Ο Pecco Bagnaia ήταν ο οδηγός που κρατούσε την πρώτη θέση στον περσινό αγώνα του Misano από την εκκίνησή του.
Όλα έδειχναν ότι ο νεαρός Ιταλός θα έπαιρνε την παρθενική του νίκη στη μεγάλη κατηγορία. Στα τελευταία στάδια όμως του αγώνα δεν απέφυγε το μοιραίο λάθος.
Ένα χρόνο μετά, ο Ιταλός ήταν και πάλι αυτός που κρατούσε στα χέρια του νίκη, έχοντας ξεχωρίσει από τους υπόλοιπους από το ξεκίνημα του αγώνα.
Αυτή τη φορά όμως και παρά την πίεση του Fabio Quartararo, ο Bagnaia άντεξε και πήρε τη δεύτερή του νίκη στη μεγάλη κατηγορία. Και μάλιστα συνεχόμενη μετά την Aragon.
Ο ίδιος όμως ήταν τρομοκρατημένος πάνω στη μοτοσυκλέτα του, με τη σκέψη ότι θα μπορούσε να επαναλάβει το περσινό του λάθος…
«Στους τελευταίους έξι γύρους ήμουν τρομοκρατημένος και σκεφτόμουν: μην πέσεις στην 6… μην πέσεις στην 6!»
«Όταν έμεναν 7 γύροι για το τέλος παραλίγο να πέσω στην 1 που έχει ένα σαμαράκι και λίγο έλειψε να χάσω το μπροστινό».
«Γι’ αυτό είχα τρομοκρατηθεί ότι μπορεί να έπεφτα. Όμως δεν ήταν πιο δύσκολα τα πράγματα εξαιτίας αυτού».
Η στρατηγική του Pecco Bagnaia ήταν να βάλει το μαλακό πίσω ελαστικό και να πιέσει από την αρχή του αγώνα, ώστε να διαχειριστεί την πτώση της απόδοσής του στο τέλος.
Από την άλλη ο Fabio Quartararo ήταν πολύ δυνατός στους τελευταίους γύρους, έχοντας βάλει το μεσαίο πίσω ελαστικό στη μοτοσυκλέτα του.
Η πίεση που του ασκήθηκε ήταν πολύ μεγάλη, αλλά στο τέλος τα κατάφερε, όπως ακριβώς το έκανε και στην Aragon απέναντι στον Marc Marquez.
Τον ρώτησαν αν η χτεσινή ήταν η πιο δύσκολη νίκη του ή αυτή στην Aragon και ο Ιταλός αποκρίθηκε:
«Στην Aragon έχεις πιο πολύ χρόνο όρθιος και παίρνεις μερικές ανάσες. Εδώ έβλεπα τη διαφορά να μειώνεται και ήταν δύσκολο να παραμείνω συγκεντρωμένος».
«Το ήξερα ότι θα ήταν έτσι αφού επέλεξα να πιέσω από το ξεκίνημα… η σημερινή ήταν η πιο δύσκολη νίκη».