Όπως και να έχει πάντως η καθημερινότητα αφαιρεί σημαντικά πράγματα από τη ζωή. Είτε είναι έρωτας, είτε σχέση, είτε οικογένεια.
Αυτό δεν φυσικά δεν αφήνει και εκτός τη σχέση με μια μοτοσυκλέτα, που πολλοί δεν μπορούν να καταλάβουν, να αντιληφθούν.
Δεν είναι ένα ακόμα καταναλωτικό προϊόν ή απλά ένα συνονθύλευμα από άψυχα μέταλλα.
Κάτι σαν ένας σύντροφος. Κι υπάρχουν μοτοσυκλέτες που μπορούν να παίξουν αυτό το ρόλο πολύ καλύτερα από άλλα μοντέλα. Γιατί;
Δύσκολη απάντηση καθώς δεν αφορά κάτι συγκεκριμένο αλλά περισσότερο για μια αίσθηση. Και φυσικά πρωτίστως αφορά την όραση καθώς το μάτι εύκολα θα "παγιδευτεί" από μια εντυπωσιακή εμφάνιση. Σαν τον "έρωτα με την πρώτη ματιά".
Κάτι τέτοιο συμβαίνει και με το Interceptor 650 της Royal Enfield που θα τραβήξει επάνω του όλα τα βλέμματα χάρη στο ρετρό look του. Μόνο που στην περίπτωση της ινδικής μοτοσυκλέτας δεν είναι απλά ένα μοντέλο που θέλει να δείχνει κλασικό, αλλά έχει τη αίσθηση που απόπνεαν παλιά τα δίκυκλα. Κάτι που θα διαπιστώσεις στην πρώτη κιόλας βόλτα πάνω στη σέλα του Interceptor.
Ακόμα και μια μικρή βόλτα έως την Κακιά Σκάλα είναι το καλύτερο αντίδοτο στην "καθημερινότητα" και στην ένταση που δημιουργεί η ζωή στην πρωτεύουσα. Είναι απλά απόφαση στιγμής, και έτσι βρίσκεσαι να κατηφορίζεις προς το Σκαραμαγκά, αφήνοντας πίσω σου την πόλη των τριών και εκατομμυρίων.
Παρά την βιομηχανική εκμετάλλευση του ομώνυμου όρμου, ο ανοικτός ορίζοντας σε κάνει να αλλάξεις διάθεση. Και μπορεί η θαλασσινή αύρα να έρχεται στα ρουθούνια σου μπερδεμένη με τη μυρωδιά του πετρελαίου από τα παρακείμενα διυλιστήρια αλλά δεν σε ενοχλεί τόσο, καθώς οι χαλαρωτικοί κραδασμοί του δικύλινδρου κινητήρα σε βάζουν σιγά-σιγά στη μοτοσυκλετιστική νιρβάνα.
Το ίδιο σκηνικό της εκβιομηχάνισης και των διυλιστηρίων συνεχίζεται έως να διασχίσεις την Ελευσίνα και να σκαρφαλώσεις στο βουνό.
Δεν επιλέγεις τον αυτοκινητόδρομο φυσικά αλλά την παλιά Ε.Ο. Αθηνών- Κορίνθου καθώς το ζητούμενο είναι να πάψει το κυνηγητό του χρόνου.
Ίσως κάτι τέτοιο σκέφτηκαν -και πολύ σωστά- οι Ινδοί μηχανικοί και δεν τοποθέτησαν ένδειξη ώρας στις λιγοστές ψηφιακές ενδείξεις που υπάρχουν στα κλασικά όργανα. Ένα αναλογικό κοντέρ και ένα αναλογικό στροφόμετρο με το επιβεβλημένο χρωμιομένο στεφάνι είναι τα μοναδικά κομμάτια της μοτοσυκλέτας που παρεμβαίνουν στον ανοικτό ορίζοντα εμπρός σου. Είπαμε γνήσια αίσθηση μοτοσυκλέτας.
Αφήνοντας την Ελευσίνα πίσω σου, κατηφορίζοντας προς Νεράκι, τα πράγματα αρχίζουν να μπαίνουν στη θέση τους. Είναι η ώρα θα αφεθείς στην απόλαυση της οδήγησης στον γεμάτο στροφές δρόμο. Ο δικύλινδρος κινητήρας παράγει ένα ελαφρύ σφύριγμα που καλύπτεται από τον ήχο των δύο τελικών σε σχήμα χωνί.
Ο ήχος τους είναι τόσος όσο χρειάζεται για να ευχαριστιέσαι "μοτοσυκλέτα" αλλά και να μην γίνεται κουραστικός ή ενοχλητικός για τους άλλους.
Απόλυτο και συμπαγές το Interceptor ακολουθεί τις προσταγές σου. Η επιλογή της χωρητικότητας στα 650 κυβικά αποδεικνύεται σοφή επιλογή για την ινδική εταιρία, που εστιάζει περισσότερο στην ουσία παρά μόνο στο οπτικό αποτέλεσμα. Η δύναμη είναι όση πραγματικά χρειάζεσαι για να κινηθείς σε χαλαρούς ρυθμούς. Είπαμε στην αναπάντεχη αυτή βόλτα ο χρόνος δεν έχει θέση.
Η κίνηση στη Νέα Πέραμο -Μεγάλο Πεύκο για τους παλαιότερους- σε βγάζει από το ρυθμό αλλά ξέρεις ότι το καλό κομμάτι αρχίζει μετά τα Μέγαρα. Μετά τη λειτουργία του σύγχρονου αυτοκινητόδρομου η παλιά Ε.Ο. για Κόρινθο έχει πολύ λιγότερη κίνηση, έτσι είναι το ιδανικό πεδίο για να ευχαριστηθεί κάποιος την οδήγηση μιας μοτοσυκλέτας.
Οι γρήγορες απανωτές στροφές που ακροβατούν στον βράχο δεν είναι εμπόδιο για το νέο roadster της Royal Enfield που θα πλαγιάσει με ευκολία, ενώ οι σφιχτές αναρτήσεις βοηθούν και αυτές με τη λειτουργία τους. Δεν είναι μια μοτοσυκλέτα παιγνίδι αλλά από την άλλη δεν θα κουράσει κανένα οδηγό σε ένα στενό στροφιλίκι χάρη στην ιδανική θέση οδήγησης που δημιουργεί το ψηλό τιμόνι. Και φυσικά το Interceptor είναι εξοπλισμένο με τα αντίστοιχα φρένα (με ABS) ώστε εάν κανείς θελήσει να κινηθεί σβέλτα να έχει και την αντίστοιχη δύναμη πέδησης.
Έτσι και αλλιώς το παιγνίδι δεν θα διαρκέσει πολύ καθώς είναι μικρή η απόσταση μέχρι την Κακιά Σκάλα, εκεί όπου ο Σκίρωνας πέταγε τους περαστικούς στη θάλασσα όπου ένα χελωνοειδές τέρας τους κατασπάραζε.
Σήμερα υπάρχουν ακόμα τα απότομα αυτά βράχια όπου τα διασχίζουν αυτοκίνητα και τρένα. Για μένα είναι ένα από τα καλύτερα μέρη στην Αττική, με μοναδική θέα στη θάλασσα, η οποία την ώρα της βόλτας μου αποκτά το πορφυρό χρώμα του δειλινού.
Ο προορισμός αυτός απέχει καμιά 50 χιλιόμετρα από το κέντρο της πρωτεύουσας αλλά μια βόλτα μέχρι εκεί μπορεί να σε αναζωογονήσει.
Ειδικά αν φτάσετε εκεί οδηγώντας μια μοτοσυκλέτα σαν το Interceptor 650 της Royal Enfield.
