Κείμενο: Κώστας Γκαζής
Φωτογραφίες: Βασίλης Κωστάκος

Το Suzuki SV 650X ABS βασίζεται πάνω στο SV 650 ABS του 2016, με στιλιστικές κυρίως cafe racer πινελιές. Είναι κουκλί, και στη σέλα του θα χορτάσετε vintage χαρακτήρα, σε μια εργοστασιακή έκδοση που γλυτώνει χρόνο και έξοδα σε όσους ναι μεν θέλουν κάτι ανάλογο, δεν επιθυμούν όμως να φάνε τη ζωή τους στο customizing.

Το Χ παρουσιάστηκε ως concept στο σαλόνι του Tokyo το 2017, ενώ επιτέλους ήρθε και στην Ελλάδα, ως μοντέλο παραγωγής το 2018. Δυνατά χαρτιά του το στιλ και η εμφάνιση, που ξυπνούν μνήμες άλλων εποχών, πιο αθώων, χαμένων στον θρύλο.

Διαφορές σε σχέση με το SV 650 ABS

Το 2016 η Suzuki παρουσίασε το ανανεωμένο SV 650 ABS, ένα διασκεδαστικό γυμνό μοντέλο, με την εξέλιξη του αειθαλούς V2 των 650 κυβικών που έχουμε δει σε πάμπολλα μοντέλα του Hamamatsu. Τώρα, η έκδοση SV 650X ABS, έρχεται να προσθέσει Cafe Racer look και χαρακτήρα, για όσους θέλουν να ξεχωρίζουν στιλιστικά.

Οι διαφορές σε σχέση με το SV 650 ABS.

• Νέα είναι η σέλα του SV 650 ABS, καπιτονέ σε στιλ "Tuck Roll Style", ελαφρώς ψηλότερη από του SV 650 ABS -790mm αντί για 785mm.
• Το πιρούνι του SV 650X ABS διαθέτει ρύθμιση προφόρτισης ελατηρίου.
• Το X διαθέτει bikini-fairing / μάσκα που “αγκαλιάζει” τον προβολέα και συνδέει οπτικά τα πλευρικά πλαστικά που βρίσκονται κάτω από το ρεζερβουάρ.
• Μοναδική είναι η βαφή της μοτοσυκλέτας, σε γκρι και μαύρο χρώμα με κόκκινες λεπτομέρειες.

Τέλος, το SV 650X ABS διαθέτει πλήθος αξεσουάρ για πλήρη εξατομίκευση:

• Προβολείς ομίχλης
• Προστατευτικό κάλυμμα πλαισίου
• Εξάτμιση Yoshimura R-77J
• Καρίνα Μαύρη Ματ
• Σετ φλας LED

Cafe Racer Dreams

O όρος Cafe Racer ξεκίνησε να χρησιμοποιείται πρώτα από τους Βρετανούς την δεκαετία του 1960, όταν ξεκίνησαν να μεταποιούν τις μοτοσυκλέτες τους, χρησιμοποιώντας τις για αστικές κόντρες και γρήγορες βόλτες στις ντόπιες καφετέριες, όπου και μαζευόταν οι ενθουσιώδεις αναβάτες. Οι πιο γνωστές καφετέριες που έμειναν στην ιστορία όσον αφορά το Cafe Racer κίνημα ήταν το Busy Bee cafe στο Watford και το Ace Cafe στο Λονδίνο.

Τα στοιχεία των custom μοτοσυκλετών που έγιναν γνωστές ως cafe racers ήταν τα κλιπόν που χάριζαν racing look, τα πίσω τοποθετημένα μαρσπιέ, και το bikini (μισό) fairing στον προβολέα. Μαζί με τα παραπάνω στιλιστικά στοιχεία, οι μοτοσυκλέτες διέθεταν και διαφορετικά καρμπιρατέρ, εξατμίσεις και άλλα αξεσουάρ, για ανεβασμένες επιδόσεις.

Στην αρχή οι εταιρείες δεν είχαν προσέξει την τάση της εποχής, και οι ιδιώτες customizers έδιναν ρέστα. Δημοφιλή custom μοντέλα εποχής, η Triton (κινητήρας Triumph Bonneville με πλαίσιο Norton Featherbed), η Tribsa (κινητήρας Triumph με duplex πλαίσιο BSA), η NorVin (Vincent V-2 κινητήρας και featherbed πλαίσιο), και μοτοσυκλέτες με πλαίσια Rickman & Seely.

Στη δεκαετία του 1970, οι ιαπωνικές μοτοσυκλέτες έγιναν οι πλέον δημοφιλείς βάσεις για τα cafe racer μοντέλα, με τετρακύλινδρα μοντέλα των Honda, Kawasaki, Suzuki & Yamaha να μετατρέπονται σε αγωνιάρικου στιλ καφετέρια μπάικς. 

Την ίδια δεκαετία ήταν όταν τα εργοστάσια ξεκίνησαν να κατασκευάζουν τα δικά τους cafe racer μοντέλα, με τα πιο ονομαστά να είναι τα παρακάτω:

• Το BMW R90S του 1973
• Το Ducati 750 SS του 1973
• Το Ducati 900 Super Sport Desmo του 1975
• Το Moto Guzzi 850 Le Mans του 1976
• Το Harley-Davidson XLCR του 1977

Κατόπιν, τα εργοστασιακά cafe racer πέρασαν μερικές δεκαετίες ηρεμίας, ώσπου οι εταιρείες ξανάπιασαν το στιλ, δημιουργώντας πολλά σύγχρονα αριστουργήματα. Ένα από αυτά είναι και το Suzuki SV 650X ABS.

Για να το χαζεύεις όλη μέρα

Μικρές οι αλλαγές σε σχέση με το SV 650 ABS, όμως κάνουν μεγάλη οπτική διαφορά, αλλάζοντας ταυτόχρονα και τον χαρακτήρα της μοτοσυκλέτας. Τα κλιπόν χαρίζουν αγωνιστική εμφάνιση στο X, ενώ τοποθετούν και τον αναβάτη στην ανάλογη σκυφτή, "πολεμική" θέση. 

Το bikini fairing είναι πανέμορφο, και προσωπικό απωθημένο, καθώς θυμίζει μοτοσυκλέτες που έμειναν στην ιστορία όσον αφορά την ομορφιά, την αγριάδα και τις sport διαθέσεις τους. 

Η σέλα είναι μοναδική στο X, με εκείνη του αναβάτη να είναι μαύρη και καπιτονέ, ενώ του συνεπιβάτη είναι γκρι και ίσια, ώστε να μοιάζει με τον κοκοβιό μονόσελου!

Και τέλος η gun-metal γκρι βαφή με το μαύρο ρεζερβουάρ και τα μαύρα φιλέτα στην ουρά, κομπλέ και με τις κόκκινες go-faster ρίγες, ολοκληρώνουν το σβέλτο οπτικό αποτέλεσμα.

Τιμολογιακά, τα παραπάνω κοστολογούνται ως μια διαφορά 600 ευρώ από το SV 650 ABS, με το X ν κοστίζει 7.495 ευρώ σε σχέση με τα 6.895 ευρώ του "απλού" SV. Τιμή που κρίνεται ως τίμια, και χαμηλή, ειδικά αν τη συγκρίνεις με τον vintage ανταγωνισμό.

Μειωμένες ανέσεις, στιλ στον Θεό

Το SV 650 X είναι σαφώς πιο χρηστικό από τα περισσότερα χειροποίητα cafe racer μοντέλα που θα δεις στον δρόμο, αλλά λιγότερο φυσικά από το "απλό" SV. Που συναντούμε συνήθως τα κλιπονάτα τιμόνια; Στα Supersport / Superbike μοντέλα φυσικά. Τι προσφέρουν; Φορτίζουν τον μπροστινό τροχό, προσφέροντας βελτιωμένο κράτημα, χαμηλώνουν τον αναβάτη, άρα και το κέντρο βάρους της μοτοσυκλέτας, και αποτελούν τη βέλτιστη λύση για sport οδήγηση στην άσφαλτο.

Τι αφαιρούν; Άνεση και χρηστικότητα. Όταν είσαι σκυμμένος, το βάρος του σώματος πέφτει στους καρπούς σου, και είναι θέμα χρόνου το πότε θα κουραστείς -τα πράγματα χειροτερεύουν με σακίδιο στην πλάτη. Τα κλιπόν αφαιρούν επίσης ευελιξία και αμεσότητα στις αλλαγές κατεύθυνσης, καθώς το μήκος τους είναι μικρό και δεν προσφέρουν μεγάλο μοχλό, ενώ αφαιρούν και μέρος της δυνατότητας... κατόπτευσης που έχεις όταν είσαι όρθιος.

Τι λέει ο Cafe Racer αναβάτης για τα παραπάνω; Απλώς γελάει, και αναφωνεί "μπρος στα κάλλη τι είναι ο πόνος"; Ή ακόμα "για όσους αρέσουμε, για τους άλλους δεν θα μπορέσουμε". Θέμα επιλογών λοιπόν το τιμόνι του SV-X, όπως για παράδειγμα η γύμνια στα naked ("μα, φυσάει Αλέκο, γιατί δεν βάζεις μια ζελατίνα;"). Μια ειδοποιός διαφορά που ΔΕΝ γίνεται να αλλάξει στην κατηγορία. Cafe racers = κλιπόν ρε αδερφέ, πώς να τα κάνουμε!

Το φέρινγκ πάλι, δεν αφαιρεί τίποτα, μόνο προσθέτει. Εμφάνιση και άνεση, καθώς ο σκυφτός πλέον αναβάτης μπορεί να στριμωχτεί πίσω του, απολαμβάνοντας αρκετά καλή προστασία από τον αέρα και γενικότερα απ' τα στοιχεία της φύσης.

Για να σε δω από κοντά...

Πρόκειται για ένα από τα πλέον καλόγουστα cafe racers του 2018, και ταυτόχρονα από τα πλέον προσιτά, ενώ κι η ποιότητα κατασκευής του είναι πολύ καλή. 

Όμορφη η θέα που αντικρίζεις όταν χαζεύεις τη μοτοσυκλέτα, με το μασκάκι, το πλαίσιο χωροδικτύωμα, το ποιοτικό τελικό της εξάτμισης, τους χαμηλούς καθρέπτες με το μέτριο οπτικό πεδίο, και την ξεχωριστή σέλα.

Όμορφη όμως κι η θέα που αντικρίζει ο αναβάτης. Ο τελευταίος βλέπει μια καλαίσθητη πλάκα τιμονιού, ενώ η ψηφιακή οθόνη έχει φορεθεί σε αρκετά από τα νέα μοντέλα της Suzuki, διαθέτοντας πληθώρα ενδείξεων. Από ταχύμετρο και στροφόμετρο, ένδειξη ταχύτητας κιβωτίου, δείκτες θερμοκρασίας και στάθμης καυσίμου, ρολόι, ολικό και 2 μερικούς χιλιομετρητές, μέση κατανάλωση, απόσταση μέχρι τον επόμενο ανεφοδιασμό, κ.α.

Ο κεντρικός διακόπτης είναι κλασικός Suzuki, και ενώ στο "απλό" SV μπορεί να γκρινιάζαμε, στο X προσθέτει ακόμα περισσότερο Vintage χαρακτήρα!

Τα φλας είναι μεγάλα, και δεν είναι LED, ενώ ο στρογγυλός προβολέας είναι αυτός που πρέπει. Ο συνεπιβάτης δεν έχει χειρολαβές, έχει όμως ένα... λουρί -που κι εδώ χαρίζει classic χαρακτήρα στη μοτοσυκλέτα.

Τα μαρσπιέ δείχνουν καινούργια, δεν είναι όμως, η διαφορά τους από το SV 650 ABS είναι πως στο Χ είναι μαύρα. Έχουν τεράστια hero blobs, τα οποία όμως αν δεν σου αρέσουν τα αφαιρείς εύκολα.

Ο κινητήρας είναι πολύ ελαστικός (πολύ όμως!), ροπάτος και αρκούντως δυνατός, με γραμμική απόδοση και πολύ καλό ψεκασμό -μόνο στο άνοιγμα από τέρμα κλειστό γκάζι έχουμε ένα μικρό τίναγμα. Ο συγκεκριμένος V2 θα βοηθήσει το Χ να ξεδιπλώσει όλες του τις αρετές, παρέχοντας έλεγχο και διασκέδαση στον αναβάτη, στην πόλη και έξω από εκείνη, ενώ μπορείτε εύκολα να κινείστε με μια και δυο ταχύτητες πάνω. Ο "αργόμπιτος" χαρακτήρας του μοτέρ ταιριάζει με τον cafe χαρακτήρα της μοτοσυκλέτας, προσθέτοντας κι άλλους bonus points στην ατμόσφαιρα.

Οι μόνοι που ίσως να μην ενθουσιαστούν θα είναι οι... κάγκουρες, καθώς τα 75 ονομαστικά άλογα δεν βάζουν φωτιά στον δρόμο, ενώ η μοτοσυκλέτα θα δυσκολευτεί να σηκωθεί σούζα ακόμα και με πρώτη στο κιβώτιο -θέλει συμπλέκτη. Επιπλέον, καθώς το ABS δεν απενεργοποιείται, μπορείτε να ξεχάσετε drift με κατεβάσματα, ή endo -αν και για το τελευταίο, μάλλον χλωμό το βλέπουμε να κάνατε, ακόμα κι αν βγάζατε την ασφάλεια του ABS. 

Ένα χαρακτηριστικό που περιγράφει τη μοτοσυκλέτα, όπως και τη βάση που χρησιμοποιήθηκε, είναι πως σε όλα τα επιμέρους στοιχεία υπάρχει μια ισορροπία, δημιουργώντας ένα σύνολο άριστο για καθημερινή χρήση. Ούτε δάγκωμα και υπερβολική ισχύ έχουν τα φρένα, ούτε τρομακτική δύναμη διαθέτει ο κινητήρας, ούτε υπερβολική απόκριση το γκάζι, κ.ο.κ. Όλα είναι φτιαγμένα για σβέλτη ή ήρεμη οδήγηση, αναλόγως τα κέφια σας. Τίποτα δεν θα βγάλει τον αναβάτη από τη νιρβάνα του, ενώ μόνο όταν ξεκινήσει να ξεφεύγει από τα όρια της μοτοσυκλέτας θα σκεφτεί ίσως πως θα ήθελε περισσότερο γκάζι, δυνατότερα φρένα ή μεγαλύτερο fun factor. Όμως μιλάμε για ευρύτατα όρια που θα ικανοποιήσουν το μεγαλύτερο μέρος των αναβατών και χρήσεων.

Τα ελαστικά Sportmax Roadsmart τώρα, ανήκουν στην Dunlop, και αν έχουμε καταλάβει καλά, ταιριάζουν καλύτερα σε βαρύτερες μοτοσυκλέτες. Έτσι, στο SV 650X ABS εμφανίζονται σκληρά και δυσκολεύονται να έρθουν σε θερμοκρασία λειτουργίας. Σε καλή άσφαλτο είναι καλά, σε μέτρια άσφαλτο είναι αντίστοιχα μέτρια, ενώ στην κακή άσφαλτο γλιστράνε πολύ, τόσο εμπρός όσο και πίσω. Το  "απλό" SV 650 που είχαμε δοκιμάσει φόραγε Dunlop SportMax Qualifier.

Το ABS της Nissin κάνει μεν τη δουλειά του, όμως δεν είναι από τα τελευταία συστήματα, και μπαίνει σχετικά εύκολα σε λειτουργία.

Στον κινητήρα που προέρχεται από το SV 650 ABS βρίσκουμε το σύστημα Low RPM Assist, που αυξάνει ελαφρώς τις στροφές του κινητήρα όταν αφήνετε τον συμπλέκτη από στάση, ή όταν κινείστε με εξαιρετικά χαμηλή ταχύτητα. Στόχος του συστήματος, η αποτροπή του “τσαφ”, του σβησίματος δηλαδή του κινητήρα, λόγω άγαρμπης χρήσης του συμπλέκτη από αρχάριο αναβάτη. Και το καλό του συστήματος; Δεν θα ενοχλήσει τους έμπειρους, καθώς κάνει τη δουλειά του... "αθόρυβα".

Το Χ διαθέτει επίσης και το σύστημα Easy Start, που είχαμε δει πρώτα στο GSX-S 1000 και κατόπιν στο SV 650 ABS, με το οποίο πιέζεις μία φορά τη μίζα, κι εκείνη γυρίζει ασταμάτητα (για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα), μέχρι να θέσει σε λειτουργία τον κινητήρα.

Σημειώστε πως τα 197 γεμάτα κιλά της μοτοσυκλέτας δεν είναι πολλά, και ακόμα και οι αναβάτες της κατηγορίας "φτερού" δεν θα συναντήσουν πρόβλημα με τον έλεγχο και τις μανούβρες με χαμηλές ταχύτητες. Τώρα η σέλα των 790 mm μπορεί να είναι ελαφρώς ψηλότερη από του SV 650 ABS, αλλά ακόμα κι έτσι, αναβάτης με ύψος 1.70 πατάει άνετα όλο το πέλμα του ενός ποδιού στην άσφαλτο.

Οι αναρτήσεις της Showa αποτελούνται από ένα συμβατικό πιρούνι 41 mm μπροστά και από ένα μονό αμορτισέρ με μοχλικό πίσω, και θα κάνουν μια χαρά τη δουλειά τους, ακόμα και σε σβέλτη οδήγηση. Και με το βάρος του αναβάτη να φορτίζει περισσότερο τον μπροστινό τροχό στο Χ, σε καλή άσφαλτο θα το διασκεδάσετε δεόντως! Εμείς πάντως αν κάναμε δικό μας το Χ θα του χαρίζαμε ένα ζευγάρι μαλακά ελαστικά, για να ανέβει τόσο η ασφάλεια όσο και ο παράγοντας διασκέδαση.

Χάζι και γκάζι

Η οδήγηση με το Χ είναι δίκοπο μαχαίρι. Από τη μία, σε κοιτάζουν όλοι, εσύ κοιτάζεις τη μοτοσυκλέτα, σταματάς, συνεχίζεις να την κοιτάζεις, σε κοιτάζουν οι υπόλοιποι που είσαι σταματημένος, γενικά το χάζι είναι ατελείωτο και ασταμάτητο. 

Από την άλλη, ζώντας μαζί του σε αστικές συνθήκες για μια εβδομάδα, μου έλειψε η άνεση της όρθιας θέσης οδήγησης. Πείτε ότι θέλετε, η αλήθεια είναι πως μάλλον... γέρασα. Όπως και να έχει, η θέση οδήγησης έχει τις απαιτήσεις της, έχει και τα bonus της. Οι πρώτες αφορούν στην κίνηση στο μποτιλιάρισμα, και τα δεύτερα έχουν να κάνουν με πιο ανοιχτούς δρόμους και διαδρομές με στροφές.

Οι 75 hp στις 8.500 rpm και τα 6,52 Kgm ροπής στις 8.100 rpm είναι υπέρ-αρκετά για οποιαδήποτε αστική χρήση αλλά και για τον αυτοκινητόδρομο. Τα 170 χλμ/ώρα έρχονται γρήγορα παντού, ενώ με λίγη υπομονή και σκύψιμο θα πλησιάσετε κοντά στην μαγική 2η εκατοντάδα χιλιομέτρων. Η ροπή και η ελαστικότητα του κινητήρα ελαχιστοποιούν τα κατεβάσματα και όσον αφορά στην κατανάλωση, εμείς είδαμε από 4.5-5.5 λίτρα στα 100 χιλιόμετρα, ανάλογα με τον ρυθμό οδήγησης. Οικονομία λοιπόν και στην καθημερινή συμβίωση.

Όταν ανάψουν τα αίματα, το Χ εκπλήσσει με τις ικανότητες του, με μόνο φρένο τα σκληρά ελαστικά πρώτης τοποθέτησης. Σε καλή άσφαλτο, το έξτρα βάρος του αναβάτη στα κλιπόν χαρίζει ακόμα περισσότερα χαμόγελα από ότι χάριζε το SV 650 ABS, με τη μοτοσυκλέτα να εμπνέει εμπιστοσύνη και να αποπνέει στιβαρότητα.

Πολύ θα θέλαμε να δούμε το X ακόμα και σε Track Day, ειδικά με ένα διαφορετικό ζεύγος μαλακών ελαστικών, καθώς πιστεύουμε πως δεν θα τα πήγαινε καθόλου άσχημα.

Το Χ κρύβει τον θησαυρό

Για τους φαν της cafe σκηνής, το Suzuki SV 650 X είναι μια ιδιαίτερα στιλάτη, εξαιρετική σε όλα της και αρκούντως οικονομική επιλογή για την κατηγορία. Μπορεί να άργησε να φανεί, μπορεί οι αλλαγές που έκανε η Suzuki να μην ήταν ιδιαίτερα τολμηρές σε σχέση με το SV 650 ABS, όμως το στιλιστικό αποτέλεσμα αξίζει τον χρόνο που περιμέναμε, αξίζει και τα λεφτά που ζητάει η Suzuki. Όπως προείπαμε, όσοι θέλουν αυξημένη χρηστικότητα σίγουρα θα προτιμήσουν το "απλό" SV με την όρθια θέση οδήγησης, όμως το στιλ αγαπητοί, παραχωρήσεις ΔΕΝ κοιτά!

Και το Χ έχει μπόλικο στιλ. Είναι όμορφο, είναι στιλάτο, είναι λουκουμάκι σκέτο. Ακόμα και σταματημένο ξεχωρίζει από ότι άλλο έχει παρκάρει δίπλα του, και αναδύει ατμόσφαιρα εποχής.

Καβαλήστε το, και βάλτε πλώρη για Ace Cafe.  

Τεχνικά χαρακτηριστικά

Φωτογραφίες οδήγησης

Φωτογραφίες λεπτομερειών