Του Νίκου Ζουρνατζή

Φωτογραφίες: Racephoto.gr / Δημήτρης Γιουβρής

Ο τελικός του παγκοσμίου πρωταθλήματος enduro 2011 έχει περάσει πλέον στο παρελθόν και ο συνεργάτης του Bikeit, Νίκος Ζουρνατζής, βρέθηκε για μία ακόμη φορά στην πανέμορφη περιοχή Mende, στην νοτιοανατολική Γαλλία, προκειμένου να οδηγήσει τις πρωταγωνίστριες του παγκοσμίου πρωταθλήματος enduro.

Φέτος ήταν μία δύσκολη σεζόν στην οποία ο ανταγωνισμός ανέβασε ψηλότερα τον πήχη, και έδωσε ενδιαφέρον σε όλες τις κατηγορίες. Στην E2, ο Antoine Meo ήταν ο άνθρωπος που κέρδισε τον τίτλο, πάνω στην νέα Husqvarna TE 310. Την οδηγήσαμε και πάθαμε πλάκα από την ευκολία αλλά και την δύναμη που έχει η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα!  

Ανυπομονησία για την πρώτη επαφή

Περίμενα ανυπομονώντας την σειρά μου να οδηγήσω την παγκόσμια πρωταθλήτρια enduro Ε2 2011, Husqvarna TE 310 του Antoine Meo, με μεγάλη περιέργεια για το τι βελτιώσεις και τι διαφορές θα έχει από την μοτοσυκλέτα παραγωγής. Έχοντας πρόσφατα οδηγήσει την πολιτική της έκδοση, είχα μείνει απόλυτα ικανοποιημένος από την απόδοση και την γενική συμπεριφορά, κατά την διάρκεια της οδήγησης.

Ανεβαίνω στην στενή σέλα της όμορφης μοτοσυκλέτας του Antoine Meo και συναντώ με ευκολία το τιμόνι, τα χειριστήρια και κάθε τι που χρειάζεται ένας αναβάτης αγώνων enduro. Διαπιστώνω ότι είναι τοποθετημένα όλα σε σωστή επιθετική θέση, βοηθώντας τον γρήγορο οδηγό να κινηθεί σωστά και αποτελεσματικά πάνω της φέρνοντας τα κατάλληλα αποτελέσματα. Συνήγορος σε αυτό και η αίσθηση του βάρους. Νιώθω ότι πρόκειται για την ελαφρύτερη μοτοσυκλέτα enduro στην κατηγορία Ε2, και σε αυτό αξίζει να αναφέρουμε ότι διαθέτει και μίζα, με ότι συνεπάγεται αυτό.

Αρωγός στην φετινή προσπάθεια, στην απόδοση και στα αποτελέσματα του Meo, οι βελτιώσεις που έγιναν στην Husqvarna TE 310. Οι μαγικές και προοδευτικά σκληρές αναρτήσεις, δείχνουν ότι οι μηχανικοί της CH Racing του team Azzalin, έχουν κάνει και αυτοί με την σειρά τους θαύματα σε αυτόν τον τομέα. Μην ξεχνάμε ότι ο Meo προέρχεται από το motocross και το στήσιμο της μοτοσυκλέτας είναι ανάλογο, με σκληρότερα ελατήρια, για να μην τερματίζουν οι αναρτήσεις στο επιθετικό στυλ οδήγησης του Γάλλου. Το μπροστινό σύστημα παραμένει Kayaba…. σαν μάρκα, όπως φοράνε τα μοντέλα 2012, αλλά προέρχεται από την καλή σειρά της εταιρίας που ονομάζεται semi-factory. Οι στιβαρότερες πλάκες και το διαφορετικό τιμόνι της Tommi έδωσαν την έξτρα σταθερότητα που θέλει ο Γάλλος, και δημιούργησαν την προσωπική του θέση οδήγησης. Το αμορτισέρ είναι το παραγωγής της Kayaba, το οποίο έχει δεχθεί αλλαγές στις εσωτερικές ρυθμίσεις.
Οι τροχοί διαθέτουν νέα στεφάνια, ενώ οι δίσκοι των φρένων προέρχονται από την Braking με wave look. Αλλαγή στα φρένα αποτελεί η δαγκάνα του μπροστινού, η οποία προέρχεται από την ακριβή σειρά της Brembo.
Στον κινητήρα, η αλλαγή αφορά στο έμβολο της Vertex και την νέα κεφαλή, την οποία συναντάμε στα motocross μοντέλα 2012. Είναι μεγαλύτερη σε όγκο και με διαφορετικές εισαγωγές για ταχύτερη ροή του μείγματος. Το πακέτο συμπληρώνεται με την εξάτμιση της Leovince, η οποία στο μπροστινό τμήμα διαθέτει θάλαμο αντήχησης για βελτίωση της ροπής στις χαμηλές στροφές.
Αυτές είναι οι μόνες αλλαγές οι οποίες έγιναν από την ομάδα του Azzalin στην μοτοσυκλέτα παραγωγής, ώστε να στηθεί η μοτοσυκλέτα στα πρότυπα του Antoine και να κατακτήσει τον δεύτερο του τίτλο με τα χρώματα της Husqvarna.

Σταθερή και εύχρηστη παντού

Ξεκίνησα την οδήγηση της παγκόσμιας πρωταθλήτριας μέσα στην extreme ειδική διαδρομή του τελικού του WEC 2011, στο Mende της Γαλλίας. Κατεβαίνοντας την μεγάλη κατηφορική ευθεία, ακολουθεί μία παρατεταμένη αριστερή στροφή με πολλά μεγάλα σαμαράκια από τα φρένα των αναβατών της περασμένης ημέρας. Πολλές επίσης ήταν και οι πέτρες σε εκείνο το σημείο, μιας και στην συνέχεια υπήρχε μία απότομη ανηφόρα στην οποία έπρεπε να πάρω φόρα για να ανέβω στο άλμα, στο τελείωμα της. Χαζεύοντας την διαδρομή, διαπιστώνω ότι η ταχύτητα που έχω αναπτύξει είναι ήδη πολύ μεγάλη μιας και η 310 διαθέτει «τόνους» ροπής και δύναμης η οποία κάνει έντονη την παρουσία της από το πρώτο άνοιγμα του γκαζιού. Σκέφτομαι έτσι ότι αποκλείεται να είναι μόνο 310cc και είμαι σχεδόν σίγουρος ότι είναι 350cc!  Πριν προλάβω να ολοκληρώσω την σκέψη μου, διαπιστώνω ότι η στροφή είναι μπροστά μου και έχω ελάχιστα μέτρα για φρένο. Πατάω ακαριαία και τα δύο φρένα ταυτόχρονα προκειμένου να μην βρεθώ στο… Mende, η μοτοσυκλέτα φρενάρει προοδευτικά και σταθερά δίχως μπλοκάρισμα τροχών με τις άψογες αναρτήσεις της να ξεπερνούν με ευκολία κάθε σαμαράκι, λούκι και εμπόδιο που βρίσκεται κάτω από τους τροχούς, χωρίς να βυθίζονται πολύ. Μου μεταφέρει έτσι με απόλυτη ακρίβεια και αίσθηση το που ακριβώς πατάνε οι τροχοί, βοηθώντας με έτσι να ολοκληρώσω με ασφάλεια, έστω και την τελευταία στιγμή, το φρενάρισμα, πριν την διαδικασία της στροφής. Μένω με ανοιχτό το στόμα και καταλαβαίνω ότι αυτή η 310 στρίβει καταπληκτικά και σταθερά.

Στρίψιμο, γκάζι και άλματα με άνεση!

Ακολουθεί η μεγάλη ανηφορική ευθεία, ανοίγω τέρμα το γκριπ του γκαζιού με τρίτη ταχύτητα στο πολύ μαλακό κιβώτιο και η μοτοσυκλέτα εκτοξεύεται με δύναμη μπροστά. Ζητάει άμεσα τέταρτη σχέση την οποία κουμπώνω χωρίς να κλείσω το γκάζι. Μαγεία. Ο κινητήρας συνεχίζει να ανεβάζει στροφές απτόητος, δίχως ίχνος μπερδέματος, μπουκώματος ή δισταγμού και το τέλος της ανηφόρας είναι γεγονός σε ελάχιστα δευτερόλεπτα. Αμέσως μετά βρίσκομαι στον αέρα στο μεγάλο άλμα που ακολουθεί και με απίστευτη ευκολία και μεγάλη ταχύτητα, ίπταμαι πολλά μέτρα μακριά. Προσγειώνομαι άνετα πριν τα σαμαράκια τα οποία που έστησε η οργάνωση για να προσφέρει θέαμα στους θεατές. Στα σαμαράκια, η 310 περνάει άνετα, ξεκούραστα, σχεδόν από πάνω, ζητώντας ελάχιστη βοήθεια από τον αναβάτη και με σύμμαχο το γκάζι, λειτουργεί σαν μοτοσυκλέτα φτιαγμένη για supercross. Ακολουθούν στροφές με λούκια, όπου η TE 310 βρίσκεται στο στοιχείο της. Σημαδεύω την “κορυφή” της στροφής, κρατάω το γκριπ του γκαζιού σταθερά ανοιχτό και με συνοπτικές διαδικασίες το Husky έχει εκτελέσει κάθε μου επιθυμία. Στρίβει άμεσα και αποτελεσματικά χαρίζοντας μου μια θεαματική έξοδο από την στροφή με σούζα, ενώ ανάλογα με το τι ακολουθεί, μπορούσα να ελέγξω άνετα τη πορεία. Στα μπερμ νιώθω ότι οδηγω μια μοτοσυκλέτα motocross, στα άλματα μου έδινε ελευθερία κινήσεων λόγω του χαμηλού βάρους, ενώ, η αίσθηση στον αέρα είναι πλήρης έλεγχος και ασφάλεια.

Παράλληλα, κορμοί, πέτρες, ξύλα και ότι άλλο μπορεί να βάλει ο νους ενός αναβάτη που συμμετέχει σε δύσκολους αγώνες enduro, είναι εύκολη τροφή για την πρωταθλήτρια, αρκεί να το λέει η ψυχή σου και να κρατάς σφιχτά την μοτοσυκλέτα με το γκριπ του γκαζιού ανοιχτό.

Υποδειγματική enduro

Το Husky ξεπερνά με ευκολία κάθε εμπόδιο, στρίβει καταπληκτικά και άμεσα, η ευελιξία του είναι πολύ καλή και το ακλόνητο ατσάλινο του πλαίσιο σου μεταφέρει με λεπτομέρεια κάθε στιγμή το τι συμβαίνει κάτω από τους τροχούς, δίχως να σε κουράζει. Σου δίνει την αίσθηση ότι δε θα σε ρίξει ποτέ κάτω από την σέλα του, οτιδήποτε και αν συμβεί.

Η σφιχτή και κλειστή διαδρομή με τα τεχνητά εμπόδια που έγινε η δοκιμή της μοτοσυκλέτας, σε συνδυασμό με το σκληρό χώμα, δεν άφηνε περιθώρια για λάθος από τον αναβάτη. Επίσης, δεν υπήρχε περίπτωση να μη φανεί οποιαδήποτε αδυναμία της μοτοσυκλέτας. Η ευκολία με την οποία ξεπερνούσε κάθε εμπόδιο ήταν υποδειγματική, η ΤΕ310 με βοηθούσε να περάσω από παντού με σταθερότητα, ήταν ακλόνητη αλλά και ευέλικτη. Το όπλο του Antoine μου χάρισε στιγμές απόλαυσης μέσα στην πίστα αλλά και στα μονοπάτια της διαδρομής του αγώνα, γύρω από την extreme ειδική. Το ίδιο άνετα οδηγούσα σε διαδρομή enduro, όπου το 310 σκαρφάλωνε με περίσσια ροπή σε κάθε βράχο, ρίζα και ανηφόρα που συναντούσα μπροστά μου. Αν και οι άνθρωποι της Husqvarna επέμεναν ότι είναι 310, εγώ πλέον ήμουν σίγουρος ότι αυτή η μοτοσυκλέτα είχε περισσότερα κυβικά από τα ανακοινωθέντα. Εκτός αν η νέα κεφαλή που χρησιμοποιούν, έχει τόσο τρομερή διαφορά στην γενική απόδοση του κινητήρα.

Το άγγιγμα του Azzalin

Η μοτοσυκλέτα προετοιμάζεται από την ομάδα CH Racing στην οποία υπεύθυνος είναι ο Fabrizio Azzalin. Ο πολύπειρος manager που έχει κερδίσει πολλούς τίτλους με τους Stefan Merriman και Anders Eriksson, έχει την πείρα να στήσει σωστά μία αγωνιστική μοτοσυκλέτα. Η συγκεκριμένη μοτοσυκλέτα, έχει δεχθεί αλλαγές ώστε να έρθει στα μέτρα του Antoine Meo. Φέτος, μιας και η KTM χρησιμοποίησε και αυτή μοτοσυκλέτα 350 κυβικών, με τον Johnny Aubert, προτίμησε η Husqvarna να συμμετάσχει με την κατά σαράντα κυβικά μικρότερη TE 310, και δικαιώθηκε. Τώρα, εμάς δεν μας φάνηκε για 310cc, αλλά για 350, μιας και είχε τόσο ροπή χαμηλά, που έρχεται μόνο από κυβισμό. Αν παρ’ όλ’ αυτά είναι 310, κάτι που δεν ανακοινώνεται φυσικά, τότε δεν έχουμε παρά να δώσουμε συγχαρητήρια στην ομάδα και τους μηχανικούς, για την τέλεια ρύθμιση και λειτουργία του κινητήρα.
Συνοπτικά, η ΤΕ 310 του Antoine Μeo είναι μια ολοκληρωμένη racing μοτοσυκλέτα κατασκευασμένη από ένα ιστορικό εργοστάσιο και βελτιωμένη στα σημεία που χρειάζεται ένας παγκόσμιος πρωταθλητής. Και η δικαίωση έρχεται με έναν τίτλο, όπως αυτόν που κέρδισε η TE 310 στα χέρια του Antoine Meo φέτος, όντας η μικρότερη σε κυβισμό της κατηγορίας E2!

Φωτογραφίες

• 
• 
• 
• 
• 
•