Οι διαρκείς ανατροπές του φετινού πρωταθλήματος MotoGP συνεχίζουν να πρωταγωνιστούν και στο Aragon GP με νέο θρίαμβο της Suzuki στο βατερλό του Quartararo.
Με πέντε αγώνες να απομένουν στο πρόγραμμα και τουλάχιστον τέσσερεις αναβάτες να διεκδικούν το πρωτάθλημα MotoGP 2020 στα ίσια με πολύ μικρές βαθμολογικές αποστάσεις μεταξύ τους, το θρίλερ είναι πλέον δεδομένο.
Η απρόβλεπτη φύση του φετινού πρωταθλήματος δεν περιορίζεται δε μόνο στη μεγάλη κατηγορία, καθώς και σε Moto2 και Moto3 όλα παραμένουν ανοικτά και τα τρελά αποτελέσματα της Aragon συνεπικουρούν στη δημιουργία μιας σεζόν που δεν χωρά κανένα προγνωστικό.
Στην Αραγονία ο καιρός έγινε παράγοντας κυρίως λόγω χαμηλών θερμοκρασιών που έβαλαν δύσκολα στη Michelin και στους αναβάτες.
MotoGP
Κοιτώντας τις επιδόσεις των αναβατών στις ελεύθερες και κατατακτήριες δοκιμές Παρασκευής και Σαββάτου, ο καθένας θα έβλεπε ξεκάθαρα την υπεροχή των Yamaha που – απόντος του Valentino Rossi που απείχε λόγω κορωνοϊού – είχαν τις τρεις από τις τέσσερεις ταχύτερες μοτοσυκλέτες στην ισπανική πίστα.
Αυτά όμως σε συνθήκες δοκιμών, με εντυπωσιακούς χρόνους σε περάσματα 1-2 γύρων και όχι σε ρυθμό αγώνα. Fabio Quartararo και Maverick Vinales μονοπώλησαν το κρίσιμο σκέλος Q2 των κατατακτήριων δοκιμών, πήραν τις δύο πρώτες θέσεις στην εκκίνηση και, αν δεν ήταν ο Cal Crutchlow που έγραψε τον τρίτο χρόνο, ο επερχόμενος Franco Morbidelli θα είχε συμπληρώσει άλλο ένα lockout της Yamaha στην πρώτη γραμμή της εκκίνησης.
Με αυτά τα δεδομένα στο μυαλό και με τις Ducati να αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα στην ισπανική πίστα, η Yamaha άρχισε να μοιάζει με αδιαφιλονίκητο φαβορί για τον αγώνα της Κυριακής (18/10).
Με την εκκίνηση τα προγνωστικά φάνηκαν να επιβεβαιώνονται, καθώς οι τρεις Yamaha όντως έφυγαν πρώτες με τον Vinales να προσπαθεί να αποσπαστεί από νωρίς.
Μόνο που πολύ σύντομα αντιληφθήκαμε όλοι πως αυτό δεν θα συνέβαινε. Αντί οι τρεις Μ1 των Vinales, Quartararo και Morbidelli να εξαφανιστούν στον ορίζοντα, βρέθηκαν από νωρίς καταδιωκόμενες από τις δύο Suzuki των Alex Rins και Joan Mir.
Εξίσου γρήγορα έγινε εμφανές πως τουλάχιστον ο Rins είχε ταχύτερο ρυθμό από τις προπορευόμενες Μ1 και σταδιακά τις μάζεψε και άρχισε να τις περνά μία-μία.
Στο μεταξύ, ήταν προφανές το πρόβλημα που αντιμετώπιζε ο Quartararo, καθώς έχανες θέσεις με πολύ γρήγορο ρυθμό και, όταν ο Rins χτυπούσε κορυφή στον αγώνα, ο ίδιος είχε φτάσει εκτός δεκάδας και συνέχιζε να χαρίζει θέσεις σε όποιον τον ακολουθούσε.
Όπως αποκάλυψε ο ίδιος μετά, η λάθος επιλογή μπροστινού ελαστικού και μάλιστα με λάθος πίεση τον έβγαλε εκτός μάχης, καθώς δεν μπορούσε ούτε να φρενάρει, ούτε να στρίψει όπως ήθελε. Έτσι έμεινε ανίκανος να πολεμήσει, για να τερματίσει 18ος και εκτός βαθμών.
Στην κεφαλή του αγώνα ο Rins ανέλαβε να οδηγήσει και άμεσα άνοιξε μια μικρή διαφορά, ενώ πίσω του η εικόνα άλλαζε γύρο με τον γύρο. Οι άλλες δύο Yamaha έμεναν σχετικά κοντά, μα όχι σε απόσταση βολής, ενώ οι Ducati υποχωρούσαν εξίσου γρήγορα παρουσιάζοντας την ίδια εικόνα με τις δοκιμές: όποιος ήθελε τους περνούσε από την εσωτερική, καθώς έμοιαζε αδύνατο στις Desmosedici να στρίψουν κλειστά και να υπερασπιστούν τις γραμμές τους. Αυτό το ζήτημα μάλιστα το πλήρωσε με πτώση και εγκατάλειψη ο Francesco Bagnaia – ο μόνος αναβάτης MotoGP που δεν τερμάτισε τον αγώνα της Aragon.
Καθώς ο Rins κάλπαζε προς τη νίκη άρχισε να επιτίθεται και ο Mir, αλλά η είδηση πλέον άκουγε στο όνομα Alex Marquez. Έχοντας εκκινήσει 11ος, ο αναβάτης της εργοστασιακής Honda προερχόταν από ένα απρόσμενο βάθρο στη βροχή του Le Mans, αλλά τώρα ετοιμαζόταν να πανηγυρίσει και στο στεγνό.
Αφού πέρασε κόσμο και κοσμάκη, καθάρισε με τις δύο Yamaha των Vinales και Morbidelli και άρχισε να μαζεύει και τη διαφορά από τον Rins. Μάλιστα έφτασε σε απειλητική απόσταση και όλα έδειχναν πως ίσως να είχαμε και μια νέα μάχη για τη νίκη, ωστόσο ένα παραλίγο highside στην αρχή του τελευταίου γύρου μάλλον τον έπεισε να μείνει στην ασφάλεια της δεύτερης θέσης. Είχε, άλλωστε, βουλώσει εκατομμύρια στόματα ανά τον κόσμο με το δεύτερο συνεχόμενο βάθρο του.
Όπως δηλαδή δήλωσε σε ανύποπτο χρόνο ο Rins: “Τι, κι άλλος Marquez;” Ναι, ακριβώς αυτό.
Στο τέλος ο Rins πήρε μια νίκη που τη δικαιούταν 100%, με δεύτερο τον εντυπωσιακότατο αδελφό Marquez και τρίτο τον Mir που τον πανηγύρισε ως νίκη, μιας και ανέλαβε πλέον αυτός να οδηγεί το πρωτάθλημα. Είναι ο όγδοος διαφορετικός νικητής φέτος και αντιλαμβανόμαστε όλοι πόσο ευεργετικό για το θέαμα αλλά και πόσο ασυνήθιστο είναι σε αυτό το πρωτάθλημα.
Πίσω τους τερμάτισε ο Vinales που προσπάθησε στο τέλος να κλέψει το βάθρο από τον Mir, μα ήταν μάλλον αργά γι’ αυτόν.
Πέμπτος ακολούθησε ο μονίμως δυνατός φέτος Takaaki Nakagami (Honda) που κράτησε τον Morbidelli στην έκτη θέση.
Τι μάθαμε στην Aragon; Οι Yamaha είχαν ομαδικώς θέμα με τα λάστιχα στις κρύες συνθήκες της Aragon και, πέρα από την απόλυτη αστοχία του Quartararo που οφειλόταν σε λάθος επιλογή ελαστικών, ακόμη και οι άλλοι δύο αναβάτες της που θεωρητικά έτρεξαν με τα “σωστά” λάστιχα δεν ήταν σε θέση να παλέψουν για το βάθρο, παρά τους εκτυφλωτικούς χρόνους του Σαββάτου.
Η Ducati ήταν ουσιαστικά εκτός μάχης από την Παρασκευή και στο τέλος έχει να λέει μόνο για την έβδομη θέση του Andrea Dovizioso που κατάφερε με την εμπειρία του να κρατήσει όλες τις υπόλοιπες Desmosedici πίσω του και να μείνει ζωντανός στη μάχη του τίτλου.
Η Honda ανεβαίνει, καθώς στην Aragon δεν ήταν μόνο ο σταθερά καλός φέτος Nakagami, αλλά είδαμε και την επιστροφή του Crutchlow (που ακόμη αναρρώνει από εγχείρηση με επιπλοκές στο χέρι) και πρωτίστως την αλματώδη άνοδο του Alex Marquez που μας θυμίζει πως δεν είναι ένας τυχαίος φέρελπις - εκτός από rookie τυγχάνει και δις παγκόσμιος πρωταθλητής (Moto3 και Moto2).
Η ΚΤΜ δεν πέρασε καλά στην Αραγονία, τερματίζοντας στις θέσεις 11, 12, 14 και 16, με πρώτο και ταχύτερο όλων των Brad Binder.
Η δε Aprilia συνεχίζει την εξέλιξή της (θυμίζουμε πως ο νέος της κινητήρας δεν ήρθε πριν την έναρξη του πρωταθλήματος) μα μάχεται με έναν αναβάτη ουσιαστικά, τον Aleix Espargaro, καθώς οι αρχές του αθλήματος εξακολουθούν να τρενάρουν αδικαιολόγητα την ετυμηγορία για τον Andrea Iannone.
Στη μάχη του πρωταθλήματος ο 11ος αγώνας έφερε την ανατροπή: ο Mir πέρασε πρώτος στην κατάταξη με 121 βαθμούς (χωρίς να έχει πάρει νίκη φέτος!), αφήνοντας τον Quartararo δεύτερο με 115 για πρώτη φορά φέτος, ενώ ο Vinales πλησίασε στους 109. Προσθέστε και τον Dovizioso στους 106 και ιδού μια αγία τετράδα που προειδοποιεί πως δεν θα ξαναδούμε καθιστοί κανέναν από τους τέσσερεις αγώνες που απομένουν για την ολοκλήρωση αυτής της πολύπαθης κορωνο-σεζόν.
Ο Mir πλέον φαντάζει ως ένα πολύ δυνατό φαβορί, κυρίως γιατί στο δεύτερο μισό της ως τώρα χρονιάς δείχνει πολύ πιο σταθερός από τους αντιπάλους του, ανεξαρτήτως πίστας, μετρώντας 4 βάθρα στους τελευταίους 5 αγώνες. Οπωσδήποτε δεν θα είναι καθόλου εύκολο το έργο του, καθώς η Yamaha δύσκολα θα κάνει τα ίδια λάθη σε μερικές μέρες που θα ξανατρέξουν στην ίδια πίστα και έχει ήδη δείξει πως έχει την ταχύτητα, αρκεί να βρει τη διάρκεια.
Ο Ισπανός έχει στο κατόπι του δύο ιδιαίτερα έμπειρους αναβάτες, τους Vinales και Dovizioso, αλλά και τον Quartararo που, αν μη τι άλλο, έχει αποδείξει πως έχει την ψυχραιμία να μην τα κάνει σαλάτα όταν δεν του βγαίνει ο αγώνας.
Moto2
Αν νομίζατε πως τα μεγάλα δράματα περιορίζονται στη μεγάλη κατηγορία, η θεότρελη σεζόν της μεσαίας κλάσης με τους κοινούς τρικύλινδρους κινητήρες 765 cc της Triumph αποδεικνύει το αντίθετο.
Στην Αραγονία ο αγώνας ξεκίνησε με τους κλασικούς πρωταγωνιστές μπροστά, ωστόσο ήδη από τον 3ο γύρο άρχισαν να όργανα, όταν ο πρωτοπόρος της κατάταξης, Luca Marini, έχασε το μπροστινό του και βγήκε εκτός μάχης.
Ακολούθησε μεγάλη μάχη με πρωταγωνιστές τους Marco Bezzecchi, Sam Lowes (pole), Enea Bastianini και Fabio di Giannantonio.
Ο τελευταίος χαιρέτησε και αποχώρησε από lowside στα μέσα του αγώνα, ενόσω μαχόταν για την πρωτιά με τον Bezzecchi και κάπου εκεί οι τελευταίοι 10 γύροι του αγώνα μετατράπηκαν σε μονομαχία με τον Lowes, ο οποίος ωστόσο διατηρούσε μια υγιέστατη απόσταση από τον επερχόμενο Bastianini.
Από πίσω στο μεταξύ ανέβαινε ο μεγάλος άτυχος της φετινής σεζόν, Jorge Martin, που έχασε δύο αγώνες λόγω κορωνοϊού και στην επιστροφή του εγκατέλειψε από μηχανική βλάβη για να χάσει επαφή με το πρωτάθλημα που ως πριν έναν μήνα διεκδικούσε επί ίσοις όροις.
Ο Ισπανός, που ήδη έχει ανακοινωθεί από την ΚΤΜ για το MotoGP 2021, άρχισε να πλησιάζει απειλητικά τους πρωτοπόρους, καθώς το δράμα κορυφωνόταν με την πτώση του Bezzecchi ενόσω προηγείτο δύο γύρους πριν το τέλος. Καταστροφικός αγώνας για τη SKY Team VR46 που είδε και τους δύο της αναβάτες (Marini, Bezzecchi) να πέφτουν σε μια κρίσιμη καμπή του πρωταθλήματος.
Έτσι η νίκη πήγε στον εντυπωσιακό για μια φορά ακόμη Sam Lowes, δεύτερη συνεχόμενη μετά το Le Mans, ενώ στο βάθρο τον ακολούθησαν οι Bastianini και Martin.
Αυτό το αποτέλεσμα έφερε την απόλυτη ανατροπή, καθώς ο Marini υποχώρησε από πρώτος τρίτος (!), με τον Bastianini νέο πρωτοπόρο και τον Lowes δεύτερο. Ωστόσο οι βαθμολογικές διαφορές της πρώτης τετράδας απλά προκαλούν ανατριχίλα: 155 ο πρώτος, 153 ο δεύτερος, 150 ο τρίτος και από σχετικά κοντά ο Bezzecchi με 130.
Οι τέσσερεις τελευταίοι αγώνες της Moto2 θα είναι φωτιά και λαύρα.
Moto3
Η μικρή κατηγορία είναι διαβόητη για το ανυπέρβλητο θέαμα που μας χαρίζει κάθε Κυριακή, οπότε στον τρελό πανικό της Aragon - που έκανε όλες τις κατηγορίες να μοιάζουν με ροντέο - φαντάζεστε τι έγινε.
Ο αγώνας είχε τον παραδοσιακό, παντελώς απρόβλεπτο χαρακτήρα που έχει κάθε φορά, φτάνοντας ξανά στον τελευταίο γύρο με τουλάχιστον 7 αναβάτες να διεκδικούν με ίσους όρους το βάθρο.
Από αυτό το κλασικό μακελειό και μετά από έναν ακόμη αξέχαστο τελευταίο γύρο αγώνα, νικητής βγήκε ο Jaume Masia (Honda), έχοντας πάρει εκκίνηση από τη … 17η θέση!
Δεύτερος τερμάτισε ο Darryn Binder (KTM) που πήρε εκκίνηση 11ος, ενώ ο βάθρο συμπλήρωσε ο κάτοχος της pole position, Raul Fernandez (KTM).
Όσο για τους πρωταγωνιστές της κατηγορίας, ο πρώτος της κατάταξης Albert Arenas (KTM) τερμάτισε έβδομος, ο δεύτερος Ai Ogura (Honda) 14ος και ο τρίτος, Celestino Vietti ένατος!
Στην κατάταξη ο Arenas οδηγεί με 144 βαθμούς, ακολουθούμενος από τον Ogura με 131 και τον Vietti με 126, ενώ έπονται οι Tony Arbolino (Honda) με 115, John McPhee (Honda) με 109 και η εξάδα συμπληρώνεται από τον Masia στους 108 βαθμούς.
Προφανώς οι εναπομείναντες αγώνες επαρκούν για να δούμε όλα ώσπου να αναδειχθεί ο νέος πρωταθλητής.
Ο επόμενος αγώνας έρχεται το αμέσως ερχόμενο σαββατοκύριακο, 23-25 Οκτωβρίου 2020, στην ίδια πίστα, MotorLand Aragon της Ισπανίας.
Αναλυτικά αποτελέσματα αγώνα και βαθμολογία MotoGP 2020
