Του Τάκη Μανιάτη

Φωτογραφίες: Lamarco

Τα όνειρα βρίσκονται βαθιά χαραγμένα στις ψυχές των ανθρώπων. Ειδικά αυτά των παιδιών, δύσκολα ξεχνιούνται, τα παίρνει ο αέρας, σβήνονται.

Αν και είχαν περάσει οκτώ ολόκληρα χρόνια από τον επιτυχημένο πρώτο αγώνα supercross που είχε διοργανώσει στο γήπεδο του ΠΑΟ στην Λεωφόρο Αλεξάνδρας, ο Κώστας Λαμάρης, είχε αποφασίσει να σηκώσει ψηλά τον πύχη.

Τριάντα χρονών πλέον, με περίσσια εμπειρία, ιδέες και προετοιμασία μηνών, κατάφερε να “κλείσει” για πρώτη φορά έναν νέο χώρο.
Το Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας, στην παραλία του Φαλήρου.

Η μοναδικότητα της διοργάνωσης ενός αγώνα supercross μέσα σε κλειστό στάδιο, με εντυπωσιακό φωτισμό, δυνατή μουσική, παράλληλα, σε μίας νέας σχεδίασης πίστα, ήταν πια ο στόχος.

22 & 23 Μαίου 1993

Όλα έγιναν πραγματικότητα στις 22 και 23 Μαίου του 1993 όταν μέσα σε ένα κατάμεστο από κόσμο στάδιο, λάμβανε μέρος για πρώτη φορά στην Ελλάδα μία τέτοια διοργάνωση σε κλειστό χώρο.

Εντυπωσιακά πυροτεχνήματα, μοναδικός φωτισμός, δυνατή μουσική, μία πίστα στολισμένη με αχυρόμπαλες, μια πανδαισία χρωμάτων με τους χορηγούς να βρίσκονται τοποθετημένοι γύρω και μέσα στην πίστα. Ένα θέαμα που συγκλόνισε τους παρευρισκόμενους οι οποίοι απολάμβαναν την έναρξη του αγώνα.

Ο εκφωνητής ξεσήκωνε από νωρίς τον κόσμο ενώ καλωσόριζε και παρουσίαζε έναν έναν τους ξένους, φιλοξενούμενους αναβάτε. Όπως και λίγο μετά, ανακοίνωσε τους καλύτερους Έλληνες, Λευτέρη Παπανικολάκη και Σταύρο Γεωργακόπουλο, αλλά και τιμητικά τελευταίο, τον πέντε φορές πρωταθλητή Ελλάδος, τότε, Λευτέρη Καρέτσο.

Οι συμμετοχές

Οι ξένοι, με δυνατότερο τον γνωστό τότε στην Ελλάδα, Βέλγο Freddy Verhestraeten, ο πιτσιρικάς, 16 ετών τότε, Βέλγος Bengt Laeremans, που είδαμε πολλές φορές στη χώρα μας μέχρι πέρσι. Συμμετείχαν επίσης οι D. Muller, T. Keipp A. Roels και η λίστα συνέχιζε από δικούς, εξαιρετικούς αναβάτες motocross.

Λευτέρης Καρέτσος, Λευτέρης Παπανικολάκης, Σταύρος Γεωργακόπουλος, Θεμιστοκλής (Άκης) Κοσμάς, Κώστας Μαρίνης, Μάνος Λυκίδης, Χρήστος Κασιμάτης, Αντώνης Θεοφανόπουλος, Βασίλης Παπαγιάννης, Στέλιος Χριστοδούλου.

Η πίστα

Η πίστα, μία τελείως νέα διαδρομή σχεδιασμένη με διπλά άλματα, σαμάρια, άλμα τερματισμού όπου περνούσε από κάτω η διαδρομή, κουραστική και πολύ τεχνική, διαφορετική απ’ ότι οι Έλληνες γνώριζαν. Το μεγαλύτερο πρόβλημα όμως ήταν το διπλό άλμα της ευθείας δίπλα από τους θεατές, το οποίο ακολουθούσε ένα τεράστιο, τριπλό!

Κάτι τελείως καινούριο για τους Έλληνες αναβάτες, οι οποίοι το κοιτούσαν απορημένοι. Για να ¨βγεί¨ αυτό το τριπλό, έπρεπε οι αναβάτες να έχουν πηδήξει κοντά το προηγούμενο διπλό, και να μαζέψουν όση φόρα μπορούν για να καταφέρουν να φτάσουν στην ράμπα προσγείωσης του τριπλού.

Το τριπλό!

Μόλις ο Freddy Verhestraeten κατάφερε να πηδήξει το τριπλό, ακόμη στα προκριματικά, όλοι οι θεατές σηκώθηκαν όρθιοι. Τους σηκώθηκε  κυριολεκτικά η τρίχα με το θέαμα και ζητωκραύγαζαν όταν ο ¨ψηλός¨ του ελληνικού motocross, Λευτέρης Παπανικολάκης, πήδηξε και αυτός τα τρία συνεχόμενα άλματα!

Ο κόσμος το απολάμβανε και χτυπούσε η καρδιά του σε κάθε άλμα, στην προσπάθεια των αναβατών να πηδήξουν το τριπλό.

Αυτό το άλμα που αποδείχθηκε τελικά ιδιαίτερα δύσκολο για πολλούς και προκάλεσε ατυχήματα σε κάποιους άλλους, λόγω της απειρίας σε τέτοια οδήγηση. Ο Λευτέρης Καρέτσος ήταν ένα από τα θύματα, όπως και ο Κοσμάς, αλλά και ο Λυρίου. Μόνος επιζήσαντας ο Στέλιος Χριστοδούλου που πήδηξε κυριολεκτικά από το φορείο και πέρασε τελικά στον μεγάλο τελικό.

Η πολύ δυνατή εμφάνιση του Παπανικολάκη λύγισε μπροστά στην απειρία του στο supercross και μία πτώση τον έβγαλε από το κυνήγι του Verhestraeten. Ο οποίος πανυγήρισε έξαλα. Στην 3η θέση βρέθηκε ο Laeremans με μία 125, ο οποίος δήλωσε πως αν είχε 250, θα ήταν αλλιώς τα πράγματα.

Το ίδιο σκηνικό εξελίχθηκε και την 2η μέρα του αγώνα, Κυριακή, μιας και οι χτυπημένοι Έλληνες αναβάτες δεν μπόρεσαν να συμμετάσχουν. Η εκπληκτική εμφάνιση του Βασίλη Παπαγιάννη στην 5η θέση, η επιστροφή του χτυπημένου Σταύρου Γεωργακόπουλου στην 9η και του επίσης πληγωμένου Στέλιου Χριστοδούλου, γέμισαν τον αγώνα.

"Δεν το ξανακάνω!"

Ωστόσο, ήταν μία και μοναδική η  παρουσία του λιλιπούτειου αναβάτη, Χρήστου Φωτόπουλου, ο οποίος με το μικρό του PW 50 και την βοήθεια του πατέρα του, κατάφερε να ανεβοκατέβει τα σαμάρια και τα μικρά αλματάκια. Στο μέλλον, θα τον βλέπαμε να τα περνάει από πάνω πετώντας.

Συγχαρητήρια δέχτηκαν, τόσο ο Κώστας Λαμάρης για την επιτυχή οργάνωση, όσο και την έγκαιρη παράδοση του σταδίου σε άριστη κατάσταση, όσο και οι υπεύθυνοι του Σ.Ε.Φ για την άψογη συνεργασία και κατανόηση.

Αν και ο Κώστας Λαμάρης, κουρασμένος δήλωσε πως, ¨δεν το ξανακάνω για κανέναν λόγο¨, τα γεγονότα τελικά τον διέψευσαν. Η αρχή είχε ήδη γίνει.

Αποτελέσματα

{arttinytable}

{/arttinytable}

Φωτογραφίες

Συνεχίζεται...

[show/hide] <p> </p> <table style="width: 100%;" border="0" cellspacing="5" cellpadding="5"> <tbody> <tr> <td><a class="legacy-image jcepopup" title="1994_3_800x600" href="/images/stories/profile/athens_supercross/1994/1994_3_800x600.jpg" target="_blank"><img src="/images/stories/profile/athens_supercross/1994/thumbnails/thumb_1994_3_800x600.jpg" alt="1994_3_800x600" width="150" height="102" /></a></td> <td style="text-align: center;"><span style="font-size: 14pt; color: #ffcc00;">Μπήκε το νερό στ' αυλάκι!</span> <p> </p> </td> </tr> </tbody> </table> <br /> <hr id="system-readmore" /> <p><br />Αν και αμέσως μετά το πέρας του 1ου Athens Supercross, ο οργανωτής Κώστας Λαμάρης είχε δηλώσει πως “δεν θα ξανακάνει κάτι τέτοιο, τόσο κουραστικό για κανέναν λόγο”, τελικά βρεθήκαμε το 1994 ξανά με αγώνα supercross, στο Στάδιο Ειρήνης και Φιλίας. Διαφορετική ημερομηνία, στις 4 και 5 Ιουνίου, και αρκετές αλλαγές όσον αφορά την σχεδίαση και το μήκος της πίστας. Το τελευταίο αυξήθηκε κατά 25% σε σχέση με το ’93. Τα τριπλά άλματα έγιναν δύο, ένα είκοσι μέτρων, μόνο του, και ένα που ήταν η συνέχεια ενός διπλού, όπως το ’93. <br /><br /><h4 class="inContentHeading"> Ξένες συμμετοχές </h4></p> <p>Η μεγάλη διαφορά πλέον ήταν οι πιο γνωστές ξένες συμμετοχές, οι οποίες έφτασαν τις εφτά.<br />Είχαμε δυνατές ξένες συμμετοχές απευθείας από το αμερικάνικο πρωτάθλημα supercross, όπως αυτή του Ray Sommo, του εικοσιεξάχρονου Αμερικανού που βρισκόταν 15ος στην βαθμολογία του ΑΜΑ motocross. <br />O Βέλγος Jimmy Verbugh ο οποίος μάλιστα είχε φτάσει μέχρι τον τελικό του Supercross στην Saragoza.<br />Ο βρετανός Jason Smith, ο οποίος μετείχε το ’94 στο παγκόσμιο πρωτάθλημα MX.<br />Άλλος ένας Βέλγος, ο Peter Iven, με τερματισμούς στην 13η θέση του παγκοσμίου ΜΧ το ’92, ο ΤσέχοςWilly Formanek, 3ος στο SX της Γερμανίας αλλά και ο Γάλλος Lorien Rogier, που είχε πρόσφατα νικήσει σε αγώνα μεσογειακού κυπέλλου στην Πρέβεζα.<br />Τις ξένες συμμετοχές έκλεισε η παρουσία του Βέλγου Freddy Verhestraeten, νικητή του Athens supercross της προηγούμενης χρονιάς.<br /></p> <p><h4 class="inContentHeading"> Ελληνικές συμμετοχές </h4></p> <p>Όσον αφορά τις ελληνικές συμμετοχές είχαμε διαφοροποιήσεις συγκριτικά με την πρώτη χρονιά, το’ 93. <br /><br />Ο πρώτος Έλληνας στον περσινό αγώνα. Λευτέρης Παπανικολάκης είχε αναρρώσει από τον τραυματισμό του στο πρωτάθλημα MX,<br />Ο άτυχος πέρσι Λευτέρης Καρέτσος που λόγω τραυματισμού του στο τριπλό άλμα δεν μπόρεσε να συμμετάσχει, ήθελε να προσθέσει άλλον ένα τίτλο στο βιογραφικό του. Όντας έξι φορές πρωταθλητής πλέον.<br />Φαίνεται πως καλύτερα προετοιμασμένος ήταν ο Σταύρος Γεωργακόπουλος ο οποίος, λίγες μέρες πρίν, στις 13 Μαϊου, είχε συμμετάσχει στο διεθνές supercross της Saragoza.<br /><br />Εκτός από τους Κώστα Μαρίνη, Θεμιστοκλή Κοσμά, Μάνο Λυκίδη, Στέλιο Χριστοδούλου, Αντώνη Θεοφανόπουλο, τους οποίους είχαμε απολαύσει και στον αγώνα του ’93, είχαμε και τους Σταμάτη Λυρίου, Νίκο και Γιάννη Πολύζο.</p> <p></p> <p><h4 class="inContentHeading"> Αγώνας</h4></p> <p>Όσο και αν οι ευρωπαίοι ξένοι αναβάτες είχαν εμπειρία από αντίστοιχους αγώνες, ο Ray Sommo ήταν αυτός που ξεκαθάρισε τα πράγματα από την αρχή, και στις δύο αγωνιστικές ημέρες. Η μοναδική οδήγησή του και η άνεση με την οποία περνούσε τα σαμάρια, ξεσήκωσαν τους θεατές.<br />Ενώ έδειχνε πως δυσκολεύεται, άφηνε λίγο τους αναβάτες, ειδικά στα προκριματικά, να περνούν μπροστά, για να τους περάσει μετά με την χαρακτηριστική άνεσή του. Το ίδιο έκανε και την Κυριακή δωρίζοντας ουσιαστικά την 1η θέση για να έχει θέαμα, αλλά στον τελικό, έκανε ξανά το ίδιο και εξαφανίστηκε από την αρχή του αγώνα.<br /><br />Τα βλέμματα τράβηξε η αψυχολόγητη επίδοση του Σταμάτη Λυρίου, ο οποίος ήταν αυτός που πήδηξε πρώτος το μεγάλο τριπλό άλμα, γεμίζοντας το στάδιο κραυγές.<br /><br />Ο περσινός, πρώτος Έλληνας, Λευτέρης Παπανικολάκης, που βρέθηκε πρώτος ξανά την πρώτη μέρα, εγκατέλειψε όμως μετά από πτώση την Κυριακή.<br />Τα φώτα ωστόσο τράβηξε ο πολύ δυνατός Σταύρος Γεωργακόπουλος ο οποίος, οδηγώντας μοτοσυκλέτα 125 κυβικών, κόντραρε στα ίσα τον Freddy Verhestraeten τον οποίο άφησε πίσω του την 2η μέρα, μαζί με τον Willy Formanek!</p> <p>Ανανεωμένος εμφανίστηκε ο Λευτέρης Καρέτσος ο οποίος πάλεψε σκληρά με τον Freddy Verhestraeten την 2η μέρα του αγώνα.</p> <p></p> <p><h4 class="inContentHeading"> Jump Show</h4></p> <p>Ενδιάμεσα στα σκέλη των προκριματικών και των μικρών τελικών, η οργάνωση είχε τοποθετήσει για πρώτη φορά το jump show. Ένας διαγωνισμός αλμάτων, όπου, με την ηχητική ψήφο τους, οι θεατές κατοχύρωναν την θέση στους διαγωνιζόμενους σύμφωνα με την επίδοσή τους.</p> <p>Για πρώτη φορά στη χώρα μας είδαμε live τέτοιο αγώνα, και όλοι έμειναν με ανοιχτό το στόμα. <br />Από τους ξένους, συμμετείχαν εθελοντικά οι Willy Formanek, Jimmy Verburgh και Freddy Verhestraeten.<br />Η επίδοση του τρελού Τσέχου και τις δύο μέρες τρέλανε τους θεατές οι οποίοι ξελαρυγγιάστηκαν προκειμένου να του κατοχυρώσουν την θέση<br /><br />Ωστόσο, για μία ακόμη φορά, το φαντασμαγορικό show και η παρουσίαση των αναβατών, η εκπληκτική εκφώνηση, η παρουσία jeep, η ενίσχυση του μικρού Χρήστου Φωτόπουλου με άλλα παιδάκια, άρχισαν να καθιερώνουν το baby cross.<br />Το οποίο, απ’ ότι έδειχνε, είχε βάλει ήδη το νερό στ’ αυλάκι και όδευε προς την καθιέρωσή του σε ένα ετήσιο ραντεβού.</p> <p></p> <p><h4 class="inContentHeading"> Αποτελέσματα</h4></p> <p>{arttinytable}</p> <p> </p> <table border="0" cellspacing="0" cellpadding="0" width="347"> <col width="23"></col> <col width="161"></col> <col width="163"></col> <tbody> <tr height="17"> <td class="xl22" width="23" height="17"><br /></td> <td class="xl22" width="161">Σάββατο</td> <td class="xl22" width="163">Κυριακή</td> </tr> <tr height="17"> <td class="xl22" height="17">1</td> <td class="xl22">Ray Sommo</td> <td class="xl22">Ray Sommo</td> </tr> <tr height="17"> <td class="xl22" height="17">2</td> <td class="xl22">Peter Iven</td> <td class="xl22">Jimmy Verburgh</td> </tr> <tr height="17"> <td class="xl22" height="17">3</td> <td class="xl22">Loris Rogier</td> <td class="xl22">Peter Iven</td> </tr> <tr height="17"> <td class="xl22" height="17">4</td> <td class="xl22">Jimmy Verburgh</td> <td class="xl22">Loris Rogier</td> </tr> <tr height="17"> <td class="xl22" height="17">5</td> <td class="xl22">Freddy Verhestraeten</td> <td class="xl22">Σταύρος Γεωργακόπουλος</td> </tr> <tr height="17"> <td class="xl22" height="17">6</td> <td class="xl22">Λευτέρης Παπανικολάκης</td> <td class="xl22">Willy Formanek</td> </tr> <tr height="17"> <td class="xl22" height="17">7</td> <td class="xl22">Σταύρος Γεωργακόπουλος</td> <td class="xl22">Λευτέρης Καρέτσος</td> </tr> <tr height="17"> <td class="xl22" height="17">8</td> <td class="xl22">Jason Smith</td> <td class="xl22">Freddy Verhestraeten</td> </tr> <tr height="17"> <td class="xl22" height="17">9</td> <td class="xl22">Στέλιος Χριστοδούλου</td> <td class="xl22">Jason Smith</td> </tr> <tr height="17"> <td height="17" align="right">10</td> <td>Μάνος Λυκίδης</td> <td>Σταμάτης Λυρίου</td> </tr> </tbody> </table> <p>{/arttinytable}</p> <p></p> <p><h4 class="inContentHeading"> Φωτογραφίες</h4></p> <p>{yoogallery src=[/images/stories/profile/athens_supercross/1994/] width=[100]}</p> <p></p> <p>Συνεχίζεται...</p>       Font family Font size Styles Paragraph Path: p Words: 747 Image Pagebreak Read more...