Το τρελό και απρόβλεπτο φετινό πρωτάθλημα MotoGP εξακολουθεί να παράγει απροσδόκητα αποτελέσματα και το Le Mans δεν αποτέλεσε εξαίρεση.
Ο καιρός έγινε μεγάλος πρωταγωνιστής στα αγωνιστικά δρώμενα του Σαββατοκύριακου στην ιστορική πίστα του Le Mans, καθώς η βροχή άρχισε να πέφτει ακριβώς την ώρα που η μεγάλη κατηγορία ετοιμαζόταν να αρχίσει τον αγώνα της.
Το δράμα δεν περιορίστηκε μόνο στη μεγάλη κατηγορία ωστόσο, καθώς Moto2 και Moto3 χτίζουν δραματικά φινάλε στη σεζόν με μικρές βαθμολογικές διαφορές στις κορυφές των κατατάξεών τους.
Ολοκληρώθηκε η σεζόν της MotoE με μια μεγάλη ανατροπή και κατάκτηση του Κυπέλλου από τον Jordi Torres κόντρα στα προγνωστικά.
MotoGP
Ο Fabio Quartararo (Yamaha) είχε καθαρίσει εντυπωσιακά την pole position την ώρα που ο δεύτερος της κατάταξης, Joan Mir (Suzuki), τα έβρισκε σκούρα και έμενε εντός Q2 για να εκκινήσει 14ος.
Ωστόσο όλα αυτά είχαν συμβεί σε στεγνή πίστα, κάτι που άλλαξε δραματικά όση ώρα οι αναβάτες του MotoGP βρίσκονται στη σχάρα εκκίνησης. Η βροχή άρχισε να πέφτει στα πίσω τμήματα της πίστας και η μαυρίλα ερχόταν σταδιακά να καλύψει τα πάντα, έτσι η εκκίνηση καθυστέρησε, ο αγώνας κηρύχθηκε βρόχινος και περάσαμε σε διαδικασία Quick Start.
Με βρόχινα λάστιχα πλέον, οι αναβάτες στήθηκαν για την εκκίνηση και με το σβήσιμο των φώτων βρεθήκαμε σε έναν εντελώς διαφορετικό αγώνα.
Από νωρίς ήταν σαφές πως οι Ducati είχαν βρει τον εαυτό τους στην υγρή πίστα, ενόσω οι μοτοσυκλέτες της Yamaha έβαζαν όπισθεν.
Πρώτο θύμα ο Valentino Rossi, ο οποίος έχασε την πρόσφυση του πίσω τροχού του μόλις στην τρίτη στροφή του πρώτου γύρου, έπεσε και εγκατέλειψε καθώς δεν κατάφερε να ξαναβάλει σε λειτουργία τη μοτοσυκλέτα του. Η τρίτη συνεχόμενη πτώση πρέπει να αποτελεί προσωπικό αρνητικό ρεκόρ για τον Ιταλό πολυπρωταθλητή, δεν μπορούμε να θυμηθούμε ξανά να πέφτει σε τρεις σερί αγώνες!
Η εγκατάλειψή του ωστόσο ήταν ένα μικρό δωράκι στον Quartararo, καθώς πέφτοντας ανάγκασε τους Mir και Maverick Vinales (Yamaha) να ανοιχτούν για να τον αποφύγουν, χάνοντας έτσι επαφή με την κορυφή.
Μόνο που ο Quartararo δεν ήταν ο συνήθης εαυτός του στον πρώτο του βρεγμένο αγώνα MotoGP και έχανε θέσεις με εκπληκτικά γρήγορο ρυθμό, για να βρεθεί ως και 11ος! Στο μεταξύ, ο Danilo Petrucci είχε αναλάβει να οδηγήσει την τριάδα Ducati που συμπλήρωναν οι Jack Miller και Andrea Dovizioso.
Σύντομα οι δύο εργοστασιακές Desmosedici έδειχναν τον δρόμο, με τον Petrucci να επιβεβαιώνει με πράξεις τις δηλώσεις πως αυτή είναι η αγαπημένη του πίστα.
Πίσω τους οι αναβάτες που ανέβαιναν απειλητικά ήταν κυρίως ο Alex Rins (Suzuki), Pol Espargaro (KTM) και προς το τέλος του αγώνα και ο Alex Marquez (Honda).
Οι αλλαγές στην κορυφή του αγώνα δεν έγιναν πάντοτε ειρηνικά, καθώς ο Miller έχασε τον κινητήρα της Ducati του και εγκατέλειψε, ενώ ο Rins έπεσε ενώ έδειχνε ικανός ως και για τη νίκη. Στις πτώσεις ακολούθησε και ο Cal Crutchlow (Honda), τον πρώτο φετινό αγώνα που έδειχνε ικανός για ένα δυνατό αποτέλεσμα.
Μπροστά ο Petrucci συνέχισε να καλπάζει, χάνοντας για λίγο την πρωτιά από τον Dovisiozo για να την ξαναπάρει πίσω τάχιστα, καθώς από εκείνο το σημείο και μετά ο Dovi αντιμετώπισε προβλήματα με τα λάστιχά του και άρχισε να υποχωρεί.
Πίσω από τον Petrucci άρχισαν να εμφανίζονται νέοι πρωταγωνιστές, χτίζοντας στο τέλος ένα βάθρο που κανείς δεν θα στοιχημάτιζε πριν την έναρξη του αγώνα.
Στη δεύτερη θέση τερμάτισε ο εκπληκτικός Alex Marquez, έχοντας ξεκινήσει 18ος (!) για να χαρίσει στη Honda το πρώτο της φετινό βάθρο, ενώ τρίτος τερμάτισε ο Pol Espargaro (KTM).
Αυτή κι αν είναι αναπάντεχη σύνθεση βάθρου!
Ο Dovizioso δεν κατάφερε να ανέβει στο βάθρο μένοντας τέταρτος, ενώ πίσω του έφτασε στο τέλος ο Johann Zarco (Ducati). Ακολούθησαν οι Miguel Oliveria (KTM), Takaaki Nakagami (Honda) και Stefan Bradl (Honda), αφήνοντας τον Quartataro σε μια πολύτιμη (όπως εξελίχθηκαν τα πράγματα) 9η θέση.
Λέμε “πολύτιμη” γιατί κατάφερε να κρατήσει πίσω του Vinales (10ος) και Mir (11ος), παρότι ο αναβάτης της Suzuki κατάφερε πρόσκαιρα να περάσει και τις δύο Yamaha, για να ξαναχάσει τις θέσεις αυτές στο τέλος.
Έτσι ο Quartararo δεν κατάφερε να πάρει την πολυπόθητη 4η φετινή του νίκη μέσα στην πατρίδα του, κατάφερε όμως να διατηρήσει την πρωτιά του στην κατάταξη με 115 βαθμούς, 10 περισσότερους από τον Mir, δηλαδή δύο περισσότερους απ’ όσους χώριζαν τους δύο αναβάτες ως το μεσημέρι της Κυριακής.
O Dovizioso (97 β.) προσπέρασε τον Vinales (96 β.) στην τρίτη θέση της κατάταξης και πλέον απέχει 18 από την κορυφή, όπου πια τέσσερεις αναβάτες χωρίζονται από 19 βαθμούς και φυσικά όλα τα προγνωστικά παραμένουν ορθάνοικτα με πέντε αγώνες ακόμη στο πρόγραμμα.
Moto2
Ο αγώνας της μεσαίας κατηγορίας είχε επίσης πρωταγωνιστή τον καιρό, καθώς η εκκίνηση έγινε με την πίστα να στεγνώνει από προηγούμενη νεροποντή και τους αναβάτες να ρισκάρουν με σλικ λάστιχα σε ενδιάμεσες συνθήκες.
Ευτυχώς όμως (ή δυστυχώς για κάποιους), η βροχή δεν έπεσε στη διάρκεια της Moto2, έτσι το δράμα αφέθηκε στα χέρια των αναβατών και αυτοί δεν διέψευσαν.
Σε όλη τη διάρκεια του αγώνα οι πρωταγωνιστές ήταν δύο και αμφότεροι Άγγλοι. Για 20 γύρους ο Jake Dixon οδηγούσε και ο Sam Lowes ακολουθούσε, ώσπου πέντε γύρους πριν το τέλος ο πρωτοπόρος έπεσε, αφήνοντας τη νίκη στα χέρια του σαφώς εμπειρότερου Lowes.
Αυτή του η νίκη δε είχε μεγάλη σημασία, καθώς στο βάθρο τον ακολούθησαν οι Remy Gardner Marco Bezzecchi. Κοινώς, απουσίαζαν οι δύο πρωτοπόροι της βαθμολογίας. Τι απέγιναν αυτοί;
Ο πρώτος της κατάταξης, Luca Marini, είχε ένα τραγικό τριήμερο στο Le Mans, έχοντα φάει μια τρομακτική πτώση την Παρασκευή. Στον αγώνα ήταν σχεδόν μονίμως εκτός βαθμολογούμενων θέσεων, τερματίζοντας 17ος και προσθέτοντας ένα ολοστρόγγυλο μηδενικό στους βαθμούς του.
Ο δε δεύτερος, Enea Bastianini, κατάφερε μόλις την 11η θέση, μαζεύοντας 5 βαθμούς που χρησίμευσαν για να κόψουν λίγο τη διαφορά του από τον ετεροθαλή αδελφό του Valentino Rossi, Marini.
Αναμφίβολα πάντως μεγάλοι κερδισμένοι του Le Mans ήταν οι Bezzecchi (130 β.) και Lowes (128 β.), καθώς βρίσκονται στις θέσεις 3 και 4 και πλησίασαν τον πρωτοπόρο στους 20 και 22 βαθμούς αντίστοιχα. Στην κορυφή παραμένει ο Marini με 150 βαθμούς, ενώ δεύτερος διατηρήθηκε ο Bastianini με 135, αν και πλέον νιώθει πολύ καυτή την ανάσα των δύο αναβατών που έπονται.
Αυτό που ως τον προηγούμενο αγώνα στη Βαρκελώνη έμοιαζε με ένα πρωτάθλημα για δύο, πλέον έχει τέσσερεις επίδοξους μνηστήρες με σοβαρότατες πιθανότητες.
Moto3
Στον προηγούμενο αγώνα το δράμα της μικρής κατηγορίας είχε αρχίσει από νωρίς με την πτώση του πρωτοπόρου Albert Arenas (KTM) να αφήνει την πρώτη θέση στον Ai Ogura (Honda). Αυτά στην Ισπανία πριν δυο εβδομάδες, διότι το πέρασμα από τη Γαλλία έφερε νέες ανατροπές!
Στο Le Mans ο Celestino Vietti (KTM) πανηγύρισε έναν θρίαμβο για τα χρώματα της ομάδας του, Sky VR46, κλέβοντας τη νίκη από τον Tony Arbolino (Honda) για λιγότερο από 1.5 δέκατο στον τερματισμό και μπροστά από το παραδοσιακό τρενάκι τουλάχιστον 6 αναβατών που στον τελευταίο γύρο έβλεπαν όλοι τη νίκη.
Ο Arenas κατάφερε στο τέλος να κρατήσει μια θέση στο βάθρο ως τρίτος, γεγονός που του επέτρεψε να ανατρέψει την κατάσταση εκ νέου και να επιστρέψει αυτός στην πρώτη θέση της βαθμολογίας, την ώρα που ο Ogura έμενε 9ος κάνοντας έναν ακόμη κακό αγώνα.
Στη βαθμολογία ο Arenas οδηγεί με 135 βαθμούς, ο Ogura έπεται με 129 και ακολουθούν οι Vietti (119 β.) και Arbolino (115 β.) για μια μαγική τετράδα που χωρίζεται από 20 βαθμούς και υπόσχεται πολλές ανατροπές ως το τέλος της σεζόν.
MotoE
Μετά τον διπλό αγώνα του Misano και δίχως να τρέξει στην Catalunya, η ηλεκτρική κατηγορία μας είχε αφήσει με τον Matteo Ferrari πρωτοπόρο στην κατάταξη, μπροστά από τους Dominique Aegerter, Jordi Torres και Mattia Casadei. Όλοι αυτοί χωρίζονταν από μόλις 15 βαθμούς, έτσι οι δύο αγώνες του Le Mans θα ήταν και αυτοί που θα καθόριζαν τον Παγκόσμιο Κυπελλούχο της κλάσης αυτής.
Στον πρώτο αγώνα της κατηγορίας το Σάββατο (10/10) το δράμα εμφανίστηκε από νωρίς. Ο Casadei έπεσε θύμα ενός highside μόλις στον πρώτο γύρο, προκαλώντας κόκκινες σημαίες και επανεκκίνηση ώσπου να καθαριστεί η πίστα από τα κομματάκια της Energica Ego του.
Στη νέα εκκίνηση ο Ferrari έφυγε εκ νέου πρώτος, για να φάει με τη σειρά του ένα highside που τον ανάγκασε να εγκαταλείψει τον αγώνα.
Λίγο αργότερα ο Xavier Simeon έπεσε παίρνοντας μαζί του τους Aegerter (ξαναμπήκε αλλά στις πίσω θέσεις) και Niccolo Canepa, καθώς το ξεκλήρισμα των πρωταγωνιστών της κατηγορίας ολοκληρώθηκε.
Αυτό άφησε τον Torres να καλπάζει προς τη νίκη, σε ένα βάθρο όπου τον ακολούθησαν οι Mike Di Meglio και Niki Tuuli.
Πλέον ο Torres είχε περάσει πρώτος στη βαθμολογία και είχε έναν ακόμη αγώνα την Κυριακή για να ολοκληρώσει την ανατροπή. Του αρκούσε μια όγδοη θέση για να χριστεί κυπελλούχος.
Στην εκκίνηση του δεύτερου αγώνα ήταν προφανές πως ο Torres δεν είχε καμιά διάθεση να ρισκάρει, παρόλα αυτά μετά βίας γλίτωσε την πτώση στον πρώτο γύρο όταν έπεσε ο Eric Granado και παρά τρίχα δεν του μάζεψε τον πίσω τροχό.
Αφού κατάφερε να μείνει όρθιος και μέσα στον στόχο του (ήταν στην 5η θέση μετά το συμβάν), ο Torres εστίασε στο να μείνει όρθιος και μέσα στην οκτάδα, κάτι που κατάφερε με άνεση.
Νικητής του Κυριακάτικου αγώνα ήταν ο Tuuli μετά από μια ενδιαφέρουσα και αμφίρροπη μάχη με τον Mike di Meglio που τερμάτισε δεύτερος. Το βάθρο συμπλήρωσε ο Josh Hook, καθώς ο Torres τερμάτιζε 6ος, πίσω από τους Aegerter και Ferrari.
Κάπως έτσι ο 33χρονος Ισπανός με θητεία σε MotoGP, Moto2, WorldSBK και WorldSSP, κατάφερε να πάρει τον πρώτο του τίτλο σε παγκόσμιο επίπεδο, το Παγκόσμιο Κύπελλο MotoE 2020.
Επόμενος αγώνας στις 18 Οκτωβρίου στη MotorLand Aragon στην Ισπανία.
Αναλυτικά αποτελέσματα αγώνα και βαθμολογίες MotoGP 2020
