Μέχρι στιγμής έχουμε «χάσει» τρεις αγώνες: το Phillip Island, το Motegi και το Buriram, ενώ κι ένας τέταρτος, η Sepang, είναι αμφίβολο αν θα γίνει τελικά.
Για μία από αυτές τις πίστες μπορούμε να πούμε ότι ο μεγαλύτερος χαμένος δεν είναι κάποιος αναβάτης ή ομάδα, αλλά εμείς οι θεατές.
Και αναφερόμαστε, φυσικά, στο Grand Prix της Αυστραλίας, στην πίστα του Phillip Island, που ανέκαθεν προσφέρει εκπληκτικής ομορφιάς αγώνες και μάχες που σου κόβουν την ανάσα!
Πάντως στην Suzuki δεν θα πρέπει να είναι και ιδιαίτερα ευχαριστημένοι που χάθηκε ο αγώνας στην Αυστραλία, καθώς εκεί – σε ένα κρίσιμο σημείο του πρωταθλήματος – ο Joan Mir θα μπορούσε να προσθέσει πολύτιμους βαθμούς στο ενεργητικό του.
Η GSX-RR είναι κομμένη και ραμμένη για την ταχύτατη πίστα του Phillip Island και για τον Joan Mir αυτή η ακύρωση σίγουρα αποτελεί μια μεγάλη χαμένη ευκαιρία να κερδίσει έδαφος επί των αντιπάλων του.
Βέβαια, η κατάσταση του Fabio Quartararo αλλά και τα προτερήματα της Yamaha στο Phillip Island, δεν αφήνουν και πολλά περιθώρια σιγουριάς για μια ενδεχόμενη επικράτηση της Suzuki στην πίστα της Αυστραλίας.
Για άλλους η γεύση της απώλειας του Phillip Island είναι γλυκόπικρη, όπως για παράδειγμα στην περίπτωση του Jack Miller που χάνει μεν τον εντός έδρας αγώνα του, αλλά εκεί η Ducati ποτέ δεν τα πήγαινε ιδιαίτερα καλά.
Οι κόκκινοι έχουν να κερδίσουν εκεί από την εποχή του Casey Stoner, οπότε το άκουσμα της ακύρωσης του Grand Prix δεν θα τους στενοχώρησε ιδιαίτερα.
Στο Motegi είναι ο καιρός ο μεγαλύτερος παράγοντας που παίζει βαρύνουσα σημασία για το τελικό αποτέλεσμα. Συνήθως η πίστα εκεί είναι βρεγμένη, μιας και ο αγώνας γίνεται – υπό κανονικές συνθήκες – τον Οκτώβριο.
Είναι μια πίστα που κυριολεκτικά ανήκει στην Honda, αλλά με δεδομένη την κατάσταση στην ομάδα, δεν θα πρέπει να περίμεναν και πολλά. Εκτός πια και αν η μοτοσυκλέτα έβρισκε ξαφνικά το δρόμο της και σημείωνε δραστική βελτίωση.
Στο βρεγμένο όλα θα ήταν ανοιχτά, με το προβάδισμα πάντως να ανήκει στις Ducati, ενώ στο στεγνό και πάλι ο Quartararo και οι Suzuki θα είχαν τον πρώτο λόγο.
Με όλους αυτούς τους αγώνες να ακυρώνονται, το paddock θα έχει την ευκαιρία να βρεθεί στο Τέξας και αυτό κάνει ιδιαίτερα χαρούμενο έναν συγκεκριμένο πιλότο.
Ο λόγος βέβαια για τον Marc Marquez, ο οποίος κυριαρχεί στην αμερικάνικη πίστα και ήταν εκεί όταν το 2013, στην πρώτη του σεζόν στη μεγάλη κατηγορία, κατάφερε να πάρει την πρώτη του νίκη!
Ο μόνος πραγματικά μεγάλος αντίπαλος του Marquez είναι ο ίδιος του ο εαυτός, μιας και αυτός έκανε το λάθος και έπεσε το 2019 (αν και δεν ήταν τελικά αποκλειστικά δικό του λάθος) προσφέροντας τη νίκη στον Alex Rins.
Άλλωστε ο Marc απέδειξε με την εμφάνισή του στο Sachsenring, ότι σε τέτοιες πίστες που κυριαρχεί έχει τον τρόπο του, ακόμα και όχι στο 100% της φυσικής του κατάστασης, να βρίσκει το δρόμο προς το ψηλότερο σκαλί του βάθρου.
Παρόμοιο θα είναι το κλίμα και στην KTM για το δεύτερο αγώνα που θα γίνει φέτος στο Portimao. Εκεί το 2020 ο Oliveira κέρδιζε με χαρακτηριστική άνεση, ωστόσο φέτος τα προβλήματα της ΚΤΜ στην αρχή της χρονιάς δεν επέτρεψαν στους αναβάτες της να κυνηγήσουν κάτι καλό.
Τώρα πια τα προβλήματα έχουν διορθωθεί και το νέο πλαίσιο δουλεύει μια χαρά με τα ελαστικά της Michelin, με αποτέλεσμα και ο Miguel Oliveira να δείχνει διαφορετικός αναβάτης.
Ο δεύτερος αγώνας στην πίστα της πατρίδας του, δίνει στον Πορτογάλο την ευκαιρία να κυνηγήσει μία ακόμη νίκη στη μεγάλη κατηγορία.
Η Ταϊλάνδη έχασε κι αυτή τη θέση της από το ημερολόγιο του MotoGP για φέτος, ενώ ακόμα δεν έχει ξεκαθαριστεί πως θα γίνει η αντικατάσταση του Grand Prix αυτού.
Η Μαλαισία (Sepang) παραμένει για την ώρα, αλλά δυστυχώς αντί να γίνονται βήματα προς τα εμπρός, η κατάσταση στη χώρα δείχνει ότι μάλλον πάμε για ακύρωση και αυτού του αγώνα.
