Ο Cal έχει «συνηθίσει» βέβαια τη διαδικασία, καθώς έτρεξε παλιότερα σε τέσσερα Grand Prix, όταν αντικατέστησε τόσο τον Maverick Viñales, όσο και τον Franco Morbidelli στα GP της Στυρίας, της Αυστρίας, της Βρετανίας και της Αραγονίας για το εργοστάσιο της Iwata, με καλύτερο αποτέλεσμα την 16η θέση στην Αραγονία.

«Πάντα ανυπομονώ να οδηγήσω τη μοτοσυκλέτα. Αποσύρθηκα πριν από δύο χρόνια, αλλά ήταν ο τέλειος τρόπος για μένα να αποσυρθώ και να πάρω έναν δοκιμαστικό ρόλο αναβάτη στον οποίο μπορώ ακόμα να οδηγήσω με καλό ρυθμό, να προσπαθήσω να βοηθήσω τη Yamaha όσον αφορά τα σχόλια και τα συναισθήματά μου για το M1. Να προσπαθήσω να φέρω τη μοτοσυκλέτα μπροστά όσο το δυνατόν καλύτερα για τους εργοστασιακούς αναβάτες», δήλωσε ο Crutchlow.

«Αλλά η επιστροφή και στους αγώνες δεν είναι κάτι εύκολο. Δεν υπάρχει τίποτα σαν τους αγώνες. Μπορείς να δοκιμάσεις ό,τι θέλεις και ξέρεις, να νιώθεις πράγματα, να είσαι σε καλό ρυθμό, σε καλό ρυθμό αγώνα, αλλά ο τρόπος που πάνε τα παιδιά φέτος.. Δεν έχουμε καμία προσδοκία, απλώς θα κάνω τη δουλειά μου όσο το δυνατόν καλύτερα, κάτι που είναι καλό για τη Yamaha, επειδή μπορούμε να δώσουμε πληροφορίες για την τρέχουσα μοτοσυκλέτα, καθώς θα είναι η μοτοσυκλέτα του Andrea με την WithU RNF που οδήγησα μερικούς αγώνες πέρυσι. Γνωρίζω το προσωπικό, γνωρίζω τους ανθρώπους εκεί, δούλεψα με τον Wilco Zeelenberg το 2009 όταν κέρδισα το WorldSSP Πρωτάθλημα μου, οπότε έχω μακρά ιστορία με πολλούς μηχανικούς ακόμα και εκεί. Ανυπομονώ να επιστρέψω σε αυτό, έξι αγώνες… Νομίζω ότι είναι έξι αγώνες σε οκτώ εβδομάδες και έχω δύο δοκιμές σε αυτές τις οκτώ εβδομάδες. Θα είναι μια πολυάσχολη περίοδος, από το λιγότερο πολυάσχολο άτομο έγινα πιθανότατα το πιο πολυάσχολο, αλλά ναι, ανυπομονώ. Βλέποντας πολλούς φίλους, όπως είπα, οδηγώ ενεργά λίγο περισσότερο τελευταία, οπότε δεν θα τα πάω τόσο άσχημα όσο πέρυσι».

Ο Crutchlow που φημίζεται για το χιούμορ του, θυμάται τις δυσκολίες που αντιμετώπισε όταν βγήκε στην πίστα για πρώτη φορά στο Red Bull Ring πέρυσι, που περιλάμβανε σχεδόν μια σύγκρουση στον τοίχο των Pits. «Θυμάμαι πέρυσι, όταν ήρθα στην Αυστρία, δεν είχα οδηγήσει τη μοτοσυκλέτα για έξι μήνες. Μετά το test του Qatar δεν οδήγησα ξανά μέχρι εκείνη τη δοκιμή στην Αυστρία, πήδηξα στη μοτοσυκλέτα, πήγε να μου σβήσει και κόντεψα να χτυπήσω τον τοίχο του pit. Έξω από το pitlane σκέφτηκα «δε θυμάμαι να ήταν τόσο δύσκολο». Έπειτα βγήκα στην πίστα και όταν επιτάχυνα, είχα μια τεράστια πίεση στο κεφάλι λόγω των δυνάμεων G και της ταχύτητας, σκέφτηκα «ελπίζω να φύγει αυτό», αλλά μέσα σε έναν γύρο ήμουν εντάξει. Δεν ήμουν πραγματικά έτοιμος, αλλά ελπίζω ότι φέτος θα είναι λίγο διαφορετικά και ανυπομονώ».