Ο Marquez (Honda) ήρθε στη Βαρκελώνη για τον αγώνα της πατρίδας του – μιας και αυτή είναι η πιο κοντινή πίστα στη γενέτειρά του – από ένα σερί τριών νικών (και μιας δεύτερης θέσης) σε τέσσερα GP και φυσικά το βλέμμα του ήταν εστιασμένο στην κορυφή και μόνο.
Τη μαγιά του χάλασε ελάχιστα ο θαυματουργός νεαρός Fabio Quartararo (Yamaha), ο οποίος πήρε εντυπωσιακά τη δεύτερη pole position της καριέρας του, αφήνοντας τον πρωταθλητή δεύτερο.
Οι Honda εν γένει δεν ήταν και στην καλύτερη μέρα τους στη Βαρκελώνη, καθώς οι πρώτες πέντε μοτοσυκλέτες στην εκκίνηση μετρούσαν και τις τέσσερεις Yamaha, με μόνο το RCV του Marquez να σπάει το μέτωπο. Αργότερα ο Maverick Vinales (Yamaha) τιμωρήθηκε με τρεις θέσεις στην εκκίνηση εξαιτίας παραπτώματος στις δοκιμές, έτσι από τρίτος βρέθηκε έκτος, αλλά η απειλητική εικόνα των Yamaha παρέμενε.
Ο Jorge Lorenzo έδειχνε σημάδια ανάκαμψης με το νέο ρεζερβουάρ μετά το ταξίδι του στην Ιαπωνία, προκειμένου να βρει μια άκρη με τη μοτοσυκλέτα του και για πρώτη φορά φέτος έδειχνε πως θα μπορούσε ίσως να παίξει ψηλότερα από τους προηγούμενους έξι αγώνες, όπου η απόδοσή του κυμάνθηκε από μέτρια ως αφανής.
Στην εκκίνηση ωστόσο το μαγικό προήλθε από τον Andrea Dovizioso (Ducati) που πετάχτηκε από την έκτη θέση για να βρεθεί να οδηγεί προσωρινά τον αγώνα. Ανάλογα εντυπωσιακή εκκίνηση έκανε και ο Lorenzo, που από 10ος βρέθηκε 5ος.
Το να έχουμε από την αρχή ένα γκρουπ πρωτοπόρων με επτά εργοστασιακές μοτοσυκλέτες (δυο Ducati, δυο Honda, δυο Yamaha και μια Suzuki) προμήνυε έναν εντυπωσιακό αγώνα, ωστόσο όλα αυτά τα όνειρα πέθαναν στον δεύτερο μόλις γύρο.
Στην είσοδο της στροφής 10 ο Lorenzo προσπάθησε να επιτεθεί, έχασε το μπροστινό του και, πέφτοντας, η μοτοσυκλέτα του έβγαλε εκτός μάχης κατά σειρά τους Dovizioso, Vinales και Valentino Rossi! Ο Marquez ήταν διπλά τυχερός εδώ, αφού είχε περάσει τον Dovi μόλις μια στροφή πιο πριν, οπότε μάλλον θα έπεφτε αυτός θύμα του ομόσταυλού του αν ήταν ακόμη δεύτερος. Επίσης, η τύχη του κορυφώθηκε στον αχό του πολλαπλού ατυχήματος, καθώς ξαφνικά είδε τον βασικό του ανταγωνιστή (Dovi) εκτός μάχης και βρέθηκε από το πουθενά με απόσταση από τους υπόλοιπους διώκτες του.
Από κει και μετά δεν τον ξαναείδε κανείς. Ο Marquez άρχισε να μεγαλώνει διαρκώς τη διαφορά του, ενώ πίσω είχε φτιαχτεί ένα μικρό γκρουπάκι με τους Danilo Petrucci (Ducati), Alex Rins (Suzuki) και Quartararo που έριζαν για τις δύο υπόλοιπες θέσεις στο βάθρο.
Ο πρωταθλητής συνέχισε στον δικό του τρελό ρυθμό μέχρι και τον 15ο γύρο, που πλέον έκοψε μερικά δέκατα για να μη ρισκάρει χωρίς λόγο, καθώς η διαφορά του είχε φτάσει πάνω από τα 6 δευτερόλεπτα.
Η μάχη των “δεύτερων” συνεχίστηκε με αμείωτο ρυθμό και σε αυτή προσπάθησαν να εμπλακούν και άλλοι, όπως ο Jack Miller (Ducati) και Cal Crutchlow (Honda), μα ο μεν πρώτος δεν κατάφερε ποτέ να φτάσει σε απόσταση βολής, ενώ ο δεύτερος έπεσε προσπαθώντας.
Στο τέλος ο μεγάλος νικητής της μάχης για τη δεύτερη θέση αναπάντεχα ήταν ο Quartararo, καθώς εκμεταλλεύτηκε ένα παραλίγο μοιραίο λάθος του Rins που ρίσκαρε πολύ για να περάσει τον Petrucci, ο οποίος κρατούσε το μεσαίο σκαλί του βάθρου την περισσότερη ώρα. Προφανώς όμως ο νεαρός Γάλλος της Yamaha είχε το περισσότερο λάστιχο στο τέλος και αυτό έκανε τη διαφορά.
Στα αξιοσημείωτα του αγώνα είχαμε τη σύγκρουση των Aprilia των Bradley Smith και Aleix Espargaro, από την οποία αμφότεροι βγήκαν εκτός και ο Espargaro αποκόμισε ένα ράγισμα στο δεξί πόδι.
Σπουδαία εμφάνιση από τον Joan Mir (Suzuki) στη έκτη θέση, μετά από έναν γρήγορο αγώνα όπου πέρασε αρκετό κόσμο, αλλά στο τέλος έμεινε από λάστιχα και δε μπόρεσε να εμπλακεί στη μάχη του βάθρου.
Αντίστοιχα καλό αποτέλεσμα και για την ΚΤΜ, με τον Pol Espargaro 7ο και τον Johann Zarco 10ο – αν και περισσότερο τους ανέβασαν οι πολλοί αναβάτες που έπεσαν μπροστά τους, παρά η δική τους επίδοση.
Γενικά οι πολλές πτώσεις αποδείχτηκαν βάλσαμο για πολλούς από τους πιο αργούς αναβάτες. Μόλις 13 τερμάτισαν, κάτι που σήμαινε πως ακόμη και ο τελευταίος, Sylvain Guintoli (test rider Suzuki) πήρε 3 βαθμούς, ενώ ο Tito Rabat (Ducati) πήρε την καλύτερή του φετινή θέση τερματίζοντας 9ος.
Το αποτέλεσμα του μοιραίου λάθους του Lorenzo αποτυπώνεται γλαφυρά στη βαθμολογία, όπου με το μηδενικό του Dovizioso o Marquez πλέον οδηγεί με την άνετη διαφορά των 37 βαθμών, κάτι που πιθανότατα ούτε και ο ίδιος να περίμενε.
Moto2
Η οικογένεια Marquez πρέπει να είναι πανευτυχής μετά από αυτόν τον αγώνα. Δε φτάνει που ο Marc κέρδισε ξανά στα MotoGP και έχτισε διαφορά, αλλά τώρα και ο έτερος υιός, Alex, πήρε την τρίτη του σερί νίκη και πέρασε επίσης πρώτος στη βαθμολογία της μεσαίας κατηγορίας.
Ο Marquez δεν ξεκίνησε τόσο δυναμικά τον αγώνα και στις κατατακτήριες δοκιμές κατάφερε μόνο την 6η θέση, ωστόσο στον αγώνα εκμεταλλεύτηκε ιδανικά την πτώση του Lorenzo Baldassari που ως τότε ήταν ο πρωτοπόρος της κατάταξης.
Έτσι λοιπόν ο Ιταλός ξαφνικά βρέθηκε στην 4η θέση της βαθμολογίας, ενώ ο Alex Marquez πλέον οδηγεί με ένα λαμπρό σερί νικών και 7 βαθμούς διαφορά από τον Thomas Luthi – ο οποίος ήταν ο βασικός του αντίπαλος και στον αγώνα για τη νίκη.
Στην τρίτη θέση της βαθμολογίας σκαρφάλωσε ο Jorge Navarro, κατακτώντας την τρίτη θέση του αγώνα στη Βαρκελώνη.
Moto3
Ο αγώνας της μικρής κατηγορίας ήταν απλά ανεπανάληπτος – αν δεν τον έχετε δει, μη διαβάσετε παρακάτω, πηγαίνετε να τον δείτε αγνοώντας το αποτέλεσμα, αξίζει και με το παραπάνω!
Μέχρι τώρα μετράμε μια απίστευτη επίδοση: 12 διαφορετικοί νικητές σε 12 αγώνες, για ένα σερί που άρχισε πέρυσι και συνεχίζεται. Δε γνωρίζουμε αν συνιστά κάποιο ρεκόρ, αλλά πάντως συνεχίστηκε και στη Βαρκελώνη, όπου ο μεγάλος νικητής του αγώνα ήταν ο Marcos Ramirez (Honda) στην πρώτη νίκη της καριέρας του!
Για να φτάσουμε ως εκεί είχε προηγηθεί ένας παραδοσιακά τρελός αγώνας με το μισό γκριντ να παίζει για το βάθρο ως και τους τελευταίους γύρους. Ένα μικρό λαθάκι ήταν αρκετό για σε στείλει από πρώτο δέκατο σε λίγα μέτρα και, διά του λόγου το αληθές, πολλοί το έπαθαν στο Καταλανικό GP.
Όπως συμβαίνει συνήθως σε αυτές τις δραματικά χαοτικές κούρσες, οι πτώσεις ήταν στο προσκήνιο με μόλις 19 αναβάτες να τερματίζουν από τους 31 που πήραν εκκίνηση. Ανάμεσα στους “πεσόντες”, πολλοί πρωταγωνιστές και νικητές των προηγούμενων αγώνων, όπως ο κάτοχος της pole Gabriel Rodrigo (Honda) και oι Kaito Toba (Honda), Jaume Masia (KTM), Tony Arbolino (Honda), Andrea Migno (KTM), Can Oncu (KTM), Lorenzo Dalla Porta (Honda).
Ειδική μνεία πρέπει να κάνουμε στον Toba, ο οποίος ήταν πολύ δυνατός όλο το τριήμερο και μέχρι και τη μέση του τελευταίου γύρου οδηγούσε τον αγώνα δείχνοντας πως δε θα χάσει. Ωστόσο ένα πολύ μικρό λαθάκι στα φρένα τον έβγαλε λίγο ανοικτά και, στην προσπάθειά του να ξανακλείσει (με 2-3 από πίσω να μπουκάρουν στην εσωτερική του) παραπίεσε το μπροστινό του και έπεσε εκτός μάχης άδοξα και με πολύ δικαιολογημένο κλάμα. Αν κέρδιζε ο Ιάπωνας, θα σταματούσε και το σερί διαφορετικών νικητών, αφού είχε ξανακερδίσει στον πρώτο αγώνα της σεζόν στο Κατάρ.
Πίσω από τον νικητή Ramirez, το βάθρο συμπλήρωσαν οι Aron Canet (KTM) και Celestino Vietti (KTM). Ειδικά για τον Canet πρέπει να εξηγήσουμε πως είχε εν γένει ένα μέτριο τριήμερο και σε δεν έδειχνε πως θα πρωταγωνιστήσει, ωστόσο από τη στιγμή που κατάφερε να επιβιώσει του μακελειού, όχι απλά ανέβηκε στο βάθρο, αλλά έχτισε και μια διαφορά 23 βαθμών από τον δεύτερο Dalla Porta (που εδώ πήρε ένα στρογγυλό μηδενικό).
Αναλυτικά αποτελέσματα αγώνα και βαθμολογία MotoGP 2019
