της «άλωσης» και του βορειότερου (Nordkapp).
ΠΑΤΕΡΑΣ & ΓΙΟΣ (ΞΑΝΑ) ΣΤΟ NORDKAPP
Ο ήλιος μόλις είχε ξυπνήσει όταν αφήναμε πίσω μας τον Αρκτικό κύκλο (Rovaniami) και αναχωρούσαμε για το Nordkapp. Ακουγόταν σαν ανέκδοτο, αλλά μόλις 720 χλμ. μάς χωρίζουν από το βορειότερο χερσαίο ακρωτήριο της Ευρώπης! Οδηγώντας στον οδικό άξονα Rovaniami – Kaamanen – Karigasniemi – Olderfjord – Repvag – Honningsvag – Nordkapp, καταπράσινες δασωμένες εκτάσεις, γραφικά ψαροχώρια, αμέριμνοι τάρανδοι και εξαίσιες θαλασσινές εικόνες πέρασαν μπροστά από τα μάτια μας εκείνη την ημέρα σαν κινηματογραφική ταινία.
Αργά το απόγευμα, κάτω από έναν χαμογελαστό ήλιο και με τον υδράργυρο κολλημένο στους 12 C, η BMW R 18 TRANSCONTINENTAL φρενάρισε δυνατά στην βόρεια εσχατιά της Ευρώπης. Εδώ, στην άκρη του Βόρειου Παγωμένου Ωκεανού, εκστασιασμένοι αγγίζαμε το βορειότερο –και τρίτο κατά σειρά– χερσαίο άκρο της Ευρώπης. Τρία στα τρία λοιπόν, μετά από 10.120 χλμ. ταξιδιού …
Μπροστά στην αφαιρετική υδρόγειο σφαίρα του Βορείου Ακρωτηρίου, ήταν αναμενόμενο να στήσουμε μια μικρή, αυθόρμητη γιορτή. Αγκαλιαστήκαμε ζεστά, πανηγυρίσαμε παθιασμένα, φωτογραφηθήκαμε με τρέλα. Με τα συναισθήματα να κάνουν πάρτι, έσφιξα σφικτά στην αγκαλιά το νεαρό συνεπιβάτη μου και του πρόσφερα ξανά για δώρο την υδρόγειο σφαίρα του Nordkapp. Ναι, τα είχαμε καταφέρει και πάλι! Πατέρας και γιός, για δεύτερη φορά στο Nordkapp. Τελικά, η ζωή είναι μια απρόβλεπτη τρέλα…
ΤΕΛΟΣ ΣΚΑΝΔΙΝΑΒΙΚΟΥ ΠΑΡΑΜΥΘΙΟΥ
Για χιλιάδες μοτοσυκλετιστές, το Nordkapp αντιπροσωπεύει ένα ταξιδιωτικό όνειρο ζωής. Το διάσημο νορβηγικό ακρωτήριο βρίσκεται στη βόρεια πλευρά του νησιού Magerøya (το νησί συνδέεται με την ηπειρωτική Νορβηγία μ’ ένα υποθαλάσσιο τούνελ), βρίσκεται στις συντεταγμένες 71°10’21” (βόρειο γεωγραφικό πλάτος) και 25°47’04” (ανατολικό γεωγραφικό μήκος) και απέχει περίπου 2.102 χλμ. από τον Βόρειο Πόλο.
Κι αφού ο υπέρτατος προορισμός “ Nordkapp” μάς «κέρασε» ακριβοθώρητες παραστάσεις και συναισθήματα μοναδικά, φορτώσαμε νωρίς τα ξημερώματα τις αποσκευές και τα όνειρά μας στη μαύρη BMW R18 TRANSCONTINENTAL και αναχωρήσαμε. Με την ηλεκτρονική πυξίδα να δείχνει τον ευρωπαϊκό Νότο και τον υδράργυρο τους 5 C, γυρίσαμε την πλάτη μας στην υδρόγειο σφαίρα του Βορείου Ακρωτηρίου και ξεκινήσαμε το μεγάλο κατηφορικό ταξίδι της Φιλανδίας – τελικός σκανδιναβικός προορισμός η πρωτεύουσα Ελσίνκι.
Πράσινη μονοτονία και μεγάλη μοναξιά ήταν τα στοιχεία της διαδρομής Nordkapp – Oulu – Jyvaskyla – Helsinki (1520 χλμ.), η οποία αποδείχτηκε η πιο βαρετή του EUROPEAN HERITAGE TOUR. Μιλάμε για έναν άψογο επαρχιακό οδικό άξονα με χαμηλά όμως όρια ταχύτητας, γεγονός αρκετά εκνευριστικό και καταπιεστικό! Κι επειδή τα πρόστιμα είναι αρκετά τσουχτερά στη Νορβηγία και στη Φιλανδία, τηρούσαμε ευλαβικά τα όρια ταχύτητας, αφού δεν θέλαμε σε καμία περίπτωση να ενισχύσουμε τα δημόσια κρατικά έσοδα.
Επίσης, σε πολλά σημεία της συγκεκριμένης διαδρομής, τα γρήγορα αντανακλαστικά του οδηγού και τα ισχυρά φρένα της μοτοσυκλέτας “δοκιμάστηκαν” επιτυχώς, εξαιτίας των συμπαθητικών ταράνδων που διέσχιζαν σε ανύποπτο χρόνο κάθετα το οδόστρωμα.
Η άφιξή μας στο Ελσίνκι έγινε κάτω από καταρρακτώδη βροχή. Χάρη όμως στη ψηλή ζελατίνα και τον αεροδυναμικό σχεδιασμό του φαίρινγκ της BMW R18 TRANSCONTINENTAL, η προστασία μας από την βροχή και τον αέρα ήταν απόλυτη. Η φιλανδική πρωτεύουσα που ανέλαβε να μας “κοιμίσει”, μάς ξενάγησε παράλληλα και στα κυριότερα αξιοθέατά της. Όμως, αν κρίνω από την διάθεση του Γιώργου, το Ελσίνκι μάλλον του φάνηκε βαρετό – κι εγώ κάπου στο ίδιο συμπέρασμα κατέληξα.
Η ΜΙΚΡΗ ΠΡΑΓΑ ΤΗΣ ΒΑΛΤΙΚΗΣ
Με το σύντομο υδάτινο δρομολόγιο Helsinki–Tallin (διάρκειας 2,5 ωρών) έπεσε οριστικά η σκανδιναβική αυλαία του EUROPEAN HERITAGE TOUR. Η απογευματινή αποβίβασή μας στην πρωτεύουσα Tallin της Εσθονίας σηματοδότησε την αρχή της περιήγησής μας στις Βαλτικές χώρες (Εσθονία, Λετονία, Λιθουανία).
Η Εσθονία ήταν η πρώτη βαλτική χώρα–οικοδέσποινα που θα φιλοξενούσε την συνέχεια του EUROPEAN HERITAGE TOUR. Παρεμπιπτόντως, από την πρωτεύουσα Tallin μάς χώριζαν μόλις 3.200 χλμ. για την ολοκλήρωση του δίτροχου πανευρωπαϊκού οδοιπορικού με την BMW R 18 TRANSCONTINENTAL, ενώ πατέρας και γιός (με ηθικό ακμαιότατο, δίχως προστριβές ή αντιπαλότητες) είχαμε κλείσει σχεδόν ένα μήνα on the road.
Δυο μέρες ξοδέψαμε στην εσθονική πρωτεύουσα, η οποία συνδύαζε αρμονικά την μεσαιωνική λάμψη μιας παλαιάς πόλης και την φινέτσα ενός κοσμοπολίτικου βόρειο–ευρωπαϊκού αστικού κέντρου. Αφού φορέσαμε αθλητικά παπούτσια, πήραμε την φωτογραφική μηχανή και ξεκινήσαμε με χαλαρή διάθεση την γνωριμία του ιστορικού κέντρου. Μικρά πλακόστρωτα σοκάκια, πύργοι, κόκκινες κεραμιδένιες στέγες, μεσαιωνικές πύλες, γοτθικού ρυθμού καμπαναριά, παραδοσιακές κατοικίες, γραφικές αγορές και περίτεχνα κοσμημένες εκκλησίες αναδείκνυαν το παρελθόν του παραμυθένιου Tallin, που στα έκπληκτα μάτια μας δικαιολόγησε απόλυτα τον τίτλο «Μικρή Πράγα της Βαλτικής».
Οδηγώντας κάτω από έναν μολυβένιο ουρανό που έβρεχε ασταμάτητα, αποχαιρετήσαμε το Ταλλίν και ακολουθήσαμε νοτιοδυτική πορεία. Επόμενος προορισμός μας η πρωτεύουσα Ρίγα της Λετονίας (310 χλμ.), της δεύτερης κατά σειρά βαλτικής χώρας του EUROPEAN HERITAGE TOUR.
