Του Νίκου Ζουρνατζή
Φωτογραφίες: Δημήτρης Γιουβρής / racephoto
Βλέποντας τον Juha Salminen να κινείται πολύ γρήγορα σε κάθε ειδική διαδρομή του παγκοσμίου πρωταθλήματος enduro 2011 πάνω στην ΤΕ250, ανυπομονούσα να οδηγήσω την “μικρή” Husqvarna. Κερδίζοντας ο Φιλανδός τους κατά πολλά χρόνια νεότερους αναβάτες και συναθλητές του στην Ε1 αλλά και στην γενική κατάταξη του πρωταθλήματος, φαινόταν ότι είχε ένα ισχυρό όπλο στα χέρια του. Και η στιγμή που περίμενα, επιτέλους έφτασε.
Επιτέλους στα χέρια μου
Ο μηχανικός της CH Racing μου παραδίδει την ΤΕ 250 έτοιμη και πεντακάθαρη μετά από την περιποίηση που της παρείχε, αφού τελείωσε ο δύσκολος αγώνας στην όμορφη περιοχή του Mende, στην νοτιοδυτική Γαλλία.
Ανεβαίνοντας στην στενή σέλα της όμορφης μοτοσυκλέτας διαπιστώνω για άλλη μια φορά μετά το τεστ της ΤΕ 310 του Antoine Μeo, το πόσο ελαφριά είναι. Μάλιστα, μπορώ να πω ότι είναι ακόμη πιο ελαφριά από την 310, που μοιράζονται το ίδιο σετ πλαισίου αναρτήσεων και περιφερειακών, ακόμη και τα ίδια κάρτερ στον κινητήρα. Λόγω στροφορμής του μικρότερου κυβισμού, η διαφορά είναι μεγάλη ανάμεσα σε αυτές τις τόσο ίδιες μοτοσυκλέτες. Διαπιστώνω άμεσα ότι η μοτοσυκλέτα χρησιμοποιεί μαλακιές ρυθμίσεις στις αναρτήσεις, σχετικά πάντα με την μοτοσυκλέτα του Meo αλλά και των υπολοίπων αναβατών στο EWC που είχα οδηγήσει. Ο Salminen είναι από τους παραδοσιακούς εντουράδες και θέλει τις μοτοσυκλέτες του μαλακές, ξεκούραστες, να τον βοηθούν να οδηγάει άνετα και να απορροφούν τις ανωμαλίες χωρίς χτυπήματα στα χέρια.
Η εργονομία της μοτοσυκλέτας είναι υπέρ του δέον φιλική. Το τιμόνι, τα χειριστήρια, οι αποστάσεις που βρίσκονται τα μαρσπιέ και η σέλα, αλλά και το τιμόνι, δείχνουν άριστα σχεδιασμένα και βρίσκονται στα μέτρα μου. Μπορώ να πω ότι κούμπωσα με την μία πάνω στην TE 250.
Σταθερή σε όλες τις συνθήκες
Πατώντας την μίζα ο κινητήρας παίρνει μπροστά και λειτουργεί ήρεμα, αφήνοντας απλά έναν μπάσο ήχο από την εξάτμιση τιτανίου της Leo Vince. Όλα είναι έτοιμα για οδήγηση, ο κινητήρας ανεβάζει άμεσα στροφές, “ακούει” πολύ καλά στο άνοιγμα του γκαζιού, και ξεκινάω την βόλτα μου μόλις πλησιάζει στην ιδανική θερμοκρασία.
Ξεκινώντας με αργό ρυθμό και στην φάση που ακόμη ελέγχω τα φρένα και τις αναρτήσεις, νιώθω την προθυμία του κινητήρα ο οποίος ανεβάζει στροφές άμεσα. Δίχως μπουκώματα και δισταγμό, “στροφάρει” αμέσως με την 3η αλλά και την 3η σχέση που βάζω στο κιβώτιο. Ανεβάζω λίγο ρυθμό, και η γεωμετρία του TE μου φαίνεται ότι είναι πολύ γρήγορη, για γρήγορο στρίψιμο. Όντως, με την σκέψη και μόνο, αλλάζει κατεύθυνση και πηγαίνει ακριβώς εκεί που θες να πας. Οι τροχοί πατούν κάτω με εμπιστοσύνη, και η μοτοσυκλέτα υπακούει στις εντολές του σώματος γρήγορα.
Συνεχίζω ανεβάζοντας ρυθμό και απολαμβάνω την οδήγηση της ΤΕ σε κάθε σημείο της πίστας. Στην μεγάλη κατηφόρα με τα πολλά σαμαράκια και τις πέτρες, η μικρή Husqvarna δεν καταλαβαίνει τίποτα, είναι σταθερή και ακλόνητη και συμπεριφέρεται όπως ακριβώς θέλεις. Οι αναρτήσεις λειτουργούν ξεκούραστα, αποσβένουν τις ανωμαλίες και η εμπιστοσύνη που μεταδίδει το σύνολο, σε εμπνέουν ώστε να ανεβάσεις και άλλο τον ρυθμό και την ταχύτητα σου. Όσο το πιέζεις, τόσο το TE 250 “κάθεται κάτω”, γίνεται σταθερό και επιταχύνει μπροστά σαν σφαίρα. Στα μπερμ με μεγάλη ταχύτητα στρίβει απίστευτα καλά παρά την γρήγορη γεωμετρία της, σημείο για το οποίο ευθύνεται το στιβαρό πλαίσιο και η Husqvarna έχει μεγάλη και πολυετή παράδοση σε αυτό τον τομέα.
Κοντά στην παραγωγής
Η Husqvarna συνηθίζει να επεμβαίνει ελάχιστα στις αγωνιστικές μοτοσυκλέτες, γιατί πολύ απλά είναι έτοιμες για αγώνες όπως παράγονται. Σε τέτοιου είδους αγώνες άλλωστε, η αξιοπιστία είναι ο βασικότερος παράγοντας για μία επιτυχημένη εμφάνιση, και αυτό το ξέρει καλά η ομάδα του Azzallin. Η TE 250 δεν έχει καμία επέμβαση στον κινητήρα, μιας και αυτός έχει αποδειχθεί δυνατός και αξιόπιστος. Είναι ψεκαστός, και έχει τοποθετηθεί μία εξάτμιση τιτανίου της Leo Vince από μπροστά μέχρι πίσω, για να βγάλει τα κρυμμένα άλογα. Στον λαιμό, υπάρχει θάλαμος αντήχησης ο οποίος συμβάλλει στην ροπή στις χαμηλές και μεσαίες στροφές. Οι αναρτήσεις είναι της KYB μιας και τέτοιες χρησιμοποιούν οι μοτοσυκλέτες της Husqvarna για το 2012. Το μπροστινό είναι semi factory, ενώ και οι δύο έχουν δεχθεί σετάρισμα εσωτερικά στα μέτρα του Φιλανδού αναβάτη. Ένα μεγαλύτερο γρανάζι πίσω, για βοήθεια στα κλειστά κομμάτια είναι η μοναδική παρέμβαση όσον αφορά τις επιδόσεις. Στα φρένα, έχουν τοποθετηθεί δίσκοι μαργαρίτα της Braking, χωρίς τρύπες, στις στάνταρ δαγκάνες. Τα στεφάνια των τροχών είναι βαμμένα μαύρα – κόκκινα και προέρχονται από την Alpina. Η ομάδα του Azzalin διατηρεί στενή σχέση με την Alpina της οποίας και εξελίσσει το σύστημα tubeless για ελαστικά off road.
Ένα τιμόνι της WRP και η προστατευτική αλουμινένια ποδιά για τον κινητήρα, μαζί με τα ανθεκτικά κολάρα σιλικόνης, για το ψυκτικό υγρό, είναι οι βασικές διαφορές της αγωνιστικής TE 250, σε σχέση με μία παραγωγής.
Αυτό δείχνει πόσο εμπιστεύεται η ομάδα της μοτοσυκλέτες και επεμβαίνει μόνο σε σημεία που απαιτείται ώστε να έρθει στα μέτρα του αναβάτη.
Βόλτας συνέχεια
Στα κλειστά κομμάτια της πίστας η γρήγορη γεωμετρία σε συνδυασμό με την μεστή δύναμη του μοτέρ κάνουν την μοτοσυκλέτα ασυναγώνιστη. Στρίβει πολύ γρήγορα, πλαγιάζει αμέσως εκεί που θες, διατηρεί την κλίση στα μπερμ χωρίς να σε σηκώνει ή να σε ρίχνει στο εσωτερικό της στροφής, ενώ και η αλλαγή κλίσης, γίνεται με χαρακτηριστική άνεση. Η μοτοσυκλέτα που έχει στηθεί πάνω στο πλαίσιο του WR 125, έχει πετύχει έναν ιδανικό συνδυασμό στην οδήγηση. Το γεγονός ότι οι αναρτήσεις της λειτουργούν προοδευτικά και είναι μαλακές στην αρχική διαδρομή, με έβαζαν στην διαδικασία να ανοίγω όλο και περισσότερο το γκάζι, και να οδηγάω απολαυστικά. Είναι ο ίδιος συνδυασμός που βοήθησε τον Juha Salminen έναντι των αντιπάλων του στο να επιτύχει τον στόχο του και την κατάκτηση του τίτλου.
Συνεχίζοντας σε ανοιχτά κομμάτια, κρατώντας το γκριπ του γκαζιού στο στοπ του η δύναμη του κινητήρα μεταδίδεται ομαλά και χωρίς απότομα ξεσπάσματα στον πίσω τροχό, κάτι που θα οδηγούσε σε απώλεια πρόσφυσης και συνεπάγεται σε απώλεια χρόνου κατά την διάρκεια των ειδικών διαδρομών. Αλλάζω σχέσεις με το γκάζι στο τέρμα και ο κινητήρας τις δέχεται χωρίς να κρεμάει, ή να χρειάζεται βοήθεια από τον συμπλέκτη. Επιταχύνει συνέχεια δυνατά, ανεξάρτητα από την επιλεγμένη σχέση, και μόνο στις χαμηλές στροφές, νιώθεις ότι θέλει συμπλέκτη για να φύγει γρήγορα μπροστά. Ακόμη και τότε όμως, η δύναμη δεν θα σε ξενίσει, αλλά ο πίσω τροχός θα ντριφτάρει εντυπωσιακά, το σύνολο θα διατηρήσει την τροχιά του και θα διαγράψει μία στροφή σπινάροντας. Άφοβα, και ξεκούραστα, χωρίς να σε φοβίζει.
Φιλική και στα “σφιχτά”
Φρενάροντας πριν από αριστερή παρατεταμένη στροφή μέσα σε λούκι με μεγάλο βάθος, η μικρή ΤΕ συνεχίζει να συμπεριφέρεται άψογα δίχως να βυθίζονται σημαντικά οι αναρτήσεις. Διατηρώ την πορεία που είχα επιλέξει, μπορώ να φρενάρω ώστε να μειώσω την ταχύτητα εισόδου στα επίπεδα που θέλω, και μπορώ έτσι να τοποθετηθώ σωστά. Με ασφάλεια και σιγουριά, πατάω μέσα στο λούκι, ανοίγω όλο το γκάζι και η γραμμική απόδοση του 250 που έρχεται σταθερά, με βγάζει στην ευθεία πολύ γρήγορα, χωρίς περιττά σπιναρίσματα.
Σφίγγω τα χέρια και κατευθύνομαι προς το ανηφορικό άλμα, όπου το τερέν έχει χαλάσει, και εκεί βρίσκονται πολλές διαφορετικές σκαμμένες “γραμμές”. Περνάω από πάνω με άνεση, με τον πίσω τροχό να σπινάρει και τις αναρτήσεις να κάνουν τη σκληρή δουλειά, μπαίνω σε δύσβατο μονοπάτι, για να δω πως συμπεριφέρεται στα σφιχτά κομμάτια. Η διαδρομή είναι τεχνική, διαθέτει λούκια, ρίζες, στροφές με αντίθετη κλίση “off camper”, και νιώθω να κινούμαι αβίαστα. Το χαμηλό βάρος και η ευελιξία του TE 250, με αφήνουν να κρατηθώ σε σβέλτο ρυθμό στην διαδρομή, και το σταθερό πλαίσιο συντελεί στην ασφάλειά μου. Η μοτοσυκλέτα του Salminen είναι ένα παιχνίδι το οποίο βλέπει ακόμη και τους κορμούς, τις πέτρες και τα ξύλα που έχει τοποθετήσει η οργάνωση, για… πρωϊνό. Λίγο κοντρόλ και όλα γίνονται παρελθόν, δίχως να έχω καταβάλει ούτε το 30% της δύναμής μου για να το καταφέρω.
Παιχνίδι και όπλο ταυτόχρονα
Όσο περνούσε η ώρα στη σέλα της TE 250 που μόλις είχε κερδίσει το παγκόσμιο πρωτάθλημα enduro, στην κατηγορία E1, δενόμουν και πιο πολύ με την ομαλή και προβλέψιμη λειτουργία της. Ένα χαμόγελο ικανοποίησης στο πρόσωπο ήταν η απάντηση στους μηχανικούς που ρωτούσαν πως μου φάνηκε. “Σαν παραγωγής, με βελτιωμένες αναρτήσεις”, τους απάντησα, και ένιωσα κι εγώ για λίγες έστω “παγκόσμιος”, πάνω σε μία απλή και φιλική μοτοσυκλέτα.
Η ΤΕ 250 του Juha Salminen είναι μια πολύ όμορφη, ελαφριά και δυνατή μοτοσυκλέτα που κάλλιστα θα μπορούσε να έχει ο κάθε αναβάτης στην κατοχή του διασκεδάζοντας την κάθε στιγμή οδήγησης. Είτε κατά την διάρκεια ενός αγώνα είτε κατά την διάρκεια μιας απλής βόλτας, είναι ένα παιχνίδι για μεγάλα παιδιά. Κι όμως, είναι ένα όπλο, το οποίο στα χέρια του Salminen αποδείχθηκε ιδιαίτερα επικίνδυνο για τους υπόλοιπους αναβάτες!
